Spring naar bijdragen

Verslaafd aan alcohol


Ronel

Aanbevolen berichten

Je kon eerder een jaar stoppen en dat was een mooie tijd zeg je, dus dat kun je nu weer! De vorige keer dacht je op een gegeven moment dat je wel weer gematigd zou kunnen drinken maar je weet nu dat je dat niet kan. Je bent nu nóg wijzer dan toen. 
Ik zie het al helemaal voor me, dat je dit nieuwe drankvrije pad gewoon gaat doorzetten, hoe je er met al je aandacht voor je kinderen kunt zijn, hoe je steeds meer energie krijgt om er ook met je man iets moois van te maken. Hoe je kunt genieten van de liefde binnen je gezin, hoe trots je op jezelf gaat zijn en met hoeveel plezier je straks in de spiegel kijkt. 
Ga ervoor lief mens, het begin is lastig maar het wordt met de tijd steeds makkelijker. En wellicht kom je onderweg hobbels tegen, maar daar kom je zonder drank veel beter overheen. Je zult van alles leren over jezelf, moeilijke dingen en mooie dingen en jij kunt dat gewoon aan, wat er ook op je pad je komt.
Ik wens je kracht en goede moed en ook veel plezier op je heldere levenspad.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Goedemorgen allemaal, ik heb goed geslapen. Heel diep, niet heftig liggen transpireren en niet zwaar liggen snurken (volgens man). Rise and shine! Ik kwam als het ware huppelende de trap af. Zin in de nieuwe dag! Ik heb al meters lange planningen in mijn hoofd. Ik moet naar het tuincentrum om eindelijk eens wat leuke planten te halen voor in de tuin. Die kalende salontafel ga ik nu écht onder handen nemen, ik wil de schuur uitmesten, naar het strand met de hond, op visite bij mijn tante, en het liefst allemaal op één dag. Gaan met die banaan! Kind wil een vriendinnetje uitnodigen, "Tuurlijk! Al komen er 10 vriendinnetjes!" Het voelt prettig maar anderzijds ook een beetje eng! Waar komt deze overdreven euforie vandaan? Ik herken het totaal niet van de eerste keer dat ik afkickte. Dit gevoel kan toch niet echt zijn? Doe ik onbewust nu aan een soort mindfulness? waarna ik mogelijk in een enorm gat donder! Want dit blijft toch niet zo? Staat misschien gek, maar ik vertrouw mezelf hier niet zo in. Vanochtend vroeg de nodige boodschappen al in huis gehaald en ja, het staat vast belachelijk maar toen ik langs die meters lange muur met drank liep, stak ik mijn middelvinger op naar al die flessen en mompelde 'tyf op! Ik koop julie lekker toch niet! Nananana!' Haast kinderlijk. Maar dit gedrag past helemaal niet bij me. Herkent iemand dit? Is dit een wolkje waar ik vanaf ga donderen? Nogmaals ik herken het niet van eerder. 

 

 

 

bewerkt door Ronel
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ah, de 'ik-ben-gestopt-euforie'!

Die ken ik. Meerdere ex-drinkers ervaren dit. Het hangt van de persoon af hoe lang die duurt en ik welke heftigheid deze zich manifesteert. Bij mij duurde die ongeveer een week of drie. Toen doofde deze langzaam uit. Gelukkig maakte dit niet plaats voor een soort depressie, maar voor een mooie berusting in de wetenschap dat ik nooit meer zal drinken. En daar heb ik nu vrede mee. 

Ik wilde je al eerder welkom heten Ronel, maar was een beetje druk in en om het huis. Dus bij deze: welkom. Fijn dat je je zo goed voelt vandaag. Ga er maar vanuit dat je nog veel meer van dat soort dagen zal beleven als je bent gestopt, maar dat hoef ik jou niet te vertellen aangezien je dit al eerder hebt mogen doen (13 maanden lang toch?).

In ieder geval, geniet ervan. 

Groet Maarten

Link naar opmerking
Deel via andere websites

het rose wolkgevoel, euforie idd, is een heerlijk gevoel.
het mag erbij horen en duurt niet eeuwig.
net als je energiepeil om van alles aan te pakken.
Geniet ervan en bewaar voor elke dag wat, het hoeft
niet meteen op. Zo probeer ik het nu ook met een zak drop:)
Lukt niet altijd, de lekkerste gaan meestal wel op, maar de dag(en)
erna zijn de mindere toch nog lekkerder dan geen drop.
Het alles of niks gevoel ken ik gelaas nog steeds, maar we hebben
zelf invloed en verantwoordelijkheid om er mee om te gaan zoals we
eigenlijk vaak wel willen. Dus geniet er lekker van zolang het duurt.
En geniet vooral ook van die kleine positieve dingen die nu ook op je pad komen:rose:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

43 minuten geleden zei lady jane:

het rose wolkgevoel, euforie idd, is een heerlijk gevoel.
het mag erbij horen en duurt niet eeuwig.
net als je energiepeil om van alles aan te pakken.
Geniet ervan en bewaar voor elke dag wat, het hoeft
niet meteen op.

Huh? Energie en rozewolkgevoel zijn toch geen dingen die je kunt bewaren of opmaken?

2 uur geleden zei Ronel:

Dit gevoel kan toch niet echt zijn?

Je voelt het dus waarom zou het niet echt zijn? Het zal vast niet eeuwig duren maar dat geldt voor alle gevoelens.
Ik zou er lekker van genieten.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

3 uur geleden zei Ronel:

Goedemorgen allemaal, ik heb goed geslapen. Heel diep, niet heftig liggen transpireren en niet zwaar liggen snurken (volgens man). Rise and shine! Ik kwam als het ware huppelende de trap af. Zin in de nieuwe dag! Ik heb al meters lange planningen in mijn hoofd. Ik moet naar het tuincentrum om eindelijk eens wat leuke planten te halen voor in de tuin. Die kalende salontafel ga ik nu écht onder handen nemen, ik wil de schuur uitmesten, naar het strand met de hond, op visite bij mijn tante, en het liefst allemaal op één dag. Gaan met die banaan! Kind wil een vriendinnetje uitnodigen, "Tuurlijk! Al komen er 10 vriendinnetjes!" Het voelt prettig maar anderzijds ook een beetje eng! Waar komt deze overdreven euforie vandaan? Ik herken het totaal niet van de eerste keer dat ik afkickte. Dit gevoel kan toch niet echt zijn? Doe ik onbewust nu aan een soort mindfulness? waarna ik mogelijk in een enorm gat donder! Want dit blijft toch niet zo? Staat misschien gek, maar ik vertrouw mezelf hier niet zo in. Vanochtend vroeg de nodige boodschappen al in huis gehaald en ja, het staat vast belachelijk maar toen ik langs die meters lange muur met drank liep, stak ik mijn middelvinger op naar al die flessen en mompelde 'tyf op! Ik koop julie lekker toch niet! Nananana!' Haast kinderlijk. Maar dit gedrag past helemaal niet bij me. Herkent iemand dit? Is dit een wolkje waar ik vanaf ga donderen? Nogmaals ik herken het niet van eerder. 

 

 

 

Nou dat je middelvinger opsteken naar de flessen drank, herken ik wel iig. :D Ook meerdere malen gedaan in het begin..
De euforie komt idd ook wat overdreven op mij over, zeker omdat het nog maar zo kort is dat je de drank laat staan. Maar goed, als ie er dan is, geniet er dan ook maar een beetje van ;) 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

1 uur geleden zei Yana:

Huh? Energie en rozewolkgevoel zijn toch geen dingen die je kunt bewaren of opmaken?

dat sloeg op alle klussen die Ronel meteen wilde aanpakken. 
beetje kromme taal komt bij mij vaker voor, zo gaan mijn gedachten ook.
(en toevallig zijn klussen de enige dingen waar ik wel maat bij kan houden:wacko:)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Een brede lach had ik toen ik je verhaal las ro. Heel herkenbaar en een goed teken. Het zogenaamde honeymoon gevoel, geniet ervan en zoals na een mooie honeymoon ga je een mooi leven tegemoet met een geluksgevoel. Net als in een huwelijk heb je ups en downs, maar als je geluk hebt blijft het fijne gevoel. Het stoppen met drinken kan in fases gaan. Google maar eens naar the road to recovery, dat kan helpen. Doorzetten, je doet het goed en steek de vinger maar op hoor.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dag 8! Net boodschappen gedaan. Moet bekennen dat ik het eventjes best moeilijk had in de supermarkt. Weekend! Dus veel lekkers in de aanbieding, en dan heb ik het in mijn geval natuurlijk niet over taart of chocolade. Echt, ik liep te watertanden, voelde serieuze twijfel. Zo'n trek! Heb mijn gezicht afgewend, snel doorgelopen. Zelfs bij de kassa in de rij nog twijfels.. "Ik kan het nu nog pakken! en dan doe ik er thuis écht maar ééntje!" Gelukkig ben ik niet overstag gegaan. Nu weer thuis, snel een pot thee gezet. Ben een beetje van mijn euforische wolkje afgedonderd want de trek is er nog steeds. Even door deze dip heen. Ik wil niet zwichten nu!

 

 

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

9 minuten geleden zei Ronel:

Dag 8! Net boodschappen gedaan. Moet bekennen dat ik het eventjes best moeilijk had in de supermarkt. Weekend! Dus veel lekkers in de aanbieding, en dan heb ik het in mijn geval natuurlijk niet over taart of chocolade. Echt, ik liep te watertanden, voelde serieuze twijfel. Zo'n trek! Heb mijn gezicht afgewend, snel doorgelopen. Zelfs bij de kassa in de rij nog twijfels.. "Ik kan het nu nog pakken! en dan doe ik er thuis écht maar ééntje!" Gelukkig ben ik niet overstag gegaan. Nu weer thuis, snel een pot thee gezet. Ben een beetje van mijn euforische wolkje afgedonderd want de trek is er nog steeds. Even door deze dip heen. Ik wil niet zwichten nu!

 

 

 

Realiseer je dat die drank allang geen onschuldig 'lekkernijtje' meer voor je is, en ook geen 'leuk en onschuldig extra'tje voor 's  avonds'. Het is een destructief monster waar jouw ware wil helemaal niets meer mee te maken wilt hebben. ;) 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

@Ronel Je hebt het al een keer gedaan, dus weet dat je het kan. Ben wel benieuwd of het deze keer nu heel anders is dan de vorige keer.

Enorme euforie heb ik eigenlijk niet gehad, maar voel me in het algemeen wel stukken beter dan een paar maanden terug. Emotioneel stabieler, herstel beter en sneller van sporten, etc. Ook hier wel eens dipjes en trek, maar gelukkig steeds minder.

Zou iemand anders de boodschappen voor je kunnen doen voor nu? Misschien je man of moeder? Die weten van je probleem toch? Het jezelf niet te moeilijk maken hoor! De eerste stap is alvast weer gezet :rose:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Vandaag alweer de 12e dag dat ik niks ga drinken. De trek komt met vlagen. Vooral wanneer ik na inspanning, zoals na een dag werken, de ontspanning zoek. 12 dagen geleden had ik op dit tijdstip (op de dagen dat ik niet naar werk ga) al ongetwijfeld het nodige geconsumeerd. Ik merk dat hoe meer ik daar bij stil sta, des temeer de trek opspeelt. Ik heb nog ontzettend veel afleiding nodig, maar ik ben creatief en best handig als ik dat over mezelf zeggen mag. Dus genoeg te klussen in en om het huis. En dat voelt ook wel weer ontzettend bevredigend. Fysieke klachten ervaar ik eigenlijk niet. Gezien de hoeveelheden die ik dronk, verbaast dat me best wel. Ik moet ook wel bekennen dat ik daarom ook nog steeds niet naar de huisarts ben geweest.... ik weet ook niet of ik dit nog wil. Wel heb ik al tig keer op de site van AA gekeken maar temidden van allerlei vreemden met mijn billen bloot moeten, termen 'als hogere macht', moeten luisteren naar mensen die al 15 jaar droog staan en zichzelf nog steeds verslaafd noemen... dat demotiveerd me dan zo! In ieder geval ga ik vandaag weer niks drinken.

 

 

bewerkt door Ronel
Link naar opmerking
Deel via andere websites

De gang naar de huisarts heeft mij geholpen om mijn probleem serieus te nemen. En te beseffen dat ik somber was door minimaal een fles wijn per dag te drinken. Zelf had ik de illusie dat ik dronk om mezelf op te peppen, te troosten of te ontspannen. Pas toen ik uit die cirkel stapte besefte ik dat pas goed, dat je van drank gedeprimeerd raakt.

Daarnaast besefte ik dat ik ook dronk om niet te voelen. Altijd afleiding zoeken helpt ook maar deels, denk ik. Maar misschien werkt het voor jou anders.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

In principe zou het best zonder hulp van buitenaf moeten kunnen. Die gedachte snap ik wel, en ook de weerstand tegen het inschakelen van hulplijnen. Maar je komt wel van diep, als ik je verhaal zo teruglees, en twaalf dagen is prachtig, maar ook nog maar een fragiele basis. Ik heb ook altijd gevonden dat ik gewoon zelf de door mijzelf ontstane problemen moest oplossen. Wat zou een ander mij tenslotte over mijzelf kunnen leren? Maar op gegeven moment moest ik na tientallen mislukte pogingen wel schoorvoetend toegeven dat dat zelf oplossen ook niet echt opschoot. Ik zou externe hulp niet bij voorbaat uitsluiten. Je moet er ook geen wonderen van verwachten, maar een duidelijke structuur en begeleiding kan best wat toevoegen in het maken van een duurzame ommekeer in je leven. Want ook al gaat het nu een aantal dagen goed, pas wel op voor de valkuil dat je denkt er al te zijn.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

1 uur geleden zei Ronel:

Ik moet ook wel bekennen dat ik daarom ook nog steeds niet naar de huisarts ben geweest....

Dat zou ik toch maar ff doen.

 

1 uur geleden zei Ronel:

moeten luisteren naar mensen die al 15 jaar droog staan en zichzelf nog steeds verslaafd noemen

 

Ik ben één keer geweest tot nu toe, en inderdaad, dit kom je tegen. Er was er zelfs eentje (die kwam geloof ik weer eens sinds een tijdje) die al 31 jaar droog stond. Staat mijzelf ook erg tegen om jezelf tot in de eeuwigheid als een 'verslaafde' te moeten gaan zien. Zo maak je van één aspect in jezelf je hele identiteit zowat. Ben dan zelf ook meer van 'get over it', en achter je laten op den duur en niet meer te veel naar omkijken.
Maar een (paar) keer gaan voor de ervaring, en het eens voelen hoe het voelt om met anderen over alcoholisme/verslaving te kunnen praten, is wel wat ze sowieso ook vaak aanraden bij verslavingszorgorganisaties. Als die specifieke vorm dan niet je ding is, kun je altijd besluiten niet meer te gaan of een passender alternatief voor jezelf te zoeken.

bewerkt door Strijkbout
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ja, dat is precies wat ik bedoel strijkbout! Alsof het nu de rest van mijn leven mijn identiteit bepaald. Ik voel daar weerstand tegen. Ik noem mezelf toch ook geen rookverslaafde terwijl ik al 6 jaar geleden gestopt ben?! Maar wellicht is dit ook gewoon een beetje angst en opstandigheid van mijn kant uit. Verwar dit overigens alsjeblieft niet met overmoed. Dat ik denk dat ik het zelf wel even fix of er bijna al ben. Dat denk ik absoluut níet. Ik weet alleen niet of ik nu direct een huisarts nodig heb. Die drempel voelt echt meters hoog voor me. Dat het dan in mijn medisch dossier staat. Ik dat label heb. Doodeng vind ik dat.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

30 minuten geleden zei Ronel:

Ja, dat is precies wat ik bedoel strijkbout! Alsof het nu de rest van mijn leven mijn identiteit bepaald. Ik voel daar weerstand tegen. Ik noem mezelf toch ook geen rookverslaafde terwijl ik al 6 jaar geleden gestopt ben?! Maar wellicht is dit ook gewoon een beetje angst en opstandigheid van mijn kant uit. Verwar dit overigens alsjeblieft niet met overmoed. Dat ik denk dat ik het zelf wel even fix of er bijna al ben. Dat denk ik absoluut níet. Ik weet alleen niet of ik nu direct een huisarts nodig heb. Die drempel voelt echt meters hoog voor me. Dat het dan in mijn medisch dossier staat. Ik dat label heb. Doodeng vind ik dat.

Het is denk ik niet helemaal uit de lucht gegrepen of zo. Die verslavingsgevoeligheid zal er wel altijd zijn. Maar dat is het voor mij ook meteen: ik spreek voor mezelf liever van 'ik ben verslavingsgevoelig' dan dat ik mezelf het label geef: 'ik ben alcoholist'. 
't Werkt natuurlijk wel qua hersenverbindingen en 'paadjes' die daarin gelegd worden door de jaren heen, dat die alcoholverslaving er voor eens en voor altijd in gelegd is. In die zin is 'een ziekte van het brein dat nooit meer overgaat' zeker geen onzin. Maar het is maar net hoe je er naar kijkt en naar wil kijken.

Hoezo vind je dat zo erg als dat in je medisch dossier staat?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

35 minuten geleden zei Ronel:

Maar wellicht is dit ook gewoon een beetje angst en opstandigheid van mijn kant uit.

Nee hoor, je vertikt het gewoon om voor de rest van je leven als een soort afhankelijk, en zwak persoon gezien te worden, Wanneer je, zoals ons, niet met alcohol kan omgaan, dan is de keuze om nooit meer te drinken juist een teken van een sterk en autonoom karakter. Een persoon die ervoor kiest om als zichzelf door het leven te gaan.

De maatschappij ziet dit te zwart wit vind ik. Je bent of verslaafd, of niet. Dat is totale nonsens, er zitten vele gradaties tussen. Alcohol is nooit normaal. Er zijn ongelooflijk veel mensen die teveel drinken. Een aantal heeft een rem die nog steeds door een APK heen kan, maar velen hebben die niet. En velen staan op het punt om die rem te verliezen. Toch is het zo sociaal geaccepteerd om maar weer iedere keer te proosten. Bij feestjes, vergaderingen, bruiloften, mooie gebeurtenissen, treurige gebeurtenissen, aan het einde van de werkdag, werkweek, begin van de zomer, van de winter, en ach ja, laten we de herfst en lente ook maar vieren. Echte mannen drinken bier en whisky en zuipen anderen eronder, vrouwen drinken galant een cocktail of glas Prosecco. In films en series klokt de stoere hoofdrolspeler het ene na het andere glas achteloos en vol zwierigheid naar binnen. Wat een farce! De marketingstrategie wordt in optima forma losgelaten op onze zucht naar een roes.

Maar oh wee als je hulp zoekt. Dan word je hoofdschuddend in een hoekje geduwd. Ach arme, hij is verslaafd. Hij is zwak en heeft onze hulp nodig. Terwijl de rest van de wereld vrolijk verder zuipt. 

Je staat nu 12 dagen droog! Koester elk moment Ronel. Want je hebt ervoor gekozen een sterk en autonoom iemand te worden. Dat is het beste wat je uit jezelf kan halen. Je kon het eerder, je kan het weer,daar ben ik van overtuigd. En bedenk op moeilijke momenten hoe het was toen je nog zoop, duf in je hoofd was, je zwak en treurig voelde en dat je nooit meer terug wil naar dit gevoel. Vind rust en duidelijkheid in de gedachte dat je nooit meer hoeft te drinken, zet een kop thee, koop iets leuks voor jezelf en lach de hele wereld uit!

Alcohol? Been there, done that. Didn't work, caused shit!

Ik wens je alle goeds!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Naar de huisarts stappen voelt voor mij een beetje alsof ik mezelf moet gaan aangeven ofzo. Staat misschien heel gek. 

En het eng vinden dat het in mijn medisch dossier komt.. tja, ik heb krijg dan beelden voor me dat ik bijvoorbeeld over 10 jaar misschien een keer in het ziekenhuis beland na een val van mijn fiets. En dat dan door mijn status als alcoholistist, het personeel aldaar vast wel zal denken dat ik die breuk opliep na een glaasje teveel. Vooroordelen, een stempel, dat haal ik gewoon allemaal in mijn hoofd. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

36 minuten geleden zei Ronel:

Naar de huisarts stappen voelt voor mij een beetje alsof ik mezelf moet gaan aangeven ofzo. Staat misschien heel gek. 

En het eng vinden dat het in mijn medisch dossier komt.. tja, ik heb krijg dan beelden voor me dat ik bijvoorbeeld over 10 jaar misschien een keer in het ziekenhuis beland na een val van mijn fiets. En dat dan door mijn status als alcoholistist, het personeel aldaar vast wel zal denken dat ik die breuk opliep na een glaasje teveel. Vooroordelen, een stempel, dat haal ik gewoon allemaal in mijn hoofd. 

Nee hoor. Zo'n medisch dossier ziet er niet zo uit. Als verpleegkundigen in een medisch dossier kijken, dat zien ze een hele tijdlijn met jaartallen en zo. Dus als in jouw geval dat dan over 10 jaar een keer gebeurt, dan staat er hooguit in 2033 een vermelding: 

- 2023 Alcohol abusis 
- 2024 heel wat anders

- 2027 heel wat anders 

etc. 

Dus dan is echt wel meteen duidelijk dat dat iets van vroeger is. Wel zul je bijvoorbeeld kunnen hebben dat, mocht je ooit op een revalidatieafdeling komen of zo, en je drinkt daar wijn, dat ze wel enigszins in de gaten gaan houden hoeveel wijn je dan drinkt, gezien die vermelding in je dossier. Zeker als je bijvoorbeeld een slechte doorbloeding hebt, of bepaalde medicatie slikt.

Maar op zich is dat allemaal zo onpersoonlijk joh. We denken altijd dat we het middelpunt van het universum zijn en maken onszelf ongelooflijk belangrijk, alsof iedereen net zo met ons bezig is de hele dag als wijzelf, maar in werkelijkheid is alles best wel een onpersoonlijk gebeuren als het 'de buitenwereld' betreft; de meesten zijn de hele dag net zo met zichzelf bezig als wij ;)

En trouwens, het is natuurlijk ook wel relevant voor medici om dat toch te weten. Die mensen zijn er als je ze nodig hebt om te helpen hè. Niet om een persoonlijk oordeel over je te hebben.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...