Spring naar bijdragen

Dinsdag 1 november 2022


ikkanhet

Aanbevolen berichten

Goedemorgen,

Die baksteen blijft als je kinderen hebt. Of ze nu 20 of 40 zijn, dat maakt niets uit. Maar een luisterend oor bieden, de deur open houden is vaak alles wat nodig is op dat moment. Hulp bieden als ze dat zelf willen. Maar meestal redden ze het zelf. Dat hoort bij het "volwassen" worden, als we dat dan ooit ook worden

DAGPACT:
Freekie
Yvonne 

fonny
Genoeg
Toos

.

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

18 minuten geleden zei Etty:

Fijn hè? Heb je iets anders gedaan om te ontspannen? 

Ik heb geprobeerd om me te ontspannen door middel van meditatie oefeningen.

Maar dat is niet gelukt, die onmiddellijke instant ontspanning die ik krijg als ik 2 glazen wijn drink, die ontspanning heb ik niet bereikt.

Dat is iets wat ik zal moeten leren accepteren, dat mijn lichaam geen machine is, waar je 2 glazen wijn in gooit om in de ontspanning modus te komen.

Stoppen met alcohol betekent voor mij ook dat ik moet leren accepteren dat ik soms gestrest ben.

En het betekent ook dat ik moet leren om mezelf te ontspannen zonder hulpmiddelen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

2 uur geleden zei Etty:

 

Vaak is dat ook je functie als ouder aan de telefoon: dingen zeggen die ze allang weten.  Zodat ze naderhand denken: aan jou heb ik ook niks. 

Haha dat is mn specialiteit :D als het daaraan ligt dan ben ik met vlag en wimpel geslaagd als ouder want ik ben King Obvious.

Maar er is meer dan dat en helaas is dat erg gelinkt aan een enorm gevoel van falen van mijn kant vanwege alles wat er gebeurd is (ik ga er ff geen hele lange post van maken) dus ik heb nogal gauw de reflex om alles wat niet goed gaat alvast in de vergaarbak papa heeft weer gefaald te gooien :( 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

10 minuten geleden zei bumperjim:

Maar er is meer dan dat en helaas is dat erg gelinkt aan een enorm gevoel van falen van mijn kant vanwege alles wat er gebeurd is (ik ga er ff geen hele lange post van maken) dus ik heb nogal gauw de reflex om alles wat niet goed gaat alvast in de vergaarbak papa heeft weer gefaald te gooien :( 

Ik ook. Mama dan.  Maar ook hier:  dat is aan hen. De schade die je (misschien) hebt aangericht als ouder, daar gaan zij over, niet wij. 

Schuldgedachten denken is een manier om te copen met machteloosheid.  Dit gaat over ons, niet over hen. 

Als je goed kijkt,  gaat dit over dat wij geruststelling nodig hebben, niet over wat goed is voor hen.  Een therapeut had het tegen mij over gezonde frustraties die kinderen doormaken, waarbij op kamers gaan, studeren, gevoelens va eenzaamheid en twijfel overwinnen etc, daar wel een goed voorbeeld van zijn?  Als we echt in de ouderrol zouden kunnen kruipen, in die van de volwassene, dan ging het prima met je kind. Dan deed ze haar ding, het regent, de zon schijnt enz. Dan zou je niet verwachten, hopen, dat het steeds maar goed gaat.   Dit kun je nooit op het niveau oplossen waarbij iets doen voor haar je van je rotgevoel gaat afhelpen.  

Deep down gaat dit over onze eigen afhankelijkheid. En dat vind ik wel weer het mooie aan dit proces: dat je daar gewoon niet meer omheen kunt. Ze dat ook niet meer toelaten. 

bewerkt door Etty
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Lastige dingen. De balans tussen vasthouden en loslaten inderdaad. Onze oudste kruipt inmiddels ook de puberteit binnen, dus ook hier actueel. Betrokkenheid reduceert langzaam tot een simpelweg: er voor ze zijn. En zelfs dat lukt of moet niet altijd. Het vlindertje laten fladderen in het vertrouwen (of in ieder geval de hoop) dat ze uiteindelijk wel op de juiste bloem terecht komen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

1 uur geleden zei Reacher:

We zijn drie dagen verder na mijn halloweenfeest en ik kan met voldoening melden dat de laatste restjes zombie make- up eindelijk zijn weggepoetst. 
Denk ik. Hoop ik. :)

:) Mijn oudste ging enkele dagen geleden ook als geraamte langs de deuren om snoep binnen te harken. Met een vriend als Pikachu omdat zijn monsterpak niet op tijd was gearriveerd. Toen we in dat kader in de feestwinkel waren om spullen te kopen, en ik de oude fascinatie voor allerlei verkleedkleren uit mijn jeugd voelde terugkeren, begon mijn jongste ineens te huilen. 'Ik wil naar buiten. Ik vind deze winkel eng.'

Link naar opmerking
Deel via andere websites

28 minuten geleden zei Etty:

 

Als je goed kijkt,  gaat dit over dat wij geruststelling nodig hebben, niet over wat goed is voor hen. 

Hmm ja eigenlijk wel denk ik :huh:

Grappig, gisteren aan tafel ging het alleen maar daarover en toen zei holenbeer ineens (die zegt altijd iets ineens, na 2 uur lang niks gezegd te hebben, en ramt dan altijd precies de spijker op zn kop) "Waarom betrek je het zo op jezelf?" Ik helemaal verbijsterd, ik kon alleen maar antwoorden "geen idee". Dus ja het gaat over ons kennelijk.

bewerkt door bumperjim
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik las op dit forum iets over Calimero, en dat vond ik een mooie uitleg.

Vanmorgen gebeurde er iets vervelend, en nou heb ik last van Calimero gedachten.

En dat is een enorme tricker om een glas wijn in te schenken:

Van zelfmedelijden wordt ik destructief.

Ik ga het niet doen, maar wat is het soms makkelijk om te vluchten in een roes, en de werkelijkheid niet onder ogen hoeven te zien.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...