Nog 1 weekendje

[Francoise]

Hey San , daar ben je ! 

Pak jezelf aan bij kop en kont en zoek hulp bij je verslaving !! Je moet het zelf doen , maar het hoeft niet alleen hè !! Je bent iedere dag aan het overleven ipv leven !!  De drank trekt je steeds verder naar onder ..... 

Je kan wel zeggen dat het sporten ook verslavend was maar dat is toch wel wat beter voor je !! Ga naar je huisarts en zoek hulp !!! Stop met drinken en roken , zorg goed voor jezelf en ga sporten !! Alleen zo krijgt je je leven weer op orde ! Moet jij eens kijken waar je volgend jaar staat !

Liefs

Francoise / cleo 

[Sanity]

Hey die @Francoise (letterlijk mijn lichtje in de duisternis met kerstlampjes.....😂)

Ja je hebt helemaal gelijk.
Ik heb ook geen keuze meer.

Heb nog ongeveer een klein half jaar om "mijn shit en act together te pakken".

Anders wordt het toch echt daklozenopvang.
Ik kan daar dan waarschijnlijk al niet eens terecht (verkeerde kleur en nationaliteit; NEE BEN GEEN RACIST) maar mijn aan eten verslaafde kat al zeker niet.

Merk ook dat mijn fysiek rap achteruit gaat.
Heb nu 4 biertjes op en ben al gigantisch moe (dus dat nog voor de roes).

Slaat werkelijk helemaal nergens meer op dit gedrag.
Is misschien ook wel goed dat ik mijn woonplek dreig kwijt te raken (niet drankgerelateerd overigens) omdat ik daarom nu wel in actie moet komen.

Ik ben een type die altijd alles uitstelt tot het laatste moment (en daar dan vaak ook nog voorbij).

Work in progress zeg maar.......

%s om %s bewerkt door Sanity

[Bob]

Op 18-10-2025 om 13:02 zei Sanity:

Zie nu ook in dat ik het echt moet veranderen.

Heb mij voorgenomen om dit weekend nog los te gaan maar maandag echt te kappen/ minderen met dit vernietigend middel.

Er verandert inderdaad nog niet veel, ook al zie je wel in dat dat nu echt nodig is.

[Mariposa]

Kom op @Sanity! Ik ken je natuurlijk niet goed, maar je bent een goed mens! Ook jij kunt dit!! 

[Sanity]

@Bob ik weet het en ook hier kan je ik je niet anders dan gelijk geven.

Door onvoorziene omstandigheden is mijn leven 2 jaar terug echt compleet upside down gegooid.

Tot 2 jaar terug kon ik 'vrolijk' doorzuipen en verdiende ook genoeg om dat te bekostigen en gezien werk als zelfstandige kwam ik er ook mee weg om daar mee door te gaan.

Zelfs toen ik 2 jaar terug bericht kreeg dat mijn woonruimte eraan zou gaan had ik nog zoiets van, ach het zal wel loslopen (altijd alles maar uitstellen, vast herkenbaar).

Nu het uur U nu echt nadert kom ik pas in actie (wel halfslachtig).

Of beter gezegd ben ik daar geneigd toe (yep weer uitstellen; het zal allemaal wel weer op het laatste moment moeten).

Is nu al zo erg dat ik amper 1000 per maand verdien en echt wel aan de gang moet om centjes te verdienen.
Sterker nog dat heeft echt voorrang nu en JA dat gaat natuurlijk niet echt werken met gezuip.

Wordt nu echt voor het eerst in mijn leven geconfronteerd met het feit dat ik mijn luxe ICT leventje niet meer zo voort kan zetten.

Dat is een compleet nieuwe situatie voor mij, zeg maar een D-Day.

Heb nu geen keuze meer of ik eindig echt op straat.
Hoe en wat ik daar vorm aan ga geven, is in eerste instantie natuurlijk compleet mislukt.

Ben mij echter wel voor het eerst in mijn leven ervan doordrongen dat deze weg doodlopend is (letterlijk en figuurlijk).
Heb nog 15.000 spaargeld en dan is het klaar en op.

Vandaag wel in de telefoon geklommen om een nieuwe klant binnen te halen.

Maar het is allemaal een heel dun lijntje.
Maar zoals ik al eerder zei, is dat wel goed voor mij dat ik nu echt mijn ivoren ICT torentje uit moet klimmen.

Ja ICT betaalt goed maar dan moet je wel klanten hebben (en houden) en niet met je zatte kop klanten wegtrappen. 

Heb als zelfstandige vanaf mijn 30ste ook zo goed als geen pensioen dus aan alle kanten klinken de alarmbellen echt verdomd hard.
 

[Sanity]

2 uur geleden zei Mariposa:

Kom op @Sanity! Ik ken je natuurlijk niet goed, maar je bent een goed mens! Ook jij kunt dit!! 

Dat moet nog maar blijken.
Zo zelfkritisch ben ik gewoon wel.....

[Sanity]

In het kader van,ik leer het nooit.
Doe ik de naam van mijn draadje eer aan, nog maar een weekendje mijzelf compleet v/d wereld zuipen.

Wist vanochtend al dat ik mij klem ging zuipen.

Zo gezegd zo gedaan.
Geen woorden maar daden....

Morgen herstellen want dinsdag naar nieuwe mogelijke klant.

Werk is voor mij de mogelijke uitweg.
Ik ben compleet van god los maar mijn werk neem ik zeker serieus
En vind dat ook leuk.

Dinsdag moet ik presteren/optreden.

En gek genoeg lukt het mij dan wel om maat te houden en niet stinkend naar drank te verschijnen.

De mens zit raar in elkaar....

[Sanity]

Voor de rest vandaag blep bliep $32!%^ tilt error/
santity.exe has stopped working, blue screen!.



 

[renaldo61]

Ik probeerde ook niet te drinken als ik moest werken. Maar spijtig genoeg zat de alchohol van de dag voordien nog in het ventje. 

[Sanity]

Op 30-11-2025 om 15:47 zei renaldo61:

Ik probeerde ook niet te drinken als ik moest werken. Maar spijtig genoeg zat de alchohol van de dag voordien nog in het ventje. 

Daarom plan ik afspraken ook pas in de middag.
Heb ook (nog wel) de discipline om het de avond voordat ik moet werken niet al te erg te maken met drank en ben een grootverbruiker van Axe en mondspray.

Voor mij is werk juist de manier om de zooi maar weer een beetje bij elkaar te krijgen.

Heb in de afgelopen 2 jaar maar beetje geleefd op minimale inspanning en juist dan heb je (ik) zoiets van ach wat maakt het ook allemaal uit en zit je gewoon op de bank maar wat te zuipen.

Vandaag nieuwe klant bezocht. Zoals gezegd mij ingehouden gisteren.

Voor mij is dat de enige manier om het onder controle te krijgen (en houden).

Is voor nu leuk maar natuurlijk alleen maar soort placebo.
In euforie meer gehaald dan ik wil drinken.

Ga ik ook zeker niet opdrinken (gisteren ook niet, restant weggespoeld door de gootsteen) maar zo blijf ik maar een beetje worstelen.

Merk wel aan mijzelf dat ik het nu echt wil veranderen (sinds 3 jaar weer teveel zuipen).
Komt ook dat ik energie krijg van werk en nieuwe klanten binnenhalen.

Dat is wat ik leuk vind en dan is er ook de drive om fit te zijn als je moet werken.
Heb natuurlijk een hoop onderliggende shit waarom ik drink.

Maar nu op 57 jarige leeftijd moet ik daar maar eens mee leren te dealen.

Heb zoveel therapie gehad dat ik alle cognitieve gedragingen en valkuilen wel ken inmiddels 

Kan dan wel lekker blijven zwetsen en excuses blijven zoeken maar heb toch echt wel de leeftijd dat ik dat maar eens achter mij moet laten.

Met iedereen is wel wat!