Spring naar bijdragen

Woensdag 5 augustus


Maja

Aanbevolen berichten

Ik heb een conflict met familielid (moeder). Althans, zij met mij. Komt erop neer dat ze iets wat ik heb gezegd helemaal anders opvat dan ik heb bedoeld. Ze is een paar dagen geleden kwaad weggegaan hier en ik heb haar al gemaild dat ik het heel anders heb bedoeld dan zij heeft opgevat en dat ik het erg vervelend vind, maar ze blijft kwaad en krijg nog veel meer verwijten over me heen. Voel me onbegrepen en verdrietig maar probeer om het bij haar te laten nu. Ben wel blij dat ik niet meer drink, vroeger zou ik dan onder invloed ellenlange emotionele dramatische mails gaan sturen. Nu doe ik dit nuchter. Dankbaar.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Tropische temperaturen houd ik ook niet zo van. Gisteren zo'n dag van 20 graden vind ik heerlijk. Dan mogen er wel een paar warme dagen tussendoor, als het daarna maar weer afkoelt.

Ik denk dat fatima van takeiteasy een parasol is? Het lijkt wel een raadsel.

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Heerlijk weer om te varen, hopelijk is je boot snel gerepareerd Bor. Ik hoop dat je het over je boot hebt. En dat je niet zelf lek bent.

Vanmiddag wandelen, misschien moet ik maar een hoed op. Of kijken of we naar het bos kunnen, daar is het fijn koel. Verbrande knieholtes, dat kan vervelend trekken Lika. Lekker dikke crème smeren.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Mijn moeder zegt de dingen die ze eigenlijk wil zeggen, vaak heel anders. Ik bijt soms drie keer mijn tong er bijna af, voordat ik reageer. De vierde keer ga ik er vol in... 

Ik vind het zelf ook zo moeiljjk te zeggen wat ik nodig heb. Soms kom ik daar pas achter op het moment dat ik iets anders doe wat niet goed voelt.

Mijn moeder en ik hebben het geluk (?) dat ruzie niet kan en mag volgens ons. Dus met allerlei gedoe komen we er wel weer uit. Maar dat allerlei gedoe stuk, zou ik het liefst eruit knippen. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik dacht vroeger ook dat wij geluk hadden dat wij nooit ruzie hadden, totdat ik mensen ontmoette die dat wel hadden. Doodeng vond ik dat!! De wereld verging in mijn ogen. Maar die verging niet.

En wonder boven wonder? Na een ruzie, na het bijleggen konden zij weer verder. En bij ons? Bij ons was geen ruzie, waren wel veenbranden die ondergronds door konden gaan. Je wist eigenlijk nooit wanneer ze echt uit waren. Heel verwarrend vond ik dat.

Dus ja, dat gedoe, dat herken ik, ik vind het ook heel vervelend en kan me voorstellen dat je dat stuk eruit wilt knippen. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

@Lika en @Jannigje ik zou het liefst nooit ruzie hebben, kan er niet mee omgaan. Vandaag al 3 mails van mijn moeder gehad, durfde ze bijna niet te openen, toch gedaan, spijt van, zoveel gemene opmerkingen. Kan van alles terugmailen maar heb het kort gehouden en gezegd dat ik hier niet in mee wil gaan. Ondertussen tril ik. Mijn broer heeft laatst het contact met haar voor de zoveelste keer verbroken, ik begrijp goed waarom. Zelf ook vaak het contact tijdelijk verbroken, maar vind dat toch te ver gaan, wil ook dat ze een goede band heeft met mijn kinderen. Maar goed, misschien is dit een leermoment voor me: niet mee laten slepen in kwetsende opmerkingen en grenzen proberen te bewaken (pfff klinkt als oorlog:blush:)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik heb er ook zo 1 die er van alles uitflapt op de beschuldigende manier en dan moet je als "kind" maar de wijste wezen. Ik ben geemigreerd, dat is de "original sin" die mij nooit vergeven is, daarmee kan je eigenlijk nooit meer iets goed doen en is alles uiteindelijk mijn schuld. Of eigenlijk die van mijn vrouw, kwade genius die alles bedacht heeft.

Mijn moeder is net als mn wijnvoorraad: op afstand houden is het veiligst.

Ben verder ook geen ruziemaker, of iig niet iemand die daar graag uren voor uittrekt. Ik blijf lang vriendelijk en zoek graag de schuld bij mezelf, maar als het me echt te gortig wordt dan is het adios en zie je me ook niet meer terug. 

bewerkt door bumperjim
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ah fijn, ik wil ook wel even van me af praten over mijn moeder. Voor mij is afstand ook het beste. Binnen de kortste keren erger ik me mateloos. Ik lijk wel haar ouder in plaats van dat het andersom is. Na de scheiding van mijn vader denkt ze ook nogal veel aan zichzelf. Als mevrouw op bezoek komt dan verwacht ze dat alles geregeld is, maar zelf rommelt ze vaak maar wat aan. Kortom, succes @Rosee 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Mijn ouders en vooral mijn moeder, is juist te lief. Of te eenvoudig misschien, ik weet het niet. Ze was er voor mij, en ook weer niet. Als ik met mijn pet er naar gooide op school, volgde er hooguit: volgende keer beter je best doen. Omdat het geen gevolgen had, mijn gedrag, ging ik steeds verder met alle gevolgen van dien. Mijn moeder praat nog steeds niet. Ja over het weer, dat vader weer de tuin netjes heeft. Maar nooit over gevoelens. Ook nu kan ik niet bij haar terecht. Ik probeer het telkens weer. Ze vindt het prachtig om de echo's te zien. Maar praat ik over mijn gevoel, twijfel dan komt ze niet verder dan: dat hoort erbij kind. Ik zou zo graag dingen willen delen, maar dat is eenrichtingsverkeer. Ze is echt wel blij met aanstaand kleinkind, maar je merkt niets aan haar. Ruzie zal je nooit met haar krijgen. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

@Rosee, blijkbaar is dit niet de eerste keer dat je moeder zoiets doet, het feit dat je broer het contact verbroken heeft en jij ook al een aantal keer zegt genoeg.  Maar oh oh wat lastig! Het is hard werken (althans voor mij) om het bij de ander te kunnen laten. Jij hebt uitgelegd dat je het anders bedoelde, meer kun jij niet doen. Maar zij accepteert dat blijkbaar niet en gaat door. En dat wroet dan bij jou. Hou dat maar eens buiten de deur!

Wat maakt toch dat wij dat wat we eigenlijk zouden willen zeggen níet zeggen? Ik weet van mijzelf dat ik dan heel onbeholpen kan reageren, vaak om inderdaad problemen te voorkomen, om conflicten uit de weg te gaan. Want zolang ik begripvol ben hoef ik geen ruimte te vragen voor mijzelf. Want dat durf ik dan niet. Dus inderdaad maar liever kiezen voor harmonie en niet voormijzelf.

Geen makkelijke taak, vader of moeder zijn.

Kind zijn trouwens ook niet, dat blijkt ook wel uit wat jullie schreven en weet ik ook uit eigen ervaring.

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...