Spring naar bijdragen

Hier ben ik dan; Maartje.


maartje

Aanbevolen berichten

36 minuten geleden zei maartje:

Ik bedacht me het volgende: waarom lukt het me dit keer wel, en de 10000 keren hiervoor niet? 

Toen ik hier 5 jaar geleden voor het eerst begon te schrijven, en eerlijk was over mijn alcohol gebruik, was ik denk ik Toch niet helemaal eerlijk. Ja, ik was eerlijk over de hoeveelheid, mijn blunders, uitschieters, maar ik schreef er ook iedere keer bij: ik wil niet helemaal stoppen, ik wil minderen. 

Ik had de volgende overtuiging: als ik drie maanden kan stoppen, dan heb ik dus geen probleem, want ik kan drie maanden stoppen. 

Ik was heel vaak  bozig als ik reacties kreeg hier van: eerst maar 's een jaar stoppen, of op z'n minst een half jaar. Dat maakte ik zelf wel uit! Ik was helemaal niet van plan om alcohol op te geven. Ik wilde het uit mijn systeen, zodat ik daarna met mate weer verder kon. 

Daar sprak dus de echte verslaving. 

Nou, minderen, dat kon niet volgens de meesten hier. Dat kan pas minstens na een jaar stoppen, en dan nog lukt het de meesten van ons niet.

Na 3 maanden stoppen ben ik toen maar 4 jaar weer af en aan verder gaan drinken. Eerst met mate, daarna weer vol erin. Precies zoals de meesten van jullie voorspelden: met mate drinken, dat is niet weggelegd voor de meesten van ons. 

Dat besef, dat heeft bij mij 4 jaar extra veel drinken geduurd. Tot het punt, dat ik echt niet meer kon en dacht: minderen (hahaha) heb ik nu 4 jaar gedaan. Nu is het klaar. 

En nu heb genoeg gehad. Ik hoef niet meer, ik Wil het niet meer. Ik weet dat ik helemaal niet kan minderen, en ik wil 't niet eens. Wat heb ik nou aan twee glazen? Geen bal aan. 

Dit had ik geschreven kunnen hebben. Exact hetzelfde meegemaakt. Alleen waar jij 4 jaar invult, zijn het bij mij twee jaren geweest.

Sommige mensen (zoals ook ik) moeten nu eenmaal eerst alles zelf ervaren (soms zelfs 100 keer, zucht...) voordat het kwartje definitief valt. Goed bezig!

bewerkt door Sandro
Link naar opmerking
Deel via andere websites

@maartje ik kwam jouw verhaal vandaag voor het eerst tegen. Jeetje wat herken ik mij in jou....  Alleen zit ik nog in het beginstadium. Ik wil eigenlijk helemaal niet stoppen maar ik wil minderen.
Ik ben sinds 19 dagen gestopt met alcohol. Ik heb nog geen einddatum bedacht, maar ik weet heel goed dat als ik weer begin met alcohol ik zo weer terug bij af ben. Ik ben wel eens eerder 1 maand gestopt. De eerste avond dat ik na die maand ging drinken weet ik niet meer hoe ik thuis ben gekomen :unsure:

Toen ik las wat jij schreef over je 40 ste verjaardag moest ik er stiekem wel om lachen. Tegen een jong bandlid aanrijden , ruzie maken etc. Dit had ik kunnen zijn!!! Een zwaar teleurstelde man, die je elke keer maar weer vergeeft. Kinderen die lachen dat mama zo jolig is .... of de volgende dag vragen, ben je weer brak??

Van de fiets gevallen , gezicht kapot. Dingen stuk gegooid , ruzie maken noem maar op in welke situaties ik terecht ben gekomen. Pas geleden weer iets heel naars gebeurd en toen dacht ik , nu is het klaar. Maar o die tweestrijd In mijn hoofd. 

Ik moet wel zeggen dat jouw verhaal mij aan het denken heeft gezet..... Jij was ook heel overtuigd dat je zou kunnen minderen, maar ging helaas de mist in. Daarnaast heb ik veel reacties van andere mensen hier gelezen die hetzelfde hebben meegemaakt en weten dat minderen voor velen van ons niet te doen is. Eerlijk gezegd denk ik ook niet voor mij. 
 

Mijzelf kennende ben ik zo eigenwijs om het zelf uit te vinden. Fijn om zoveel herkenning te lezen. Wou dat ik al in jullie stadium was. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ooooh lieve maaaaike.... Weet je? Het is juist goed om 't zelf uit te vinden. Misschien moet jij ook nog wel een paar keer op je bek om uiteindelijk echt te voelen en weten dat je Wil stoppen. 

Ik hoop alleen dat dat besef bij jou iets eerder komt dan bij mij. Maar alleen JIJ kunt dat. Niemand kan dat voor je doen. En dat maakte stoppen voor mij in het begin erg zwaar: ik voelde me heel erg alleen... De wereld draaide gewoon maar door, en ik was keihard met mezelf aan 't werk. Alles kwam letterlijk keihard binnen. 

Het stomste aan stoppen met drinken is weer leren voelen. 

Het mooiste aan stoppen met drinken is weer leren voelen. 

Daar waar eerst de fles 't werk voor ons deed, moeten we het nu ineens alles zelf doen: ontspannen, boos zijn, verdrietig zijn, achterdochtig zijn. Whateffer. Het hele rijtje komt voorbij. 

En ja... Vrienden die maar gezellig door lijken te drinken zonder problemen... Ik heb geleerd, na vele rottige gevoelens van onbegrepen voelen, buitengesloten voelen, naar MEZELF te kijken. Me NIET te vergelijken met anderen. IK heb een probleem, ik wil stoppen ik wil geen kater ik wil geen blackouts, ik wil geen kapot gezicht, ik wil geen verdrietige man, ik wil geen bezorgde moeder, ik wil geen vette pens, ik wil geen dikke rode plofkop. 

Ikke Ikke Ikke en de rest HOEFT niet te stikken. Je doet het allereerst voor jezelf en degenen die je lief zijn. Je doet het alleen, maar samen zijn we er om hulp te bieden. 

Ga eerst maar 's dag voor dag de eerste niet nemen. Ontdek je craving momenten, zoek een alternatief voor dat moment, of zit 't nare gevoel uit: craving gaat over. 

En zet heel erg helder voor ogen WAAROM je wil stoppen. Kijk maar naar 't lijstje wat je schreef: drank maakt zoveel kapot. Letterlijk en figuurlijk. 

Lieve maaaaike, ook jij kan stoppen. Begin met dag voor dag, dan zal je zien dat het makkelijker wordt. 

Niemand heeft ooit gezegd dat stoppen met drinken makkelijk is. Maar dat het de moeite waard is, is een feit. En dat heb ik dan zacht uitgedrukt. 

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Bedankt @maartje voor je lieve bericht. Je hebt helemaal gelijk dat ik het zelf uit moet vinden. Misschien moet ik Idd een keer op mijn bek gaan. Hoop dat het niet nodig is, maar we zullen zien. Tot op heden nog alcohol vrij, bijna 4 weken. Dat was ook mijn eerste doel... niet meer drinken tot de vakantie. Vandaag ga ik op vakantie. Dus dat doel is behaald. Ik ga proberen gecontroleerd te drinken. Ik ben heel benieuwd of het lukt, vind het zelfs een beetje spannend. :unsure:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 3 weeks later...

Ik ga nog steeds goed Sandro. Zo goed zelfs dat ik er soms een beetje bang van word en denk: er gaat vast ergens iets goed mis binnenkort. Alsof ik het niet verdien ofzo,dat het me allemaal voor de wind gaat nu. Niet dat ik bang ben om weer te gaan drinken, want dat ga ik niet, het is gewoon een soort onbestemd gevoel. Omdat er echt zulke toffe dingen op mijn pad komen, dat ik het haast niet kan geloven soms. 

bewerkt door maartje
Link naar opmerking
Deel via andere websites

soms is het moeilijker om ons over te geven aan het positieve dan aan
wat we gewend waren Maartje. We dronken ooit immers niet voor niets.
Het is een bekend therapie fenomeen dat mensen in een hot-seat setting
de negatieve reacties van groepsleden absorberen, stiekem een bevestiging van
eigen (gebrek aan) eigenwaarde. moeilijk, maar hee dat zijn we gewend.
en bij de positieve feedback storten we ineen, weten we geen raad met het
echt durven geloven dat we dit ook zijn. of het door de mand val gevoel.
We hebben allemaal beide kanten, drank maakt soms eerst de leuke kant los,
maar uiteindelijk ook de negatieve. Zien we hier op t forum soms ook duidelijke
voorbeelden van.
Vertrouw op wie je wilt zijn, en ga voor wat je ook verdient dus, het oogsten:heart:

bewerkt door lady jane
Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 3 weeks later...

Dank lieve @lady jane, je slaat de spijker op mijn kop;)

Het door de mand val gevoel heb ik regelmatig. Bloedje irritant en totaal onzinnig. Dat "ze" dan eindelijk gaan ontdekken dat ik eigenlijk helemaal niet leuk, aardig, creatief, enz ben. Terwijl ik dat naast al mijn onhebbelijkheden natuurlijk Ook gewoon ben. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

* sluit zich aan bij de club der ezelen die zich meerdere malen moet stoten tegen hetzelfde voordat het inzicht en besef er komt *

Zelf ervaren en zelf ontdekken en zelf de inzichten definieren waardoor je jezelf gaat (her)ontdekken.  Ik vind dat een mooi proces bij een mens als je zo uit jezelf gaat denken.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik ben op vakantie. Kamperen in Italië. Verschillende campings, verschillende gebieden. De 2e vakantie zonder alcohol. De 1e keer toen ik net een kleine 2 maanden gestopt was, en nu, een jaar later. 

Ik vind het dit keer lastiger. In die zin: ik heb last van dingen. Zette je me voorheen ergens neer met een fles wijn en ik was al snel tevreden. Het kamperen nam ik op de koop toe, want zo hield ik iedereen tevreden: mijn man in 't bijzonder: die houdt van kamperen. Ik heb er een spuughekel aan. Altijd al gehad, maar nooit goed aangegeven, want zoals ik zei: geef mij een fles wijn en lekkere hapjes, en ik ben tevree. En m'n man kon z'n hart op: lekker oerman spelen in de tent en buitenlucht. Ik hobbelde erachteraan, want ik vond 't wel prima zolang ik in de middag tijdens de lunch maar "een wijntje" had. 

Nu heb ik dat dus niet. Ik erger me kapot aan het steeds maar weer verplaatsen, weer alles in en uitpakken, hele dag naar de maan, in de snikhitte tent opzetten (inmiddels tenten want m'n oudste 2 hebben inmiddels 'n eigen) bedden opmaken, enz, en alles weer van voor af aan. Ben d'r helemaal klaar mee! 

Ik ben er sacherijnig van en dat vind ik heel erg, want das niet leuk voor mij maar ook niet voor de rest. Ik heb iig wel al aangegeven dat dit voorlopig wat mij betreft de laatste keer kamperen is geweest. Verschillende kampings ok: maar dan wel in 'n kant en klare tent of huisje, maar niet meer dat hele gedoe. Ik wil 'n beetje luxe! 

Ook merk ik dat ik erg gesteld ben op m'n privacy. Ik heb t wel gehad na 2 weken op elkaars lip. Ik mis m'n atelier waar ik m'n gang kan gaan. Begrijp me niet verkeerd: ik hou van m'n mannen, maar ik merk dat ik het nodig heb me af te zonderen. Ook DAT lukte beter met wijn. 

Ik ben opnieuw dingen aan 't voelen en leren en ik merk dat ik dat soms verdomde lastig vind. Excuus voor mijn geklaag. 

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Zomaar een gedachte.

Ga op een ontspannen moment met je man in gesprek. Geef aan wat je mist. Je werk, je atelier, wat meer luxe.
Het plezier van je man afzeiken schiet niet op. Kom met alternatieven; een Natuurhuisje, een sta-caravan, en dan
niet langer dan een week. Ik noem maar wat, zelf weet je wel betere dingen.
Geef ook aan dat die aap op je schouder z'n bek begint te roeren. Je verhaal klinkt tenminste zo in mijn oren.

Je bent een nieuwe situatie tegen gekomen in je ontwikkeling en dat is goed. Weer een uitdaging, om op te lossen.
Nuchter, en laat je niet onderuit halen.

Verder klaag je niet, maar ventileer je. Alles wat je schrijft kan anderen helpen. Herkenning. Blijven doen.

Fijne vakantie evengoed, groet, Jos.
 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ventileren of klagen, ik hou het op klagen, maar doe het vooral hier.

Tsja,  rondtrekkend tent kamperen,  en vanaf de lunch al aan de zuip,  dat gaat lastig samen.

jammer dat je de vakantie  nu al als 'niet voor herhaling vatbaar hebt benoemd.

bewaar dat liever voor een evaluatie na thuiskomst,  en maak er nu het best van,  voor je reisgenoten.

prettig vervolg en houdt het droog!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maartje zoals ik je lees heb je je jaren aangepast/opgeofferd en nu zonder drank is het je duidelijk geworden. Wat je ons deelt kun je ook bij je mannen. Hopelijk met tact want mannen hebben vaak gewoon duidelijkheid nodig en meestal kom je dan samen tot iets anders, waar ook jij je in kunt vinden. Zorg nu maar eerst voor jezelf zonder verwijten achteraf. Ik herken hoe je deed toen je dronk (denk ik;)). Je komt nu bij wat je vroeger een aanleiding vond ol te drinken. Nu zou dat een excuus zijn. Wat zit eronder weet je dat?

Voor mij bleek het me niet serieus genomen te voelen. Na meer jaren nuchter weet ik dat ik mezelf al niet serieus nam en in dat licht anderen dat bevestigd zag. Ik ging trouwens wel elk jaar een week in mijn uppie weg dus had het eerder kunnen weten. Maar trapte in de valkuil van drinken zonder soc. Controle en zonder verantwoordelijkheid naar de kinderen. De verleiding dus. Korte termijndenker die ik was. En soms nog ben maar nu mindful:).

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Haha, ja Maartje ik kan het me helemaal voorstellen, dat je hier geen trek meer in hebt. Dat gedoe met al die spullen. Misschien is er ergens een middenweg te vinden. Veel mannen vinden het kamperen leuk, om wat te doen te hebben. Tussendoor even controleren of alles nog wel recht staat, wat haringen verplaatsen... daar zou voor hun wel een alternatief voor moeten komen.

Of je man gaat met de jongens een weekje weg, als zij allemaal zo van kamperen houden. Ga jij met een vriendin wat doen. En dan een ander moment jij met je man samen iets doen, of met het hele gezin, maar niet kamperen.

Zo kun je allerlei varianten bedenken en uitproberen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Thanx Allen. Wees gerust: ben niet de godganse vakantie sacherijnig hoor. Had 't vanmorgen gewoon ff gehad met alles. Dan kan ik nogal bot overkomen. Aan beide zijden van de tent wonen baby's. Of hun tanden komen door, of ze vinden kamperen ook stom, nachtrust is mij heilig. Ja, heb oordoppen mee. En ja, die vind ik niet lekker zitten. 

De vakantie zit er overigens al bijna op. Had van te voren (en heus ook al eerdere jaren) aangegeven kamperen niet meer zo graag te willen, maar ik heb me altijd laten overrulen. Ik laat me snel ompraten,dan denk ik: achja, hij heeft gelijk, ik moet niet zo klagen. Laten we zeggen dat mijn man verbaal nogal sterk is, en ik niet zo. Maar deze vakantie denk ik echt: nee. Ik wil dit niet meer. En heb t er ook al over gehad. Niet zo bot, als ik 't hier opschrijf. Mijn man vindt 't erg jammer, maar vindt 't ook niet fijn voor mij dat ik het niet leuk vind. We gaan ook al eerder naar huis dan normaal (een halve week), in Nog 'n camping heb ik echt geen zin meer. Voor nu is dit prima: fijne omgeving, en echt okeeje (laatste :D) camping. 

En deze vakantie is niet alleen kommer en kwel hoor. Heb fantastische dingen gezien: Voor 't eerst naar Venetië, en in een gondel ook nog! Nu in de dolomieten, prachtig mooi. Deze paar laatste dagen zijn geen kommer en kwel. En misschien verhuizen die baby's ook nog wel naar een nieuwe camping. 

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...