Spring naar bijdragen

Even voorstellen Myle


Myle

Aanbevolen berichten

Hey Cleo66, dankje voor het vragen.

Ik vind het soms een beetje lastig om de goede woorden te vinden om te reageren op anderen. Ik lees ook veel leed en moeites. En herkenbaarheid. En soms ben ik dan bang dat als ik reageer, ik teveel dingen naar mezelf toe trek. Daarom denk ik dat het soms beter is om even niks te zeggen hoewel ik wel iedereen lees en meeleef.

Verder gaat het best wel goed, maar heb ik ook wel hele lastige momenten, terwijl ik me eigenlijk goed "hoor" te voelen.

Zoals ik gisteren schreef op de dagdraad dat ik een superfijne dag had gehad met mijn pleegmoeder en vanalles had gedaan, allemaal leuke dingen. Geen vuiltje aan de lucht. (en het was ook echt heel gezellig hoor!) Behalve dat ze me "beroofde" van de -mogelijkheid- om alcohol te halen. 

Tegelijkertijd triggerde het me dat er de hele dag om me heen een alcoholverheerlijkende reclame om me heen zich af leek te spelen. Van op het terras mensen die vrolijk een wijntje dronken, bij het diner of we de wijnkaart wilden zien.Tot dat we bij de AH bij de ingang eerst langs de Gall&Gall moesten, tot in de AH langs het wijnschap, bij de kassa mensen in de rij met 2 kratten bier, achter ons een grote poster met glazen wijn en een kassière die vroeg of we glazenzegels wilden? 

Nee, bedankt. Ik heb al genoeg glazen. Dan moet ik er eerst een paar kapotgooien.

Ik wilde trouwens gisteren geen alcohol in huis halen hoor, maar het was door de dag heen af en toe even de angst van 'Help' het kán ook niet. Het angstige gevoel en de zucht verdween wel weer en sterkt me wel gelukkig. Vandaag heb ik er ook weer een heel stuk minder last van.

Misschien geldt voor mij wel dat het wel mag maar ik het niet wil/hoef. Dat las ik eerder hier op het forum.

In het verlengde herken ik mezelf daarin ook wel wat terug. Sluit je mij op met een ibs of RM dan zet ik alles in het werk om te ontsnappen. Ik vecht en ik vecht en ik houd niet op. Vraag me om vrijwillig ergens te zijn en ik volg gewoon de regels. En als het moeilijk is om te blijven ga ik in gesprek en niet in gevecht.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Mijn pleegmoeder weer ervan sinds ongeveer 1.5 maand. Dit was de eerste keer dat ik haar zag trouwens, sinds ik het haar heb verteld. Ze had wel een vermoeden. We hebben toen ze thuis was nog wel even gebeld erover (gister overdag eigenlijk niet, bewust of onbewust het onderwerp vermeden).

En het is wel een valkuil. Ik merk het vooral op het terrein hier om me heen. Ik help graag iedereen, maar die verschillende mensen die hun verhaal doen bij me komen ook weer onderling in contact en conflict bijvoorbeeld en dan kan ik vervolgens gaan bemiddelen. En ik ben degene die zich afzijdig zou kunnen houden, en kan denken -zoek het allemaal maar uit- maar dat lukt me maar moeilijk. Daarbij geeft het me ook wel een positief gevoel als ik het idee heb, of teruggekoppeld krijg dat iemand iets aan me heeft. Maar ik loop dan intussen wel zelf op mijn tenen. 

Hier heb ik dat wel iets minder omdat ik mezelf wat meer kwetsbaar voel. De meesten zijn en lijken zoveel verder dus wie ben ik om iemand te kunnen helpen? Maar het gevoel, instinct om dat te willen zit er wel.

Ik ben inderdaad liever bezig met anderen dan te hoeven denken aan mezelf ja.

 

bewerkt door Myle
laatste zin toegevoegd
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Van de week had ik een gesprek bij een verzorgingstehuis. Daar ga ik vrijwilligerswerk doen. Ik kijk ernaar uit. De maatschappij in. Weg van het terrein hier. Al zijn het enkele dagdelen per week. Ik word hier namelijk behoorlijk 'gek' van de gekte om me heen af en toe. 

Verder heb ik vanmiddag weer een afspraak met mijn psycholoog. Ik zie er een beetje tegen op. Ze is behoorlijk van het doorpakken (niks verkeerds aan hoor!) Maar ik kreeg 2 weken geleden de opdracht om uit te zoeken wat er soms voor zorgde dat een nacht wél goed ging. En ik ben er nog niet uit. Is het de volle maan, ongesteldheid, een drukke dag etc. Of juist niet? 

Daarnaast had ik gisteren met mijn trajectbegeleider onverwachts een behoorlijk diepgaand gesprek wat raakte aan criminele activiteiten van mijn familie. (Die ik ben ontvlucht, zo ongeveer dan). Dat was niet de bedoeling an sich, maar het kwam erop, en alles is zo verweven in elkaar dat als ik echt eerlijk wil zijn en niet alles alleen wil 'oplossen' het wel nodig is sommige dingen een beetje te delen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

12 uur geleden zei Myle:

Verder heb ik vanmiddag weer een afspraak met mijn psycholoog. Ik zie er een beetje tegen op. Ze is behoorlijk van het doorpakken (niks verkeerds aan hoor!) Maar ik kreeg 2 weken geleden de opdracht om uit te zoeken wat er soms voor zorgde dat een nacht wél goed ging. En ik ben er nog niet uit.

Zoiets is ook zo moeilijk om achter te komen, de manier van ademen? denken? kan zoveel zijn! ik hoop dat je er snel achterkomt wat het is!

bij mij is het de ademhaling, als ik diep inadem en rustig uitadem slaap ik slecht als ik minderdiep inadem sliep ik beter en dat had weer te maken met stress.. de oorzaak word aam gewerkt(stress) maar de ademhaling is al aangepakt, misschien heb je er iets aan.

Ik wens je een fijne nachtrust toe! 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dankjewel @nondetju Het inderdaad vrij lastig uit te zoeken.

@knakker Positieve voornemens en bedoelingen kunnen soms zo enorm haaks staan op hoe het gevoelsmatig is. Ik wil rationeel gezien het liefst dat flesje fristi. Maar voor de rest.<_<

Eigenlijk kan het me voor de rest niks schelen. Ik ben moe en ik ben op. Ik heb sinds zondagnacht niet meer dan een halfuur achtereen geslapen. Het is dat ik een belofte heb gedaan, en nuchter wil blijven, tenminste tot aan de meeting. Dat is mijn doel voor korte termijn nu. Maar jeetje wat kost het een moeite. Ik stond eind van de middag zo ongeveer op het punt om de bus te nemen naar de winkel. Niet gedaan gelukkig. Mijn fiets is kapot dus ik kan ook niet naar de winkel vlakbij. Hè, wat vervelend allemaal:ph34r:. Nouja, nu zit ik hier dus zonder alcohol maar met best wel erge craving.

Wat een waardeloze toestand zeg. Al kan ik best goed mezelf uitlachen. 

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Craving suks, Myle. Wat vind ik het knap van je dat je voor jezelf besloten hebt tot de meeting niet te drinken,ondanks dat je het echt even zwaar hebt. En jezelf uitlachen: goede eigenschap. Jezelf serieus nemen ook. Ik hoop dat je een beetje kunt slapen vannacht,en dat je morgen weer trots wakker wordt. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik hoop het ook. En jezelf uitlachen of op de hak nemen, en tegelijk serieus nemen en de balans daarin vinden, daar ben ik nog wel een beetje zoekende in. En craving sucks ja. Maar zuipen nog veel meer. Kan alleen nu even geen kant op met mezelf.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Cravings zijn waardeloos en kunnen je gek maken inderdaad. Het enige positieve eraan vind ik dat je zeker weet dat ze vanzelf weggaan.....

Wat ik tegenwoordig doe als ik motivatie nodig heb, is podcasts luisteren. Daar kan ik dan helemaal in opgaan en dan dwalen m'n gedachten minder af. Dat fenomeen zit enorm in de lift en het worden er steeds meer, waardoor je je eindeloos kan laten inspireren door ervaringen en tips van 'lotgenoten'. Mijn favoriet is momenteel 'Recovery Elevator'.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Laten we elkaar op een fristi proosten Knakker, lieve ezel. Ik had of heb het vanavond moeilijk maar hé, er is hulp in zicht. Het was wel een afweging: Thuisbezorgd of begeleiding. Ik heb gekozen voor het laatste. Nu is de nacht nog steeds vol horror. De nachtdienst is ook in aantocht. Ik weet niet waar dit eindigt, maar het zal eerlijk zijn. En daar heb ik al mijn eerdere leugens voorover. Die gingen om drank. Nu niet meer. Ik ben er zo klaar mee

 Het is echt -heel erg- genoeg

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Wat ik me soms afvraag is, klopt het wat er gezegd wordt over de eerste niet nemen? Nouja, daar geloof ik wel in, maar wat wordt er dan eigenlijk precies bedoeld? Het eerste glas, of de eerste fles? Daarin zit nogal een verschil. Hoewel ik ook niet weet hoeveel het verschil uitmaakt. Maar het zette me even aan het denken. Misschien heeft het ook wel met tolerantie te maken. Of gewoon met het feit dat alcohol nu eenmaal alcohol is. Maar ik vind het iets interessants. 

Voor nu ga ik alleen proberen te slapen. Ik ben echt heel erg moe. Moet lukken. Vind ik.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...