goat67

Na je 35 dagen verafschuwd te hebben, kwam ik je weer tegen. Jij, mijn Prince of darkness. Jij die de afgelopen jaren mijn leven kapot heeft gemaakt. Maar die er ook was in tijden dat ik je nodig had. Haat/Liefde verhouding. Ik heb je nu weer 4 dagen om me heen gehad. Dacht dat je me weer gelukkig zou maken. Maar nee. Ik moet je echt de deur wijzen. Want jij, je bent een narcistische sluipmoordenaar. Waar ik niets, maar dan ook helemaal niets van terug krijg.... laat me mijn 35 dagen herbeleven. Want ik kan het niet meer. Ik wil het niet meer. #ThomasBerger

@ Lenie. Ik lees dat je gestopt ben op 04-12-2012. Gaat het goed? Ik zit te denken aan Baclofen. Ik lees positieve berichten erover. vooral wat betreft trek in alcohol! Wat ik dus nu al de hele tijd heb. Maar ik weiger vandaag te luisteren naar dat gevoel. Al hoe moeilijk. Helemaal op een trieste zondag zoals vandaag...Ik hou vol en zet door! Ik wil het zo graag. Wil gewoon weer mezelf zijn. Sociaal, vrolijk, positief. Al die dingen die ik zo mis in mezelf de afgelopen twee jaar. Ik ben vooral teleurgesteld in mezelf. Wat ik de afgelopen jaren allemaal voor elkaar heb gekegen in het belang van mijn kinderen en mezelf. En dat teniet laten doen door drank! Ellendig goedje. Dat alcohol. Ik wil er aan voorbij..uit de grond van mijn hart!

Op dit moment nog geen concrete plannen. Plannen van uur tot uur. En vooral me even ziek voelen. Gelukkig weet ik hoe het voelt. En wat ik vandaag en morgen kan verwachten qua gezondheid.Veel trillen, rommelende darmen, af en toe het idee hebben dat ik een hyperventilatie aanval krijg. (Overslaand hart). De eerste keer dat ik stopte hield ik een dagboek bij. En dat was heel prettig. Alleen ik merk dat het beter gaat als ik het deel met mensen. (zoals met mijn psychologe). En nu hier dus. Ik heb in mijn leven meerdere verslavingen gehad. Maar dit vind ik denk ik wel één van de ergste. Drank. Ik ga aan alles voorbij. Ben veranderd de afgelopen jaren van een leuke sociale zelfstandige vrouw, met twee prachtige kinderen, naar een vrouw die sociale contacten is gaan vermijden. En ik wil niks voor mezelf goed praten. Ben er zelf bij elke keer als die kurk (of schroefdop) eraf gaat. Ben er zelf bij als ik doordrink. Terwijl ik weet dat het me niks brengt. Maar soms oh soms..is het zo lekker je even neer te geven met een fles wijn. Spelletje aan op de pc, en nergens meer aan denken. Wat belachelijk is. Wat betreft mijn uiterlijk? Ben veranderd van een leuke vrouw, naar een vrouw met een pafferig gezicht. Joggingbroekje aan....zucht.. wat doet een mens zichzelf aan. Maar goed, nog steeds so far so good, en vooral geen beloftes aan mezelf maken vandaag. Het gaat hier vandaag af en aan de behoefte om te drinken. Maar ik ga de deur niet uit! Heb alles wel in huis, behalve drank.

Wie weet verzamel ik ooit moed om naar dag draad te komen. Lavendel en jane, jullie schrijven hier ook al zolang..ik lees jullie ook. Ik ben blij dat ik de moed verzameld heb om me hier aan te melden. So far so good.

@ Romualdus, ik heb sinds vier maanden een psychologe. En ik moet je zeggen dat ik progressie maak in heel veel dingen. Ook bespreek ik met haar mijn alcoholprobleem, als is ze niet een verslavings deskundige. Baclofen ben ik me nu in aan het verdiepen. Het neemt de trek weg? De drang?

Dit is ook niet mijn eerste stop poging. Al gaat het toch beter dan eerder. Elke keer meer besef. Ben ten opzichte van begin dit jaar ook al een stuk geminderd. Toen dronk ik mezelf vaak in een halve coma. Die tijd ben ik voorbij. Dat was erg. Lavenloos op de bank liggen 's middags om twee uur. Dat doe ik niet meer. Toch blijft het een probleem.

Ik vind het soms zo belachelijk van mezelf. Want ik vind koffie, karnemelk, water en sapjes net zo lekker. Waarom dan toch kiezen voor wijn. Want dat is wat ik drink. En als ik de fles open? Wil ik de bodem zien. Privé is er natuurlijk heel wat aan vooraf gegaan. net zoals bij zovele mensen die ik hier lees. Heb respect voor de mensen die deze verslaving voorbij hebben kunnen gaan. Ik ga mijn best doen. al staan de feestdagen voor de deur. Waarin ik zeker zal gaan drinken denk ik. Toch wil ik nu een begin maken. Met pieken en dalen. Zodat ik me blijf beseffen hoeveel meer kwaad het doet dan goed.

Fijne reacties, bedankt. Nogmaals, vandaag neem ik de eerste niet. Verder is het zo moeilijk kijken. Ik probeer het dag voor dag nu. Heb hier echt heel veel mee gelezen, de afgelopen 8 maanden. Nu dacht ik, schrijf zelf ook maar. Misschien helpt het me wel.

Het is echt een sociale emotiekiller. Gaat nergens over. Als ik 's ochtends wakker word denk ik, wat heeft het me nu gebracht? Ik was tot mijn 41e een sociale drinker. Dronk nooit alleen. De laatste vier jaar dus wel. En ik vind het erg. Maar toch is het loopje naar de supermarkt belangrijker, dan het loopje naar mezelf. Lastig.

Hier zit ik..kwart over negen. Wallen onder mijn ogen. En ik weet waar het van komt. Alles gaat naar de knoppen. Huid, haar, contacten, emoties. Jezelf er toe zetten om de deur uit te gaan. Ja hooguit naar de supermarkt. Waar je je beste vriend zomaar kunt kopen. Zonder problemen. Praatje niks maken met de cassiere, zodat je vooral normaal overkomt. De euforie ten tijde van drinken, de rot gevoelens achteraf. Schuldgevoelens. Omdat ik weet dat het me echt geen goed doet. In geen enkel opzicht. Zonde zonde.. Waarom ik dit hier nu schrijf? Ik lees al heel lang mee. Vooral in tijden als ik het zelf moeilijk heb. En elke keer als ik deze site open? ( Hij staat in mijn favorieten). Besef ik mezelf weer hoe ik mezelf vernietig. En mezelf voor de gek hou. Vandaag neem ik de eerste niet.