Alconon

Francois Ik heb even gekeken naar je berichten. Ik lees nu dat je schrijft: Daar ben ik het echt 100 procent mee oneens, emoties zijn echt en de basis van wat mensen mensen maakt, als je dat niet snapt hoe kun je dan hulpverlener zijn? Emoties zijn ook echt, ja heel echt zelfs voor de persoon in kwestie op het moment dat hij/zij ze ervaart. Maar toch kunnen ze troebel zijn. Troebel is niet onecht. Troebel is echt en hebben een doel. Kijk Francois, een alcoholist zit in een soort van sociale constructie. In die constructie van de mensen waar hij mee omgaat, de relaties die er zijn de rollen die hij vervult etc etc zit hij "vast". Het komt verdomd weinig voor dat het hele sociale netwerk tegen het drinken is. Ja pas wanneer het uit de hand loopt. Dan wel, maar vóór die tijd paste de drinker in het sociale gedrag - het netwerk - waar drank misschien een rol speelde. Welnu, op het moment dat iemand breekt met drinken, breekt hij ook met een deel van zijn relaties. Tenzij het drinken daar nooit deel van uitmaakte en iemand na een trauma ineens is gaan drinken. Ook dat komt voor. Maar meestal zit het hele netwerk ook onder de olie of hebben ze daar een rol in. In dat losmakingsproces of proces van herzien van relaties worden manipulaties gebruikt bij de fleet. Dat noem ik troebel. Overigens is het meestal de verslaafde die het best is in manipulatie. Oops! En ja, of ik een goede hulpverlener ben.... misschien denk je er over een tijdje anders over... Hartelijke groet, Robert

Francois Je schrijft Narconon maar zo groot is Alconon niet... ha ha..;-) Je vult nogal wat in voor mij en voor anderen. Ik zou zeggen hou het bij jezelf. Kijk wat het jou kan brengen. Wat niet goed voor jou voelt schuif je aan de kant. Ja toch? Er is geen gelijk of ongelijk op dit forum, er is alleen veel te geven. Hartelijke groet, Robert

Francois Zeker spelen eerst emoties de belangrijkste rol. Maar dat laat onverlet dat het belangrijk is om te weten hoe dingen in elkaar steken. Ja toch. Sterker nog: ik maak onderscheid tussen emoties en essentie. Emoties worden zijn vaak troebel of mensen misbruiken die of mensen worden emo-misbruikt enz. Waar het om gaat is dat we bij onze essentie komen. Dat we leren te doen wat we werkelijk willen, wie we werkelijk zijn. In die reis naar een heldere en nuchtere toekomst hebben we duidelijkheid nodig. Hoe meer ik mijn verhaal nuanceer hoe minder houvast het geeft.

Super van je, Dodo. En ehh probeer niet te stoppen uit schuldgevoel naar je kindje, maar omdat je zoveel met haar/hem wilt genieten. Er is zoveel te genieten met helderheid van geest. En bedenk jouw baby die straks lacht (en hoop ik steeds meer) heeft ook geen drankje nodig om zich super te voelen. Ha ha! Succes meid! Alconon

Ruil je alcohol in voor snoepen dan mag het zo zijn dat er een zekere voortzetting is van het vullen van leegte bla bla bla. Maar feit is wel dat (beperkt) snoepen toch echt iets anders is dan grote hoeveelheden harddrugs (want dat is alcohol) innemen. Intussen herstelt je lijf en je leven en neem je zoetjesaan (toepasselijk woord, ha ha) afscheid van het snoepen. Ik zou zeggen: gewoon doen, tenzij het om kilo's gaat natuurlijk.

Op het vlak van relaties zou je kunnen zeggen dat alcohol drie dingen doet: 1) VERZIEKEN van gezonde relaties. De drinker verandert door het drinken en anderen knappen / haken af; 2) BINDEN, soms zijn relaties (hele netwerken) gebouwd (vaak onbewust) rond het drinken; 3) VERBLOEMEN, een verslechterende relatie wordt gemaskeerd binnen de verslaving en wordt daardoor niet manifest. Een persoon die succesvol afscheid neemt van alcohol kan dan drie dingen doen: 1) Hij/zij herstelt de vitaliteit van de relatie, door niet meer te drinken en verantwoordelijkheid te nemen; 2) Hij/zij verlaat/verbreekt de relatie omdat die relatie in stand werd gehouden door alcohol; 3) Hij/zij stelt de relatie ter discussie omdat nu zaken in een helder perspectief komen te staan. In veel gevallen zullen er meerdere relaties zijn met verschillende situaties zodat er zowel relaties worden verbroken als ook hersteld. Ze vormen het sociale netwerk dat een van de zwaarste tegenkrachten is voor mensen die van het goedje af willen. Was een partnerrelatie in de basis toch niet goed, dan kan het een enorme tegenvaller zijn als de drinkende partner stopt en nadien tot de conclusie komt dat de relatie beter kan eindigen. Het is niet anders, maar uiteindelijk wellicht beter. Voor de steunpartner kan het een goed moment zijn voor zelfonderzoek: wat maakt dat ik voor hem/haar ben gevallen.... Alconon | Leven met alcohol De persoon en de persoonlijke geschiedenis zijn de bron van verslaving... waarom dan werken aan de verslaving? Werk liever aan de bron. Want geen enkel probleem is oplosbaar op het niveau waarop het zich manifesteert.

Oké Francois, In denken is alles een optie. Denken over mijn vraag kan betekenen dat je beseft dat het één los kan staan van het ander. Je zegt: ik ben psychose-gevoelig en ik drink te veel. Stel je voor dat iemand zegt: ik ben ook psychose-gevoelig maar met elke dag een klontje suiker (onzin ik zeg maar wat) op mijn nuchtere maag, kom ik in balans en kan ik lekker doordrinken.... wat doe je dan? Wat ik wil zeggen is dit: als de psychose-gevoeligheid in relatie tot alc kan worden opgelost en je blijft dan doordrinken, dan weet je in ieder geval dat je nog niet toe bent om aan het drinken wat te veranderen... Als je liever niet wilt dat ik op je vraag reageer, zeg het gerust hoor. Je vraag intrigeerde mij... Vriendelijke groet! Alconon

Dag Jane4, Ja inderdaad. Voor dat ik het weet komt het van alle kanten. Maar dat is helemaal oké.

Dag Lianne, Goed gezien. Wat Alconon en Helderheid delen is één bron. Dat is het boek van Jan Geurtz, De verslaving voorbij. (uitg Ambo) Ligt nog steeds in de boekwinkel. Dat brengt me bij een van de vele verschillen, nl het feit dat Alconon daar geen doekjes om windt. Tot zover. Alconon is duidelijk over alle bronnen omdat die mensen verder kunnen helpen. Carr gebruik ik trouwens ook, net als Alice Miller en vele anderen. Je hebt het over "Carr naar Nederland" Ik neem aan de je niet bedoelt Allen Carr zelf? Want die is overleden...

Dag Cherry63, Ik heb me sinds vandaag pas aangemeld en las je oproep. Een schreeuw uit het hart. Een vraag die ik je had kunnen stellen (en het is nooit te laat, dus bij deze toch nog) Wat maakt nou dat je dat ene glaasje wilde drinken? Wat gebeurde er voor die tijd. Spelen er zaken (op) die je bezig houden. Oops het zijn nu ineens drie vragen... sorry, ha ha. Kijk maar es of je ze hier wil beantwoorden.

Beste Marianna, Wat heb je te vrezen, de ander of jezelf? Als jij ervan overtuigd bent dat je beter zonder kunt en je neemt jezelf serieus, dan doen anderen dat ook. Het zijn niet de anderen die jouw leven leven. Alles begint bij goed zijn en lief zijn voor jezelf.

Hey Francois, Misschien kun je je afvragen of zou willen blijven drinken als je niet psychose-gevoelig zou zijn... Slaap er eens een nachtje over... Vriendelijke groet! Alconon

Het is niet de leegte in ons waar we bang voor zijn... het is de volheid die we bezitten waarvan we schrikken als die zich in alle hevigheid aan ons laat zien. Laat het vooral komen en als het komt heb dan geen spijt dat het zo lang heeft geduurd. Leef nu.

Ha ha een concurrent? Nee dat niet. Ik bedoel, mensen helpen van de alcohol vrij te komen kan w.m.b. nooit in een concurrerend veld terechtkomen. Wel is het zo dat ik een geheel eigen visie op verslaving en "los komen daarvan" heb... daarom wil ik bijdragen. En ja belangeloos, een mens moet ook kunnen geven om niet. Ja toch? Van Delen wordt je rijk! Mensen vragen mij wel vaker: hoelang ben jij al van de alcohol af, wanneer ben je gestopt? Mijn antwoord is dan steevast: ik ben nooit met alcohol gestopt, ik ben begonnen met leven, daarin was alleen geen plaats voor alcohol. En dat bruist meer dan een fles Champagne. Alconon (voorheen Nexus, bestaat nu 5 jaar) Dat is net zo lang als mijn keuze het leven aan te gaan.

Je ziet het goed, maar één ding. Een ex-drinker die zijn leven helemaal op orde heeft, zijn opvoeding te boven is gekomen (pfff) en van mijn part aan tantra doet en ook nog lid is van het leger des heils en nog veel meer.... kan dat allemaal doen. Hij (zij) kan echter één ding nooit meer: ehh hoe schrijf ik dat ook al weer... o ja d r i n k e n ! En dat is maar goed ook. Want als je gewoon met vrienden (die je ex-verslaving serieus nemen en zelf niet rollend over straat gaan) uitgaat, soms de BoB bent, of de drankjes bestelt dan kun je puur genieten. Helder is zoveel leuker!

Op het vlak van relaties zou je kunnen zeggen dat alcohol drie dingen doet: 1) verpesten van gezonde relaties, men verandert door te drinken en anderen knappen af op de drinker; 2) binden, soms zijn relaties (hele netwerken) gebouwd (vaak onbewust) rond het drinken; 3) verbloemen, een verslechterende relatie wordt gemaskeerd binnen de verslaving en wordt daardoor niet manifest. Een persoon die succesvol afscheid neemt van alcohol 1) herstelt de vitaliteit van de relatie of 2) verlaat deze of 3) stelt deze ter discussie. Dit is een van de zwaarste tegenkrachten voor mensen die van het goedje af willen. Als je als partner juist wilt dat de drinker stopt kun je wel eens met een heel andere kater komen te zitten. Het is niet anders, maar uiteindelijk wellicht beter. Het kan een goed moment zijn voor zelfonderzoek (niet persoonlijk bedoel, meer in het algemeen) : wat maakt dat ik voor hem ben gevallen....

Dag Wingchun, Dankjewel en wat de tekst betreft: dat gaat volledig op de schop. Maar het feit blijft dat werkelijke verandering tijd vergt en veel reflectie, dus ook lezen...

Alcohol is mijn lust en mijn leven.... dat wil zeggen mensen helpen om duurzaam afscheid te nemen van de fles. Als je zoals ik en velen van jullie, de hogeschool der drinkkunst (grapje hoor ;-) hebt doorlopen, dan is het fijn om als als counselor en coach nu met dit thema aan de slag te zijn. Ik doe dit al een hele tijd en wil nu ook graag een bijdrage leveren binnen dit een mooie forum. Ik klik nog wel eens op de verkeerde knoppen, maar dat leer ik wel...

Dag Cathy, Ik heb een eigen-wijze kijk op alcohol en verslaving. Dat is neergelegd in een visie op verslaving en ontslaving. Tja verder leer je mijn standpunten wel kennen. Ik hoop dagelijks even in te kunnen loggen en zien of ik wat kan bijdragen.

Alcohol is mijn lust en mijn leven.... dat wil zeggen mensen helpen om duurzaam afscheid te nemen van de fles. Als je zoals ik en velen van jullie, de hogeschool der drinkkunst (grapje hoor ;-) hebt doorlopen, dan is het fijn om als als counselor en coach nu met dit thema aan de slag te zijn. Ik doe dit al een hele tijd en wil nu ook graag een bijdrage leveren binnen dit een mooie forum.

Is alcoholisme een blijvende ziekte? Hier een niet strikt wetenschappelijke, maar een vanuit het hier en nu geschreven reactie. Aj, lastige vraag om eenduidig antwoord op te geven. Laten we voorop stellen dat een ziekte iets is dat zich manifesteert (zichtbaar is, voelbaar is etc). Het geeft bv pijn, ongemak of er is een voortdurende medicatie nodig om de ziekte, de pijn of ongemakken te onderdrukken/bestrijden/genezen. Als je alleen maar "gestopt" bent met drinken en je verlangt de hele dag naar een borrel, elke dag weer. Ja dan ben je ziek. Waarom? Het beheerst je dag, je denken en dus je biochemie (denken is biochemie). Je bent er niet vrij van... De pijn is dan meer mentaal. Als je tot het punt komt dat alcohol geen betekenis meer heeft in je leven (dat is dus wat anders dan volhouden) en je net zo goed achter de bar kunt gaan staan en niet taalt naar een drankje, dan voldoe je aan geen enkel manifest kenmerk van ziekte. Je verlangt er niet naar en je verwerpt ook niet het drinken van anderen. Dus in die zin is alcoholisme geen blijvende ziekte, of liever gezegd: kun je iemand die alcohol geen plaats meer geeft in zijn leven geen alcoholist noemen. Te zou kunnen zeggen dat de term alcoholist past bij iemand die actief inneemt of die voortdurend daaraan denkt. Het is - eenmaal duurzaam afscheid genomen van de fles - wel een gevoeligheid, zoals anderen bv - gevaarlijk - gevoelig zijn voor pinda's of noten. Je zegt ook niet dat die mensen ziek zijn. Iets anders is dat je na jaren drinken wel fysieke schade hebt opgelopen. Je hersenstructuur is blijvend veranderd. En binnen de stofwisseling vinden nog, jaren na het laatste glas, processen plaats die uit het drinken voortkomen. Maar zolang je dat verder niet belemmert en je geniet van je nieuwe energie, ben je niet ziek. Kijk eens naar de aflevering van Southpark (episode 9, titel Bloody Mary) over het ziekpraten van drinkers. Humor met een knipoog. Je kunt hem vast wel ergens vinden op het internet.