Spring naar bijdragen

Huiskamer 04-03-2020


Aanbevolen berichten

Goedemorgen iedereen!

Vroeg wakker vanmorgen, maar gelukkig niet met een al te onrustig gevoel. Net koffie voor mezelf gezet en nu rustig even een mindfulness oefening doen en dan lekker douchen. Gelukkig geen last meer van mijn enkel na het hardlopen van gisterenavond. Wel rare dromen gehad vannacht... Over een middelbare schoolreunie?? Die heb ik vorig jaar al gehad. 

Wat is de raarste droom die jullie recentelijk gehad hebben? 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Goeie morgen mensjes :D. Hier gaat het een pietsie beter, sinds ik gestopt ben met simvastatine. Minder moe maar nog wel somber. Kijk, dit is niet mijn fijnste jaargetijde dus wat mij betreft mag de :sun: volop gaan schijnen hoor. 6 mnd. najaar en natte winter is genoeg. Bah.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Bijna ongesteld. Pms heel hoog. Krampen. Gister diep geslapen en dat hielp om een rustige dag te hebben. Alleen dat geheugen. 

Ik neem altijd voor het slapen lorazepam. Ik vroeg mn man erom. Hij heeft de pillen sinds ik een overdosis heb genomen.

Ik vroeg mag ik nog de Lora ik wil slapen. Lag al in bed met ogen dicht. Hij zegt die heb ik je gegeven. Wat? Niet waar. Nee echt. Zit je me te flessen? Nee echt zegt hij ik ben niet gek. Nou ik wel dus. Ik weet het niet meer. Hoe lang geleden. 5 minuten. Ik was compleet in de war. 

Nou dit gebeurt steeds vaker. Echt heel naar. Ik lijk gek te worden!!!! 

Het begon al in de ochtend. Het is vandaag woensdag heh. Nee dinsdag zegt mn man. Echt? Was t gister maandag dat mn moeder kwam? 

En net twijfelde ik aan mn leeftijd. 

Ik hoop dat de pms dat geheugen extra warrig maakt, maar het is niet fijn. 

Dus als ik onnozel overkom. Sorry alvast!!!! Mn geheugen laat me gruwelijk in de steek. T wordt steeds erger. Ook heftige derealisaties dat alles vreemd is. Nou ja de dag gister was redelijk. In elk geval draaglijk! Eergister redelijke avond. Vandaag voel ik me minder fijn. Moeier. Zo tobben we voort. Ja als ik t echt niet meer weet, weet ik ook niet meer dat ik een probleem heb... het begon maanden geleden met mn pincode vergeten. Dat werd v aan kwaad tot erger.

De lente is wel begonnen. De weergoden op de Olympus hebben naar bolletjes bericht geluisterd ;)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

37 minuten geleden zei Louisa:

O ja Erik Paling zei dat je van benzos giga geheugenverlies kan hebben, maar je wordt niet dement! Dat drukte hij op mn hart en na t afbouwen komt t weer terug! 

Dat is zo, dat merk ik dagelijks! 

@Louisa, dit schreef ik op 3 juli vorig jaar... Misschien veel tekst, maar gaf aan hoe ik me toen voelde. Een wereld van verschil met nu. Het komt goed! Het gaat veel tijd kosten, maar het gaat goedkomen. Ik had en heb nog steeds veel aan de geruststellende woorden van anderen die hetzelfde meemaken, en waarbij het ook goedkomt... 

 

'Hi iedereen,

Ik lees hier al een tijdje mee maar kon tot nu toe me niet registreren op mijn mobiele telefoon. Ik slik sinds afgelopen januari (weer) benzo's, heb ze in het verleden ook geslikt maar toen uiteindelijk succesvol afgebouwd (toen 9 maanden slikken, afbouw 11 maanden, 10 mg diazepam). Nu vond ik in januari dit jaar weer een strip in mijn kast en ben ik weer af en toe 2,5 mg gaan slikken (diazepam). 

Daar viel ik dan van in slaap, maar na een paar weken merkte ik dat ik op nachten zonder weer slecht sliep en daarna ben ik een week gestopt. Toen kwam alle eerdere afbouwverschijnselen die ik kende weer terug, oftewel ik had weer een spiegel opgebouwd. Ik merkte dat ik toen ook meer in paniek raakte, mijn geheugen werd minder, was meer gestressd en sliep niet meer. Na 10 dagen weer begonnen en mijn dosis moeten ophogen. Na twee maanden ging het niet meer op werk, ik kon het niet meer volhouden met de waas om me heen en het slaapgebrek.

Ik zat inmiddels op 14 mg diazepam dagelijks in drie dosissen en heb toen besloten dit in een privékliniek in Portugal te gaan afbouwen, thuis ging niet (ik was al een aantal weken bij mijn ouders, in mijn eigen huis was ik teveel in paniek). Ik ben daar nu een week van thuis en twee weken afgebouwd op 0. Inmiddels ben ik ingesteld op Seroquel 100 mg (eerst 12,5 per nacht, nu door verslavingsarts snel opgehoogd in de laatste twee weken) om een beetje te kunnen slapen. De kliniek bleek een verslavingskliniek en ik ben er alleen gebleven omdat ik daar mijn schema af zou bouwen, want 5x per dag in een groep zeggen dat je verslaafd bent en de bijwerkingen gereduceerd hebben tot 'dit is je verslaving die praat' was niet waarvoor ik kwam.

Nu ben ik echter 2 weken afgebouwd en ik ben me alleen maar vager gaan voelen; heel erg depri, ik zie de wereld niet meer voor wat hij is, mijn geheugen is een moes (ik weet 's middags niet meer wat ik 's morgens gedaan heb en net bij een geheugentestje van een Omroep Max app kon ik niet meer dan 5 items onthouden), ik heb bizarre waarnemingen van mijn zintuigen (geluid komt gefragmenteerd binnen, ik ben totaal niet helder, schrik van alles, mijn eigen huid kan ik niet meer normaal voelen, warm of koud voel ik niet goed aan), en het lijkt wel of de wereld niet meer bij me binnenkomt en ik geen betekenis meer kan ontlenen aan dingen (zowel dingen die ik hoor, als dingen die ik zie).

Durf niet meer naar buiten, sinds ik terug ben uit Portugal, sinds een week en kan mijn gedachte niet meer ordenen of een simpele taak als koken doen. Verder slaat mijn hartslag superhard (is niet heel erg verhoogd, maar voel hem overal), en mijn armen en benen voelen heel raar aan, alsof ik ze een tijdje afgekneld heb, en het voelt alsof ik op een waterbed zit qua evenwicht. Op dit moment is het al heel wat als ik me op een dag kan douchen. Ook kan ik niet slapen, behalve heel korte hazeslaapjes, zelfs op de Seroquel en ben ik superangstig. Ik tril constant intern en heb het gevoel dat als ik in de spiegel kijk, ik mezelf niet meer zie en de werkelijkheid vervormd waarneem en niet meer weet wie ik ben, zelfs als ik aan het verleden denk word ik bang. 

Ik ben heel bang dat mijn geheugen niet meer terugkomt, ik heb afgelopen oktober nog een opleiding gevolgd en ben toen aangenomen voor een nieuwe baan (met mijn geheugen zat het toen dus wel goed), en in december op reis geweest in Zuid-Afrika in mijn eentje. Nu zit ik sinds april in de ziektewet met een jaarcontract en heb ik het gevoel dat niks meer goedkomt, ik was net weer aan het daten en heb een kinderwens en kan nu niks meer behalve bij mijn ouders op de bank zitten en wachten tot er een dag voorbij gaat waar ik totaal niet van kan genieten, in niks. Dat kon ik een aantal weken geleden nog wel, toen liep ik in ieder geval in Portugal nog hard en had ik nog een soort motivatie. Sinds ik van 6 naar 4 mg diazepam ben gegaan (ik ging 2 mg per 6 dagen naar beneden), is die motivatie geheel weg, ik moet me er zelfs toe zetten om mensen die me in mijn afwezigheid geappt hebben terug te appen, zit ik alleen binnen bang te zijn en kan ik ook niet meer huilen, alleen angstig zijn en allerlei lukrake uitroepen doen over dat ik verdoemd ben, mijn geheugen weg is (en die is echt verstoord, getuige de testjes die ik net gedaan heb en alles wat ik vergeet) en dat alles niet meer goed komt. Het is alsof ik de wereld ineens niet meer begrijp en alles niet meer goed binnenkomt, snap grapjes niet meer etc... Mijn hele lichaam is ook van slag, werd eerder ongesteld, schouders zitten helemaal vast etc, ben niet in staat om af te spreken met mensen... Ook heel beangstigend is dat ik zelfmoordgedachten heb en niet meer verder wil als het leven hieruit bestaat...

Wie kan me geruststellen?'

@bolletje schreef toen de woorden waar ik heel veel aan had; 

'Belangrijk is dat je een keuze maakt. Ga je er voor, doe dat dan ook want af en toe  weer een pilletje is vele malen moeilijker.

Als je het moeilijk krijgt, krijg het dan met ons samen. Schrijf, huil, voel je kwaad enz. samen met ons zodat je niet alleen staat.

Het gaat je lukken wijfie, zeker weten.:heart:'

En @Cyclad58 schreef het volgende;

'Kindling is de situatie dat bij het opnieuw slikken van benzo's juist de klachten die je had versterkt terugkomen. Dat gebeurt lang niet altijd, maar het komt zeker voor. 

Ik sta wel versteld van het feit dat je kliniek de afbouw langzaam noemt. Maar goed, dat gebeurt in vrijwel alle klinieken, dus ik zou daar niet van moeten opkijken. 
Toch ga ik je geruststellen en geloof daar ook in!

Als je al geheugenschade hebt (je ervaart het wel zo) dan is dat zeker niet permanent. Je geheugen herstelt zich, net als de rest van je lichaam en brein. Laat je niet afschrikken door de door @Kannietmeeren mij genoemde hersteltermijnen. Dat is geen rocket science en geldt niet voor iedereen. Je herstelt, daar gaat het om! En bovendien, stel dat het 6 maanden duurt voordat je hersteld bent dan ben je niet 6 maanden zo ziek als nu, er komen steeds vaker goede momenten en dagen en later weken, totdat de slechte momenten weg zijn. 
Ook je suïcidale gedachten gaan weer weg, daar ben ik van overtuigd. Ik snap je angst volledig, maar het lichaam heeft een zelfhelend vermogen dat sterker is dan de benzo. Het komt dus goed. Echt!'

Als ik deze woorden nu lees, krijg ik bijna tranen in mijn ogen van jullie steun en de emoties die ik nu weer kan voelen. Zo ontzettend fijn, bedankt! 

 

 
Link naar opmerking
Deel via andere websites

1 uur geleden zei Meisjeamsterdam:

Dat is zo, dat merk ik dagelijks! 

@Louisa, dit schreef ik op 3 juli vorig jaar... Misschien veel tekst, maar gaf aan hoe ik me toen voelde. Een wereld van verschil met nu. Het komt goed! Het gaat veel tijd kosten, maar het gaat goedkomen. Ik had en heb nog steeds veel aan de geruststellende woorden van anderen die hetzelfde meemaken, en waarbij het ook goedkomt... 

 

'Hi iedereen,

Ik lees hier al een tijdje mee maar kon tot nu toe me niet registreren op mijn mobiele telefoon. Ik slik sinds afgelopen januari (weer) benzo's, heb ze in het verleden ook geslikt maar toen uiteindelijk succesvol afgebouwd (toen 9 maanden slikken, afbouw 11 maanden, 10 mg diazepam). Nu vond ik in januari dit jaar weer een strip in mijn kast en ben ik weer af en toe 2,5 mg gaan slikken (diazepam). 

Daar viel ik dan van in slaap, maar na een paar weken merkte ik dat ik op nachten zonder weer slecht sliep en daarna ben ik een week gestopt. Toen kwam alle eerdere afbouwverschijnselen die ik kende weer terug, oftewel ik had weer een spiegel opgebouwd. Ik merkte dat ik toen ook meer in paniek raakte, mijn geheugen werd minder, was meer gestressd en sliep niet meer. Na 10 dagen weer begonnen en mijn dosis moeten ophogen. Na twee maanden ging het niet meer op werk, ik kon het niet meer volhouden met de waas om me heen en het slaapgebrek.

Ik zat inmiddels op 14 mg diazepam dagelijks in drie dosissen en heb toen besloten dit in een privékliniek in Portugal te gaan afbouwen, thuis ging niet (ik was al een aantal weken bij mijn ouders, in mijn eigen huis was ik teveel in paniek). Ik ben daar nu een week van thuis en twee weken afgebouwd op 0. Inmiddels ben ik ingesteld op Seroquel 100 mg (eerst 12,5 per nacht, nu door verslavingsarts snel opgehoogd in de laatste twee weken) om een beetje te kunnen slapen. De kliniek bleek een verslavingskliniek en ik ben er alleen gebleven omdat ik daar mijn schema af zou bouwen, want 5x per dag in een groep zeggen dat je verslaafd bent en de bijwerkingen gereduceerd hebben tot 'dit is je verslaving die praat' was niet waarvoor ik kwam.

Nu ben ik echter 2 weken afgebouwd en ik ben me alleen maar vager gaan voelen; heel erg depri, ik zie de wereld niet meer voor wat hij is, mijn geheugen is een moes (ik weet 's middags niet meer wat ik 's morgens gedaan heb en net bij een geheugentestje van een Omroep Max app kon ik niet meer dan 5 items onthouden), ik heb bizarre waarnemingen van mijn zintuigen (geluid komt gefragmenteerd binnen, ik ben totaal niet helder, schrik van alles, mijn eigen huid kan ik niet meer normaal voelen, warm of koud voel ik niet goed aan), en het lijkt wel of de wereld niet meer bij me binnenkomt en ik geen betekenis meer kan ontlenen aan dingen (zowel dingen die ik hoor, als dingen die ik zie).

Durf niet meer naar buiten, sinds ik terug ben uit Portugal, sinds een week en kan mijn gedachte niet meer ordenen of een simpele taak als koken doen. Verder slaat mijn hartslag superhard (is niet heel erg verhoogd, maar voel hem overal), en mijn armen en benen voelen heel raar aan, alsof ik ze een tijdje afgekneld heb, en het voelt alsof ik op een waterbed zit qua evenwicht. Op dit moment is het al heel wat als ik me op een dag kan douchen. Ook kan ik niet slapen, behalve heel korte hazeslaapjes, zelfs op de Seroquel en ben ik superangstig. Ik tril constant intern en heb het gevoel dat als ik in de spiegel kijk, ik mezelf niet meer zie en de werkelijkheid vervormd waarneem en niet meer weet wie ik ben, zelfs als ik aan het verleden denk word ik bang. 

Ik ben heel bang dat mijn geheugen niet meer terugkomt, ik heb afgelopen oktober nog een opleiding gevolgd en ben toen aangenomen voor een nieuwe baan (met mijn geheugen zat het toen dus wel goed), en in december op reis geweest in Zuid-Afrika in mijn eentje. Nu zit ik sinds april in de ziektewet met een jaarcontract en heb ik het gevoel dat niks meer goedkomt, ik was net weer aan het daten en heb een kinderwens en kan nu niks meer behalve bij mijn ouders op de bank zitten en wachten tot er een dag voorbij gaat waar ik totaal niet van kan genieten, in niks. Dat kon ik een aantal weken geleden nog wel, toen liep ik in ieder geval in Portugal nog hard en had ik nog een soort motivatie. Sinds ik van 6 naar 4 mg diazepam ben gegaan (ik ging 2 mg per 6 dagen naar beneden), is die motivatie geheel weg, ik moet me er zelfs toe zetten om mensen die me in mijn afwezigheid geappt hebben terug te appen, zit ik alleen binnen bang te zijn en kan ik ook niet meer huilen, alleen angstig zijn en allerlei lukrake uitroepen doen over dat ik verdoemd ben, mijn geheugen weg is (en die is echt verstoord, getuige de testjes die ik net gedaan heb en alles wat ik vergeet) en dat alles niet meer goed komt. Het is alsof ik de wereld ineens niet meer begrijp en alles niet meer goed binnenkomt, snap grapjes niet meer etc... Mijn hele lichaam is ook van slag, werd eerder ongesteld, schouders zitten helemaal vast etc, ben niet in staat om af te spreken met mensen... Ook heel beangstigend is dat ik zelfmoordgedachten heb en niet meer verder wil als het leven hieruit bestaat...

Wie kan me geruststellen?'

@bolletje schreef toen de woorden waar ik heel veel aan had; 

'Belangrijk is dat je een keuze maakt. Ga je er voor, doe dat dan ook want af en toe  weer een pilletje is vele malen moeilijker.

Als je het moeilijk krijgt, krijg het dan met ons samen. Schrijf, huil, voel je kwaad enz. samen met ons zodat je niet alleen staat.

Het gaat je lukken wijfie, zeker weten.:heart:'

En @Cyclad58 schreef het volgende;

'Kindling is de situatie dat bij het opnieuw slikken van benzo's juist de klachten die je had versterkt terugkomen. Dat gebeurt lang niet altijd, maar het komt zeker voor. 

Ik sta wel versteld van het feit dat je kliniek de afbouw langzaam noemt. Maar goed, dat gebeurt in vrijwel alle klinieken, dus ik zou daar niet van moeten opkijken. 
Toch ga ik je geruststellen en geloof daar ook in!

Als je al geheugenschade hebt (je ervaart het wel zo) dan is dat zeker niet permanent. Je geheugen herstelt zich, net als de rest van je lichaam en brein. Laat je niet afschrikken door de door @Kannietmeeren mij genoemde hersteltermijnen. Dat is geen rocket science en geldt niet voor iedereen. Je herstelt, daar gaat het om! En bovendien, stel dat het 6 maanden duurt voordat je hersteld bent dan ben je niet 6 maanden zo ziek als nu, er komen steeds vaker goede momenten en dagen en later weken, totdat de slechte momenten weg zijn. 
Ook je suïcidale gedachten gaan weer weg, daar ben ik van overtuigd. Ik snap je angst volledig, maar het lichaam heeft een zelfhelend vermogen dat sterker is dan de benzo. Het komt dus goed. Echt!'

Als ik deze woorden nu lees, krijg ik bijna tranen in mijn ogen van jullie steun en de emoties die ik nu weer kan voelen. Zo ontzettend fijn, bedankt! 

 

 

 hallo

Link naar opmerking
Deel via andere websites

hallo meisje ik heb een vraag voor je  ik ben nu 4 maanden af gebouwd van oxazepam en nooit meer als 10 mg geslikt  en afgebouwd  tot 2mg en toen gestopt  en nu veel last van hyperventilatie  ik heb 6 maanden  oxzazepam geslikt  heb jij dat ook gehad ?ik  wordt er mee wakker  en s.avonds gaat het over  ik slik nu nog een ad sertraline 75 mg voor angst stoornis heb jij dat ook gehad? of iemand anders??alvast bedankt gr gerda

Link naar opmerking
Deel via andere websites

1 uur geleden zei Meisjeamsterdam:

Dat is zo, dat merk ik dagelijks! 

@Louisa, dit schreef ik op 3 juli vorig jaar... Misschien veel tekst, maar gaf aan hoe ik me toen voelde. Een wereld van verschil met nu. Het komt goed! Het gaat veel tijd kosten, maar het gaat goedkomen. Ik had en heb nog steeds veel aan de geruststellende woorden van anderen die hetzelfde meemaken, en waarbij het ook goedkomt... 

 

'Hi iedereen,

Ik lees hier al een tijdje mee maar kon tot nu toe me niet registreren op mijn mobiele telefoon. Ik slik sinds afgelopen januari (weer) benzo's, heb ze in het verleden ook geslikt maar toen uiteindelijk succesvol afgebouwd (toen 9 maanden slikken, afbouw 11 maanden, 10 mg diazepam). Nu vond ik in januari dit jaar weer een strip in mijn kast en ben ik weer af en toe 2,5 mg gaan slikken (diazepam). 

Daar viel ik dan van in slaap, maar na een paar weken merkte ik dat ik op nachten zonder weer slecht sliep en daarna ben ik een week gestopt. Toen kwam alle eerdere afbouwverschijnselen die ik kende weer terug, oftewel ik had weer een spiegel opgebouwd. Ik merkte dat ik toen ook meer in paniek raakte, mijn geheugen werd minder, was meer gestressd en sliep niet meer. Na 10 dagen weer begonnen en mijn dosis moeten ophogen. Na twee maanden ging het niet meer op werk, ik kon het niet meer volhouden met de waas om me heen en het slaapgebrek.

Ik zat inmiddels op 14 mg diazepam dagelijks in drie dosissen en heb toen besloten dit in een privékliniek in Portugal te gaan afbouwen, thuis ging niet (ik was al een aantal weken bij mijn ouders, in mijn eigen huis was ik teveel in paniek). Ik ben daar nu een week van thuis en twee weken afgebouwd op 0. Inmiddels ben ik ingesteld op Seroquel 100 mg (eerst 12,5 per nacht, nu door verslavingsarts snel opgehoogd in de laatste twee weken) om een beetje te kunnen slapen. De kliniek bleek een verslavingskliniek en ik ben er alleen gebleven omdat ik daar mijn schema af zou bouwen, want 5x per dag in een groep zeggen dat je verslaafd bent en de bijwerkingen gereduceerd hebben tot 'dit is je verslaving die praat' was niet waarvoor ik kwam.

Nu ben ik echter 2 weken afgebouwd en ik ben me alleen maar vager gaan voelen; heel erg depri, ik zie de wereld niet meer voor wat hij is, mijn geheugen is een moes (ik weet 's middags niet meer wat ik 's morgens gedaan heb en net bij een geheugentestje van een Omroep Max app kon ik niet meer dan 5 items onthouden), ik heb bizarre waarnemingen van mijn zintuigen (geluid komt gefragmenteerd binnen, ik ben totaal niet helder, schrik van alles, mijn eigen huid kan ik niet meer normaal voelen, warm of koud voel ik niet goed aan), en het lijkt wel of de wereld niet meer bij me binnenkomt en ik geen betekenis meer kan ontlenen aan dingen (zowel dingen die ik hoor, als dingen die ik zie).

Durf niet meer naar buiten, sinds ik terug ben uit Portugal, sinds een week en kan mijn gedachte niet meer ordenen of een simpele taak als koken doen. Verder slaat mijn hartslag superhard (is niet heel erg verhoogd, maar voel hem overal), en mijn armen en benen voelen heel raar aan, alsof ik ze een tijdje afgekneld heb, en het voelt alsof ik op een waterbed zit qua evenwicht. Op dit moment is het al heel wat als ik me op een dag kan douchen. Ook kan ik niet slapen, behalve heel korte hazeslaapjes, zelfs op de Seroquel en ben ik superangstig. Ik tril constant intern en heb het gevoel dat als ik in de spiegel kijk, ik mezelf niet meer zie en de werkelijkheid vervormd waarneem en niet meer weet wie ik ben, zelfs als ik aan het verleden denk word ik bang. 

Ik ben heel bang dat mijn geheugen niet meer terugkomt, ik heb afgelopen oktober nog een opleiding gevolgd en ben toen aangenomen voor een nieuwe baan (met mijn geheugen zat het toen dus wel goed), en in december op reis geweest in Zuid-Afrika in mijn eentje. Nu zit ik sinds april in de ziektewet met een jaarcontract en heb ik het gevoel dat niks meer goedkomt, ik was net weer aan het daten en heb een kinderwens en kan nu niks meer behalve bij mijn ouders op de bank zitten en wachten tot er een dag voorbij gaat waar ik totaal niet van kan genieten, in niks. Dat kon ik een aantal weken geleden nog wel, toen liep ik in ieder geval in Portugal nog hard en had ik nog een soort motivatie. Sinds ik van 6 naar 4 mg diazepam ben gegaan (ik ging 2 mg per 6 dagen naar beneden), is die motivatie geheel weg, ik moet me er zelfs toe zetten om mensen die me in mijn afwezigheid geappt hebben terug te appen, zit ik alleen binnen bang te zijn en kan ik ook niet meer huilen, alleen angstig zijn en allerlei lukrake uitroepen doen over dat ik verdoemd ben, mijn geheugen weg is (en die is echt verstoord, getuige de testjes die ik net gedaan heb en alles wat ik vergeet) en dat alles niet meer goed komt. Het is alsof ik de wereld ineens niet meer begrijp en alles niet meer goed binnenkomt, snap grapjes niet meer etc... Mijn hele lichaam is ook van slag, werd eerder ongesteld, schouders zitten helemaal vast etc, ben niet in staat om af te spreken met mensen... Ook heel beangstigend is dat ik zelfmoordgedachten heb en niet meer verder wil als het leven hieruit bestaat...

Wie kan me geruststellen?'

@bolletje schreef toen de woorden waar ik heel veel aan had; 

'Belangrijk is dat je een keuze maakt. Ga je er voor, doe dat dan ook want af en toe  weer een pilletje is vele malen moeilijker.

Als je het moeilijk krijgt, krijg het dan met ons samen. Schrijf, huil, voel je kwaad enz. samen met ons zodat je niet alleen staat.

Het gaat je lukken wijfie, zeker weten.:heart:'

En @Cyclad58 schreef het volgende;

'Kindling is de situatie dat bij het opnieuw slikken van benzo's juist de klachten die je had versterkt terugkomen. Dat gebeurt lang niet altijd, maar het komt zeker voor. 

Ik sta wel versteld van het feit dat je kliniek de afbouw langzaam noemt. Maar goed, dat gebeurt in vrijwel alle klinieken, dus ik zou daar niet van moeten opkijken. 
Toch ga ik je geruststellen en geloof daar ook in!

Als je al geheugenschade hebt (je ervaart het wel zo) dan is dat zeker niet permanent. Je geheugen herstelt zich, net als de rest van je lichaam en brein. Laat je niet afschrikken door de door @Kannietmeeren mij genoemde hersteltermijnen. Dat is geen rocket science en geldt niet voor iedereen. Je herstelt, daar gaat het om! En bovendien, stel dat het 6 maanden duurt voordat je hersteld bent dan ben je niet 6 maanden zo ziek als nu, er komen steeds vaker goede momenten en dagen en later weken, totdat de slechte momenten weg zijn. 
Ook je suïcidale gedachten gaan weer weg, daar ben ik van overtuigd. Ik snap je angst volledig, maar het lichaam heeft een zelfhelend vermogen dat sterker is dan de benzo. Het komt dus goed. Echt!'

Als ik deze woorden nu lees, krijg ik bijna tranen in mijn ogen van jullie steun en de emoties die ik nu weer kan voelen. Zo ontzettend fijn, bedankt! 

 

 

Jip Thats me now! Dank voor de bemoediging xxxx

Link naar opmerking
Deel via andere websites

1 uur geleden zei gerda:

hallo meisje ik heb een vraag voor je  ik ben nu 4 maanden af gebouwd van oxazepam en nooit meer als 10 mg geslikt  en afgebouwd  tot 2mg en toen gestopt  en nu veel last van hyperventilatie  ik heb 6 maanden  oxzazepam geslikt  heb jij dat ook gehad ?ik  wordt er mee wakker  en s.avonds gaat het over  ik slik nu nog een ad sertraline 75 mg voor angst stoornis heb jij dat ook gehad? of iemand anders??alvast bedankt gr gerda

Hi Gerda,

Ik ben geen expert op het gebied van afbouw... Ik heb wel hyperventilatie gehad, maar je kunt je vragen denk ik het beste stellen aan @Kannietmeer of @Cyclad58 of @bolletje, zij weten het meeste... Heel veel sterkte! 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

He iedereen

Vandaag weer wat rustiger met mijn symptomen,gisteren was een rot dag,ik werd er zo moedeloos en verloor al mijn moed,. 

Al heel wat ramen gehad,en dan van dag op dag,van minuut op minuut ga je weer het diep gat in,met aar symptomen die ik al even achter mij had liggen dacht ik,wat pfffff....zo zien we dan maar weer hoe de dagen kunnen verschillen,vrijdag wel een hele ruzie met mijn partner gehad,en tja mss gerelateerd aan stress denk ik ook,.

Nu weer wat beter,benen zijn ietsjes minder geworden,migraine is veel beter,en de racende gedachten zijn minder,mijn lichaam zelf heeft het moeilijk zo wat opgefokt,heb deze symptomen allemaal al gehad,dus probeer ik mij er niet te druk in te maken maar leuk is anders.

Ik doe ook aan geluidsgolven en bodyscan mindfulness,is best wel oké voor mij,ik oefen ze ook elke dag uit,.

Ik weet idd wel dat het nou 1 maal zo gaat bij mij en iedereen dus.....Ja ik probeer mij op de slechte dagen er door te sleuren hoor,maar soms heb ik even weer wat moed en en schouderklopje nodig.....zo lieverds heb een rustige fijne dag,liefs Angke xxx

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Vandaag een  rotdag. Heel nerveus opgestaan, in de loop van de ochtend was de drang er weer. Gewoon onmogelijk om te stoppen met zelf adem te halen om de X-seconden. Daarnet gewoon in de zetel tv te kijken, voelde een tril in mijn hoofd en de drang was weg. Is een redelijke mindf*ck, zeker als je weet dat stoppen met ademen mijn angststoornis is.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi allemaal, 

Ik dacht ik laat ook weer eens iets van me horen. Vandaag precies 1 jaar benzo vrij. Helaas nog niet klachten vrij. Nog veel te veel klachten. De impact die het op mijn leven heeft gehad is enorm. In totaal een half jaar geslikt incl. taperperiode en nog steeds struggle ik met de dagelijkse gevolgen. Wat een afschuwelijke zooi. Ik hoop dat ik ooit kan zeggen dat ik volledig hersteld ben van de troep. In elk geval fijn dat ik een jaar benzo vrij ben. Kan het amper geloven trouwens. Een jaar voorbij met alleen maar ellende, doodziek zijn en in bed liggen. Vind het gewoon bizar dat er al een jaar voorbij is. Had gehoopt dat ik wat positiever nieuws kon brengen na 1 jaar. Ik weet nog dat ik het destijds amper kon geloven en dat ik de gedachte had; hoe kan je nou langer last hebben, dan dat je het geslikt hebt? Nou dus wel. Schijnt totaal geen logica in te zitten. Natuurlijk gaat het wel ietsje beter dan een jaar geleden. Veel “acute symptomen zijn weg”. Om toch even iets positiefs te noemen. Hopelijk zijn jullie allemaal sneller hersteld na jullie afbouw 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...