Spring naar bijdragen

Hallo. Doodeng.


Lika

Aanbevolen berichten

Negativiteit, cynisme, het idee "dat hébben we al eens geprobeerd" of "wéér een reorganisatie", probeer ik ook niet te veel toe te laten want daar schiet je niks mee op. Ja hoor, allemaal goed bedoeld, vanuit een bepaald perspectief dan. Onze vorige directeur is met een motie van wantrouwen uiteindelijk de laan uitgestuurd. Het hoe en waarom krijg je niet te horen.

De nieuwe directeur veegt alle eerder gemaakte plannen van de tafel. Wat nu de plannen zijn met onze afdeling is onduidelijk, daar krijgen we geen informatie over. Dan concentreer ik me het liefst op mijn dagelijkse werk en directe collega's. Veranderingen vind ik op zich niet slecht, dat is vaak nodig. Maar er moet wel een plan zijn, een structuur.

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

3 uur geleden zei Jannigje:

Ik had een heel bericht geschreven maar dat is verdwenen. Ik ben te moe om het opnieuw te doen.

Maar oh, wat herken ik dit!

En man o man, wat vermoeiend en nooit bevredigend he? Het leidt tot zo weinig. Want mensen zijn blij of niet blij. De mensen zijn het blijst als ikzelf blij ben en ik ben het blijst als ik mezelf recht doe.

want die mensen zijn ook bezig met zichzelf enz. enz. 
 

Ik voelde het vandaag wegglijden. De kramp. Het spasme. Ik kon loslaten. Niet doen. Dat is fijn. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Op 6-7-2021 om 22:44 zei Lika:

Ik voelde het vandaag wegglijden. De kramp. Het spasme. Ik kon loslaten. Niet doen. Dat is fijn. 

Dat is mooi. Je krijgt het niet cadeau, maar volgens mij heb je bovenstaande de laatste tijd wel vaker , of vergis ik me daarin?

Maar ohohoh, wat moet je alert blijven hè ? Het gaat niet vanzelf.
 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

De vakantie is prima. Niet groots en meeslepend, maar kabbelend en okay. De eerste week liep ik vast. Man was lichamelijk niet okay dus we bleven langer thuis. Dat wil ik dan aan de ene kant heel graag, aan de andere kant doet het mij helemaal niet goed. Ook hormonen speelden een rol, maar ik word onrustig en een gevoel van moeten en opgeslotenheid overviel me.
 

Ik reageer met controle willen. Niet los kunnen laten, paniek.

Ook: de verhuizing was niet goed.  (De kinderen waren naar hun oude buurt gefietst en zeiden dat daar echt wel ‘alles’ was. Schuldgevoel)  ik ging alleen de dingen in de buurt zien die niet goed en saai waren… etc,etc.  Toen gingen we. En dat was goed. Even een andere blik. Dat doet mij goed. 
Ik was even terug met oudste. Yes, mijn plek. Helemaal prima .

Nu zijn we naar de volgende plek. En nu pas ontspan ik echt. 
 

Het verhaal van @Jannigjeen de ervaring van teveel thuis zijn , hebben mij weer even eraan herinnerd dat ik gewoon moet doen. Mijn zwemmen in de ochtend weer op moet pakken (dan ben ik eruit en dat is goed) en af en toe eens weg. Hoeft niet ver, maar even de blik verruimen.

bewerkt door Lika
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...