Vacuous

quote: Originally posted by: alaine Hoi Vac, welkom hier. Je bent nooit te oud om te stoppen (of minderen) met alcohol; dat levert altijd gezondheidswinst op. Als je leven momenteel zo doordrenkt is met alcohol, lijkt het leeg om het zonder te moeten doen. Je moet als het ware weer leren om er een nuchtere invulling aan te geven. Maar wat een tijd krijg je er voor terug, en wat een geweldige manier van wakker worden! Ik voelde me 's ochtends altijd brak, schuldig, wanhopig; nauwelijks nuchter genoeg om met mijn auto naar m'n werk te rijden. En altijd voornemens om die avond eens NIET te drinken. Dat goede voornemen was echter na een lange werkdag weer verdwenen. Ik heb wel vaker met de gedachte gelopen dat er maar 1 uitweg was (die met een touw om m'n nek). Ik ben zo blij dat ik nu al bijna een half jaar die gedachtes niet meer heb, omdat ik mijn leven weer zelf kan inrichten; ik heb weer zoveel vrijheid gekregen. En ik kies er helemaal zelf voor; er is niemand die me zegt dat ik niet mag drinken. Die keuze heb ik nu weer terug. Dat lijkt me mooi, maar om eerlijk te zijn heb ik die vrijheid in het nuchtere leven ook nooit echt ervaren (na mijn 16e althans). Ik ben wel eens (niet lang) gestopt met drank en drugs, maar kwam erachter dat ik dan helemaal achter mijn eigen staart aanjoeg.... Dat zal ik ongetwijfeld niet lang genoeg volgehouden hebben, maar toch is dat volgens mij niet de enige reden. Wel goed dat jij er op deze manier uitgekomen bent. Gelukkig drink ik al een tijd niet meer elke dag, maar ik kan me een levendige voorstelling maken van dergelijke uitzichtloze situaties. quote: En als je het over zelfreflectie hebt: daar is mijn vak/opleiding van doordrenkt. Toch heb ik nog veel geleerd van de internet behandeling, en dagelijks leer ik nog van de discussies van de mede-forummers. Allemaal ervaringsdeskundigen. Veel succes! Hopelijk vind je hier op het forum genoeg kost om je te helpen bij je beslissingen. Dank... ik zal, het advies van een van bovenstaande posters indachtig, volgende week maar eens nuchter terugkomen en proberen te lezen/posten.

quote: Originally posted by: niwi Oh Yvonne, wat heb je toch gelijk hier...ik heb het 3 keer moeten lezen om iets te kunnen begrijpen....en lang nog niet alles... Maar wat ik ervan begrijp herken ik wel.... Drinken tegen de eenzaamheid...tja, ik had mezelf ook op een gevoelsmatig onbewoond eiland gedronken, maar als ik dan dronk was ik nog steeds alleen.... En een mager leven zonder drank ???....ik ben pas echt gaan leven toen ik gestopt was met drinken.... Vac..is het geen bescherming om je drankgedrag goed te praten en zo maar lekker verder te gaan ??? Misschien wel... Ik weet het eerlijk gezegd niet. Het zal niet voor niks zijn dat ik hier opeens kom posten, maar wat ik er precies mee wil bereiken is me ook nog niet helemaal duidelijk.

quote: Originally posted by: Yvonne QUOTE: " Ik wil mijn gevoelens best nuchter aangaan en dat heb ik ook geprobeerd, maar ze zijn er simpelweg niet in het 'echte leven'" en "Ik word alleen wakker als ik het tegenovergestelde doe(drinken dus), maar eigenlijk slaap ik verder" Dan denk ik inderdaad dat je een probleem hebt Vac. En het komt op mij over dat je het probeert te verdoezelen met, ik zou bijna zeggen 'bombastisch' taalgebruik. Probeer hier ook eens te posten overdag, en met overdag bedoel ik gewoon letterlijk 'nuchter' . En doe het dan eens in gewoon nederlands. Misschien dat je dan ook wat eerder gevoelens tegenkomt. Ga eens 'uitgekleed' naar jezelf kijken, zonder al het moois er omheen. Natuurlijk heb jij gevoelens, natuurlijk kun jij 'wakker' zijn.... alleen durf je niet lijkt me. Je verbergt jezelf in drank en taal...... Misschien wel, ja... Ik zal er nog eens over nadenken.

quote: Originally posted by: wilrijk Vac, ik spreek altijd uit mijn hart en zonder bezwaarlijke items er bij te halen. Was het te laat op mijn 46ste ? Ja natuurlijk, was het niet te laat, dan zat ik nu wellicht niet hier hé Maar wat is te laat ?? Hoe zie je het aankomen ? Niet dus. Ik deed maar, en deed maar, elke keer weer de grens een beetje verleggen tot je met de neus op de feiten wordt gedrukt, en dan is het te laat. Ik heb altijd wel een beetje verslavingsgevoelig geweest denk ik. Vanaf mijn 18de roken, drugs op mijn 30ste (na 5 jaar zelf mee gestopt, zonder problemen), en nu drank. Afin, drank was er al de hele tijd en overal, maar om alcoholisme te zeggen ?? Ik wist wel dat ik een zekere vorm aan het kweken was, maar niet dat ik volledig tot het alcoholismedom zou gaan behoren. Oh nee, dat gebeurt zeker niet met mij, laat me nog maar even doen, het komt wel goed. Dat waren mijn meest gebruikte woorden, maar het werd erger en erger. Blackouts, valpartijen, mezelf belachelijk maken, ik heb het allemaal wel gehad. Maar zelfs nu nog lijkt stoppen een onhaalbare kaart en probeer ik de moeilijkste weg te volgen, die van het minderen, of gecontroleerd drinken. Deels slaag ik er in. Het is al veel gebeterd, maar ben nog bijlange niet waar ik wil zijn. Het inzicht op mijn 46ste is dus te laat, maar toch ook weer niet. Ik kan en wil er nog iets aan doen, het tij doen keren, met vallen en opstaan. Sinds mijn vrouw naar de Al-Anon meetings ga, krijg ik ook van haar meer begrip en steun, en tegelijkertijd laat ze me ook wat los. Als ik dan tovh eens een keertje drink, dan moet ik alles zelf maar oplossen. Het is anders. Heb alleen schrik voor weer zo'n dieptemoment dat ik total loss ben, want dan gaat ze dat ook doen. Onbewust wist ik altijd dat zij mijn vangnet was in genante situaties, en nu niet meer. Ook dat remt me heel hard. Ik hou wel van die roes, zeker als ik met muziek bezig ben, maar wil er ook de nadelen niet meer van hebben, en dat is onmogelijk. Je laatste zin zegt het perfect, je denkt wakker te zijn, maar ondertussen slaap je verder. Je bent nog jong en ik hoop dat het nog niet te ver is doorgedreven. Ik zou toch ook eens langskomen bij ditjes en datjes dagdraad, tussen het "gelul" (hier bedoel ik niets slecht mee hé) door zitten heerlijke therapeutische gesprekken hoor. Het ga je goed, en hou ons op de hoogte van je ontwikkelingen Nee, ok, dat was waarschijnlijk ook een domme vraag. Of het te laat was. Geen idee wat ik er precies mee bedoelde, ik zal het ook maar niet teruglezen. Goed om te horen dat je een vangnet hebt, in de vorm van je echtgenote. Dat soort remming zou ik misschien ook wel kunnen gebruiken, hoewel ik hoop mezelf die begrenzing ook op te kunnen leggen. Dat is voorlopig nog niet gelukt. De genante situaties en valpartijen klinken bekend trouwens... is daar ook een thread voor?

Hallo Vie, Ja, daar was ik weer eens... Hoe bedoel je de 4e zin? Hoezo heeft het niet te maken met discipline en waarom zou niet-drinken elke dag een straf zijn? Sowieso, 'elke dag' is een karikatuur, een oneigenlijk argument (niet per se een drogreden, want je reageert en claimt niet, maar toch....). Het heeft juist alles te maken met discipline, ongeacht of het moeilijk is om niet elke dag of elke week te drinken. Waar heeft het volgens jou dan mee te maken? En ja, hoe sta ik er zelf in... Ik weet dat ik uitvluchten zoek en niet voldoende zelfovertuigd in het leven sta, maar aan de andere kant ben ik wel een product van mijn persoonlijke ervaringen. Ik wil mijn gevoelens best nuchter aangaan en dat heb ik ook geprobeerd, maar ze zijn er simpelweg niet in het 'echte leven'. Mijn nuchtere gevoelens en mijn belevingswereld spelen zich af onder het wateroppervlak en ik kom pas onder dat oppervlak als ik onder invloed ben van wat dan ook. En vervolgens is het vluchtig en beperkt tot de uren die ik mezelf toesta om er (gekadreerd) over na te denken. Werd jij 'wakker' toen je definitief stopte met drinken? Ik word alleen wakker als ik het tegenovergestelde doe, maar eigenlijk slaap ik verder.

Hallo Wilrijk... Bedankt voor je reactie. De kwalificatie is eigenlijk op niks gebaseerd, maar je lijkt me een oprecht persoon. Een karaktereigenschap die ik niet zo vaak op internetfora tegenkom. Vraag me wel het volgende af.... Was het inzicht bij jou op je 46e nog niet te laat? Daar ben ik wel benieuwd naar. Op welk moment kun je nog succesvol loskoppelen van een verslavingsgedreven levensstijl? Op die vraag zijn vele therapeutisch gepaste antwoorden denkbaar, maar jezelf onthoudende van politiek correcte, fysiek integere en spiritueel constructieve antwoorden, hoe zat dat voor jou?

Dank allemaal voor de reacties, ik merk dat ze me meer doen dan verwacht. De dag nadat ik deze post had gedaan, had ik weinig behoefte om er direct naar terug te keren. Niet omdat ik niet meer wist dat ik hem geschreven had, eerder omdat ik de neiging heb niet geconfronteerd te willen worden... scratch that... mezelf in nuchtere staat niet te confronteren met benevelde alter-ego's. Gezien de moeite die jullie hebben genomen om te antwoorden, zou ik het niet netjes vinden jullie reacties onbeantwoord te laten. So here goes (quotes soms aangepast om de lengte van deze post te beperken, hopelijk zonder ze tekort te doen)... quote: Originally posted by: Vie Hallo Vac. Ik kort je naam even af, als je het niet erg vindt. [..] Wat mij het meest treft in jouw verhaal, is dat je schrijft dat je leven er zonder middelen magertjes zou uitzien. Meen je dat? Vind je dat niet triest? Ja en nee... Van buitenaf bezien of gemeten naar sociale conventies is het misschien triest, maar ik ervaar het zelf meestal niet zo. Misschien heb ik het ook niet helemaal goed verwoord. Wat ik bedoelde was dat ik emoties onder invloed op een heel andere manier beleef dan wanneer ik nuchter ben. Oh, volgens mij heb ik net een klapdeur ingetrapt... Vind ik het triest? Ja, misschien wel, maar ik beschouw mezelf nog niet als hopeloos geval. Wel als een geval dat over weinig discipline beschikt. En als ik in het verleden en in de toekomst kijk is dat waarschijnlijk een lastige combinatie. quote: Originally posted by: jane4 Sjonge vac, wat een zinnen schrijf je, doe je dat zonder alco ook? [..] Alleen hoeft niet eenzaam te zijn, en in gezelschap kun je juist heel erg eenzaam zijn, is mijn ervaring. Ik hoop dat je er aan denkt vandaag weer hier te kijken en alle reacties op je stukje van gisteren goed doorleest, je zou kunnen ervaren dat virtuele medestrijders ook je situatie kunnen helpen doorbreken en je altijd keuze blijft houden voor de toekomst, dus: give it a try, zou ik zeggen. Point taken en ja, ik vrees dat ik dat zonder alcohol ook doe. Sorry... het is niet mijn bedoeling om verloren te raken in omstandige formuleringen, maar altijd zoeken naar de meest geschikte formulering zit in mijn genen. Drinken ook, trouwens. Alleen hoeft inderdaad niet eenzaam te zijn, dat heb ik me de afgelopen 10 jaar wel gerealiseerd. Ik zou gek worden als ik constant gezelschap nodig had om mezelf te vergeten of een plaats te geven. Ik heb er in ieder geval aan gedacht om hier weer te kijken. Weliswaar niet 'vandaag', maar hopelijk is 6 dagen later ook goed En ik wil 'it' best een try geven, maar ik weet volgens mij nog niet precies wat 'it' is... quote: Originally posted by: Mupke Ik herken daar wel stukjes in. Denken dat leven zonder magertjes is. Dat is (lijkt mij) ook maar een exuus om dus maar niet te gaan stoppen. Misschien ga je het toch ooit eens proberen. Zomaar, om eens een relaity-check te doen. En wie weet, valt dat dan reuzemee. Nouja, ik wil zeker geen belerend vingertje opsteken. Ik zit hier ook niet voor niks immers. Hopelijk haal je hier dat wat je nodig hebt om nog eens goed te kijken naar de consequenties van je drinken. Wens je veel sterkte in ieder geval. Bedankt voor je wens.... Misschien is het wel een excuus ja, maar niet zonder meer. Hoe kan iemand drinken puur voor het drinken alleen? Á la, bij een zware lichamelijke afhankelijkheid is dat mogelijk, maar dan is het woord 'excuus' niet meer aan de orde, omdat dat inhoudt dat je je daden probeert te rationaliseren. Welke stukjes herken je precies, en waarom? quote: Originally posted by: cathy56 Wat jij schrijft lijkt me veel qua drinken.... weet je, je lijf lijdt daar onder. Merk je dat nu niet, dan toch zeker op termijn, dat is nu juist het stomme ervan. Ik wou dat ik het eerder had doorgehad, dat had me veel aan angsten, onzekerheid e.d. kunnen schelen. Inzicht is al heel belangrijk! Ja, dat is ook een angst. Ik weet dat mijn lijf lijdt. Niet alleen omdat ik drink (inmiddels niet meer elke dag, alleen nog veel op dagen in en richting weekend), ook omdat ik stevig rook en omdat ik mijn geest en lichaam de afgelopen 10 á 15 jaar op de proef gesteld heb met allerlei andere middelen. Aan de ene kant wil ik over de klif omdat ik naar mijn idee al zoveel kapot gemaakt heb (en daar mijn denkwereld naar inricht), aan de andere ben ik nog te levend en dom genoeg om op dezelfde voet voort te gaan. quote: Originally posted by: Alf Hallo Vacuous Ik wil graag antwoorden op de door jouw gestelde vragen, maar in je eerste zin geef je al aan dat je niet weet hoe je hier precies gekomen bent en aangezien je 13 eenheden drank op hebt twijfel ik of je de weg naar dit forum nog terug kunt vinden een andere keer. Ik wacht dus nog even tot je de weg weer gevonden hebt... Level-headed reply and rightfully so Maar na 13 eenheden weet ik nog prima wat ik getyped heb en hoe ik een forum kan terugvinden. Zoals ik al eerder aangaf valt me zwaar om mezelf te confronteren met uitspraken die ik in deze toestand doe, maar hoe dan ook, ik begrijp je scepsis. Een tegenvraag (ondanks dat je geen vraag gesteld hebt): Vanaf welk aantal eenheden wist jij je een forumpost niet meer te herinneren? quote: Originally posted by: ekstertje Welkom Vicuous, Tips heb je hierboven genoeg gekregen zag ik... Dus vanuit hier voor nu even alleen een warm welkom;) Hoho, ik ben niet vicious. Ook niet echt tevreden met de username die ik gekozen heb, maar zeker niet vicious. Dank voor je warme welkom. Ik weet nog niet precies wat ik ermee ga doen, maar ik vind dit wel een interessant forum. Wat is jouw verhaal dan?

Hi all, Ik zit inmiddels een uur of 2,3 met belangstelling een aantal van de verhalen op deze site te lezen. Hoe ik hier opeens kwam weet ik niet meer precies. Wel dat ik rond half 11 opeens de behoefte had om mijn drankgebruik eens aan nadere introspectie te onderwerpen. Dat is ongetwijfeld ingegeven door het permanente besef dat ik nogal wat zelfdestructieve trekken heb, en tegelijkertijd door het onvermijdelijke cliché dat ik vind dat daaraan eens een eind moet komen - en dan liefst niet in de klassieke zin des woords. Vermoedelijk ben ik vooral benieuwd naar de mate waarin mijn huidige drankgebruik riskant is, en of ik hier vergelijkbare situaties cq. verwante geesten tref. Misschien maakt het me als forumgebruiker a priori ongeschikt om hier te posten maar ik heb nadrukkelijk geen plannen om definitief te stoppen met het drinken van alcohol. Waarschijnlijk kan ik dat ook niet zomaar. Toch weet dat mijn drankgebruik momenteel te ongecontroleerd is en dat ik er vroeg of laat resolute persoonlijke keuzes aan moet verbinden. Wat persoonlijke achtergronden: Ik ben inmiddels 31, begonnen met drinken rond mijn 17e. Alcoholische ouders die, ondanks het stevige, dagelijkse drinken, vooralsnog niet 'over de grens' zijn gegaan. Thuisdrinkers met voldoende controle en ratio om hun zelfverkozen schadelijke gewoontes een plek in hun nominaal bezien succesvolle leven te geven. Wat deze post betreft is dat overigens alleen relevant als indicatie voor mijn perceptie en benadering van alcohol en andere geestverruimende cq. vernauwende middelen. Die andere geestvernauwende middelen spelen trouwens ook een grote rol in mijn huidige levensstijl en de keuze om onmatig te drinken. Hoe dan ook, ik ben een polygebruiker; De afgelopen 15 jaar heb ik op zeer regelmatige basis diverse middelen gebruikt, met alcohol als spreekwoordelijke specie voor een krakkemikkig fundament. Goed, momenteel ben ik toe aan mijn 6e glas wijn, na 5 glazen bier. Nog geen al te schrikbarende score. Na deze fles wijn, nog 1/3e te gaan, dringt zich vanzelf de vraag op of ik een nieuwe fles wijn moet halen. Hoogstwaarschijnlijk kan ik die verleiding vanavond weerstaan. Maar het is precies deze eigenschap -het constante, bijna methodisch en calculerend omgaan met beneveling- die me de afgelopen 3 jaar voor de vraag heeft gesteld waarom ik niet verstandiger met alcohol kan omgaan. Goed beschouwd ben ik waarschijnlijk een eenzaam persoon en dat is misschien ook de reden waarom ik drink. Anyway, where was I and where was I going?... Oh ja... Ik wil graag weten of er mensen zijn die het idee hebben dat ze alleen zichzelf (kunnen) zijn op het moment waarop ze onder invloed van alcohol of andere middelen zijn. Mijn leven zonder alcohol of andere middelen ziet er mager uit. Magerder dan een leven waarmee ik momenteel kan omgaan. Ik weet dat dat een desillusie is, maar het is toevallig de desillusie waarin ik verkeer en een desillusie die ik (nog) niet kan verlaten. Herkennen jullie deze situatie en hoe heb je er mee leren omgaan? Hoe veel tijd en zelfreflectie was er voor nodig? Genoeg vragen voor nu lijkt me, tot zover mijn verre van volledige introductie. Ik wens jullie in ieder geval alle kracht en wijsheid toe om al jullie dromen en wensen te verwezenlijken. Groet, Vacuous