Spring naar bijdragen

Stoppen


Gast Lars

Aanbevolen berichten

Lars , goede reis man . Zo mooi , je proces te zien van acceptatie, de liefde voor je dochters en kleinkind , voor je vogels en konijnen.  Je bent het levende bewijs dat het nooit te laat is en dat er altijd hoop is .... fijne vakantie, geniet met volle teugen :heart:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 2 months later...
  • 3 months later...

Plompverloren ja ben niet altijd even handig met berichten. Voor mijzelf is het natuurlijk niet plompverloren. Ben al een tijd bezig met euthanasie. In korte tijd zo afgetakeld en het gaat maar door. Naar revalidatie geweest we kunnen niets meer voor je doen. Maar ook de geestelijke pijn. Het overlijden van mijn broer de schuld krijgen van je ouders terwijl ik nog maar een kleuter was. Vooral door mijn moeder geestelijk mishandeld ik was niets en ik werd ook nooit iets. Dat gevoel heb ik wel wat bij kunnen stellen. Ondanks mijn zuip gedrag mijn veel tekortkomingen hou ik van mijn kinderen en zij van mij. Zijn ze nooit geen liefde tekort gekomen hebben ze kunnen studeren en op materialistisch gebied zijn ze ook niets tekort gekomen met dank aan mijn ex vrouw. Maar er is ook een andere kant. Een vader die er niet altijd voor hun was bij sporten bij uitstapjes. De laatste jaren is onze relatie verbeterd. Met de jongste kan ik diepe gesprekken hebben. Haar nuchtere kijk op het leven leef bij de dag en geniet. Oudste die wat gereserveerder is. Maar ook wij hebben samen een goede band. Een tijd geleden hebben we het er samen over gehad. We hebben samen gehuild en gepraat. Na meerdere gesprekken staan ze achter mijn beslissing. Is er dan helemaal geen lichtpunt meer in mijn leven ja dat is er wel. Maar het verlangen naar rust het verlangen om niet verder af te takelen is groot. We gaan beginnen met het traject wat zijn de mogelijkheden. Ik heb nog een aantal wensen op mijn lijstje staan. Ik besef dat ik niet zomaar weg ben. Maar het geeft voor mij nu de rust dat ik er mee bezig ben gedeeld heb met mijn kinderen en ook hier. Bang ben ik niet misschien komt dat nog ik weet het niet we gaan het zien. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Het is natuurlijk niet zo (hoop ik) dat ze denken we werken maar mee zijn we van hem af straks. We hebben hier goed over gepraat en best met veel eomties en wij dan en de kleinkinderen dan. Het is echt niet makkelijk en ik ben niet zomaar tot dit besluit of wens gekomen. Maar nu ze weten dat ik dit het liefste wil hebben we afgesproken dat we het dan samen doen waar het mogelijk is. Het doet mij goed hoe veel lastiger was het geweest als ze er niets van zouden willen weten. Gesprek ging best goed hij stuurde me niet meteen weer weg. Heeft goed geluisterd en we hadden zelf al dingen op papier gezet. Het blijven lastige dingen ook voor een arts en dat sprak hij ook uit. Voor nu afgesproken dat we over een maand weer een afspraak hebben dat hij kan nadenken er met collegas over kan praten en ik ook er over na kan denken of dit echt is wat ik wil. Na die tijd hebben we nog hier gepraat met moeder overste. Ik voel me heel erg rustig nu 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...