mijn Verhaal

[stef36]

Goedendag,

Ik ben stefan, 36 jaar en inmiddels al 8 jaar verslaafd aan gokken, meerdere therapieen gehad bij tactus en amethist maar nog steeds hard leers. alle verhalen hier zijn zo herkenbaar en ja we weten allemaal dat we er niet beter van worden en toch blijven we er mee doorgaan. Ik heb afgelopen dinsdag me laatste geld vergokt en woensdag de hele dag aan het bellen geweest om de juiste hulp te vinden. Tot mijn verbazing is er voor een gokverslaving eigenlijk best weinig hulp! helemaal als je ook nog bij een zorgverzekering blijkt te zitten waar veel klinieken niet mee in zee willen. Ja ik kan weer naar amethist waar ik 2 uurtjes per week tussen alchol en drugs verslaafde zit en een groep van 8/10 man, iedereen verteld hoe zn week was en de 2u is al bijna om en plus dat ik niet snap dat je aan zo iets verslaafd kan raken en andersom snappen ze het ook niet. Ze zeggen wel een verslaving is een verslaving en dat is op zekere hoogte ook wel zo maar met middelen dan vraagt je lichaam er ook om en bij ons gokverslaafde is het vooral het stemmetje in het hoofd. ik heb heel wat mensen en deskundigen aan de telefoon gehad woensdag maar iedereen verteld of raad iets anders aan dus ja wat is nou de juiste hulp? ik ben er in iedergeval nog niet uit! misschien moet je het indd wel echt helemaal zelf doen. ik ben diegene die de stap neemt! ik ben diegene die gokt1 ik ben diegene die ook een andere richting op kan gaan! dus ja dat ik nooit meer gok is zeker want ik ben er nu ook echt klaar mee! Ik wil eerlijk kunnen zijn tegen over me kinderen,vrienden, familie, werkgever maar vooral tegen mezelf!