marianna

hi katje, ik drink 1,5 jaar niet meer. maar denk nog elke dag aan de rode wijn, Ik heb twee kindjes, 3 jaar en 5maanden. In de zwangerschap en tijdens de borstvoedingsperiode vind ik het makkelijker niet te drinken. Door de hormonen heb ik ook minder zin in alcohol. Op het hoogtepunt van mijn verslaving, lukte het mij niet langer dan 24 uur zonder alcohol te zijn, terwijl ik elke dag voornam te stoppen. Binnenkort stapt mijn dochtertje over op de fles, hopenlijk ik niet...... Maar ik ga ervoor

hi katje. Je hebt zo te horen al veel meegemaakt. Het is vervelend dat je veel vrienden bent verloren, maar je kunt beter een paar vrienden hebben die je steunen door dik en dun. Zelf heb ik mij eergisteren aangemeld. Ik herken mezelf in veel van de verhalen die worden verteld. Succes met het stoppen!!

hoi annie, Voor mij is dit ook de eerste keer dat ik met dit onderwerp bezig ben. Hetzelfde geldt voor het meedoen in een forum. Zelf heb ik niet zoveel met computers en ik merk dat ik er ook niet echt handig mee ben. Een hele lange tijd heb ik mijn probleem onderkend. Er zijn immers veel mensen die veel meer dronken dan ik, 1 tot 1,5 fles wijn per dag. Nu, 1,5 jaar verder, kijk ik er heel anders tegen aan. Ik dronk bijvoorbeeld ook als mijn kind ziek was. Ook ben ik een aantal keer met een paar glazen op achter het stuur gekropen met mijn kind in de auto. Op mijn werk kon ik niet goed ´s ochtens functioneren en ik was erg bang ontdekt en ontslagen te worden. Ik heb verantwoordelijk werk in de medische sector. Ik zie nu dat alcohol voor mij echt een probleem is en dat ik gewoon nooit meer moet drinken. Ik voel mij nu veel beter zonder alcohol. Dit heeft echter wel een tijd geduurd voordat ik dat echt voor mezelf uit durfte te spreken.

Beste Annie, Wat erg voor je dat je in deze vervelende situatie zit. Er gaat niets boven een warm thuisgevoel. Ik heb het ook een tijdje gemist. Ik voelde mij daardoor erg eenzaam. Erg goed dat je je hebt aangemeld. Het probleem onder ogen zien is, volgens mij, de eerste grote stap. Succes!

Hallo, Mag ik mij even voorstellen, ik ben een vrouw van 30 jaar. Ik ben een trotse moeder van 2 lieve kindjes. Mijn jongste is een meisje van 5 maanden. Ik ben altijd een gezellige drinkster geweest. Een lekker glaasje rode wijn tijdens het koken en nog eentje in de avond. Tijdens de eerste zwangerschap heb ik nagenoeg niet gedronken. Na de zwangerschap is mijn huwelijk behoorlijk op de proef gesteld. Ook ben ik minder gaan werken. Eenmaal thuis begon ik steeds meer te drinken, met als hoogte punt 1 tot 1,5 fles wijn per dag. Elke dag nam ik mijzelf voor het drinken te laten. Ik had immers de verantwoordelijkheid voor mijn kindje en ik wil toch een goede moeder zijn. Toch verlegde ik mijn grenzen steeds. Ook begon ik minder goed te functioneren op mijn werk, terwijl ik verantwoordelijk werk heb. Een paar jaar later is mijn huwelijk weer `op orde` en besluiten wij samen voor een tweede kindje. Dit is het moment dat ik ben gaan stoppen met drinken. Dit was erg moeilijk, maar eenmaal zwanger werd het makkelijker door de misselijkheid. Ik ben er trots op dat ik tot nu toe, bijna 1,5 jaar later, geen druppel meer heb gedronken. Niemand weet dat ik het alcohol gebruik niet meer onder controle had. Iedereen weet dat rode wijn bij mij hoort en vindt dat ik een gezellige drinkster ben. Tijdens de zwangerschap en nu, ik geef borstvoeding, heb ik een goed excuus niet te drinken. Over een paar maandjes zal ik stoppen met de borstevoeding en heb ik geen excuus meer. Ik zie hier erg tegenop. Iedereen zal het raar vinden dat ik niet meer drink en ik wil niet toegeven dat ik er een probleem mee heb gekregen. Ik weet niet hoe ik mijzelf kan verdedigen om niet meer te drinken. Diep van binnen weet ik dat ik niet meer mag en kan drinken. Ik wil het ook niet meer, vooral voor mijn kinderen. Maar ik weet niet hoe ik bestand ben tegen de druk van buitenaf. Zijn er andere moeders met jonge kinderen met het zelfde probleem, of heeft iemand tips voor mij. Ik hoor het graag. Verder wens ik ieder een goed nieuwjaar ! Marianna