Eva1975

Tja waar te beginnen? Ik ben de Eva, wordt 50 dit jaar en mijn jeugdliefde is verslaafd aan alcohol. We hebben elkaar leren kennen toen we bijna 20 waren en zijn toen heel bewust uit elkaar gegaan. Hij ging naar zee en zou telkens voor 4 tot 6 maanden weg zijn. Ik kon dat niet aan. Ongeveer 6 jaar geleden zijn we elkaar weer tegen gekomen. Beide uit een relatie gekomen en na verloop van tijd zijn we samen verder gegaan. In de corona periode is hij heel lang aan boord geweest en toen thuis gekomen met een burn out. Door zelf dokteren dacht ie er wel uit te komen door te gaan drinken. Stiekem drinken en nu is het zo ver gekomen dat hij ondertussen al 4x in het ziekenhuis is beland waarvan 1x met een interne bloeding. Er is ook al een opname in een verslavingszorgkliniek geweest, daar is hij slecht uit gekomen en vlak daarna had hij dus zijn eerste terugval. Dat te boven gekomen, wel is er veel stuk, afgelopen oktober dus met een interne bloeding opgenomen, en daarbij was ook heel zijn huis vervuild. Het is daarna een aantal maanden best goed gegaan, we zagen de oude vertrouwde leuke vent terugkomen. Helaas is hij terug gaan drinken, en heb ik hem afgelopen zondag gevonden op de vloer. En heb ik hem naar belgie waar hij onder behandeling is naar de spoed gebracht. Hij hield hoog en laag vol dat er geen alcohol in zijn systeem zat, nou ja 4 promiel dus, Ik ben zo boos, heel boos, en ik weet dat ik er weinig aan kan veranderen. Op dit moment heb ik wat afstand genomen en dat is moeilijk. Zou zo graag zien dat er hulp ingeschakeld wordt maar hoe pakken we het aan? Het liefst kleinschalige zorg maar wel met mensen die heel goed door het liegen en bedriegen prikken. Hoop hier wat extra steun te vinden in deze moeilijke tijd