Spring naar bijdragen

Voedsel voor het brein: stellingen en vragen


Reacher

Aanbevolen berichten

Ik was vroeger ongeveer 2 keer per jaar voor een periode van 3 maanden neerslachtig. Dan at ik teveel, dronk teveel, en rookte weer.  Ik deed geen leuke of interessante dingen.  Als ik daar maar weer genoeg van baalde ging ik op zoek naar een oplossing.  Ik had inmiddels weer een rokershoest, was weer kilo's aangekomen, en had weer dagelijks last van schaamte vanwege de laatste dronkenschap.  Op een dag stopte ik dan met roken, drinken, of ik ging op dieet. Soms alles tegelijk.  De knop ging om.  Ging naar de sportschool, sprak weer af met vrienden, enz.  En was zo blij en opgelucht dat ik weer uit de hel was.  Euforisch, hyper was ik dan. Vol zelfvertrouwen.  Na een maand of drie was de hoest weg, was ik slank en fit.  Maar de manier waarop ik met (vermeende) afwijzing, teleurstelling en tegenslag omging was er nog steeds: mezelf helemaal de grond in boren. Daar was ik me niet van bewust. Ik geloofde gewoon wat ik dacht.   En tegenslag gebeurt, hoe slank, gezond of interessant je ook bent.  De euforie verdween al snel en ik zat weer in dat neerslachtige hoofd gevangen.  De voordelen van mijn gezonde leven betekenden dan vrijwel niets meer. Dat is niet te harden zonder iets om het te verzachten. Dus there you go: het hoopje dat je met stoffer en blik hebt opgeveegd weer op de vloer verspreiden zodat je weer opnieuw kunt vegen.  (als je zo terugkijkt en nog wil beweren dat er zoiets bestaat als een vrije wil mag je mij dat uitleggen). 

Als ik stopte met iets wat niet goed voor me was dan was dat altijd vanuit de intentie dat het voor altijd was.  Ik dacht niet: ik doe alleen vandaag gezond en verstandig, morgen ga ik weer terug in de put misschien.  

Dus bij mij was  juist het besluit voor altijd en het onwrikbare geloof daarin (tijdelijk uiteraard) de basis voor het euforische gevoel.  

De laatste keer dat ik besloot te stoppen (15 maanden geleden) voelde ik geen  euforie.  Ik weet wat ik stiekem met stoppen met alcohol probeer op te lossen en het is tot mijn bewustzijn doorgedrongen dat het niet werkt.    

bewerkt door Etty
Link naar opmerking
Deel via andere websites

1 uur geleden zei Etty:

Ik geloofde gewoon wat ik dacht. 

dat is ook lang mijn valkuil geweest, en soms nog.
Maar ons denken gaat alle kanten op, en toch maken we onbewust een keus daaruit en volgen dat.
En net als bij jou is dat vaak alles of niets. Uitputtend was dat. Euforie is positieve stress uiteindelijk.
En dat is ook stress. Misschien heeft de natuur het daarom wel een beetje afgeschaft nu ik ouder ben.
Om te beschermen? Om te leren dat tevredenheid mijn nieuwe geluk is? Ik was vroeger soms op jacht
naar geluk, en liet vele kleine gelukjes zo maar aan me voorbij gaat. En dus altijd ontevreden. 
Himmelhoch jauchsend hoeft niet meer, en zum tode betrubt volgt dus ook niet meer. 
 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

14 uur geleden zei Bob:

De euforie van het gestopt zijn

Sommigen schrijven hier over een vrij lang aanhoudend gevoel van euforie nadat ze met de inname van alcohol gestopt zijn, maar ook van het gevaar dat terugval op de loer ligt als die euforie na enige tijd afneemt.

Ik meen op te merken dat dit patroon zich vooral voordoet bij mensen die, in elk geval in het begin, van dag tot dag besluiten de eerste niet te nemen. Mensen die een besluit voor wat langere tijd hebben genomen lijken daar minder mee te maken te hebben en accepteren makkelijker dat het leven zonder alcohol niet ineens in alle opzichten mooier wordt.

Klopt dit in jullie ervaring?

Het kan natuurlijk ook een combinatie zijn :

Ik heb besloten geen alcohol meer te drinken. Het is gewoon niet goed voor me. Klaar !! Ik heb dus heel bewust gekozen voor een gezond leven en daar hoort geen alcohol meer bij (=lange termijn doel)

Maar met name in het begin kan het risico van een uitglijder, valpartij nog wel aanwezig zijn. Dat zit in een klein hoekje. Daarbij zijn er jaren voorbij gegaan met het automatisch (teveel) inschenken. Zit bijna verankerd in mijn systeem..... Vandaar dat ik dat lange termijn doel voorlopig combineer met het dagelijks een besluit nemen. Ik herhaal dat elke dag en daardoor krijgt het een krachtige betekenis !

Na verloop van tijd zal dit het nieuwe automatisme zijn/worden. Deze combi werkt voor mij !

Link naar opmerking
Deel via andere websites

En als ik terugdenk aan anderen die bij de dag gestopt waren herken ik je stelling ook niet helemaal @Bob

Ik zag er wel een glimpje van bij @bumperjimtoen hij net op het forum kwam kijken maar hij ging toen voor minderen.

Ik denk dat het meer met karakter te maken heeft. Positief ingesteld (willen) zijn. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Toen ik stopte was dat met het voornemen ‘voor altijd’ en de euforie was enorm. Ik weet nog hoe ontzettend verbaasd ik hierover was, want ik was er vanuit gegaan dat een tijd van moeizaam worstelen zou volgen. Ik verklaar de euforie vanuit de bevrijding die ik voelde. De verlossing van een dwangmatige gewoonte die mijn hele leven overschaduwde. Een beetje vergelijkbaar met de onstuimige vreugde van koeien die na een winter lang binnen zitten voor het eerst weer de wei in komen gerend :)

Ik weet nog dat ik hier al vrij snel werd gewaarschuwd. ‘Pas maar op mannetje, wacht maar tot je straks weer van je roze wolk bent afgevallen.’ Ook dat verbaasde mij toen. Ik dacht: wat een sceptisch volk. Natuurlijk zwakte dat euforisch gevoel wel af, maar dat heerlijke gevoel bevrijd te zijn van mijn ketenen duurt eigenlijk nog altijd voort.

bewerkt door Oskar
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Het is ook gewoon tevredenheid met wat je hebt en doet.

Bij sommigen zijn willen en doen voortdurend in tegenspraak. Zijn ze gestopt dan willen ze drinken maar ze doen het niet. Drinken ze dan dan willen ze graag stoppen maar ze doen het niet :huh: Dan maak je jezelf ongelukkig, heb je verder geen enkele externe pech of onrecht bij nodig. Ik heb zelf ook van die periodes gehad.

"Whatever you do, at least don't wobble" zoiets zei Alan Watts erover, en ook al verdenk ik die ervan dat hij meestal bezopen was toen hij schreef, hij had het wel allemaal in de gaten. 

bewerkt door bumperjim
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Geen enkel boek van de beste man in onze stadsbibliotheek. En hoewel ik in huis het liefst elk vertrekt zou volstouwen met boeken ben ik gestopt met het kopen van boeken. De praktische bezwaren hebben gewonnen. Maar ik zal de naam onthouden. Alan Watts. Wat ik over hem lees op internet bevalt mij.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik vond eerst niets maar had op Alain gekeken,
op Alan waren er 2, en kon ik  Gelukkiger dan je denkt , reserveren (5 sterren, dus lijkt zeker de moeite)
de ander Weg van het denken is vermist, dus zal ook wel de moeite zijn als iemand het niet meer terugbrengt.
Maar @Oskar je kunt ook boeken van elders reserveren hoor, dan betaal je een euro en daar wordt het dan
naar jouw bieb gestuurd en later weer retour, geen geld voor zulke goede service. Ik doe dit al jaren zo.

bewerkt door lady jane
Link naar opmerking
Deel via andere websites

ik heb bij mijn laatste verhuizing duizenden boeken verkocht
op de koninginnenmarkt, voor 0,10 op t laatst, ons huis was 
de drukste plek in de straat die dag. Heul veul new age ,
kook- en zelfhulpboeken. Romans, thrillers. Oh en LP's ook.
net als oskar besloten geen boeken meer te kopen daarna.
Via de bieb gaat het meestal om een paar dagen, en die heb ik
ook nodig om mijn boek zelf eerst uit te lezen, want zonder boek leef ik niet.

bewerkt door lady jane
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik hou van de aanblik van boeken in mijn huis. Dus heb een kastje vol boeken. Die schoon ik wel op, ik wil alleen naar boeken kijken die ik nog (een keer) wil lezen of inzien.  Boeken die ik al gelezen heb maar nooit weer zal lezen gaan naar iemand die er wat aan heeft of de kringloopwinkel.  

Ik heb een ereader aangeschaft voor onderweg.  Zo kan ik een stapel boeken meenemen zonder dat ik ze mee hoef te sjouwen. De bieb heeft veel boeken voor de erader, ook twee van Alan Watts zag ik. Met ingebouwde leeslamp vind ik het in bed ook handig. Een ereader haalt het niet bij papier maar heeft voordelen.  Dat gaat over zintuigen. 

Ik ben meer gaan lezen dankzij de ereader en koop daardoor ook meer boeken. 

Non fictie lees ik het liefst op papier, met potlood en merkstift in de hand, en aantekeningen maken in een ereader werkt niet voor mij.  Ik heb een paar eboeken gekocht die ik graag nog een keer wil lezen maar overweeg toch de echte versie te kopen. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Kan ook niet wennen aan mijn e-reader maar "vind" dat ik geen boeken mag kopen omdat ik dat ding heb . Pfff , wat kan ik het toch ingewikkeld maken voor mezelf

Ook speelt mee dat ik sinds mijn burnout , een slechte concentratie heb en een boek echt op mijn lijf geschreven moet zijn wil ik die concentratie vast kunnen houden , erg vermoeiend 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ah, ik zie dat de discussie zich heeft verschoven naar het onderwerp boeken :) Ik lees mijn boeken altijd van papier, en het liefst in bed of op zolder. Maar ik lees niet meer zo overmatig als vroeger, voor een groot deel ook omdat ik merk dat ik mijn kop er moeilijker bij kan houden. Bij onze laatste verhuizing hebben alleen mijn favorieten overleefd, de hele collectie aan romans is weggeven of voor een habbekrats verkocht. Dat deed - net als bij het wegdoen van de collectie elpees en cd's - best pijn. Maar soms moet je ook een beetje praktisch zijn. Een roman lees ik één keer, de hele goede misschien vijf keer. Daarna staan ze met zijn allen maar wat op een plankje te verstoffen. Nu koop ik alleen nog dichtbundels en af en toe een naslagwerk.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Als ik een boek wil kopen, is dat vaak online. Heb je het de volgende dag al in je brievenbus. Meestal non-fictie.

Romans wissel ik uit met vriendinnen, of haal ik uit een boekenkastje in de buurt of op het station. Die gaan na het lezen meestal ook weer retour, behalve als ik het echt in mijn boekenkast wil. Ik heb één boekenkast, koop ik teveel boeken, dan moeten er anderen weg. Net als met kleren. Alleen lukt dat niet altijd. Soms sta ik vertwijfeld bij zo'n weggeefkastje. Wil ik daar mijn boeken kwijt, maar liggen er ook heel interessante om mee te nemen... Dus weer met een stapeltje terug naar huis. Zo schiet dat niet op met het ontspullen natuurlijk. Ik lees voor mijn werk en studie, verder ontbreekt het me vaak aan concentratie. Terwijl ik wel heel lang achter de laptop kan lummelen...

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ah, boeken. Altijd al verzot geweest op lezen :D De geur van een nieuw boek (of de krant) blijf ik heerlijk vinden. Zo’n nieuw boek dan heel voorzichtig lezen om het niet te beschadigen. En bij een mooi boek steeds even checken hoe veel er nog te lezen valt. Maar ben sinds een jaar of twee wat betreft de ereader ook helemaal om. Zeker nu je er zo gemakkelijk boeken uit de bieb op kan zetten wanneer en waar je maar wilt. Al blijft een bezoekje aan de bieb ook altijd leuk.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...