dag lavendel, het moment waarop je terugvalt is bij mij eigenlijk al bij de eerste keer "nou, eentje dan". Dat overkomt mij bij druk van buitenaf "doe niet zo ongezellig, je kan er toch eentje nemen, dat is toch niet erg?"etc. (als ik daar naar kijk, zie ik dat het misschien vaak hun eigen gene is, dat ze zelf weten dat ze veel drinken, overal en altijd is er een reden blijkbaar om alcohol te drinken). Daarnaast is mijn valkuil: teveel prikkels/ te druk/ teveel activiteiten en teveel aan je hoofd, dat ik na een glas in die sociale situatie, thuis vind dat ik er nog wel een kan nemen, en dan denk "morgen weer niet". En morgen denken "nou ja, gister kon ik het ook bij 2 glazen houden". En dan zit ik al in die glijbaan naar beneden!