Drexo

quote: Originally posted by: isa drexo.. het is een beetje tweestrijdig wat je zegt... jewilt niet stoppen, maar je wil jezelf ook niet de vernieling in helpen... lees even het verhaal van beer wat die heeft geschreven bij 88801 vandaag om 22:13 Heel veel succes en als je echt wilt dan doe je er ook wat aan! Bedankt voor je reactie. Ik erken ook dat het tegenstrijdig is. Voornamelijk om het feit dat ik niks te knokken heb in dit leven. Als ik vandaag nog stop met werken, kan ik mijn leven rustig uitzitten. Leuk en aardig, maar in dit geval ook een erge lastpost. Toch heb ik ergens een drang om het "normale" leven op te zoeken. Hopelijk lukt dit ook, al is mijn visie op dit moment totaal tegendraads. In welke zin kan professionele hulp iets voor mij betekenen?

quote: Originally posted by: isa welkom drexo... Allereerst welkom en hartstikke goed van jezelf dat je inziet dat je een probleem hebt met alcohol en dat je hier graag iets aan zou willen doen. Helemaal suoer omdat het financieel en relationeel goed met je gaat... dat is natuurlijk nog weleens anders. Drinken overdag is natuurlijk niet goed en zeker niet als je moet werken... maar dat hoef ik je niet te vertellen dat weet je denk ik zelf ook wel. Ik wens je heel veel sterkte en als je er voor de volle 100% voor gaat dan gaat het je zeker lukken... en de steun van je partner heb je al... dus dat is een hele mooie basis. liefs isa Dankjewel, Isa. Het gevaar bij mij zit 'm voornamelijk in het feit dat ik de wil niet heb om te stoppen. Ik erken mijn probleem voor de volle 100%, maar voel geen wil om te stoppen. Alles loopt te voorspoedig en aangezien ik de dagelijkse bezigheden kan combineren met alcohol, voel ik voor mezelf geen rem. Het is een dilemma wat zichzelf zal blijven afspelen. Desnoods verkoop ik later het bedrijf en het ouderlijk huis, om zelf een stap terug te doen en in een roes te leven. Het feit dat ik al zo ver denk, baart mij zorgen. Ik zal vooral de mensen om mijn heen pijn doen, naast het feit dat ik m'n eigen lichaam kapot drink. Wat ga ik hier aan doen?

Beste forumleden, Echt "voorstellen" is dit niet, aangezien ik compleet anoniem wil blijven. Maargoed, daar is het internet voor en ik hoop toch enigszins op een bepaalde manier steun te krijgen hier. Uiteraard weet iedereen wel waarom ik hier ben: de drank die steeds meer en meer controle begint te krijgen over mijn leven. Ik ben nu 24 jaar, sta ik de bloei van het leven en heb uitzicht op een zekere toekomst. Een zekere toekomst, financieel dan. Ouders hebben een succesvol bedrijf, waar ik nu al actief in ben en later zal gaan overnemen. Mijn ouders hebben in dat opzicht ook een hoge verwachting van mij, wat ik, in hun ogen, zeker waar zal maken. Echter kamp ik met een drankprobleem, wat zichzelf steeds meer manifesteert. Het gevaar ligt 'm ook in het feit dat ik nooit met de auto weg hoef bijvoorbeeld. Ik stap uit bed en loop richting het bedrijf. Daar zit ik op het kantoor en doe ik wat van me verwacht wordt. Voordat ik richting het werk ga, neem ik nog een paar slokken wodka. Vervolgens poets ik m'n tanden, zorg ik dat ik er representatief bij loop en goed voor de dag kom. Het werk zelf lijdt er niet onder. Ik weet wat van me verwacht wordt en alles loopt voorspoedig. Als ik weer het "gevoel" krijg, loop ik even snel naar huis en neem ik weer wat slokken. Op die manier kom ik de werkdag wel door. Wat ik met dit bericht wil bereiken weet ik nog niet echt. Een stap om van de alcohol af te komen, is de wil. Ik zou mezelf voor de gek houden al zou ik zeggen dat ik de wil heb om te stoppen. Ik leid een voorspoedig leven en op dit moment hindert de alcohol m'n leven nog niet. Uiteraard ben ik realistisch tegenover mezelf en weet ik dat dit moet stoppen, voordat het extreme vormen begint aan te nemen. Ik ga nergens een excuus zoeken, aangezen het natuurlijk meerendeels bij mezelf ligt, maar in mijn familie speelt alcohol een grote rol. De broers van mijn moeders kant waren zwaar aan de drank en hebben dit, helaas, met 't leven moeten bekopen, op eigen initiatief overigens. Mijn vader neigde vroeger naar het alcoholisme, maar heeft dit gelukkig overwonnen en drinkt geen druppel meer! Dat houd ik in gedachten en geeft me enigszins het gevoel dat ik het heb geërfd, maar dat neemt niet weg dat ik op dit moment kamp met de problemen, ongeacht waar de oorzaak ligt. Zelf voel ik mezelf niet een "probleem drinker". Ik zoek geen uitweg om problemen weg te drinken, aangezien ik die amper heb. Heb financieel een goed vooruitzicht en relationeel gaat het sinds een paar jaar ook voorspoedig (die overigens weet van mijn probleem en me bijstaat). Ik drink eigenlijk puur om het feit dat ik het leven nuchter niet veel aan vind. Simplistisch geredeneerd, doch de waarheid hoe ik het voel. Dit is puur even om mijn verhaal in het kort kwijt te kunnen! Misschien zijn er mensen die zichzelf hierin herkennen, of zichzelf in dezelfde situatie vinden. Geef je mening en je visie op dit verhaal.. Alles is welkom! Bedankt, - Drexo