Spring naar bijdragen

Woensdag 12 februari 2020


Roberto

Aanbevolen berichten

@bumperjim  "Roberto weet je, ik lees dit zo een beetje allemaal en ik erger me langzamerhand bont en blauw. Het is allemaal klagen en zeiken"
Dit heb jij geschreven in december 2018, las ik vanochtend toevalllig terug op mijn eigen draad onder Wie is wie.

Hetzelfde gevoel krijg ik nu bij jou: of je gaat of je gaat niet.
Houdt op met klagen en zeiken over wel of niet naar NL gaan.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

5 minuten geleden zei Roberto:

@bumperjim  "Roberto weet je, ik lees dit zo een beetje allemaal en ik erger me langzamerhand bont en blauw. Het is allemaal klagen en zeiken"
Dit heb jij geschreven in december 2018, las ik vanochtend toevalllig terug op mijn eigen draad onder Wie is wie.

Hetzelfde gevoel krijg ik nu bij jou: of je gaat of je gaat niet.
Houdt op met klagen en zeiken over wel of niet naar NL gaan.

:) 

Ja ik weet het, ik ben er vrijwel klaar mee nu. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

48 minuten geleden zei Etty:

Heeft het voor jou een meerwaarde om bij hen in huis te zijn?    Nostalgie, gezelligheid, even weer thuis oid?  Misschien helpt het om dat dan te zeggen.  En dat je ze zo graag weer wilt zien.  En eigenlijk wel een beetje teleurgesteld bent, maar dat je het aan de andere kant ook wel begrijpt bla bla. 

Ekhart Tolle zegt toch: als je denkt dat je verlicht bent ga dan eens een week bij je ouders wonen? 

We zijn als Nederlanders toch zo tolerant? Dat moet wel ten koste van iets gaan hè;)

 

Ik wil me gewoon een beetje welkom voelen. Ik wil niemand in de weg zitten. En als ik dat gevoel wel heb dan blijf ik liever thuis. Maar ga dan niet janken dat we uit elkaar groeien en dat je de kleinkinderen/nichtjes nooit meer ziet. 

Nee ik begrijp er niks van, dat ga ik dan ook niet zeggen dat ik het begrijp. Het is gewoon vreselijk kil alsof er iemand de vriezer heeft laten openstaan. De gordijnen laten ze altijd open maar dat betekent niet welkom dat betekent blijf maar lekker weg. Ik voel me echt een buitenlander nu. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Beide. 

Toen we nog in NL woonden kwam mn (alcoholische) schoonpa af en toe over de vloer. 1x belde hij op een vrijdagavond, zat hij ineens ergens in NL, of we hem ff kwamen halen. Toen bleef hij anderhalve week slapen :D lol wat een verrassing, en no questions asked, ever. Dat was gewoon normaal. Kon andersom ook altijd. We zijn er ik weet niet hoe vaak geweest. Was hij bij ons dan kookte hij altijd, praktisch :) en lekker ook. 

Kijk dit is wat we gewend zijn. 

Hij zoop altijd mn beste wijnen op, de smiecht. Wat heb ik soms op m gescholden maar ja das echt een familierelatie voor mij.

bewerkt door bumperjim
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Het merendeel van mijn familie woont in America. We kunnen daar ook altijd slapen, zo lang we willen. Je kookt wat om de beurt, vaak ben je er niet eens ivm rond toeren. Paar keer mee uiteten nemen, zo veel mogelijk je eigen was doen, prima. Andersom ook. Het enige negatieve is dat je je huis graag tip top hebt voor ze komen, thats it. 
Je kunt het niet invullen voor een ander he.

bewerkt door Penny
Toevoeging
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik heb iets heldhaftigs gedaan vandaag. Ik had piekerweekend over iets op het werk. Ik kwam erachter wat me dwars zat. Ik.was onzeker over rol en taak vanuit verantwoordelijk voelen.

Heb mensen bij elkaar gehaald en ben erin geslaagd ze samen afspraken te laten maken. Ook wie wie informeert en neuzen dezelfde richting op.

Als het nu niet zo gaat..... Dan wil men het blijkbaar toch niet. Dat kan. Maar dan wordt dát duidelijk. Ik niet meer onzeker. Ik had ook nog van tevoren advies gevraagd en voor mezelf geoefend. Pfoeh! Dit voelt goed. Alsof ik de Lotto heb gewonnen. Mezelf serieus genomen, niet huilerig, niet drammerig, niet zielig, niet boos. Wel eerlijk gezegd wat de ontstane situatie mij had gedaan. 

Paar dagen ertussen @bumperjim en spreek je uit. Voor jezelf:heart:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Afgelopen maandag voelde ik mij de hele dag hondsberoerd, darmkrampen, knellende band om mijn hoofd, heftig oorsuizen.
Gisteren ging het al stukken beter. De klachten waren bijna weg, alleen wat licht oorsuizen.
Vanochtend ging het ook nog goed, maar in de loop van de dag werd het steeds erger.

Om 8 uur heb ik maar 2 paracetamol geslikt en ben ik even op bed gaan liggen.
Toen ik in slaap dreigde te vallen ben ik weer opgestaan.
Anders wordt ik morgen weer veel te vroeg wakker.

Het is nu ietsje weggezakt door die paracetamol, maar ik voel mij een beetje wanhopig.
Hoe lang gaat dit nog duren?

Ik had iets heel anders willen schrijven, maar dat lukt mij nu niet, te onrustig.

bewerkt door Roberto
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...