Hoi eindelijk toch maar. Na scheiding te veel te gaan drinken. Ws uit eenzaameid, onrust en misschien ook wel ergens niet meer te willen. Dat is raar want eigenlijk ben ik best een positief mens. De drank overdag kan ik makkelijk laten staan maar s avonds is funest. Vooral heest bij mij de angst voor de nacht. Ik ben altijd een slechte slaper geweest en ben daardoor wel eens helemaal doorgedraaid door te weinig slaap. En je moet overdag functioneren. Ik drink ongeveer een fles of soms anderhalf nu ongeveer ruim twee jaar en daarvoor was het matig. Twee of drie glazen. t Liefst wil ik daarnaar terug maar ben bang dat de rem eraf is gegaan en ik helemaal moet stoppen. Maar vind het zo eng. Bijna niemand weet van dit geheim en dat maakt ook zo eenzaam. Ik hoop de moed te vinden de knop om te zetten maar k geloof dat ik het niet alleen kan.
