Spring naar bijdragen

even voorstellen Sbs


Singbluesilver

Aanbevolen berichten

goedemorgen,

Ik ben nieuw hier en dacht ik zal maar even beginnen me voor te stellen.

Ik drink mijn hele leven al veel te veel met een paar pauzes tijdens de zwangerschappen. het zit m voornamelijk in het grenzeloze doordrinken. als ik begin te drinken stop ik erg moeilijk. vorig jaar eind december ging het zo slecht dat ik de knoop doorhakte dat ik niet meer teveel wilde drinken. ik zocht er ook hulp bij en startte een ambulante behandeling (die overigens nog steeds loopt). ik had toen nog als doel om te leren om minder te kunnen drinken. gewoon zoals anderen.(yeah right) dat leek ook even goed te gaan maar kwam er achter dat dat eigenlijk nog moeilijker is dan helemaal niet drinken. in september heb ik voor het laatst gedronken. en het ging eigenlijk best goed. het bracht rust in mijn hoofd en ook ben ik het wat meer gaan vertellen aan mijn directe omgeving. ik merk echter dat de afgelopen tijd de trek naar drinken weer toeneemt. maar ook komt er steeds meer het besef (en dat vind ik eigenlijk wel het allermoeilijkste) dat ik hier nooit vanaf kom. dat deze interne strijd met mezelf zo moeilijk is en niet uit te leggen is aan anderen mensen en dat ik die strijd, dat gevecht in mijzelf, zo zwaar vind.ik word er gek van en ik ben al redenen aan het verzinnen om dan maar wel weer te gaan drinken. mijn therapeut raadde mij aan om met lotgenoten te praten opdat zij het herkennen en hoe met die strijd te dealen. ik ben ook wel aan het overwegen om naar AA of NA bijeenkomst te gaan maar ik vind dat toch nog een enorm grote stap die ik nog niet zo zie zitten. daarom heb ik me hier bij dit forum aangemeld. om wel die herkenning te vinden en wellicht steun maar toch ook de geborgenheid en anonimiteit vanachter mijn eigen computer. ik kan zo nog wel uren doortypen volgens mij maar ik zal me bij een voorstelrondje houden

groet SBS (Singbluesilver)

Ps titel aangepast zodat ik mijn eigen draadje makkelijker kan terugvinden

bewerkt door Singbluesilver
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ha SBS! Welkom. Ik ben hier ook pas kort, maar voel me erg geholpen. Heel erg.

Toen mijn huisarts mij adviseerde om te stoppen ivm mijn bloeddruk en mijn bloeddruk na bijna twee weken weer geheel goed (!) was, is bij mij wel echt een knop omgegaan.

Vervolgens steeds 1 of 2 bij het eten gedronken. Daar was ik de hele dag in mijn hoofd mee bezig. Doe ik het wel of niet en lukt het me het daarbij te houden en hoe lang duurt het voordat ik weer de mist in ga? Daarom helemaal niets meer. Vandaag in ieder geval!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

bedankt voor de welkoms. lees hier al veel wat ik zo herken. dat is fijn maar ook confronterend

ik probeer het ook per dag te bekijken. iedere dag zeg ik: vandaag niks. en de ene dag gaat het beter dan de andere dag maar vandaag is er weer 1 (maar ik moet m wel eerst even door). ga zo maar eens wat doen, dat helpt vast

tot later!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Jouw verhaal kan de mijne zijn. Ik baal zo dat ik niet gewoon normaal kan drinken, net als anderen. Nee als het eerste glas is gedronken dan gaat het tempo omhoog. Water drinken tussendoor? echt niet.....hoezo? Dronken worden.....spijt hebben.....zeggen dat je er klaar mee bent en gewoon dezelfde dag (of vooruit een dag of twee later) weer hetzelfde liedje. Minderen zou zo fijn zijn maar sinds ik vorige week op viel met een glas in mijn hand (schoonouders erbij) en mijn lip in stukken viel, knie en elleboog bont en blauw keek ik mezelf aan en dacht; hoe veel vaker moet dit nou nog gebeuren? In bed gaan liggen met visite beneden, vallen, black-outs, stiekem gedrag, alleen voelen, lamlendig zijn.....

Ik moet de strijd nog gaan voeren....ik ben nog niet gestopt. Ik heb me aangemeld bij Petra Moes online training en ben bezig om de angst om te stoppen te overwinnen. Ik heb zo'n zin in een nieuw jaar, dit jaar afsluiten en fris en vitaal het nieuwe jaar in te gaan. Kom op! Jij bent al zo ver gekomen, val niet terug! Wij kunnen niet normaal drinken, waardeloos gewoon maar waar. Het is het niet waard. Sterkte

bewerkt door Leintje1971
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hallo SBS, hartelijk welkom op dit forum. Je staat al zo'n twee maanden helemaal droog, lees ik. Dat is fantastisch. En eerder bleef je ook van de drank af tijdens je zwangerschappen. Dat betekent dus dat je dat goed kunt als je het zelf wilt en je hebt laten overtuigen door je eigen argumenten. Ik denk dat daar een sleutel zit om de deur naar verder succes open te zetten. Misschien kan je nog meer aan het bouwwerk van je eigen argumenten werken om dat nog steviger overeind te zetten zodat het gaat aanvoelen als een nieuw huis waar je graag in woont.

Ik herken best veel van mezelf in jouw verhaal. Ik drink nu sinds eind mei helemaal geen alcohol meer, maar voor die tijd was ik ook jarenlang een zeer forse drinker en wist ik dat ondanks vele serieuze en minder serieuze pogingen niet goed meer te matigen of in te perken. Mijn omslag kwam vooral tot stand toen ik me realiseerde dat ik mijn lichaam aan het kapotmaken was. Heb jij een beeld hoe het er met je lever voorstaat, bijvoorbeeld? Je huisarts kan daar gericht onderzoek naar doen en je informatie verschaffen die je dan mee kunt nemen in je verdere overwegingen.

Als je hier wat verder rondkijkt zul je merken dat sommigen op dit forum gaan voor een van-dag-tot-dag aanpak die het overzichtelijker maakt en hen helpt door moeilijke perioden heen te komen. Van anderen lees je meer over een ervaring alsof er definitief een knop is omgezet. Je moet er maar eens over nadenken welke stijl het beste bij jou past. Het kan ook een combinatie van die twee zijn, of een die ook nog andere elementen in zich heeft.

Je angst voor een levenslange strijd is denk ik ongegrond. Zo'n strijd wordt vooral gevoed door eigen twijfels, en het is dus zaak verder te gaan onderzoeken wat je nu eigenlijk wilt, wie je op den duur wilt zijn, waar je kracht ligt en of daar alcohol voor nodig is of niet.

Nogmaals welkom, leuk dat je hier mee komt doen en hopelijk ga je inderdaad nog vele uren doortypen in dit forum, maar dan wel een beetje verspreid over meerdere berichten naar ik hoop ;-)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Welkom, ook van mij.

Je klinkt daadkrachtig, fijn!

 

Heel veel succes!!!

 

 

even voor Leintje: de moderatoren zullen dat woordje uit jouw laatste zin willen corrigeren.

Misschien wil je het zelf verwijderen? :)

bewerkt door smart
Link naar opmerking
Deel via andere websites

bedankt allemaal voor de welkoms en de tips.

@Bob, over mijn lever laten checken heb je eigenlijk helemaal gelijk. maar durf het niet zo goed, ik kan me namelijk niet voorstellen dat alles nog gezond is van binnen. als ik nu terugkijk naar de hoeveelheden die ik dronk schrik ik ervan en denk ik dat ik wel dood had kunnen zijn. en dat wil ik niet! en dat is ook het dubbele, aan de ene kant trek om weer te drinken aan de andere kant voel ik me zo destructief dat ik bijna zeker weet dat als ik nu ga drinken ik niet meer stop tot ik er letterlijk bij neerval. en dat is nu mijn strijd....... en verstandelijk weet ik het allemaal maar mijn verstand en mijn gevoel zitten niet echt op 1 lijn

Link naar opmerking
Deel via andere websites

nu niet zwanger hoor! dat heb ik al een tijdje achter me gelaten inmiddels pubers in huis! dus het is ook wel lang geleden inderdaad dat ik een langere periode niet gedronken heb :lol:

Lady Jane bedoelt het figuurlijk ;-).

Succes. Die strijd heb ik vaker vergeleken met een relatie die uitgaat en waar je om rouwt. En eigenlijk weet dat het slecht voor je is maar niet los kan laten. Twee maanden helemaal niks is nog niet zoveel om er helemaal niet meer naar te verlangen. Mijn persoonlijke ervaring is dat het een tijdje duurt voordat de laatste restjes van zucht weg zijn. Geef jezelf de tijd en je zult een wondertje baren.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik ben nu iets meer dan 5 maand gestopt. Ik heb nog steeds trek momenten. Wat ik op dit moment probeer om de momenten er te laten zijn. Niet meer tegen vechten. Het voelen me concentreren op de buikademhaling en de trek als het ware eruit blazen. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Klinkt als accepteren van de aanwezigheid van de trek. Soms word ik er gewoon wat verdrietig van dat dit dus altijd bij me blijft. Ik wil normaal zijn maar ik ben verslaafd en dat besef lijkt steeds meer binnen te komen. Gisteren na gesprek met mijn dochter wel weer positieve boost. Ik wil ervoor gaan ik wil het ook trotseren en accepteren maar mijn gevoel zegt soms nog iets anders dan mijn hoofd maar het druppelt heel langzaam in elkaar over (hoop ik en denk ik)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Mijn dochter wordt op zeer korte termijn 12. De ander is 9. Zij hebben mijn strijd met sigaretten van zeer nabij meegemaakt en zijn reuze trots dat ik niet meer rook. dat geeft een zeer positieve boost ja.

En acceptatie van de trek en het groter zijn van de verslaving dan ik eigenlijk dacht, maakt mij ook verdrietig soms. We doen het goed SBS. Al is het niet gemakkelijk. Fijn dat je er bent!

*typefouten gecorrigeerd....

bewerkt door Lika
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Kom moeilijk op gang vandaag, sowieso ben ik sinds ik gestopt ben een echte denker, piekeraar, analyser etc.... en op zo'n dag als vandaag nog even in het kwadraat.

 

45 jaar geworden vandaag en als ik teveel terugkijk kan ik me echt waardeloos voelen. wat een puinhoop heb ik er van gemaakt. Ik dronk denk ik om het leven te vergeten en ik zou eigenlijk niet moeten drinken om zo het leven te kunnen vieren. maar dat is nog niet zo simpel. ondanks dat ik vind dat ik goed bezig ben vind ik ook dat het te laat is. ik had eerder een leukere, heldere moeder en partner kunnen zijn etc......... waarom was die drank altijd zo belangrijk. en nu eigenlijk nog want het houdt me heel erg bezig. ik kan me eigenlijk geen verjaardag herinneren zonder drank behalve toen ik echt nog een kind was. Ik drink vanaf mijn 14e, daar kwam ook al snel weed en cocaïne bij, hallo eerste verslaving. dat kon ik na een paar jaar wel weer afzweren want het was afwijkend, niet iedereen gebruikte drugs ik wilde succes hebben in mijn leven en dus stopte ik daarmee (ook met hulp hoor) en ging studeren. maar de drank bleef, iedereen deed dat, iedereen dronk. vieren dat je een tentamen had gehaald of juist wegdrinken omdat het niet goed ging. denk dat de alcohol me veel extra studie tijd heeft gekost. maar wat maakte het uit, iedereen ging los, iedereen. daarna aan het werk ik bleef het doen, een wonder dat ik dat vol heb kunnen houden.

het viel me eigenlijk niet op dat mensen minder gingen drinken. zo ook mijn eigen man. kon gewoon na een half biertje zeggen 'ik hoef niet meer' onvoorstelbaar vond ik het (en nog eigenlijk). de alcohol bleef belangrijk, ik kenmerk er ook veel gezelligheid aan hoewel ik nu toch echt weet dat ik alleen tijdens de eerste fles gezellig was. het was ook niet bekend ik ben nu mondjesmaat mensen aan het informeren van mijn probleem. het zijn er nog maar een paar, durf het nog niet zo goed. mensen zijn verast, ik heb het goed verborgen gehouden. op feestjes etc.. dronk ik gezellig met iedereen mee, niemand wist dat ik thuis daarna nog even doorging (of van te voren al begonnen was). want die rem is er gewoon niet. er waren wel eens mensen die een opmerking maakten maar dan reageerde ik van 'slecht gevallen, weinig gegeten ofzo' en ik dacht ook wel dat ik er mee weg kwam. een aantal ecsessen ervaren door de jaren heen,. en dan dacht ik wel van dit kan niet, maar dit duurde hooguit een paar weken waarin ik dan gematigd dronk en hup daar gingen we weer want het ging toch zo goed en het was toch zo 'gezellig'.

Vorig jaar december ging het extreem mis, de ergste ervaring ooit voor mij en mijn gezin en een dieptepunt in mijn alcoholcarrière. Toen besloten dat ik geen wijn meer zou gaan drinken want dat drink ik als ranja, helemaal de alcohol dag zeggen kon ik nog niet wilde net als anderen het toch gewoon kunnen om een paar glazen te drinken. ik stapte over op andere drank (als ik maar geen wijn meer dronk toch? dat was de boosdoener) lekker mezelf voor de gek gehouden natuurlijk. ik probeerde gematigd te drinken maar het stemmetje in mijn hoofd ging maar door, 'wat maakt het uit, iedereen doet het, alcohol is heel normaal' ik begon mezelf er weer in te verliezen en weer meer te drinken. ik zag het misgaan en ik begon aan mezelf te merken dat ik niet terugwilde naar waar ik vandaan gekomen was. nu sinds 11 september is de knop om. ik wil niet meer zo ver weg zakken ik vind het eng om niet te drinken maar misschien nog wel enger bij het idee dat ik wel weer ga drinken en dan weer zo ontzettend de controle over mezelf te verliezen. ik wil dat niet meer. jaren heb ik gezegd dat er geen probleem was nu realiseer ik me dat ik verslaafd ben en dat is zwaar en dat is moeilijk maar ik moet deze strijd winnen voor mezelf en voor mijn gezin. maar vooral voor mezelf. ik denk dat ik nu eindelijk goed voor mezelf aan het zorgen ben maar het voelt wel eenzaam en nieuw en eng. waar is de spontane meid gebleven, die altijd energie genoeg had. Ik moet het helemaal opnieuw ontdekken. mezelf ontdekken en dat vind ik erg moeilijk........... maar ik zet door! en zeker vandaag!

 

dus ik dacht maar even mijn gedachtespinsels uit mijn hoofd te typen dan kan ik nu weer over op de orde van de dag. tot later!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...