Autumn

[Myle]

.

[Autumn]

 @Yana ik zie het echt niet als pushen.

Juist goedbedoeld, ik zou het zelf ook hebben kunnen adviseren aan iemand anders.

Je weet nooit wat iemand eruit pikt.

Wie weet sta ik in het voorjaar in mijn tuintje en denk ik met een glimlach aan jou bericht.

Ik vind het het echt heel lief, als iemand de moeite neemt erover na te denken en een bericht schrijft.

Wie weet is het ook wel goed, om daar maar een project van te maken, ook al kost het moeite.

Misschien denk ik teveel in onmogelijkheden en moet ik maar gewoon zoiets aanpakken.

Ik wou dat ik zover was om zulke dingen belangrijk genoeg te vinden. Dat zou zo leuk kunnen zijn. 

Bedankt nog voor je bericht en liefs!

@Myle hoop dat je weer een beetje opgeknapt bent

[Autumn]

Hey! Leuk om een berichtje van je te lezen.

Kort door de bocht: qua niet drinken gaat het goed,

maar de stemming sucks big time. 

Het irritante is ook dat ik niet goed weet waar 'm het nou inzit.

Ik zou nog van alles willen typen, maar loop simpelweg vast qua gedachten.

Wat mij betreft gaan we ook fast forward door naar januari (las zoiets op je eigen draad)

Groetjes,

Autumn

 

[bumperjim]

Het hoort erbij. Opnieuw leren leven maar deze keer zonder alcohol. Zelf de slingers ophangen. Zelf de stemming erin brengen. Je hebt ook tijd over 's avonds, wat doe je ermee? Das in het begin helemaal niet eenvoudig. Er zijn een aantal hier die sloegen na t stoppen als gekken aan het lezen, ik ook. Nu weer minder. Tis een ontdekkingsreis  ik loop nu elke woensdagavond hard met de hond, en met anderen met honden. Vroeger kon ik 's avonds niks ondernemen, toen werd ik zelf ondernomen door de alcohol zogezegd. Gaaf om je leven weer zelf te mogen leiden  

[Lies14099]

Autumn, hoe is het nu met je?

[Autumn]

@Lies14099hai, ja qua drinken gaat het goed. Drink nu al meer dan drie weken niet meer en daar ben ik ook best trots op.

Ik wil het ook volhouden om te zien of het daardoor ook beter gaat qua stemming. 

Tot nu toe merk ik daar nog weinig van. De positiviteit die bijvoorbeeld spreekt uit de post van @bumperjimvoel ik geenszins nog.

Eerlijk is eerlijk: de leegte en eenzaamheid in mijn leven vallen behoorlijk rauw op mijn dak.

Ik zie van de meeste dingen niet in waarom ik ze zou doen en voor wie eigenlijk. 

Dat leidt tot de ene lege dag na de andere. Dagen waarop ik soms gewoonweg niemand spreek, niet naar buiten kom, mezelf moet dwingen me op zijn minst aan te kleden en een paar boodschappen te doen. Het liefst in het donker. Heb alle tijd om na te denken, maar wat ik denk is puur destructief, alleen maar negatief over mezelf. Geen idee hoe de dagen aan te pakken. Soms sta ik gewoon vloekend op, balend dat de nacht alweer voorbij is en niet wetend wat ik met deze dag moet.

Soms denk ik zelfs, tja je bent dan wel gestopt met alcohol, en dat is heel mooi, maar voor hetzelfde geld duurt dit leven dan alleen maar langer.

En ja natuurlijk voel ik me ook schuldig om zulke gedachten en ik ga ook niet drinken, want ik MOET weten of het beter kan gaan over een tijdje. 

Ergens heb ik blijkbaar nog wel wat hoop. Mijn excuses voor dit negatieve berichtje

[Lies14099]

He lieve Autumn, wat zwaar. En ik snap het zo goed.. Alcohol is ook gewoon een vorm van zelfmedicatie. Vooral als je je zwaar *** voelt. Wat maakt het dan ook nog uit. En ja waar doe je het voor? Het leven is zwaar en waarom zou je dan langer willen leven?

Maar “gelukkig” is dit de depressie die spreekt. Dit ben jij niet. Jij bent in essentie pure liefde. Alleen jouw kern is flink verstopt door alle menselijke heftige emoties. Als je een glimp van jouw kern zou kunnen ervaren, zou je je niet eenzaam voelen. We zijn allen met elkaar verbonden in die kern, dat is wat ons verbindt. De eenzaamheid die we voelen komt door de afscheiding van onze menselijke lichamelijke vorm. 
Misschien ervaar je wat ik schijf als zweverig of misschien proef je iets van een essentie in deze woorden. 

Heb je misschien ooit eens geprobeerd te mediteren? Voorbij al deze negatieve gevoelens en gedachten gaan en op zoek naar die stille plek in jezelf? Leren die gedachten en gevoelens te laten voor wat ze zijn. Ze laten mee spoelen met de rivier waar je naar kijkt (ipv door overspoeld te worden door jouw emoties) en inzien dat ze jou niet definiëren. En ervaren wat een warmte en kracht er in je zit als je die stille plek hebt gevonden.

Je bent sowieso op het goede pad want alcohol helpt niet bij deze zware emoties, versterken het juist vaak. 
Je hoeft het niet voor je gezondheid te doen hoor maar doe het voor de kans die je jezelf biedt om echt eens constructief te kijken naar wat jou helpen kan. Bedwelmd of in bed lukt dat niet. 
En misschien toch proberen te beginnen met een dagritme?

Heel veel sterkte en liefs (je bent niet alleen!)!
 

  

 

23 december 2019 bewerkt door moderator
woord kut vervangen door ***

[lady jane]

lieve Autumn, dit is wat drank met je doet<
en je bent daar nog middenin ook al ben je gestopt.
Helaas heb je grote kans dat het nog een poos duurt ook
maar weet dat zelfs mèt deze depressieve gevoelens er
wel degelijk dingen positief veranderen binnenkort.
Voor mezelf heeft de depressie nog 1 jaar geduurd na het stoppen
maar omdat ik ook merkte dat andere dingen beter werden en gingen
kon ik het volhouden niet te drinken, ik wilde ook niet wéér opnieuw
door dat proces heen. Ikzelf had veel aan lichaamsgerichte therapie
en pas later aan Mindfulness en meditatie. dat had ik in de beginperiode
niet op kunnen brengen. Yoga daarentegen weer wel.
Kijk wat je kunt, als je maar wel in beweging komt. Buiten wandelen, desnoods
in het donker in het begin, maar breid het uit, elke stapje is vooruitgang.
Geef niet toe aan kluizenaarschap als je somber blijft. Het kost misschien meer
dan je nu denkt op te kunnen brengen, maar zal al snel verbeteren, echt.
Na mijn jaar ben ik aan vrijw.werk begonnen en toen sliep ik ook beter, was weer
beter te spreken over mezelf en leerde weer opnieuw genieten van kleine dingen.
Ik hoop zo dat je doorzet en volhoudt meis.

[Autumn]

@Lies14099dank je wel voor je bericht. Soms ben ik wel eens bang dat ik dit wel ben. Dat ik uiteindelijk "zo" geworden ben.

Ik hoop dat het waar is wat jij zegt: dat het de depressie is die spreekt. Echt gemediteerd heb ik nog nooit.

Ik weet eigenlijk niet eens hoe ik daarmee zou moeten beginnen. Ik vind je bericht niet zweverig, het klinkt wel troostend, en ik denk ook dat er een kern van waarheid in zit, maar ik kan er zeg maar niet bij. Het doet me wel wat denken aan bijvoorbeeld het gedachtegoed van Eckhart Tolle.

Er waren tijden dat ik het gevoel had wel iets aan dat boek te hebben, maar vasthouden lukt nooit.

Plus ik heb een beetje het idee dat het meer theorie dan praktijk is.

Heb je misschien een tip hoe/waar ik zou kunnen beginnen met mediteren? Ik heb geen idee!

@lady jane

Bedankt voor je bericht! Met de term kluizenaarschap sla je wel een beetje de spijker op zijn kop.

Die kant gaat het zo langzamerhand wel een beetje op, ja. Gelukkig geeft je bericht me wel een beetje hoop.

Soms is een lange adem nodig, maar kan er heus iets veranderen. Ik ga zeker volhouden qua niet drinken en ik ga zo met een voor ik ga slapen eens kijken of ik niet een planning voor de dag kan maken. Wat ik er dan sws in wil zetten is een wandeling en ik wil mijn ochtendritueel anders aanpakken.

@haraldJa dat gevoel bekroop me ook regelmatig bij het lezen van jou draadje

[Lonster]

Heb net je draadje gelezen. Wat beschrijf je goed hoe het gaat, wat je denkt en voelt. Daar kun je nog wel eens iets aan hebben, dat schrijven. Misschien kun je in de dagritme opnemen dat je daar iets mee doet. Bijvoorbeeld aan het eind van de dag 5 dingen beschrijven waar je dankbaar voor bent. Zo'n dankbaarheidsoefening kan goed helpen om het tobben te doorbreken. Ik doe het vaak 's ochtends op weg naar mijn werk, als donkere wolken zich samen pakken. Dan zoek ik naar dat lichtstraaltje, dat er ook is. Ik hoor een vogel. En ik bedenk dat er ook mooie dingen zijn. 

Of je getob gewoon van je af schrijven in een dagboek. Zo'n dagboek geeft ook overzicht. Misschien doe je dat al wel? 

[Autumn]

Dank je @harald ik wens jou van harte hetzelfde toe! Las op je draadje wat voorzichtige positiviteit dus dat is heel mooi!

Hier gaat het qua niet-drinken echt voorbeeldig, voor het overige meh. 

@Lonster dank je nog voor de tip, denk dat ik het vanaf vandaag ga toepassen bij wijze van goed voornemen.

Sorry dat ik er nu pas op reageer, ik had het wel gelezen en erover nagedacht, maar tot vandaag lukte het me niet om te reageren.

Ik heb van die dagen dat zelfs inloggen en een bericht typen teveel moeite is ofzo. 

[Lonster]

Vanaf vandaag kunnen we het normale ritme weer oppakken. Goed gedaan hoor, met je voorbeeldige gedrag 

[Autumn]

Dank voor je compliment @Lonster

Gisteravond voor het slapen ben ik vijf dingen op gaan schrijven die toch wel de moeite waard waren die dag.

Ik dacht: "Nee, je gaat het nu niet helemaal kapot analyseren en denken dat toch geen zin heeft.

Je doet het gewoon maar, makkelijker kan niet, alleen pen en papier heb je nodig" 

Voor de verandering werkte deze bescheiden schop onder mijn kont,

want het lukte zowaar om vijf dingen op te schrijven

Het leuke is dat toen ik mijn nachtlampje uit had gedaan me nog twee dingen te binnen schoten.

Dus hup lampje weer aan en ook opgeschreven, lampje weer uit en weltrusten enzo, schoot me vervolgens nog iets te binnen

Dat heb ik niet meer opgeschreven, want ik had vettige handen van handcrème (alleen dat mag al op de lijst, laatste tijd deed ik dat nooit meer, want ja handcrème waarheen waarvoor) Vanmorgen realiseerde ik me ook dat ik niet eens opgeschreven had dat ik gewoon alweer een dag niet gedronken had! Oh en niet gerookt! ( ben toen ik stopte met drinken, ook gestopt met roken, maar dat gaat ietsje minder vlekkeloos )

Nou anyway, wat me dus nu meteen opvalt is dat ik ondanks mijn tegenzin en sceptische houding toch gisteravond al van de ene naar de andere positiviteit ga.

Ook al zijn het kleine dingen, zoals de handcrème of dat het lukte om hier een bericht te typen of mijn aanrecht netjes te maken of die vogel die klinkt als lente die weer van zich laat horen na al dat vuurwerkgeweld.

En dat is wel heel interessant natuurlijk, dat je zo van de ene in de andere positiviteit rolt 

[Pelle2]

Mij heb je blij gemaakt met dit berichtje op het forum,
kan ook op je lijstje

 

[Lonster]

En mij heb je ook blij gemaakt. Niet alleen door mijn tip op te pakken (die ik ooit eens op een cursus als opdracht meekreeg, Oprah was er ook fan van). Ik ben het zelf ook weer actiever aan het doen. Het helpt echt. 

[Yana]

3 uur geleden zei Autumn:

Ook al zijn het kleine dingen, zoals de handcrème of dat het lukte om hier een bericht te typen of mijn aanrecht netjes te maken of die vogel die klinkt als lente die weer van zich laat horen na al dat vuurwerkgeweld.

Wat een hartveroverend bericht  Ik vind dat geen kleine dingen, geluk is niet groter dan op ieder moment schoonheid ervaren in het 'alledaagse' en verdomd als het niet waar is... als je er op gaat letten is het er altijd.

Als je net een nieuw jacht gekocht hebt maar je baalt van de regen of als je op je ouwe fiets, kop in de wind, geniet van de druppels op je gezicht...

[Autumn]

@Pelle2 @Lonster wat leuk dat ik jullie blij heb gemaakt daar moet ik echt wel van glimlachen!

@Yana ja daar heb je gelijk in, het is er ook altijd en ik wil me vanaf nu inzetten om als ik ze zie, ze niet meteen negatief in te kleuren met donkere gedachten.

Wat ook misschien nog leuk is om te vermelden, ik kreeg vanmorgen ineens een bericht van iemand van mijn ex-vrijwilligerswerk.

Ik ben daar een paar maand geleden halsoverkop weggegaan ivm enorme onzekerheid, depressieve gevoelens en terugval in drinken terwijl ik toch superblij was met die plek.

(Ja vermijdingsgedrag is een dingetje bij me inderdaad, via mail ook geregeld, zo suf weer allemaal, niemand snapte er wat van want masker op)

Maar goed, door dat berichtje dacht ik ineens: weet je wat, ik ga nu FF niet nadenken en ik ga er gewoon naar toe.

Nou gedaan, beetje uitgelegd en beetje gepraat  en niet te geloven, maar ik begin maandag weer!!!! 

Vind het echt een soort wonder hoor, serieus.

Spannend ook want er zit een behoorlijk sociaal aspect aan dit vrijwilligerswerk, wat ik juist aan een kant heel erg ambieer, maar waar ik anderzijds de laatste tijd voor vlucht (Jaja verwarrend). Maar ik ga nu goed letten op mijn grenzen en ik hoop te leren omgaan met die onzekerheid. Dat ik niet de hele tijd zo ontzettend op mezelf moet letten zuuuuuuuucht en dan uiteindelijk vlucht ( in drank en alleen zijn). 

Maar goed nieuws dus! Ik weet wel wat bovenaan mijn lijstje komt te staan van vandaag, hoewel...ik maak ook niet elke dag twee mensen blij

Liefs Autumn

 

[Lika]

3. 3 mensen blij! 

Je klinkt heerlijk. Leuke stijl heb je. Humorvol.

Dit kun je alleen nuchter echt ervaren denk ik. Dat kleine dat alle mooiheid in het moment heeft. 

Slaap lekker. Handcreme al op?

[Autumn]

Haha, nee @Lika maar dat gaat niet lang meer duren, want duik er zo in.

Dank je voor t complimentje, dat pik ik toch nog FF mee zo aan t einde van de dag!

Slaap lekker!

[Rosee]

Oh wat leuk voor je @Autumn. Blij voor je!

[Autumn]

Dank je @Rosee

Hmm, nou denk dat ik vanavond wat meer moeite zal hebben met mijn lijstje positiviteiten.

Urggh, wat een troosteloze dag was het vandaag in tegenstelling tot gister

Koppijn, schijtweer, nergens toe komen. Al heb ik mezelf gedwongen er toch even uit te gaan. (Pluspuntje hoor!)

Of all places kwam ik bij de action terecht. Per ongeluk zag ik mezelf daar in een of andere goedkope spiegel.

Ik schrok me dood, die fletse harses! Niet te geloven zeg, je zou toch denken dat je ook uiterlijk een beetje opknapt van dat stoppen met drinken (en roken)!?

Ik wilde het liefst gillend de action weer uit, maar heb toch wat nuttige dingetjes gekocht (zodat ik vanavond wat op mijn lijstje kan zetten).

Bizar slecht geslapen vannacht, waardoor mijn (toch al vage) voornemens voor vanochtend in het water vielen.

Ondanks dat ik blij ben met mijn beslissing om het vrijwilligerswerk weer op te pakken,

heb ik toch lang wakker gelegen met allerlei gedachten over hoe nu verder en komt dat wel goed en deed ik wel normaal en blablabla.

Ik vind tot nu toe dat het niet-drinken me redelijk makkelijk afgaat. Het moeilijkst vond ik de stap weer te zetten.

Die drempel over van drinken, naar niet-drinken. Die allereerste dag weer droog blijven daar kon bij mij een hele tijd overheen gaan.

Maar goed, gaat dus heel goed verder, maar ik denk dat ik nu ik mijn vrijwilligerswerk weer ga oppakken ik weer even heel scherp moet zijn.

Ik dacht altijd dat ik dronk om te verdoven, maar nu ik erover na denk heb ik, de laatste jaren,

ook regelmatig naar alcohol gegrepen om te vluchten voor "moeilijke" situaties. 

Oefff met mensen omgaan? Pffft mezelf laten zien? Niet precies weten wat van me verwacht wordt?  

Hop, zuipen, en je hoeft niets meer. Neh me netjes afmelden lukt ook niet echt meer.

Ik schaam me dood, maar zo ben ik best vaak omgegaan met drank. 

Ik ben nu dus best gespannen, want ik wil niet over drie weken weer om negen uur s ochtend al bezopen zijn en denken fuck it over there, ik kan het niet.

En dan is het hek weer een hele tijd van de dam. 

Ik moet het nu echt anders gaan doen, want ik wil zo graag weer enigszins een toekomst opbouwen.

Alcohol is daarbij sws geen optie meer.

 

[Myle]

Wow, je beschrijft dingen zo helder. Herkenbaar en confronterend. Ik wens je te kunnen doorgaan zoals je nu bezig bent. Je bent goed bezig! Hou vol. Kun je.

[Autumn]

Dank je Myle, ik hoop het, ik ga ervoor. Die vrijwilligers plek is belangrijk voor me. Ik hoop dat ik het kan.

Jij ook goed bezig met je geurkaarsje en je schone appartement en alles!!

[Autumn]

Goh ja @Cleo66 dat is wel een interessante vraag. 

Eerlijk gezegd heb ik me dat zelf ook wel eens afgevraagd.

Lang geleden al ben gediagnosticeerd  met de bipolaire stoornis en daar had ik ook verder wel mijn handen vol aan

Hulpverlening is ook alleen daarop gericht geweest, ook omdat het echt wel duidelijk is dat ik dat heb.

Tussendoor probeerde ik zo "normaal" mogelijk te zijn (met wisselend succes en de laatste jaren vooral met weinig succes)

Maaaaaar om t niet te lang te maken, ja denk ook wel eens dat er best iets van autisme (ik begreep dat dit een heel breed spectrum is) zou kunnen spelen inderdaad.

Sommige dingen waar ik tegen aanloop in het leven kan ik ook niet goed verklaren vanuit die bipolaire stoornis. Ik weet het eerlijk gezegd niet @Cleo66, daarvoor weet ik ook te weinig van autisme af denk ik.

Je zet me wel aan het denken. Ik heb ergens volgende week een gesprek met mijn behandelaar, ik zal haar dat eens voorleggen. Jay, hebben we es een keer een onderwerp.

( nee geintje, maar soms vind ik die gesprekken zo nutteloos, blurghhh, meer een moetje als het ware, om de behandelaar een plezier te doen)