Hallo allemaal, via google ben ik op dit forum terecht gekomen. Waarschijnlijk omdat ik al in de gaten had dat ik teveel dronk/ drink. Nadat ik met herkenning de vele verhalen gelezen heb kan ik niet langer ontkennen; *** ik heb een probleem ( erbij) God, ik wist het wel.. iedere avond wijn, niet altijd een hele fles, maar vaak wel, in gezelschap iets meer en me té bewust zijn van mijn gevoelens van schaamte; "valt het op dat ik al 2 glazen op heb en de rest nog bij de 1e is? Is mijn glas weer als eerste leeg? "Etc. Ik heb een half jaar gereisd, máár met de wetenschap dat ik óf wijn bij me had, of dat er plenty aanwezig was. Ik bleef een kortere periode op dezelfde locatie en ging dan van te voren naar de supermarkt en kocht dan een 3 liter box wijn. Uiteraard met het excuus, het is zomer, we hebben vakantie en life is fun! Slechts eén glas wijn zonder deze lichte hoeveelheid te anticiperen is een hel ( bijv. een weekendbezoek aan familie) Ik moet het altijd om mij heen hebben, zoiets als sigaretten. Ik drink vanaf mijn 18e, ik ben 29. Ik ben sinds anderhalf jaar gedwongen thuis; ik werk dus niet en uit verveling/of gevoel van falen, drink ik iedere avond mijn nare emoties weg. Mijn vader is in het begin van mijn werkloosheid gestorven, en die pijn en leegte in mijn leven bezorgde mij paniekaanvallen. Ik heb verder weinig familie, helaas niemand bij wie ik terecht kon en wijn werd een constante factor in mijn leven. Mijn drinken is momenteel niet zo erg dan dat het ooit geweest is- lees 5 jaar geleden; mensen lallend bellen, ruziemaken, verwijten gooien, de dag erna niets meer herinneren en zelf verweten worden. Mijn ex alweer lastig vallen na een fles wijn, overgeven op de vloer, mijn huis een total mess. Toen had ik er niet zo veel problemen mee als nu. Misschien ben ik volwassen geworden. Ook al drink ik nu minder, de schaamte/schuld is meer. Bij meer dan een fles word ik standaard wakker met paniek midden in de nacht, niet zelden vergezeld door astma. Mijn gezondheid is slecht ( astma) en door het drinken ben ik weer begonnen met roken, wat me veel ellende brengt. Ik weet niet of ik moet stoppen of dat ik kan minderen. Ik weet dat áls de situatie verbeterd dat ik dan ook minder behoefte heb om te drinken. Maar ik ben bang dat de situatie altijd zo zal blijven als ik nu niet zelf ingrijp. De illusies van een alki hè. Ik woon deeltijd in frankrijk en als ergens de wijn vloeit... Ik zou het liefste willen genieten van een goed glas superdure wijn bij heel goed eten ipv iedere dag medium wijn naar binnen te gieten. Kortom, ik wil niet meer afhankelijk zijn en wil me niet meer depressief voelen. Misschien dat het met de alcohol te maken heeft dat ik me zelden echt gelukkig voel en overal en altijd problemen zie. Enfin, vandaag stop ik met roken. Ik heb al braaf een pleister geplakt en me ingeschreven bij de sportschool. Alvast de eerste stap in de goede richting. Genoeg over mij nu. Waarschijnlijk past deze tekst beter bij een andere draad^^