Spring naar bijdragen

Zondag 1 november 2020


Descartes33

Aanbevolen berichten

30 minuten geleden zei Descartes33:

@lady jane ik laat het niet zo ver komen. We hebben teveel aan elkaar en ik kan het nog goedmaken. Actie dus, inzicht heb ik genoeg.

Ik heb het niet goed kunnen maken Des. Ik weet ook niet of dat kan en belangrijk is. Gedane zaken nemen geen keer, zeiden mijn ouders ooit.
Maar ik heb wel mijn toekomst positief om kunnen gooien door te stoppen en kan nu veel betekenen voor sommigen die ik tekort heb gedaan ooit.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ze zei vanochtend “je hebt een ziekte en zolang je eraan blijft werken is het oké”. Dus er is perspectief, moet ik dat wel doen natuurlijk. En ze is sterk maar op de achtergrond aan het lijden. Ik ga er alles aan doen om het goed te maken.

Ik vind het zelf trouwens moeilijk om het als ziekte te zien. Als ik jullie lees en bij AA zit dan zie ik mensen die het wel lukt. En vorig jaar lukte het mij ook. 

bewerkt door Descartes33
Link naar opmerking
Deel via andere websites

1 uur geleden zei Kohtje:

INZICHT ZONDER HANDELEN BRENGT GEEN VERANDEREN!!!

en handelen zonder inzicht ook niet echt.

Ik bedoel hiermee dat je door voortdurend de vinger aan de pols te houden en eerlijk naar jezelf te zijn je je verworven inzichten ook moet kunnen en
durven bijstellen als dat nodig is. Herstel is een proces waarin sommige inzichten van dit moment in de toekomst toch weer vertroebeld kunnen blijken te zijn.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

ik zelf zie dat niet zo,(ziekte)
maar dat is persoonlijk.
Maar wel/geen ziekte maakt niet uit
hoe je ermee omgaat is belangrijker
als je suikerziekte hebt maar daar niet de verantwoording voor neemt
dan blijf je slachtoffer
zo ook met alcoholisme
en heel veel andere zaken

bewerkt door lady jane
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Mij heeft het geholpen om verslaving als ziekte te zien, drieledig. Physiek, mentaal en spiritueel.
Mijn vrouw, al sinds kind diabetes type I ziet haar diabetes niet als ziekte maar als aandoening. Zo ziet zij 'mijn' verslavingsgevoeligheid ook.
We hebben er wel eens over gekibbeld. Maar uiteindelijk is het zoals lady jane zegt: geloof wat jou helpt en vooral DOÉ wat jou helpt.
Uiteindelijk gaat het er om dat je die eerste kunt laten staan zonder dat daar een specifieke reden voor moet zijn.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ben mijn huis aan het opruimen. Heel veel gedaan al vandaag. Iets wat ik gewoonlijk uitstel tot einde dag en dan doorschuif naar morgen. Eigenlijk wilde ik dit al heel lang. Nu beweegt man mee, omdat hij ook niet zoveel troep wil verhuizen. Daar maak ik heel dankbaar gebruik van. Hij kán het bijna niet opbrengen, maar komt net toch helemaal opgelucht terug van de kringloop winkel. We komen er best doorheen. 

Wc is ook schoon en ik heb ook gezogen. Mijn dag is al geslaagd. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

4 minuten geleden zei Lika:

..... Hij kán het bijna niet opbrengen, maar komt net toch helemaal opgelucht terug van de kringloop winkel.

Gelukkig, ik zie weer een stukje herkenning. Hoe langer ik op dit forum mee lees (best al lang) hoe meer ik ga geloven dat ik best redelijk normaal ben (duurt heel lang)..
Eergisteren eindelijk ook naar de kringloop geweest om spullen die al wel een half jaar in de garage enorm in de weg lagen toch maar eens weg te brengen.
Zie er altijd tegen op omdat ze daar steeds kritischer worden en dan zeggen: dit is te vuil of te versleten of te kapot of weet ik veel en dan kun je dat spul weer
mee terug nemen of naar de stort brengen, op een heel andere lokatie. En dan moet je d'r weer flink voor betalen, vooral als het wat zwaarder spul betreft.
Maar o, wat een opluchting toen ik bij de kringloop alles dáár kon  laten. En wat een ruimte voorlopig weer even in de garage.. :)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Je kunt het vanalles noemen, een ziekte of een aandoening of zelfs een stuk genetisch. Het gaat er toch om wat je er zelf mee doet en hoe je handelt. Ik heb vele alcoholisten in de familie en verschillende hebben zich inderdaad dood gedronken. Mijn kinderen hebben gezien wat alcohol teweeg brengt in hun omgeving dus die drinken helemaal niet.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

23 minuten geleden zei ikkanhet:

 Mijn kinderen hebben gezien wat alcohol teweeg brengt in hun omgeving dus die drinken helemaal niet.

Maar dat is geen garantie dat ze nooit zullen gaan drinken. Ik heb in m'n jeugd ook alcoholisme in vele gradaties bij meerdere mensen van zeer dichtbij tot
wat verder weg meegemaakt.
En bewust tot in elk geval m'n 20e nooit een druppel aangeraakt. (Niet helemaal waar, als ukkie van een jaar of 2 - 3 lepelde ik graag de suiker uit de glaasjes
die achterbleef na de citroentjes en jenevertjes met suiker...) Pas toen ik zelfstandig in het leven kwam te staan en verzachting zocht voor de harde realiteit
kwam als bijna logische 'oplossing' de alcohol m'n leven langzaam aan verpesten.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

39 minuten geleden zei Kohtje:

Maar dat is geen garantie dat ze nooit zullen gaan drinken. Ik heb in m'n jeugd ook alcoholisme in vele gradaties bij meerdere mensen van zeer dichtbij tot
wat verder weg meegemaakt.
En bewust tot in elk geval m'n 20e nooit een druppel aangeraakt. (Niet helemaal waar, als ukkie van een jaar of 2 - 3 lepelde ik graag de suiker uit de glaasjes
die achterbleef na de citroentjes en jenevertjes met suiker...) Pas toen ik zelfstandig in het leven kwam te staan en verzachting zocht voor de harde realiteit
kwam als bijna logische 'oplossing' de alcohol m'n leven langzaam aan verpesten.

Mijn kinderen zijn wat ouder en al langer zelfstandig. Dus ben er niet echt bang voor. Ze zijn 30 en 32 jaar.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

2 minuten geleden zei ikkanhet:

Mijn kinderen zijn wat ouder en al langer zelfstandig. Dus ben er niet echt bang voor. Ze zijn 30 en 32 jaar.

Ik wil ook helemaal niet dat je bang bent of wordt.
Ik moet voor de volledigheid van m'n eigen verhaal nog wel wat toevoegen. Drank is voor mij lange tijd geweest wat drank voor de meeste mensen is,
een stemmingsverhoger of -verzachter. Af en toe zakte ik in een weekend of tijdens 'speciale gelegenheden' eens door en
dan had ik daarna een kater en raakte ik weken tot maanden, soms zelfs jaren, geen drank meer aan. Ik leefde ook niet naar zulke weekenden of gelegenheden toe,
ze overkwamen me gewoon op zeker moment. Het toeleven naar zulke gelegenheden en het steeds meer omstandigheden als 'speciale gelegenheid'
bestempelen begon pas toen ik tegen de veertig begon te lopen. Ik kreeg een aandoening waar ik veel last van had, ik werd afgekeurd voor m'n werk,
m'n/ons nog vrij jonge huwelijk liep enkele forse scheuren en deuken op en ik wist niet meer hoe verder te gaan. M'n zware alcoholmisbruik heeft al
met al zo'n tien jaar in beslag genomen. Daarin zitten zo'n vier - vijf jaar dat ik met opnames en programma's aan het werk was om te stoppen inbegrepen.
Dus vijf jaar alcoholist zónder hulp en vijf jaar mét hulp om er af te komen. Waarmee ik wil zeggen dat alcoholverslaving me overviel. Had nooit kunnen
bedenken dat ik alcoholverslaafd zou kunnen raken. Achteraf is het makkelijk te beredeneren.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...