Ida

Heb net iets verkeerd gedaan, zie twee berichten ipv één, is nog even wennen. Bovendien is het nu minder moeilijk dan 18 jaar geleden, bijna twintig jaar, gestopt op 19 juni 2006 de eerste keer. Nu drink ik 'pas' twee jaar weer met tussenpozen omdat ik bang ben er anders nooit meer af te komen. Een gezelligheidsdrinker word ik toch nooit, daar ben ik te verslaafd voor geweest. Dus deze keer stop ik echt definitief want het voegt niets toe aan mijn leven, alleen onrust en katers.

Met dit forum achter me gaat het me wel weer lukken. Medicatie wil ik niet, wel geprobeerd toen ik 18 jaar geleden stopte, maar ook toen heeft dit forum mij er doorheen gesleept. Ze gaven toen zelfs een digitale cursus: Alcoholdebaas die ik gevolgd heb. En het is net of de geschiedenis zich herhaalt want toen begon de serie Gooische vrouwen met al die wijntjes en nu dus B&B vol liefde.

Mijn man drinkt dagelijks een bodempje whisky, heel soms een tweede glas voor het eten. Ik bewonder hem er om, maar hij vergeet het nooit 🤔 dat kan ik dan weer niet helemaal plaatsen. Maar goed, hij staat er nu wel achter dat ik weer gestopt ben. Het liefst zou ik willen dat hij ook niet meer drinkt maar aan de andere kant gun ik hem ook zijn glaasje want ik zie hoe hij er van geniet. Hij vindt het jammer dat ik weer gestopt ben omdat ik met een glaasje op veel opener ben en spraakzamer.

Lady Jane, we waren 40 jaar getrouwd en mijn man zei, zullen we een wijnarangement bij ons diner nemen? en ik dacht, na 18 jaar heb ik het wel onder controle.., heb er overigens wel van genoten toen maar onder controle? Dat is een illusie, ben in 1991 ook gestopt met roken en heb sindsdien nooit meer een trekje genomen omdat ik weet dat het dan heel smerig is en ik door zal gaan tot het weer lekker wordt. Een wijntje of borreltje smaakt na 18 jaar meteen heel erg lekker en is tevens ook de valkuil van een alcoholverslaving.

Dankjewel voor je reactie Amalia, wijn-lurkende lui 😂 Ik moet er inderdaad anders naar kijken! Het is nog waar ook, sociaal ongemak trotseren.

Hallo allemaal, dacht ik na 18 jaar wel een gezelligheidsdrinker te kunnen worden maar ik had het mis. Het verslavingsduiveltje sprong een gat in de lucht toen hij zijn eerste glaasje weer kreeg. Het was zooo lekker en dat gevoel na een paar glaasjes, goddelijk, maar helaas is dat gevoel niet vast te houden en zo kort als een lekkere lepel slagroom in je mond. Toch, had ik me voorgenomen om alleen een paar glaasjes te drinken voor het eten 's avonds. Maar al gauw begon ik 's middags om een uur of twee al te denken.., over drie uurtjes mag ik weer een glaasje, keek er echt naar uit. Werd er steeds onrustiger van en nu 44 dagen geleden heb ik er weer een punt achter gezet. Kijkend naar B&B vol liefde begint het weer te knagen, al die wijntjes die daar gedronken worden.., ik heb het er nu heel moeilijk mee en vandaar dat ik dit forum heb opgezocht om wat steun te krijgen en te weten dat ik niet de enige ben.