Kara91

Dat is heel mooi verwoord! Alcohol is inderdaad een vermijding, en met iets te vermijden kun je het niet aanpakken. De nadelen dat ik nu ervaar maken het inderdaad wel moeilijk om door te blijven gaan, maar het is zoals je zegt, nu is het moment om met de onderliggende problemen die ik al had voor mijn alcohol afhankelijk aan de start te gaan. De dokter heeft mij nu wel Lorazepam gegeven om even te overbruggen en volgende maand mag ik naar een psycholoog om te werken aan mijn andere problemen. Ik hoop gewoon dat Lorazepam nu niet gewoon een vervanging zal zijn en ik van de ene verlaving in de andere raak want dat neemt een beetje het nut weg van te stoppen met alcohol vind ik.. Maar ik vermoed dat ik dit nu gewoon zal moeten nemen tot ik met psychotherapie aan de slag kan.

Dank je, dat klinkt logisch. Het verbaasde me gewoon enorm dat ik in de eerste 2 weken zo goed als niks van problemen ervaarde van te stoppen (ik was al bang voor de lichamelijke afkick), maar dat het pas na week 4 zo snel, zo moeilijk begon te komen. Maar zoals Lady Jane zei, "bij iedereen is het anders", en ik moet een beetje stoppen om op het internet dingen op te zoeken en dan te vergelijken met mezelf. Want als er op het internet staat dat de eerste 2 weken het moeilijkst zijn en je daarna de positieve dingen ervaart, dat het daarbij niet voor iedereen van toepassing is.

Goed idee... Maar wanneer je met angst aanvallen naar een psychiater of dokter gaat, is het eerste dat ze zeggen, of toch tegen mij "wij kunnen jou niet verder helpen daarmee tot je eerst van de alcohol afgeraakt". Vandaar mijn eerste stap naar het stoppen met drinken

Dag Lady Jane, Dankjewel voor jou insteek. Het heeft me een realistisch beeld gegeven en ook het besef dat ik meer geduld moet hebben met mezelf, en ook beseffen dat niet drinken, gewoon een eerste stap is. Een maand voelt inderdaad lang aan, maar nu moet ik denken; ik gebruik nu geen alcohol om mijn problemen te vermijden. Alcohol was voor mij een stopsel dat de andere dingen die ik ervaarde, gewoon tegenhield maar niet verwerkte. Nu het stopsel weg is, vloeien de problemen, angsten en negatieve gedachten weer door mij, en vaak voelt het aan alsof het teveel is. Maar nu kan ik tenminste zonder onderdrukking die dingen aanpakken, in plaats van ze gewoon tegen te houden, want voor je het weet, breek je. Iedereen heeft een breekpunt op een bepaald moment. En nu is het moeilijk, maar nu is er tenminste een mogelijkheid om die dingen aan te pakken. Ik ga hier inderdaad meer hulp voor nodig hebben, en daar kan ik nu ook naartoe werken. Bedankt voor jullie goede steun en inzicht!

Dag allen, Ik ben nu al 1 maand nuchter en ik ervaar zo goed als geen positieve effecten van te stoppen met drinken, is dit normaal? Weet, de reden dat ik dronk was omdat dit voor mij de enige manier was om met mijn PTSD en Sociale angst om te gaan. Dus als ik dronk, ervaarde ik die klachten niet zo erg als dat ze nu bijvoorbeeld zijn en voor mij was dat een wonder. Om mijn persoonlijke voordelen / nadelen van te stoppen met drinken even duidelijk te maken: Voordelen die ik ervaar: Minder kosten ( ik spaar uit: +/- 20 euro /week Geen schaamte door te drinken en vaak naar de winkel te moeten gaan achter alcohol Ik herinner me nog wat ik doe s'avonds Geen negatieve langetermijneffecten van alcohol, dus een betere gezondheid voor de lever, hart, bloeddruk, hersenen,.. Nadelen die ik ervaar: Ik sta continue onder stress Meer angstaanvallen en me continue zorgen maken Depressieve gevoelens en negatieve gedachten Moet mezelf dwingen om te eten Insomnia Hevige moodswings Meer twijfels dan normaal, over alles Door te weinig slaap en eten zie ik er ook veel ouder uit (wallen onder de ogen, zwart / blauwe ringen) Ik voel me uitgeput Maag / darmproblemen door meer stress te hebben Minder levenslust Geen vooruitgang in de opleiding die ik doe Geen vooruitgang in mijn huishoudelijke taken Negatieve langetermijneffecten van teveel stress, dus hartproblemen, bloeddruk, hersenen,... Nu wordt er bij mij continue een vraag in mijn gedachten gesteld " wat is nu beter, zoveel stress hebben en niet drinken of wel drinken en dan daar de slechte effecten van ervaren.?" Want stress is ook heel erg slecht voor de gezondheid en kan ook heel wat jaren van je leven "wegpakken". Waarschijnlijk is mijn lichaam achterliggend wel al gezonder door te stoppen met drinken (leverwaarden, hart,...) maar daar merk ik weinig van. En de ideale situatie zou zijn mocht er een alternatief (vervanger) zijn dat me dezelfde effecten geeft als alcohol, maar zelfs middelen voor PTSD en angst helpen mij helaas voor een korte duur en maakten me gewoon suf waardoor ik ook niets kon gedaan krijgen. Ik dronk gemiddeld 3x per week, (bingedrinken, ongeveer een halve fles whiskey op een avond of 2l wijn) en ik had nooit last van katers. Dus de redelijk directe nadelen van alcohol had ik nooit. Ik had wel vaak black-outs, maar ik deed niets stom tijdens die black-outs, waardoor er achteraf geen grote effecten op mijn leven waren. Ik wil hier geen alcohol gaan promoten, want het heeft wel degelijk heel veel nadelen (financieel, gezondheid en dergelijke) maar in mijn situatie heb ik het gevoel dat ik meer schade doe aan mijn lichaam door meer stress en angst te hebben en niet meer te drinken. 4 jaar heb ik nodig gehad om mijn moed bij elkaar te krijgen om te stoppen met drinken, want 4 jaar lang was ik er afhankelijk van en vaak schaamde ik me ervoor. De voorbije maand ging nog vrij goed, omdat ik toen dacht 'ik moet het gewoon tijd geven om positieve dingen te ervaren, tuurlijk voel je je eerst slecht, door de 'afkick' maar nu na een maand begint mijn motivatie leeg te lopen.