donderdag 9 september

[Tobbertje]

Dank je wel, lieve Marga:present:

En ja, als Will terugvalt komen wij in actie!!
We zijn er voor elkaar in goed en slechte tijden:heart:

Welterusten:lips:

Liefs, ToPPertje...

[blondie6173]

Lieve Will, Woestijnrekel:heart:
Wat een verschrikkelijk naar nieuws...
Ik weet dat je al een soort voorgevoel had, maar het is zwaar * als dat bevestigd wordt...
Heel veel sterkte...
Wij zijn er voor je !!!

[dymph]

Tsja, ik zal me ook weer eens melden. Ben een stille meelezer geworden. Dacht een pact te hebben, maar dat bleek toch niet echt zo. Schrijf een PB en hoor niks terug, Oef, daar knap ik dan wel ff op af. Maar het zij zo. Er was mij al verteld eerst een band met iemand op te bouwen vooraleer zulke stappen te zetten en niks blijkt minder waar. Maar ja, ik had zo een behoefte aan medestrijders, dat ik in mijn enthousiasme van alles wilde aangrijpen.
En nu zit ik vreselijk te vechten tegen de drank. Ik ken mijn valkuilen inmiddels wel. Vanmiddag op bezoek bij een stel dat gezellig aan het borrelen sloeg. Omdatik dat weet, dek ik mezelf al in door met de auto erheen te gaan, want drinken en auto rijden doe ik NOOIT. Ik zal maar een kind of dier aanrijden. Nog niet 1 glas. Als ik dan thuis kom, valt het alleen zijn me echter des te zwaarder (ben alleenstaand) en dan wil ik dat pijnlijke gevoel verdoven. Maar goed, het was rond 5 uur dus genoeg te doen. Hond uitlaten, katten eten geven, zelf wat eten maken etc.
En ja, ik heb ook dieren net als jullie: 8 katten en een berner sennen. Gelukkig wel. Nu gaat het met twee niet goed; eentje heeft borstkanker en als het gezwel knapt dan moet ik haar in laten slapen. Ik voelde vanavond aan haar buik en het kan niet zo lang meer duren. Ik ken het van een leven lang katten. En dan word ik zoo verdrietig en vooral ook bang om zo'n verlies weer aan te gaan. Daarbij komen in zo'n stemming ook alle andere overleden katten voorbijzoeven in mijn hoofd. Ik kan daar niet aan denken, ik krijg het niet voor elkaar. Ik moet het wegdrukken. Ik word heel bang van dat gevoel. Kan gemakkelijker aan mijn ex-vriendjes denken dan aan mijn katten. Raar he. Zijn een beetje mijn kinderen, die ik niet heb.
Ik weet ook wel dat door het niet drinken mijn emoties enorm aangescherpt worden en dat is tevens mijn valkuil. Ik wil van dat gevoel of en durf het niet te doorleven of zoiets. Heb allerlei slinkse methodes ontwikkeld om alles ver van mijn bed te houden. En ja, dat moe ik natuurlijk niet doen.
Ik ga dan als een bezetene van alles doen, tot ik hondsmoe ben en dat is ook niet slim, want dan ben ik zo kapot dat ik de drank moeilijker kan bevechten. Vind het heel lastig om rust te nemen, draaf vaak als een blind paard voort. Dus ik blijf mezelf triggeren. En eten, of liever gezegd vreten, dat is ook een manier om te verdoven. Als ik niet mag drinken, dan maar snoepen. Voel ik me ook niet prettig bij.
Pfff.... ga zeker die draad opzoeken van dat eten, want dat verpest soms ook mijn leven. Maar goed, beter eten dan drinken toch? vind ik ook wel.
Ga nu maar bedwaarts en hoop dat ik slaap. Even weer proberen te ontspannen. Voor ieder van jullie: slaap zacht!

[Mupke]

Ik wil er toch nog iets over kwijt (ook al is het een schrale troost).
Will, je bent niet de enige die dit moet meemaken. Ik denk dat je het ook al wel aan zag komen. Dat maakt het allemaal niet beter of gemakkelijker, maar geeft je hopelijk wel ruimte om er hier over te spuien.
Terugvallen is geen optie!!!!! Ik hoop dat je vanochtend je antabus genomen hebt. Donderdag is vast dag toch?

[blondie6173]

Lieve allemaal,

Duik mn mandje in...
Tot morgen maar weer...

trusten

[Mupke]

quote:

---

Originally posted by:

dymph

Dacht een pact te hebben, maar dat bleek toch niet echt zo. Schrijf een PB en hoor niks terug,

---

Is je pb wel gelezen?

[Mupke]

Slaap lekker Blondie.

[LaLuna]

@ dymph: Goed van je dat je nu gaat rusten en niet voor de alco kiest...kom morgen je gal spuien hier...jammer van je pactmaatje maar zoals je kan lezen zoveel fijne mensen hier...veel sterkte

Voor iedereen die gaat slapen welterusten

[lady jane]

en een hele goeie welterusten ook van mij voor alle nachtbrakers:lips:

en vooral voor Wil:heart:
ik hoop dat je wat kunt slapen Wil
en hoop ook dat je je Antabus slikt en niet drinkt jongen,
want één kater is al meer dan je verdient

[smart]

Voor Wil, van mij: Wil, ik huil met je mee.
Dreigend verlies: ik heb daar zelf lang genoeg in gezeten. De angst voor het zeker weten>>> die voorvoel je al en dat wil je niet voelen. En dan de bom in je hart, de uiteenspattende droom: het is over... &^%*&^#$!!!

Ik zie dat er aan alle kanten raad wordt gegeven, echt geweldig hoe diepzinnig die raad is en hoe dichtbij mensen op het forum hier kunnen zijn! ; toch ben je in het verdriet ook heel alleen nu.
Wat mij in alles van af het begin al opvalt is: dat je "Wil" bent en blijft; een heel open mens, positief!! een met de allerbeste bedoelingen, een die wint; een die verliezen kan. Een herkenbaar medemens. Met een plek hier. Je worsteling is gezien en herkent ben je als mens.
Denk aan ons als je denkt dat je alleen bent.

Wil: hoe chaotisch alles nu ook op je af zal komen.... geef het tijd. Overal is een oplossing voor en vooral de tijd zal je daarbij helpen! Wees blij dat je alles nuchter onder ogen kunt zien. (ik denk nu aan mijn ex, die alcoholloos de scheiding doorkwam en veel gewonnen heeft het afgelopen jaar, terwijl ik nog maar wat door blijf wieberen...; mijn ex mag ZO trots op zichzelf zijn!)
Er komt een moeilijke tijd aan voor jou. Toch hoop ik dat je je laat verwonderen door andere deuren die open gaan... andere mogelijkheden die je gaat zien...
Het zou me niets verwonderen als je op termijn eens minder hard ging werken.... of hoop ik dit?
Dat je gewoon kunt toekomen aan menszijn en rust-tevredenheid. Het zij je gegund!

Het is zo dwaas misschien.... er zijn meer vrouwen op de wereld...en die had je ook al ontdekt immers...
Ga eens goed om jezelf denken Wil.

[smart]

De openheid hier raakt me diep.

Loop door een willekeurige straat en je hebt niet door dat er problemen onder de mensen leven.
Ook ik heb een pose en loop door de straat alsof er niets aan de hand is... soms is dat ook zo, maar soms ook niet.
Daarover naar buiten mogen treden; iets meer van jezelf laten zien: dat is wat hier gebeurd. En wat nodig is. Elkaar beter leren kennen is ook wat nodig is. In het diepst willen we begrepen worden.
Dat begint bij jezelf: ontdek (= dek eraf!) wie je bent. En blijf dat onderzoeken, met mildheid en in redelijkheid.

Mildheid gaat voor mij ook naar verslavingsgevoeligheid: het leven kan te hard zijn en vraagt af en toe om blusmiddelen. Maar de blusmiddelen mogen niet direct je hele leven wegnemen of zodanig beïnvloeden dat er van werkelijk leven nauwelijks meer sprake is. Dan is het nodig naar alternatieven te zoeken: helder willen worden/willen zijn. Te mild is ook niet goed...

Mijn berichtje gisteren was er eentje waarin twijfel doorklonk.
Ik weet welke grenzen mijn lijf en geest aangeven. Ben daar vrij bewust in.
DOEN vraagt een geweldige ommezwaai.
Ik heb heel veel respect voor hen die de ommezwaai reeds hebben gemaakt. Ik ben er zeker niet trots op dat ik nog drink. Het blijft een plaagvraagstuk. Ik zou fijner functioneren zonder A.

Ik las niet alles.
Dympf
Borretje:
BLONDIE!!!!!!! :light:

voor wie ik vergeet:

Trusten allemaal.

[Meisje66]

Mooie woorden cathy, ik ben het helemaal met je eens.
En Will, ik wens je heel veel sterkte, meer kan ik niet zeggen....

[smart]

Hoe is meisje nu dan??

[Jan40]

Hoi Dymph, Ik kom hier ook weer even moed halen. Ik stond net ook op het punt om na 11 weken nuchter weer bier te gaan halen bij een snackbar.
Jammer dat de 'pact-persoon' niets heeft laten horen. Laat het je niet ontmoedigen om mensen in vertrouwen te nemen, you win some, you loose some, al is het natuurlijk niet leuk. Misschien laat die persoon wel t.z.t. wel weer van zich horen.
Wat betreft je katten, och jee, ik leef met je mee. Het zijn ook net kinderen van je inderdaad.

Toch beschrijf je volgens mij heel mooi wat misschien wel de kern van je drankproblematiek is: emoties ver van je bed houden. Heb je hier therapie waarbij dit aandacht krijgt?
Het lijkt me dat hierdoor allerlei emoties en misschien frustraties zich opstapelen. Heb je nooit ervaren dat je emoties laten gaan ook als natuurlijk en heilzaam kunt voelen?
Zelf ben ik nogal controlerend en rationeel van aard en dat is erg vermoeiend. Lichamelijk ben ik altijd gespannen. Tot mijn verbazing huil ik wel als ik iets erg meemaak/heb mee gemaakt.
Ik kan het niet controleren, heel gek. Als ik over nadenk zou ik het vreselijk vinden als ik die keren niet zou hebben gehuild. Huilen kan fijn zijn als klinkt dat gek. Je voelt dat je emoties de ruimte krijgen. Zeker voor een controlefreak als ik zijn dat kostbare momenten en ik ben er dankbaar voor. Ik denk dat achteraf: blijkbaar ben ik niet zo ongevoelig als ik denk.
Maar ja, Je zult dit zelf ook allemaal wel hebben beredeneerd. Hoe verander je jezelf en je mechanismen? Ik worstel wat dat betreft meer met mijn dwangmatige persoonlijkheid (ocpd). Verstandelijk weet en snap ik alles, maar mijn mijn angsten volgen niet het pad van de logica. Balen.

[smart]

Hee Jan,
ik herken het wel: die emoties onderdrukken. Niet mogen voelen ...nog.
Ik heb sinds twee jaar een nieuwe man/vriend en ben het vertrouwen in mezelf aan het opbouwen qua emoties, zo dichtbij.
Hoe doe jij dat?

[dhen]

Will; ik wens je kmw; kalmte, moed en wijsheid en blijf lief voor je zelf; je bent het waard

[Leeuw]

@Jan40,

Jan, je verhaal is heel logisch. Met alcohol verdoof je alle emotie, en leef je in een roes. Je hebt als het ware jaren lang emotioneel stil gestaan.

Ware kracht zit hem in een huilen, emotie tonen, zwak zijn. Een echte vent kan huilen waar andere waar hij van houdt bij zijn. Ik kan dat nog niet altijd. Heel erg jammer. Dat is iets dat jij en ik vast nog kunnen leren. Het is heel fijn om te lezen dat je emotie voelt! Mooi! Geniet ervan, ook van het huilen.

Dymph, het vervelende is dat je alleen echt op jezelf kan vertrouwen. Stop jij omdat jij je verplicht voelt ten aanzien van andere mensen waar jij je probleem hebt verteld? Of stop je omdat jij geen alcohol meer wil drinken?

Ik geef een voorbeeld.

Ik was 23 en ik stopte met drinken omdat ik mijn vriendin destijds niet wilde opschepen met een alcoholist. Een jaar leed ik hier onder, emotioneel, mentaal. Wat een druk! Ik mocht haar niks aandoen, ik deed me voor als een matige drinker, die in het weekend niet meer dan 6 tot 10 glazen dronk gedurende één stap avond. Na de relatie... helemaal los. Verdrinken! Meteen feesten organiseren, mezelf met mensen omringen en alles als één groot feest zien. Mijn 'vrienden' waren maar oh zo blij dat het weer 'beter' met mij ging. Ze konden 3x per week mijn koelkast leegzuipen. Ik jaagde er honderde euros per maand voor om mijn gevoel te temperen; ik ben geen alcholist. Ik heb weer een sociaal leven! Kijk eens hoeveel lol we hebben.

Dus, je mag mensen in vertrouwen nemen zodat ze snappen wat je door maakt. Zodat ze weten wat jouw standpunt is ten aanzien van alcohol. Ze mogen je complimenten geven op momenten dat zij besluiten wel te drinken dat zij opmerken; goh! Je houdt het nog wel goed vol. Verder is alcohol niet drinken jouw ding. Het erbij stil staan dan ook een leidens weg. Sta beter stil bij een voldaan leven, goed... gelukkig, gezond waar je nu bent... sta niet stil bij de alcohol. Ik heb namelijk de neiging om dit forum zodra ik weer alcoholvrij leef in gedachte de rug toe te keren. Waarom? Omdat ik niet wil stilstaan bij wat ik niet wil. Ik wil stil staan bij wat ik wel wil... zoals hier boven omschreven.

Diep? Ja! Moeilijk? Ja! Eenzaam? Ja.... maar ook Kracht! Voldoening! Zelfstandigheid! *WRAAUW*

Zover Leeuw wijsheid voor het slapen gaan, straks weer 6 uur op... pff... ik zit opeens tot over mijn oren in het werk. Heel fijn. Opeens komen dingen voor 2011 nu al om de hoek kijken wat ook weer een mooi voordeel is! Oefenen voor het echte jaar.

Trusten iedereen.

[smart]

Leeuw: wrraaaauww!!!

[Jan40]

@Leeuw Je vult voor mij iets te snel dingen in, geeft ook niet. Doe ik zelf vast ook wel. Je ziet vaak elementen van je eigen verhaal bij een ander.
Knap trouwens dat je al zolang nuchter bent.
Ik heb niet 'geleerd' om verdriet te voelen, het verrast me gewoon soms omdat ik mezelf zie als erg rationeel. Ik denk wel dat ik na een kortdurende (groeps) psychotherapie zo'n 12 jaar geleden mijn boosheid meer heb kunnen toelaten doordat mijn gevoel van eigenwaarde en assertiviteit toenam.
Muziek kan mijn verdriet overigens redelijk goed triggeren. Met drank op ging dat nog makkelijker. Als ik me * voelde, en ik nam een aantal beugels en luisterde naar een nummer van Randy Newman dan kon je me opvegen. Misschien leuk om een topic over te openen...

[Jan40]

Topic "Bij welke muziek hou jij het niet droog?" geopend onder Ditjes en datjes etc.....

[Kore]

The:present: ( Bette Middler)

Some say love it is a river
that drowns the tender reed
Some say love it is a razer
that leaves your soul to blead
Some say love it is a hunger
an endless aching need
I say love it is a flower
ans you it's only seed.

It's the heart afraid of breaking
that never learns to dance
Its the dream afraid of waking
that never takes the chance
It's the one who wont be taken
who cannot seem to give
and the soul afraid of dying
that never learns to live

When the night as been too lonely
and the road has been too long
and you think that love is only
for the lucky and the strong
just remember in the winter
far beneath the bitter snow
lies the seed that with the sun's love
in the spring becomes the rose

Voor Will:heart: