Beste allemaal,
Pppppffff, ik krijg een email van een hulpverlener, met de vraag waarom ik mijn alcoholdagboek niet meer invul.
Iets om over na te denken zo woensdag ochtend vroeg.
Ik zal proberen om kort te schetsen waar ik mee bezig ben.
Ik ben nu bijna 5 maanden bezig met een tweedaagse dagbehandeling bij de Reinier van Arkelgroep in Den Bosch, in de heroriëntatie groep.
Mijn moeder is heel lang ziek geweest en ik heb daar zo;n 22 jaar de zorg over gehad, mijn vader is plotseling gestorven toen ik 20 was. Mijn moeder had een groot alcohol problemen daar werd nooit over gepraat.
Ik heb een aantal weken terug dit ter sprake gebracht in de groep, ook het alcoholprobleem van mijzelf.
Dus echt met de billen bloot.
Ik wil geen verkeerd beeld van mijn moeder schetsen, het was een schat van een vrouw maar met een probleem (zij is in 2011 overleden). Maar er zijn ook minder leuke dingen gebeurd i.v.m. de alcohol en haar andere ziekte, dit heb ik 22 jaar voor mij gehouden, ik kom nu tot de conclusie dat daar wel over mag/moet praten om het te verwerken. Dit gaat met erg veel moeite maar het begin is gemaakt.
Nu ik hier mee bezig ben ga ik het patroon van mijzelf zien! Ik gebruik nu de alcohol om deze gevoelens te hanteren en dit wil ik doorbreken.
( bijzonder om te merken dat nu ik het opschrijf het ook echt binnenkomt bij mijzelf)
Vind het zo moeilijk.