Spring naar bijdragen

Wil niks meer


niks

Aanbevolen berichten

Pfoeh, wat zul je vol adrenaline zitten en straks moe zijn. Wat goed van je. Wat ontzettend goed.

Niet drinken is nu het beste dat je kunt doen denk ik ja. En je mag alles voelen en denken en schrijven. :heart:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik begrijp dat je bang bent voor veroordeling, maar je eigen oordeel is meestal het grootst. Ik heb geen moment aan veroordelen  gedacht. Alleen maar dat ik blij ben dat je weg bent en dat ik je dapper vind. 

bewerkt door Lika
Vind ipv vindt
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Heb het lastig maar dat was te verwachten. Het is hier wennen. Maar ik ervaar ook de rust. Niet bang zijn wie er langs komt. Niet bang zijn dat mijn vriend wat wil, of iemand mee nam. Heb al meerdere malen onder de douche gestaan, voel me zo vies. Nog geen drup gedronken, last van trillen, maar dat zal wel over gaan neem ik aan. Heb wel rustgevende medicijnen gekregen. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 2 weeks later...

Ik word weer een beetje mens. heb het moeilijk gehad en nog steeds wel. Veel huilen, boos zijn, twijfelen. Wel wat stappen ondernomen. Naar de kapper geweest, mezelf weer eens opgemaakt. Nagels gelakt, voor mezelf zorgen en inprenten dat ook ik de moeite waard ben. Een hele lieve mail van mijn ouders gehad, binnenkort ga ik naar ze toe. Plus nog steeds niet gedronken. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 1 month later...

Dacht zet het op je eigen draadje.Vroeger ook veel in kroegen gehangen,veel drinken,weinig respect voor mezelf en dan met jongens mee naar huis.Weet hoe vreselijk het kan voelen volgende dag.Kan alleen maar zeggen probeer het jezelf niet meer aan te doen :rose::rose:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 11 months later...

Mijn wie is wie maar eens opgezocht. Wie had dit gedacht, een jaar verder en ik woon samen, ben zwanger van een meisje. Overmorgen 7 maanden niet gedronken. We leven nog lang en gelukkig. Was het maar zo gemakkelijk. Het is een achtbaan. Van een prille relatie, samenwonen vanwege de corona, zwanger worden en nu officieel samen wonen. De achtbaan vermindert nu vaart. Ik ben echt heel gelukkig met mijn vriend, ik ben oprecht blij met mijn zwangerschap. Maar heb ook moeite met mijzelf. Het steeds maar weer onzeker zijn, ben ik wel goed genoeg? Zo mijn best doen om geen fouten te maken, op het krampachtige af. Als anderen het maar naar hun zin hebben, zelf ben ik blijkbaar niet belangrijk. Of wil ik mijzelf niet belangrijk vinden. Dat stukje, mezelf zoeken, mezelf kunnen zijn, er durven zijn. Op zoek naar mijzelf, dat is denk ik de beste omschrijving. Maar hé, ik ben ook gelukkig! Hou nu al van dat mensje in mijn buik. Ik denk dat ik wat voel, net of er een zeepbelletjes in je buik zit die uiteen spat. Ik mag mijn handen dichtknijpen en dankbaar zijn. Ik wordt op handen gedragen door mijn vriend. Toch wil ik zo graag nog meer mijzelf kunnen zijn. Dat ik tegen mijzelf kan zeggen, je mag er zijn. Het voelt als zeuren, niet dankbaar zijn, zo iets. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

lieve niks,
als ik jou las, wilde ik ook zo graag alleen de positieve dingen zien
terwijl daaronder natuurlijk nog van alles naars (understatement I know)
borrelt en gist aan wat niet fraai en positief was.
Waarschijnlijk ettert dat door als je er niets mee doet.
De vraag is natuurlijk, wil/kun je dat aangaan terwijl je zwanger bent?
Dat humpie in je buik krijgt alles mee dan aan wat er naar buiten komt.
Maar dat gebeurt later toch wel en ook dan is ze daar bij.
Misschien helpt het je eens met een huisartsondersteuner te praten, liefst
een vrouwelijke (denk ik dan), maar iemand waar jij een klik mee voelt.
Of eens aan je vroedvrouw vragen als je die hebt. Iemand die jou ook een klein
beetje in kan schatten. Ooit moet die beerput leeg. En ik ben geneigd te zeggen, zo snel mogelijk, maar
ik ben zelf een standje ongeduld op dat gebied. Ken jou niet echt.
Jij bent een sterke persoonlijkheid, ,misschien juist mede door je verleden.
Je bent een survivor en jouw meiske ook vast.
Het leven is èn èn, niet òf òf.
shit kan naast geluk en verdriet naast boosheid
jullie kunnen dit, samen

Link naar opmerking
Deel via andere websites

@Cleo66 mee eens, het niet goed genoeg voelen en gebrek aan bevattingsvermogen van iemand of iets of instantie of wat dat ook. Er worden oppervlakkige conclusies getrokkken, nl. je zit aan drank dus dat is "jouw" (lees ons) probleem. Er wordt niet gekeken of goed geluisterd, waarom dat gebeurt. 

Dat is mijn onbezonnen fout dat ik de keuze maak om ernaar te grijpen. Maar ik doe het niet, ik kan het niet en ik mag het niet. Ik hou vol en jullie ook. Ging het gister mis ? Dan doen we het vandaag samen of met z'n allen. We blijven er vanaf.

bewerkt door Gryhe
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...