Hallo allemaal, nooit gedacht dat ik in een forum mijn ervaring zou delen. Maar ik denk dat het helpt. Ik ben nu 46 jaar aan het overleven op deze planeet. Ieder heeft zo z'n verhaal hoe het zover heeft kunnen komen. Vandaag mijn intake gehad bij Novadic. Ik heb echt niks te klagen, ik heb "nog" een lieve vrouw en dochter van 8 en "nog" een goede baan, maar de drank die ik 's avonds nodig heb om alles te kunnen relativeren gaat steeds meer parten spelen. Ik ben 3 keer gestopt met drinken. De eerste 2 keer resulteerde gewoon weer in het drinken en gewoon weer verder gaan zonder nadenken waarom. De derde keer stoppen leek heel makkelijk....4 maanden gewoon niks drinken. Geen lichamelijke problemen, maar op een gegeven ogenblik wel geestelijk. Er kwam een moment dat ik zo diep was gezonken. Er was totaal geen positief gevoel meer, niks was positief, alles was negatief. Ik stond bijna op het punt om met mijn auto tegen een boom te rijden. Dat was het keer punt. Ik wist toen dat ik iets moest doen. Ik begreep toen dat de alcohol mijn leven regeerde en dat ik een probleem heb. Ontkennen kan ik het niet meer ik heb het nodig om te kunnen functioneren. Terug kijkend is de alcohol al heel lang een toeverlaat geweest, de enige manier om het verleden te kunnen verwerken. Ook al vergaat het je goed je hebt het nodig. Er kwam een moment dat ik zonder alcohol emoties niet meer kon voelen. Ik ben nu op een punt gekomen dat ik de huisarts heb benaderd. Voor het eerst tegen een "vreemde" toegeven dat ik een probleem heb. Dat moet je in 10 minuten, want dat is de tijd die je krijgt bij de huis arts. Zij moet op basis van de informatie die ze krijgt iets ondernemen. Mijn huisarts begreep dat ik hulp nodig had. Zij besloot dat ik moest praten met .. consult. Zij zouden mij verder helpen. De eerste afspraak zou 6 maanden later zijn. Ik was al lang blij met het idee dat er een mogelijke oplossing zou zijn. Ik had voor mezelf besloten weer te gaan drinken en iets heel anders, accupunctuur. Ik heb mij volledig lek laten prikken. Ik moest eerst weer de rust terug vinden. Vanuit de rust gaan we verder kijken. Zes maanden accupunctuur deden mij goed. Toen ik eindelijk mij eerste consult, bleek dat ik veel eerder een consult had kunnen krijgen. Er was iets fout gegaan met de communicatie. De maatschappelijk werker van het consult, liet mij weten dat er "intern" een afspraak op kort termijn was te maken. Na 6 maanden wachten en nu eindelijk de intake en te horen krijgen dat het nog zeker een jaar wachten is voor je in aanmerking komt om geholpen te worden...........