even voorstellen
Ik ben een vrouw van 35 jaar en ben naar Amsterdam gekomen voor het avontuur en dit gevonden maar dit ging al gauw fout. Veel feesten, nachten overslaan, drugs, alcohol, depressies, angsten. Uiteindelijk ben ik hulp gaan zoeken bij een verslavingskliniek.
Vriendengroep en familie downgraden mijn verslaving daar heb ik weinig steun aan. Sinds ik hulp heb (ambulant) ben ik in het begin helemaal gestopt voor een paar maanden met alcohol, coke en speed maar alcohol begint er weer langzaam in te sluipen. Afgelopen weekend voelde ik al aankomen dat het mis zou gaan.. meerdere risicofactoren in een week. Veel gedronken en ook weer coke gehad waardoor ik mij de hele week erg slecht heb gevoeld.. maar voor mijn gevoel is nu de knop weer om. Het lijkt of ik sinds de hulp zit te wachten tot mijn leven vanzelf beter wordt en dat het toch als een soort van teleurstelling voelt dat dat dus niet vanzelf gaat en echt nog steeds hard werken is. Het is zoveel makkelijk om te blijven bij wat je kent maar dit wil ik echt niet meer. Toevallig kwam ik op dit forum terecht en het lezen van jullie verhalen doet mij voelen er toch niet alleen voor te staan dus ik dacht ik laat ook even een berichtje achter