goedenavond,
21 jaar, en verslaafd aan alcohol.
Ik ben te laat met alcohol halen in de winkel en zit nu nuchter thuis, dan ga je nadenken wat voor zwijn je eigenlijk bent door elke dag te drinken tot het gaatje. Een verdovend middel is de uitweg van een lafaard, niks meer voelen na de derde fles wijn is waarvoor ik leef. Ik heb enkel het gevoel dat ik leef als ik aangeschoten of dronken ben, nuchter zijn is voor mij pijnlijk en saai. Ik ben op het punt gekomen dat ik niet eens meer zeg vanaf morgen ga ik stoppen, ik heb het geaccepteerd zoals het is.
Een kater heb ik geen last meer van, mijn lichaam is eraan gewend geraakt, enkel wat suf en moe. Wel meer zenuwachtig, denk dat dat ook het spelletje is wat ik speel. Drinken om weer normaal te voelen, maar dat normaal voelen voel ik al na 1 fles wijn. Echter is dat dan weer niet genoeg omdat ik er alles uit wil halen en tot de max wil gaan.
De oplossing is makkelijk, door de zure appel heen bijten en helemaal stoppen voor altijd met de alcohol, ik ben niet gemaakt voor 2 wijntjes en naar bed. Maar tegelijkertijd kan ik me niet voorstellen dat ik nog de lol die ik met alcohol heb beleefd zonder alcohol zal herbeleven.
De oplossing ligt alleen bij mij, wou het gewoon even van me afschrijven. Dit is iets wat je me niemand deelt, gelukkig zijn jullie er.
