na 3 weken nog geen witte broodsteken

[gelukkigzonder]

Hallo allemaal,

 

ik lees voornamelijk mee.

Ik ben sinds 3 weken gestopt met alcohol. Mijn drinkfases waren tussen 20.30 en 22.00 en dan 5 dagen in de week. Ik ervaarde steeds vaker 'de kater' de volgende dag. 

Dit is nu helemaal weg. Ik sta fris en fruitiger op dan eerst, echter mijn gevoel is naar beneden gekelderd. Iedereen heeft het over 'de witte broodsteken' en ik huil meer dan dat ik ooit gedaan heb. Ook komt alles veel heftiger binnen. Dus feedback zie ik normaal als feedback, nu al kritiek. Van zekerheid, ben ik omgetoverd in een onzekere vrouw. 

Kortom, ik baal hiervan.

Iemand tips of een indicatie wat hierin normaal is?

 

dank je alvast.

[Woodie]

Hallo en welkom! Dit is herkenbaar hoor, ik ging zelf ook door een soort van rouwperiode. Alles komt anders binnen maar uiteindelijk ben ik hier wel sterker uitgekomen. Dus hou vol en het komt vanzelf goed! 

[gelukkigzonder]

wat ontzettend fijn, deze reacties.

Ik ben zelf werkzaam in de zorg, weet alles over gedrag en ben een expert in patronen bloot leggen. Maar voornamelijk bij de ander

Ik merk dat ik al langere tijd, voornamelijk met de ander bezig ben. Want dat hoef ik lekker niet met mezelf bezig te zijn.

Het moederschap vind ik bijv nu erg lastig. Ik merk dat ik minder geniet, het is al snel herrie wat ik ervaar. 

Ik heb onlangs hulp gezocht bij de huisarts en heb volgende week een gesprek bij de POH. Daar kijk ik wel naar uit. Verder heb ik gelukkig een partner die me onwijs goed steunt en een aantal vriendinnen die er vanaf weten. De rest van de wereld,  laat ik maar even zo.

Ik ga morgenavond met mijn partner een avondje weg, er even tussenuit. Ik vind het altijd super fijn om met hem wat leuks te doen en nu denk ik: okay, wat gaan we in godsnaam doen zonder een wijntje weg te klokken? Op de 1 of andere manier, was dit ook een vorm van ' gezelligheid, verbondenheid'. Hij ziet dat anders en kan prima zonder. Dus die druk van hem, heb ik gelukkig niet.

Ik heb het boek gelezen ' ontwijnen', super leuk en fijn boek. Verder ben ik halverwege in het boek ' Chardonee',  echt ook geweldig en mega herkenbaar.

 

 

Fijn dat ik hier mijn verhaal kwijt kan. Soms weet ik het zo goed voor de ander, maar voor mezelf ben ik het even kwijt  

[kruidenthee67]

Welkom hier.

En wat goed dat je al drie weken niet gedronken hebt.

Etty beschrijft het voor mij herkenbaar en helder.

 

Voor mij was alcohol ook een middel geworden om te dealen met gevoelens van leegte, emoties, zinloosheid, angst. Dealen is niet het goede woord, want ik dealde er juist niet mee, maar probeerde ze te vermijden. Uit de weg te gaan, niet te voelen.

Door dat niet meer te doen, mezelf niet te verdoven, komt alles helder binnen. Hard soms. Ja herkenbaar.  En soms baal ik er ook nog van. En toch, met hulp, af en toe wat lezen, hier schrijven en ervaringen lezen en delen leer ik, ervaar ik dat het kan. Anders omgaan met dat wat ik niet wilde voelen.  Dat voelt soms best rot ja. Maar door geen schuld en schaamte meer te hebben over mijn drinken, komt er ook ruimte om weer vertrouwen te ontwikkelen, trots te zijn op mezelf.

 

tips? Euh..in ieder geval niet drinken. Als je je langere tijd rot blijft voelen, hulp zoeken. Ik heb zelf veel gehad aan de online training van Novadic. Maar ook aan gesprekken met praktijkondersteuner. Of lotgenoten...belangrijk is dat je iets vindt wat bij je past.

Succes op jouw pad.

[kruidenthee67]

Onze berichten kruisten elkaar...maar ik moet er wel om glimlachen...ik weet het ook heeeeeel goed voor een ander.

Goeie stap, de huisarts. 

[Lonster]

Naast de psychologische redenen van de dip die hierboven werden genoemd moet je ook denken aan de fysiologische redenen. Je hersenen zijn gewend bepaalde stoffen binnen te krijgen die mede je emoties reguleren. Nu moeten je hersenen dat zelfstandig doen, dat duurt een paar weken. 

Eerder werd hier al het filmpje van verslavingsarts Noorlander genoemd; die legt dat goed uit. Filmpje is te vinden op YouTube.

Welkom op het forum overigens.  leuk dat je ook bent gaan schrijven.

6 maart 2019 bewerkt door Lonster
woord vergeten

[Lonster]

Wat bedoel je trouwens met de titel van je topic?  Iedereen heeft het over de 'witte broodsteken'? Daar heb ik nog nooit iemand over gehoord. Ook niet over broodsweken, als je dat bedoelt, in combinatie met alcoholontwenning.

[Lika]

Ik ben nu 2 jaar en 3 maanden niet meer aan het verdoven. En pas nu leer ik wat verantwoordelijk zijn voor je eigen handelen betekent. En dat kan ik blijkbaar aan. Soms even niet hoor, maar toch. Er lijkt soms weer een nieuw vergezicht te onstaan waarop ik nooit gehoopt had. 

Niet euforisch for ever happy. Heb ik denk ik ook nooit echt gehad.

Anders. 

[lady jane]

welkom!
We verwachten soms een roze wolk als beloning voor het feit dat we stoppen en sterkzijn,
maar net als na een geboorte is er ook gewoon de poep en piesfase van het leven.
dus het is èn èn; een beetje genieten van wittebrood en vooral gezonder worden van een
dikke bruine boterham met kaas en rauwkost, en ook daarvan weer leren genieten. succes!

[gelukkigzonder]

Dank je voor jullie mooie reacties.

gisteren was een beproeving want ik was ergens met een volle koelkast met wijn. Ik heb nee gezegd en vanochtend voelde dat als een overwinning.

Ik merk vooral dat ik veel dingen ascocieer met alcohol. Vooral de gezellige momenten. Een andere manier van invullen van de tijd of vriendschap gaat voor mij nieuw worden.

ik heb een pittige griep nu en dat maakt dat ik me ook minder lekker voel. Nu een week en nog steeds niet hersteld. Mijn lijf heeft echt even rust nodig en dat mag ik accepteren, i.p.v. doordrukken. 

 

Hoe lang heeft de fase geduurd bij jullie dat je alles associeert met drank? Welke andere invullingen hebben jullie gekregen? 

[bumperjim]

Hoi en welkom!

drank is nu voornamelijk thee. Als ik een craving heb (komt vrijwel nooit meer voor) dan zet ik een pot thee. Daar ben je gauw 15 min mee zoet en dan is de craving wel weg, sowieso omdat je geen dorst meer hebt maar ook omdat dat nooit erg lang duurt. 

‘s Avonds lees ik nu veel ipv als een plumpudding op de bank te hangen. 

Er moet echt ff flink tijd overheen hoor, zeg maar gerust een maand of 6, dat de gewoonte om steeds naar alcohol te grijpen er een beetje uit slijt. Dat je er gewoon niet meer aan denkt. 

Ik zat gister in een vliegveldkroeg, gewoon een alcoholvrij genomen. Ik had echt helemáál geen zin in alcoholhoudend, veel te zwaar. Maar soms is de trek er weer wel. Het blijven ups en downs hè. Net als alles  

[Woodie]

Ik was in het begin heel erg bezig met alcohol. Bij mij was het echt een gewoonte geworden om 's avonds rond een uur of 9 een glas wijn in te schenken en dat was er opeens niet meer. Dat vond ik verschrikkelijk! Want wat ga ik nu dan doen?! Weer een kop thee....bleh...maar het went. En nu ga ik iets eerder naar bed en ga ik lekker lezen. Ik heb al het geld dat ik heb bespaard op het niet meer drinken al weer uitgegeven aan boeken. Maar hé, het is wel een stuk gezonder! En ik ben nu ruim 2 maanden verder en het bevalt me goed. Al staat de deur nog steeds op een kiertje omdat ik geen hele zware drinker was, al was het wel elke dag, en ik bij gelegenheden nog wel een glas zou willen drinken. 

[kruidenthee67]

Goed gedaan!

En pas op met de griep...ik ben een volle week uit de running geweest...en nog een paar weken last, weinig energie. Inderdaad, rust nemen en niet forceren.

 

Bij mij duurde dat associëren een tijd....Ik sta nu anderhalf jaar droog en na het eerste jaar rond is het echt aan het minder worden...dus een jaar lang alles nuchter meemaken....dat klinkt dat het zwaar was, dat nou ook weer niet. Maar meer dat ik me realiseerde dat het zo was. Af en toe zijn er nog situaties waarbij ik denk: oja, vroeger...maar echte craving heb ik sinds dit stopmoment niet gehad. 

Die andere invulling gaat komen...mindsetverandering...gedragsverandering...voor mij persoonlijk is alcohol ook niet meer gekoppeld aan gezelligheid.

Succes en beterschap

 

[Lonster]

Dank je wel voor de uitleg Etty. Bij wittebroodsweken denk ik aan een periode van verandering; wennen aan een nieuwe situatie. Vandaar dat ik het niet vatte.

Toen ik in november stopte met drinken was het begin ook vrij eenvoudig, omdat ik zwaar verkouden was. Hoewel me dat eerder soms ook niet tegenhield en mensen juist adviseerden om bruin bier te drinken of port. Ik was wattig in mijn hoofd, wat duizelig en had hoofdpijn. Precies een stevige kater, en dat ruim twee weken.

Daarna trok de mist op en heb ik me even flink vrolijk en optimistisch gevoeld. Tot ik rond de kerst weer een paar dagen dronk. Zo gaat het met ups en downs. Tenminste, bij mij. Ik ben er de afgelopen maanden ook veel mee bezig geweest, alcohol en de verslaving.   

 

[IJsvogel]

Bij mij was er eerst een periode lichte euforie, verbazing en trots en toen een lange grijze periode. In dit filmpje wordt dit uitgelegd. Lang verhaal maar ik heb er wel wat aan gehad doordat ik begreep waarom het zo lang duurde.

 

 

[gelukkigzonder]

wat een mooie presentatie omtrent de verschillende fases.

Ik merk nu na 22 dagen, dat ik niet in de honeymoon fase ben beland. Eigenlijk moet ik elke dat wel huilen. Ik voel me somber maar ook lichamelijk een wrak.

Ik onderdruk dit door voor andere te zorgen. De afgelopen. weken stonden in het teken van anderen. Het is hier een soort open huis voor kinderen en mensen die het even lastig hebben. Dat is mijn manier om te  helpen.

Maar eigenlijk, trek ik het. nu even niet. Ik voel dat ik behoefte heb aan rust.

Waar ik wel heel blij mee ben, is dat ik veel beter slaap nu. Ik word niet meer elke. nacht rond 03.00 wakker. Ik voel me meer uitgerust als ik wakker word.

 

Vandaag en morgen heb ik maar 2 dingen in de agenda staan en de rest ga ik niets doen. Mijn lijf is even op. 

[Lika]

 houd vol

[gelukkigzonder]

8 uur geleden zei Etty:

Die pittige griep kan je ook lang bezig houden he,  ik hoor veel mensen om mij heen die nog weken moe zijn. 

In je somberheid onderdrukken door anderen te helpen zit een gevaarlijke valkuil.   Voor mij een erg herkenbare valkuil.  Een als klein kind aangeleerd overlevingsmechanisme.  Het was bij mij zelfs zo, dat  als er even niemand een beroep op mij deed, ik somber werd, een soort leegte voelde.   Niet echt bestaan als er geen beroep op je wordt gedaan. En die leegte ging ik dan  bijvoorbeeld opvullen met iemand bellen die het moeilijk had om te vragen hoe het ging. Dat moest toch gebeuren dus waarom niet nu?   Eigenlijk hielpen mensen die het moeilijk hadden mij, met het opvullen van die leegte.   Het was ook mijn excuus om niet een eigen leven te leiden.  Ik wilde wel rust en tijd voor mezelf, maar bleef het regelen ervan altijd uitstellen,  met als reden dat het nog even niet uitkwam. Maar achteraf gezien was ik bang voor de leegte die dan op me af zou komen.   Ben benieuwd of je hier iets in herkent.  

Wow Etty, dit zou ik geschreven kunnen hebben. Ik herken het maar alhoewel ik dus onwijs veel met gedrag bezig ben (is mijn vak) heb ik dit nooit zo gezien. Het lijkt wel alsof ik altijd op zoek ben om zinvol te zijn voor de ander. Meer dan nog voor mezelf, maar ondertussen verlang ik intens naar rust.  Ik ben ook altijd wel bezig met vooruit kijken en minder in het NU zijn. Ben ik ergens op vakantie, ben ik al tijdens die vakantie bezig met de volgende. Bizar

 

8 uur geleden zei Etty:

 

 

[gelukkigzonder]

Nu is het dag 26 en hebt vandaag voor het eerst niet gehuild.

Overwinningsmomentje

[Lika]

Dank @Etty voor bovenstaand. Zorgen voor de emoties van een ander.... raak!

Hoe is het vandaag met de tranen Gezond2019? 

[gelukkigzonder]

Dag lieve mensen, ik heb longontsteking. Niet gek dus dat ik me al weken niet goed voel.

Wel al 4 weken gestopt met de drank. Dat voelt goed. Ik merk nog geen halleluja moment, zo van: nou nou, wat knap.

Maar goed, dat komt vanzelf wel. Voor mij is dus nu de focus om te herstellen. Ipv anderen gaan appen, hoe het gaat. Ik vind dat echt de grootste uitdaging.

Herkennen jullie dat? 

Overigens ga ik het boek ' De fontein' van Els van Steijn. Dit gaat over familieopstellingen. Welke plek heb jij binnen jouw systeem. 

 

Ps het huilen Lika, gaat wel, lief dat je ernaar vraagt. 

[kruidenthee67]

Ja en ja 

Longontsteking, heel vervelend. Voel je je knap beroerd door. Goed uitzieken he?

En de uitdaging herken ik ook. Voor anderen zorgen, ipv voor mezelf, de valkuil...uitdaging: focus op mijzelf.

Misschien zeg ik het wel wat kort door de bocht, maar uiteindelijk heeft het stoppen met drinken, het adb proces aangaan er wel voor gezorgd dat ik de focus op mijn eigen herstel ben gaan leggen. Mijn eigen verantwoordelijkheid genomen. Je kunt ook pas iets voor een ander betekenen als je goed voor jezelf kunt zorgen, denk maar aan de zuurstofmaskers in een vliegtuig...eerst zelf, dan je kind. Die metafoor werkt voor mij. 

Bij mijn eerste stoppoging, die wat langer duurde had ik wel dat euforische, later niet meer. Nu, langer droog niet euforisch, realistischer en wel dankbaar. Omdat ik dingen nu echt kan aanpakken. En niet meer verdoof of wegstop. Da's soms hard werken, maar wel de moeite waard.

Vier weken is een mooi begin, hou de focus maar lekker bij jezelf!

Beterschap en succes!

 

 

[gelukkigzonder]

41 minuten geleden zei kruidenthee67:

Ja en ja 

Longontsteking, heel vervelend. Voel je je knap beroerd door. Goed uitzieken he?

En de uitdaging herken ik ook. Voor anderen zorgen, ipv voor mezelf, de valkuil...uitdaging: focus op mijzelf.

Misschien zeg ik het wel wat kort door de bocht, maar uiteindelijk heeft het stoppen met drinken, het adb proces aangaan er wel voor gezorgd dat ik de focus op mijn eigen herstel ben gaan leggen. Mijn eigen verantwoordelijkheid genomen. Je kunt ook pas iets voor een ander betekenen als je goed voor jezelf kunt zorgen, denk maar aan de zuurstofmaskers in een vliegtuig...eerst zelf, dan je kind. Die metafoor werkt voor mij. 

Bij mijn eerste stoppoging, die wat langer duurde had ik wel dat euforische, later niet meer. Nu, langer droog niet euforisch, realistischer en wel dankbaar. Omdat ik dingen nu echt kan aanpakken. En niet meer verdoof of wegstop. Da's soms hard werken, maar wel de moeite waard.

Vier weken is een mooi begin, hou de focus maar lekker bij jezelf!

Beterschap en succes!

 

 

Wat een fijne reacties van jullie allemaal 

de focus op mezelf is direct lastig want ik heb vandaag woorden gehad met mijn partner omdat ik vroeg: hoe gaan we het morgen doen? Ik kreeg een antwoord: ik moet morgen werken dus het enige wat ik kan doen, is de jongste naar school brengen. Ik was zo teleurgesteld . Gewoon omdat het vaak op mij neer komt. Hij is super begripvol.  Drinkt elke avond thee mee maar om nu te zeggen dat hij bijv voor oppas zorgt. Nee!

 

nu pas voel ik hoeveel ik altijd doe en hoe moe ik daarvan ben. Ik wil het gewoon even niet. 

[kruidenthee67]

 

Lastig he? Patronen...die al lang bestaan, jullie samen onbewust in stand houden...dat kun je veranderen...maar kost tijd...jij drinkt niet, top! Maar daardoor word je je waarschijnlijk ook bewust van je vermoeidheid, en hoe het patroon voor jou niet meer werkt...is niet van de een op de andere dag anders. Probeer te blijven communiceren, en lief te zijn voor jezelf. Tijd is je vriend.

[gelukkigzonder]

11 uur geleden zei kruidenthee67:

 

Lastig he? Patronen...die al lang bestaan, jullie samen onbewust in stand houden...dat kun je veranderen...maar kost tijd...jij drinkt niet, top! Maar daardoor word je je waarschijnlijk ook bewust van je vermoeidheid, en hoe het patroon voor jou niet meer werkt...is niet van de een op de andere dag anders. Probeer te blijven communiceren, en lief te zijn voor jezelf. Tijd is je vriend.

Klopt. Patronen die ineens de kop op duiken. Ik lijk soms de controle te verliezen. Het is of huilen of boos worden. Ik lijk wel 16  maar ik ben potverdomme een volwassen vrouw.

de verantwoordelijkheid naar anderen en het geluk van anderen is zo groot dat ik merk dat het een probleem is geworden. Want ik ben niet verantwoordelijk voor anderen. Slechts voor mezelf en gezin.

ik heb weinig plezier momenteel terwijl ik normaliter wordt bestempeld als: positief, gezellig en humoristisch. 

 

Ik schrijf trouwens alles op, dat helpt mij.

hoe lang ben jij gestopt eigenlijk? Waar liep jij tegenaan? Hoe ziet jouw leven er nu uit?