onze h. kamer 3-5-2020

[bolletje]

Goeie morgen allemaal,

Zag dat Yollie het weer slecht heeft gehad. Meisje meisje toch.

Lou hoe is het met de buik en darmen?

Ik had gisterenavond ook last van waterdiarree . Ja vervelend. Zal morgen eens een afspraak maken met de h. arts. Maar omdat ik het nooit zo hard nodig vind stel ik het uit, met rotsmoezen zoals nu het corona. Maar moet nog wat meer laten onderzoeken.

Vandaag bed verschonen, wat h. h. dingen en dan ff kijken. Heb er weer zin in.

[Louisa]

2 uur geleden zei bolletje:

Goeie morgen allemaal,

Zag dat Yollie het weer slecht heeft gehad. Meisje meisje toch.

Lou hoe is het met de buik en darmen?

Ik had gisterenavond ook last van waterdiarree . Ja vervelend. Zal morgen eens een afspraak maken met de h. arts. Maar omdat ik het nooit zo hard nodig vind stel ik het uit, met rotsmoezen zoals nu het corona. Maar moet nog wat meer laten onderzoeken.

Vandaag bed verschonen, wat h. h. dingen en dan ff kijken. Heb er weer zin in.

Ik heb sinds dat half uur waterdiarree geen ontlasting meer gehad? Ik eet ook weinig ivm de maag dus die darmen vullen ook niet rap. Gister viel de rijst met zalm en ketjap niet lekker. Gelukkig zakte t wat. Maar geen idee of ik nog waterdiarree heb??? Veel gassen maar geen ontlasting meer gezien. Ik plas goed. Probeer goed te drinken. Moet je ook doen Bolleke. Ik had zoveel vocht verloren dat ik gister me zo slap als een vaatdoek voelde. Kleine beetjes eten waar je trek in hebt en blijven drinken en zout ook! 

Heb goed geslapen. Was ook echt doodmoe. Alles doet nu pijn van de krampen. Mn nek schouders mn bekken. Pms is voorbij en ik lijk weer een ander persoon?

Ik werd met angst wakker. Heel gek want ik had geen enge droom ofzo. T zakte ook wat. Manlief lag nog in bed en leek dood. Ik hem schudde om te kijken of ie nog leefde. Hij had echt zo'n doodskist positie.  hij werd wakker en keek me raar aan. Wat doe je? Je leek dood zo stijf lag je en met je hoofd in zo'n rare positie. Zag je niet ademen. Hij bleef me raar aankijken. Solly;)

Ontbijt zit er in. Maag rommelt. Die plek blijft gevoelig. Maag is niet goed. Steeds weer zon pijnscheut bij exact dezelfde plek als van de maagzweer in sept 2019. 

Maar goed dat is weg gegaan met omeprazol. Kon alles weer eten. Dus nu hopen dat t ook weggaat. Ik weet dat t nooit helemaal weg was. Al nam ik naproxen bij mn ongesteldheidskrampen kreeg ik altijd weer een reminder daar. Maar dat was niet dat ik niet meer kon eten. Nu is t weer opengereten die wond zoals t voelt. Enfin we moeten ermee dealen. 

Alleen dat hoofd is zo moe. Je zou van alles willen maar dat hoofd wil niet. Gisteravond een uur gelegen en breinlijden. Staren in t niks want niks anders gaat. Kussen over mn hoofd om t gevoel van wegkruipen ontprikkelen te ervaren. Dat hielp een beetje. Later op de avond ging t wel. Met buik en brein. Ik vind t brein nog erger dan de maag. 

Pms is over. Dus ik probeer mezelf een beetje positief uit te dagen. Niet te geforceerd. Maar gister kreeg ik voor t eten op de bank een moeilijk breinmoment. Alles is teveel. Ik probeer mezelf dat toe te spreken. "Laat maar gaan." "Dan weet je niks meer." "Je bent gewoon moe in het hoofd." "Het is gewoon wat veel tegenslag buikgriep maagzweer die weer opspeelt weinig eten verdragen." 

Het werkte totdat mn avondeten weer last van de maag gaf en ook last van mn brein, alles teveel. Maar ik ben 8u gaan liggen op bed met mn kat. Om kwart voor 10 na veel gewoel beterde het en kon ik wat ontspannen. 

Ik ben heel erg in de war. Het is mei. Ik kan een oproep voor afbouw verwachten maar ik ben zo moe in het hoofd (Kan t niet uitleggen, maar t hoofd is op) dat ik niet eens weet hoe ik mn spullen moet pakken, hoe ik 2 uur in de auto overleef en hoe ik de nieuwe omgeving overleef. Ik weet t echt niet. Ik denk dat hier de mensen die weten wat t is als je zo overprikkeld bent dat geluid bezoek telefoneren gewoon dagelijkse dingen enz enz teveel is en je brein niets meer wil processen. Toen mn ma 15 min was geweest kreeg ik in de namiddag t gevoel dat t niet gebeurd was. Zo raar dat hoofd. Ik zou liever thuis afbouwen maar zowel mn man steunt me daar in niet als wel begeleiding. Nee ik wil wel de begeleiding int ziekenhuis maar had ik maar een knopje dat ik er in 1 x was en ook naar huis kon om mn kat te knuffelen  helaas heb ik niet zo'n knopje 

Ben gestopt met de gaviscon maar maag rommelt nog en die plek nog pijnlijk. O jee ik heb t idee dat er ontlasting aankomt. Wat zal t zijn? 

Zo weer een hoop geschreven  solly. Ik ben elke ochtend weer zo verward. Combi van benzos vermoeidheid angst 

Fijne zondag!

Status update: geen diarree, wel pijn op die plek in de maag. Nee helaas krampen en diarree maar nog geen waterdiarree wel hevige krampen en mn maag doet pijn!

3 mei 2020 bewerkt door Louisa

[JohannaEliesje]

Al een tijdje wel meegelezen, maar bijna niets gepost hier. Ik zit momenteel op 7,5 mg. Diazepam per dag, ben 5 maart gestart met taperen vanaf 15 mg. Elke week 1 mg eraf. Dit in samenspraak met mijn huisarts. Die had mij overgezet van 15 mg. Oxazepam overdag en 5-15 mg Zolpidem voor de nacht, naar 15 mg. Diazepam. De rest dus gestopt. Dit omdat diazepam makkelijker is om af te bouwen (Ashton). Bij die 15 Oxazepam was ik tegen de tolerantie aangegelopen, en ik had toen al twee weken heftige onrust en spierkrampen in nek en schouders. De eerste 10 dagen met de Diazepam waren geweldig! Ik voelde me rustig, sliep heel goed en kreeg weer lol in alles. Ik moet er bij vermelden, dat ik COPD gold 4 heb, ben dus heel beperkt in bewegen door kortademigheid en zo nu en dan benauwdheid. 

Maar, dat vond ook de dokter, ook bij Diazepam ligt de tolerantie op de loer. Het is dus echt nodig om verder te gaan met afbouwen. Tot twee weken geleden ging dat dus behoorlijk goed. Zo nu en dan wel wat onrust, maar wel te dragen. 

Toen kwam ik op 7,5 mg. en toen begon ik me met de dag onrustiger en depressiever te voelen. Op aanraden van de dokter nu ‘on hold’ , om te kijken of het zich wat stabiliseert. De onrust is wel aardig weg. Maar ik ben nu heel depressief. Het enige fijne vind ik nog slapen. 

Ik slaap met een Bipapapparaat, een beademingsapparaat, om het teveel aan CO2 af te blazen, door extra druk op de longen te zetten. Daar slaap ik wel goed mee, ik heb het dan niet benauwd ‘s nachts. Maar de laatste nachten word ik om 4 of 5 uur wakker, moet dan even plassen. Daarna kan ik dan soms niet verder slapen. Inktzwarte gedachten. ‘Als ik nu een Zolpidem zou krijgen, val ik als een blok in slaap, en dan kan de dokter er zo een verlossend  spuitje er achteraan geven’. Vanmorgen tegen zevenen ben ik weer in slaap gevallen, maar ik word dan weer depressief wakker. Mijn man en mijn zoon (nu thuis vanwege de corona) kunnen er haast niet meer tegen. Ze weren niet wat ik voel, ze willen dat ik doorzet, proberen het van de positieve kant te zien. 

Ik zie het niet. Alsik nu weer verder ga afbouwen, moet dat met kleinere stapjes, bv 0,25 mg per week, of zo. Dat zou dan  tot november duren. Maar ik ben zo bang dat deze depressieve gevoelens blijven. Mijn man zegt, dat de dokter dan nog Antidepressiva kan voorschtijven, maar hier lees ik elke keer dat je dat beter niet kan doen en ik ben er ook bang voor. 

Eigenlijk wil ik het liefst naar een hospice, waar ze me langzaamaan onder zeil brengen en dan laten inslapen. 

Ik weet het niet meer. 

[Doorgaan]

Goeiemorgen johannaeliesje 

Als ik het allemaal lees doe je het hartstikke goed. En ik krijg ook het gevoel dat jouw dokter meedenkt.

Kijk even naar de bijwerkingen van de diazepam en ook de ontwennings verschijnselen.  Daar hoort waarschijnlijk ook die depressiviteit bij. 

Je kan daar gewoon nu niets aan doen.

Wat je wel kunt is kijken welke voeding en eventueel welke voedingssupplementen je helpen bij een beter gevoel. Desnoods kijk je naar de werking van edelstenen. Kijk maar. Je moet maar zo zien het is een periode waar je doorheen moet. Geen fijne maar je lichaam moet zich aanpassen en herstellen. Hou vol en sterkte.

[JohannaEliesje]

5 minuten geleden zei Doorgaan:

Wat je wel kunt is kijken welke voeding en eventueel welke voedingssupplementen je helpen bij een beter gevoel. Desnoods kijk je naar de werking van edelstenen. Kijk maar. Je moet maar zo zien het is een periode waar je doorheen moet. Geen fijne maar je lichaam moet zich aanpassen en herstellen. Hou vol en sterkte.

Dank voor je antwoord, @Doorgaan, het probleem is, dat het vooruitzicht van het leven ná een evt. geslaagde ontwenning mij ook niet echt meer toelacht, vanwege mijn gezondheidstoestand. Scootmobiel, rollator, alle dagen moe, vaak te benauwd om te doen wat ik evt. zou willen. Vorig jaar zat ik al met die wens voor een hospice bij de huisarts. Maar omdat ik toen nog in de planning stond voor revalidatie in Beatrixoord, kon hij daar niet op ingaan. Inmiddels heb ik de revalidatie gehad en ben lichamelijk ook wel wat vooruitgegaan, maar het is nog een zeer beperkt leven. En nu die strijd met de benzo’s. Ik heb geen motivatie, geen moed meer. Ik ben ook weer begonnen met roken daardoor. Om niet te roken, bezig te willen met voedingssupplementen en weet ik veel, moet je willen leven. Moet je jezelf kunnen zien in een beter leven over ...... maanden/jaren. Maar mijn ziekte gaat waarschijnlijk alleen maar achteruit. Waar doe ik het voor? Dat is de vraag die bij mij elke keer opkomt. 

Ik krijg nu elke ochtend iemand van thuiszorg, die even komt om te kijken hoe het met me is en om evt. te douchen of zo, ik heb contact met een geestelijk verzorger (videogesprek), a.s. woensdag weer. 

Het is allemaal heel lief, maar ik heb de moed niet meer. De thuiszorgmedewerkster van vanmorgen zou de arts inschakelen omdat zij ook niet wist wat ze hier mee aan moet. Ze begreep het wel,. 

Mi)n man en mijn zoon zijn nu heel boos (is natuurlijk omgekeerd verdriet), als ik deze gevoelens uit. Dus zit ik hier de dagen maar uit met me miserabel te voelen. 

[Yollie]

Hier vreselijk. 1 a 2 uurtjes geslapen. Bewegingsdrang door trillen. Bloeddruk blijft hoog. Borstkas tekeer. Moeilijk ademen. Ik twijfel of ik sertraline moet doorslikken. Moet ik het de tijd geven.

[Doorgaan]

Ja het lijkt me heel zwaar allemaal. Het is ook zo dat je de levenskracht moet voelen om verder te gaan. Ik snap dat je dat nu niet voelt. De somberheid overheerst en hoe gaat het in de toekomst. Maar je hebt een gezin en ik weet zeker dat als die depressiviteit minder wordt je ook wat meer licht gaat zien. Laat je man of zoon je helpen met goede voeding en wat liefde voor jou.

Sterkte

[Doorgaan]

Yollie

Niet opnieuw in een andere verslaving terechtkomen. Zo kom je er nooit vanaf. Ik weet ook niet hoe je verder van het trillen af kan komen. Heb je trauma's van vroeger die niet goed verwerkt zijn? Waar haal jij je ontspanning uit? Bij het water of in het bos. Het zijn hulpmiddelen die je kunnen ondersteunen. Het niet goed kunnen slapen is vreselijk dat put je uit. Eet in de avond een banaan. Of warme melk met salie blaadjes.  Probeer het uit. Etherische olie in een brandertje kunnen je ook wat rustig maken.

Groetjes 

[Mientje]

Als ik dit allemaal lees, denk ik wat een ellende, kon ik maar helpen, maar dat kan ik jammer genoeg niet. Ik heb zelf ook weer erg zware dagen, maar ik wil toch zeggen, houd vol allemaal, het kan echt milder en draaglijk worden. En Yollie wel laten opnemen hoor! Voor mij was dit de zesde opname en natuurlijk wilde ik ook geregeld afhaken, wat ik ook eenmaal heb gedaan, wat gelukkig niet negatief werd opgepakt en toen ik mij weer melde stonden ze meteen weer voor mij klaar. Ja het gaat op en neer en toch ga je er mee leren leven en kun je het leven, ook met de klachten weer beter aan. Allemaal, Hoe zwaar ook, hou vol, hou vol.

[Lightspacer]

Wat apart, ik had gister ook diarree. Voel me overigens helemaal niet lekker. Terwijl ik al best wel lang op dezelfde dosis zopiclon zit. 
Sterkte allen, gr, Jeroen

[Yollie]

2 uur geleden zei Mientje:

Als ik dit allemaal lees, denk ik wat een ellende, kon ik maar helpen, maar dat kan ik jammer genoeg niet. Ik heb zelf ook weer erg zware dagen, maar ik wil toch zeggen, houd vol allemaal, het kan echt milder en draaglijk worden. En Yollie wel laten opnemen hoor! Voor mij was dit de zesde opname en natuurlijk wilde ik ook geregeld afhaken, wat ik ook eenmaal heb gedaan, wat gelukkig niet negatief werd opgepakt en toen ik mij weer melde stonden ze meteen weer voor mij klaar. Ja het gaat op en neer en toch ga je er mee leren leven en kun je het leven, ook met de klachten weer beter aan. Allemaal, Hoe zwaar ook, hou vol, hou vol.

@Mientje ben al 3 kr opgenomen maar kreeg alleen maar pillen. Voelde toen alleen angst ochtend en sliep niet bij 12 mg lorazepam ochtend 2 mg alprazolam 125 mg imipramine 5mg melatonine. Lijkt net if ik weer angst krijg. Trillingen zijn niet te harden. Ik ben echt radeloos nu. Stom als ik me ontspan voel ik alles dubbel. Kan me herinneren dat feb nog goed ging. Had nog med maar minder. Ik weet niet meer hoeveel. Sliep 5 u. Weinig trillen geen angst. Ligt het aan mezelf.

[Yollie]

3 uur geleden zei Doorgaan:

Yollie

Niet opnieuw in een andere verslaving terechtkomen. Zo kom je er nooit vanaf. Ik weet ook niet hoe je verder van het trillen af kan komen. Heb je trauma's van vroeger die niet goed verwerkt zijn? Waar haal jij je ontspanning uit? Bij het water of in het bos. Het zijn hulpmiddelen die je kunnen ondersteunen. Het niet goed kunnen slapen is vreselijk dat put je uit. Eet in de avond een banaan. Of warme melk met salie blaadjes.  Probeer het uit. Etherische olie in een brandertje kunnen je ook wat rustig maken.

Groetjes 

@Doorgaanging vaak met vriendinnen weg. Eind van de maand dansen. Ja nu kunnen we niet meer weg maar ik durf avonds de deur niet meer uit bang als ik telaat op mijn bed lig helemaal niet meer slaap. Slaap is een obsessie voor mij geworden. Niet slapen zonder trilling vind ik niet erg. kan ook niet rustg zitten zonder trilling. Echt een afkickende junkie hier. Dit is de hel. Ik krijg mezelf niet meer rustig. Mijn lijf schreeuwt om pillen denk ik of ik heb wat anders. Snik waar is het einde?na hersenbloeding van mijn man 5 jr geleden kreeg ik angst en paniek en slapeloze nachten. Van mijn man heb ik al verwerkt. Hij is 90 procent opgeknapt. Toen kreeg ik benzo en ad. Maar ik was niet eens depressief. Stom allemaal geslikt. Ik word vreselijk wanhopig

3 mei 2020 bewerkt door Yollie

[ELL]

@Yollie, heb je al een afspraak gemaakt met @Kannietmeer? Zij kan je helpen keuzes te maken. Liefs 

[Mientje]

Yolli woonde ik maar bij je in de buurt dan kwam ik dwars door de Corona heen. Echt waar, probeer rustig te blijven. Ik ken dat en pammetjes slikken en antidepressiva en toch zo ziek blijven. Op een gegeven moment slikte ik 10 oxazepam van 10 mg.op een dag. Ik ben toen wel meteen opgenomen op de paaz. Ik stond toen op 8 maar had er zelf 10 van gemaakt. De depressie zit in mijn genen is chronisch en is aanleg. Ik wist al jong dat ik het had en dat het met de leeftijd alleen maar erger zou worden. Maar de psychiater die ik nu heb zei: de tijden zijn veranderd, het hoeft niet meer erger te worden. Je snapt hoe radeloos en gek ik er soms van werd. Maar gelukkig heb ik vertrouwen in deze psychiater en kan ondanks mijn gekke kop en mijn lichamelijke klachten, dit accepteren en steeds weer verder gaan. Dus houd vol, ook jij krijgt betere tijden.

[bolletje]

Lou slik jij toevallig iets van bloedverdunners of cholesterol verlagende middelen?

[Mientje]

4 uur geleden zei Yollie:

@Mientje ben al 3 kr opgenomen maar kreeg alleen maar pillen. Voelde toen alleen angst ochtend en sliep niet bij 12 mg lorazepam ochtend 2 mg alprazolam 125 mg imipramine 5mg melatonine. Lijkt net if ik weer angst krijg. Trillingen zijn niet te harden. Ik ben echt radeloos nu. Stom als ik me ontspan voel ik alles dubbel. Kan me herinneren dat feb nog goed ging. Had nog med maar minder. Ik weet niet meer hoeveel. Sliep 5 u. Weinig trillen geen angst. Ligt het aan mezelf.

Aan Yollie. Natuurlijk ligt dit niet aan jezelf. Je wilt dit toch niet. Dit overkomt je. Misschien heb je wel onbewust spanning opgebouwd,maar dat weet ik natuurlijk ook niet. Probeer dit te accepteren want je hebt het echt niet zelf in de hand. Ik weet ook vaak niet waar mijn gekke kop ineens weer vandaan komt. Ik heb momenten dat als ik iets teveel heb gedaan, terwijl ik al zo weinig doe, ik niet meer kan lopen, ik lig dan uren soms wel dagen op de  bank om weer bij te komen. Maar gelukkig weet ik dat het altijd weer overgaat en daardoor kan ik het accepteren, al vind ik het wel hartstikke moeilijk hoor!

3 mei 2020 bewerkt door Mientje