Spring naar bijdragen

Help wanhopig


Annie87

Aanbevolen berichten

Op 6-3-2019 om 07:12 zei Annie87:

NeelN hoi lieve mensen, 

Ik heb zondagavond mijn laatste tabletje oxazepam genomen. 2 maanden erover gedaan om de laatste 10 Mg eraf te krijgen. Was een ramp, maar nu nog erger. Ik ben afgelopen nacht de 2e nacht doorgekomen zonder pil. Maar vraag me niet hoe; alleen maar huilen, niet kunnen slapen. De zenuwen gieren door mijn lijf en dat gevoel is zeer ondraaglijk. Ik had het ook af en toe tijdens afbouwen, maar nu is het al 24 uur aanwezig en destijds waren het golven van een paar uur. Wat kan ik doen? Valdispert nemen durf ik niet, heb daar eens een dikke wave op gehad en werkt ook op GABA receptoren. Zijn er dingen die helpen die niet op de GABA receptoren werken? Slik al magnesiumcitraat.

wie heeft nog meer een benzo afgebouwd met een korte halfwaardetijd? Na hoeveel dagen werden de klachten iets draaglijker? Ik had niet verwacht dat het nog veel erger zou worden bij volledige stop, omdat ik heel voorzichtig heb afgebouwd. 

Geen idee of ik dit wel volhoud.

o ja en melatonine is ook geen optie; krijg ik erge hoofdpijn van. Pfff heb ook zo’n pech in hoe ik op medicatie reageer. 

Liefs 

Lieve @Annie87 wat erg... ik voel met je mee . Ik heb ook 3 weken oxazepam gebruikt afgelopen zomer ik stopte er ct mee alles werd 10x erger. Ik had je een riem onder het hart willen steken maar helaas ... en bij mij hielp echt niks: valdisperr magnesium htp melatonine etc etc

ik werd goed ziek... en werd opgenomen. Quetiapine heeft me goed geholpen om te slapen hierna. Ik gebruik het wel nog steeds maar 25 mg nu. Lavendel olie hielp een klein beetje en hypnose. Ik viel daardoor in slaap maar werd wel snel wakker ... dus dat is ook niet echt een super oplossing 

ieder mens heeft een ander czs misschien moet je nog even volhouden en positief blijven denken: Alles komt goed, ik ben sterker dan dit ik kan het etc 

Heel veel sterkte

liefs hypertjeee 

bewerkt door Hypertjeee
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Thx @Hypertjeee

hoe gaat het nu met je? Zijn je klachten al wat lichter? Ervaar je Windows? Hoe gaat jouw herstel? 

Met mij gaat het nog erg slecht. Klachten zijn wel iets anders. Nog steeds erg zenuwachtig. Dat gevoel is er de hele dag. Vreselijk. Zware depressie. Misselijk. Hartkloppingen. Slapeloosheid (soms slaap ik gelukkig een nachtje redelijk). Spiertrekkingen bij inslapen waardoor ik de hele tijd wakker schrik (soort schokken) . Deze klachten zijn erger na complete stop terwijl ik langzaam heb afgebouwd. 

Andere klachten zijn momenteel voor nu dan, wat meer afwezig. Zoals desoriëntatie bijvoorbeeld. 

Vrijdag was ik bij de psycholoog voor een intake. Ik kon bijna op alle symptomen ja zeggen. (Ze gaan natuurlijk kijken in welke categorie je valt) maar ik vind dit lastig merk ik. Weet niet of ik het wel zie zitten. Als ik behandeld wordt voor een angststoornis dan denk ik; dit is geen gewone angststoornis. Dit is zenuwschade door de rotzooi en ik kan proberen wat ik wil, maar voel me de hele dag door slecht. Ben bang dat niemand dat gaat begrijpen bij psychologie. Maar goed ik geef het heel even een kans en anders ben ik zo weg. 

Ik word iets rustiger als ik een massage neem of in bad lig merk ik. Dus ga veel in bad.  

Liefs 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

3 uur geleden zei Annie87:

Thx @Hypertjeee

hoe gaat het nu met je? Zijn je klachten al wat lichter? Ervaar je Windows? Hoe gaat jouw herstel? 

Met mij gaat het nog erg slecht. Klachten zijn wel iets anders. Nog steeds erg zenuwachtig. Dat gevoel is er de hele dag. Vreselijk. Zware depressie. Misselijk. Hartkloppingen. Slapeloosheid (soms slaap ik gelukkig een nachtje redelijk). Spiertrekkingen bij inslapen waardoor ik de hele tijd wakker schrik (soort schokken) . Deze klachten zijn erger na complete stop terwijl ik langzaam heb afgebouwd. 

Andere klachten zijn momenteel voor nu dan, wat meer afwezig. Zoals desoriëntatie bijvoorbeeld. 

Vrijdag was ik bij de psycholoog voor een intake. Ik kon bijna op alle symptomen ja zeggen. (Ze gaan natuurlijk kijken in welke categorie je valt) maar ik vind dit lastig merk ik. Weet niet of ik het wel zie zitten. Als ik behandeld wordt voor een angststoornis dan denk ik; dit is geen gewone angststoornis. Dit is zenuwschade door de rotzooi en ik kan proberen wat ik wil, maar voel me de hele dag door slecht. Ben bang dat niemand dat gaat begrijpen bij psychologie. Maar goed ik geef het heel even een kans en anders ben ik zo weg. 

Ik word iets rustiger als ik een massage neem of in bad lig merk ik. Dus ga veel in bad.  

Liefs 

Lieve @Annie87

Ik ben gediagnosticeerd met een angststoornis. Ik vind het een beetje de kip en het eiverhaal. Ik kreeg de klachten (veel klachten die jij beschrijft had ik ook en sommige heb ik nog) na het opstarten van Paroxetine nu 2,5 jaar terug. en ja, met die symptomen kom je al gauw uit bij een angststoornis. De oorzaak lag bij dus bij de reactie op een medicijn. Het is wel zo, dat die klachten op zich angst genereerden, omdat ik het niet herkende en sommige klachten op zich ronduit beangstigend waren. 

Ik ben het volledig met je eens dat ons centrale zenuwstelsel danig in de war is geschopt door de benzo's. Ik heb gelukkig wel periodes en dagen/weken dat het goed ging, maar na mijn terugval eind februari kwam de angst ook in volle hevigheid terug. Heb 2 weken Oxa's genomen en gisteren voor de 2e dag geen Oxa meer geslikt. Op zich redelijk geslapen, maar vanmorgen had ik enorm last van spiertrekkingen en weer dat onrustige ochtendgevoel. Ik moet er maar weer even door, maar fijn is anders. 

Geef het inderdaad een kans bij de psycholoog Als het niet goed voelt merk je dat snel genoeg. 

Liefs, Ad

Link naar opmerking
Deel via andere websites

18 minuten geleden zei Cyclad58:

Lieve @Annie87

Ik ben gediagnosticeerd met een angststoornis. Ik vind het een beetje de kip en het eiverhaal. Ik kreeg de klachten (veel klachten die jij beschrijft had ik ook en sommige heb ik nog) na het opstarten van Paroxetine nu 2,5 jaar terug. en ja, met die symptomen kom je al gauw uit bij een angststoornis. De oorzaak lag bij dus bij de reactie op een medicijn. Het is wel zo, dat die klachten op zich angst genereerden, omdat ik het niet herkende en sommige klachten op zich ronduit beangstigend waren. 

Ik ben het volledig met je eens dat ons centrale zenuwstelsel danig in de war is geschopt door de benzo's. Ik heb gelukkig wel periodes en dagen/weken dat het goed ging, maar na mijn terugval eind februari kwam de angst ook in volle hevigheid terug. Heb 2 weken Oxa's genomen en gisteren voor de 2e dag geen Oxa meer geslikt. Op zich redelijk geslapen, maar vanmorgen had ik enorm last van spiertrekkingen en weer dat onrustige ochtendgevoel. Ik moet er maar weer even door, maar fijn is anders. 

Geef het inderdaad een kans bij de psycholoog Als het niet goed voelt merk je dat snel genoeg. 

Liefs, Ad

Thx Ad, ik heb geen zin in de ontkenning van psychologen. We hebben hier denk ik allemaal al genoeg ontkenning gehad. Ik heb ook nog veel andere symptomen, afgelopen nacht steeds wannneer ik bijna in slaap viel spier schokken en 1 x hallucinatie (hoor dan een geluid bij het in slaap vallen, waardoor ik steeds wakker schrik.) alles wat ik ervaar heb ik nog nooit eerder in mijn leven gehad en is begonnen op de benzo’s en tijdens afbouwen nog erger geworden. Ik weet dat de rotzooi al je neurotransmitters in de war schopt. Ik vraag mezelf dan ook af, hoe kan een psycholoog mij nou helpen? Als ik bijv aan exposure therapie moet gaan doen, maar je neurotransmitters liggen overhoop wat heeft dat dan voor zin? Ik weet wat exposure therapie is en geef mezelf vaak eem schop onder mijn kont door toch iets te proberen. Gister ben ik met mijn man meegeweest naar een winkel maar ging niet goed. Ik kon mijn hoofd er niet bij houden en werd misselijk. In de auto nog misselijker en kokhalzen. Was blij dat ik weer thuis was. En ik denk zelf dat een psycholoog dat ook gaat zeggen; toch blijven proberen etc etc, maar dat weet ik zelf ook wel. En zolang ik me zo voel kan ik proberen wat ik wil, maar als je zenuwstelsel nog niet herstelt is, dan tja..... je snapt vast wel wat ik bedoel. 

Dat is een beetje het issue waar ik mee zit. Mijn intake wordt vervolgd (ja top zoveel klachten heb ik, dat de intake uitliep en nog een deel 2 krijgt ook). Ik zie wel waar ze mee komen, spreekt het me niet aan, dan ben ik zo weer weg. 

Dan praat ik liever met familie of vrienden, die me wel geloven, die dingen gelezen hebben en wel echt een luisterend oor zijn. Of met jullie ervaringsdeskundigen die ook alles serieus nemen omdat jullie het (helaas) zelf ook hebben ervaren. 

Als ik het goed begrijp Ad had jij geen klachten van angst voor de start met paroxetine? Zou je dan niet heel voorzichtig je paroxetine willen afbouwen? Ik heb zoveel gelezen ook over AD en SSRI’s, ik geloof er zelf heilig in dat deze medicatie meer kwaad dan goed doet. 

Veel liefs 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Lieve @Annie87 en lieve @bolletje
 

Acceptatie is inderdaad het sleutelwoord, maar dat is mij tot op heden nog steeds niet gelukt. Ik weet wel dat dat de oplossing is, maar ergens is er iets dat mij tegenhoudt in de acceptatie….ongrijpbaar op dit moment.

En wat de paroxetine betreft: in 2007 heb ik deze voorgeschreven gekregen omdat ik toen overspannen was (werkgerelateerd)  Het ging al vrij snel weer goed en bleef die dingen in al mijn onwetendheid doorslikken. In 2015 heb ik deze afgebouwd in overleg met mij arts (toen pas!) en nadat ik binnen 9 maanden was afgebouwd kreeg ik (uiteraard) allerlei ontwenningsklachten. Dat wist ik toen niet, niemand vertelde het mij en ik had nog geen fora gevonden (ook niet naar gezocht). Kortom, compleet onwetend. Omdat de klachten niet over gingen vond de huisarts dat ik maar weer met paroxetine moest beginnen "dan ben je zo weer de oude". Yeah right, tot aan de dag van de vandaag nog geen dag echt de oude geweest....
Als ik toen wist wat ik nu weet had ik de rit uitgezeten en echt nooit meer begonnen. De heropstart van de paroxetine is bij mij het begin van alle ellende geweest.

En nee, daarvoor had ik geen angststoornis. Natuurlijk wel eens wat angstklachten, maar niet veel anders dan de doorsnee mens. Dat is nu helaas wel wat anders. 
Annie, ik ben het met je hele betoog meer dan eens, ik denk er net zo over en meer dan waarschijnlijk is dat ook de reden dat bij mij de cognitieve gedragstherapie niet hielp. 

Oh ja, ik blijf ook alles doen (al werk ik nu even 50%), ik merk dat dat me toch helpt. Je zult ervaren dat dat gaandeweg echt beter gaat. In het begin van mijn benzo ontwenning heb ik ook meerdere keren zwetend en rillend in een winkel gestaan of op het werk of op een verjaardag gedacht "help, wat ik doe ik hier? Ik wil weg!". Nu heb ik daar geen problemen meer mee. Afleiding helpt. 

Er zijn bij mij toch wat twijfels gerezen of na 15 maanden Lorazepamvrij zijn al mijn receptoren al weer optimaal weken. Waarschijnlijk toch niet en hoor ik tot de groep die langzamer herstelt. 
En wat bolletje zegt is meer dan waar: we moeten het accepteren en het nemen zoals het komt. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

47 minuten geleden zei Cyclad58:

Lieve @Annie87 en lieve @bolletje
 

Acceptatie is inderdaad het sleutelwoord, maar dat is mij tot op heden nog steeds niet gelukt. Ik weet wel dat dat de oplossing is, maar ergens is er iets dat mij tegenhoudt in de acceptatie….ongrijpbaar op dit moment.

En wat de paroxetine betreft: in 2007 heb ik deze voorgeschreven gekregen omdat ik toen overspannen was (werkgerelateerd)  Het ging al vrij snel weer goed en bleef die dingen in al mijn onwetendheid doorslikken. In 2015 heb ik deze afgebouwd in overleg met mij arts (toen pas!) en nadat ik binnen 9 maanden was afgebouwd kreeg ik (uiteraard) allerlei ontwenningsklachten. Dat wist ik toen niet, niemand vertelde het mij en ik had nog geen fora gevonden (ook niet naar gezocht). Kortom, compleet onwetend. Omdat de klachten niet over gingen vond de huisarts dat ik maar weer met paroxetine moest beginnen "dan ben je zo weer de oude". Yeah right, tot aan de dag van de vandaag nog geen dag echt de oude geweest....
Als ik toen wist wat ik nu weet had ik de rit uitgezeten en echt nooit meer begonnen. De heropstart van de paroxetine is bij mij het begin van alle ellende geweest.

En nee, daarvoor had ik geen angststoornis. Natuurlijk wel eens wat angstklachten, maar niet veel anders dan de doorsnee mens. Dat is nu helaas wel wat anders. 
Annie, ik ben het met je hele betoog meer dan eens, ik denk er net zo over en meer dan waarschijnlijk is dat ook de reden dat bij mij de cognitieve gedragstherapie niet hielp. 

Oh ja, ik blijf ook alles doen (al werk ik nu even 50%), ik merk dat dat me toch helpt. Je zult ervaren dat dat gaandeweg echt beter gaat. In het begin van mijn benzo ontwenning heb ik ook meerdere keren zwetend en rillend in een winkel gestaan of op het werk of op een verjaardag gedacht "help, wat ik doe ik hier? Ik wil weg!". Nu heb ik daar geen problemen meer mee. Afleiding helpt. 

Er zijn bij mij toch wat twijfels gerezen of na 15 maanden Lorazepamvrij zijn al mijn receptoren al weer optimaal weken. Waarschijnlijk toch niet en hoor ik tot de groep die langzamer herstelt. 
En wat bolletje zegt is meer dan waar: we moeten het accepteren en het nemen zoals het komt. 

Ik snap het van acceptatie, maar nee ik kan dit niet accepteren. Doe mijn best maar ik weet dat als ik zo mijn hele leven zou zijn, ik niet meer wil leven. Het enige wat me op de been houdt is hoop dat het goed komt, ik kijk veel positieve filmpjes op YouTube van mensen die het doorgemaakt hebben en hersteld zijn. Daar put ik een beetje kracht en hoop uit. Tja klinkt heel erg maar zo is het wel. 

Lastig te zeggen Ad waar je zo’n last van hebt, kan nog steeds van de paroxetine komen maar ook benzo of wellicht beide. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ja maar An het BLIJFT niet heel je leven zo, maar niemand kan jou zeggen hoelang het duurt, maar weg gaan (als het van de medicatie komt) doet het, maar niet accepteren betekent wegdrukken terug je lichaam in en daardoor wordt het nog veel zwaarder. Daardoor juist krijgen mensen ook angst en paniekaanvallen doordat je het blijft vast houden. Er is iets in de mensen dat, ondanks je het moeilijk hebt, bezig is met herstellen, noem het het onderbewuste of het überich, vertrouw daar maar wat meer op.

bewerkt door bolletje
Link naar opmerking
Deel via andere websites

27 minuten geleden zei bolletje:

Ja maar An het BLIJFT niet heel je leven zo, maar niemand kan jou zeggen hoelang het duurt, maar weg gaan (als het van de medicatie komt) doet het, maar niet accepteren betekent wegdrukken terug je lichaam in en daardoor wordt het nog veel zwaarder. Daardoor juist krijgen mensen ook angst en paniekaanvallen doordat je het blijft vast houden. Er is iets in de mensen dat, ondanks je het moeilijk hebt, bezig is met herstellen, noem het het onderbewuste of het überich, vertrouw daar maar wat meer op.

Hi lieve Bolletje, 

ik hou me daar ook aan vast dat het uiteindelijk minder gaat worden, iedereen schijnt te genezen. Sommigen pas na 3 jaar maar toch. Ik weet zeker dat het door medicatie komt. Dit waren niet de klachten waar ik mee zat en nog nooit eerder heb ervaren. Vannacht weer de hele nacht een soort stuiptrekkingen/schokken gehad. Net in een enorme wave gezeten. Voel me nooit goed maar net kwam er ineens een zeer hevige golf op, begon om 5 uur vanmorgen en bereikte net een piek tussen 7 en 8 uur. Ik ben dan opeens zonder aanleiding enorm zenuwachtig en depressief, voelt bizar. Net een uur zitten huilen dat lijkt dat ook echt op te luchten en nu zakt het weer af. Dus echt typisch ontwenning omdat het zomaar uit het niets een enorme golf is, terwijl er niks gebeurt. 

Mag ik je vragen bolletje hoe lang jij al benzo vrij bent? En hoe het met jouw klachten gaat? Ervaar jij Windows en waves of worden jouw klachten meer geleidelijk minder? 

Liefs 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

39 minuten geleden zei Annie87:

Hi lieve Bolletje, 

ik hou me daar ook aan vast dat het uiteindelijk minder gaat worden, iedereen schijnt te genezen. Sommigen pas na 3 jaar maar toch. Ik weet zeker dat het door medicatie komt. Dit waren niet de klachten waar ik mee zat en nog nooit eerder heb ervaren. Vannacht weer de hele nacht een soort stuiptrekkingen/schokken gehad. Net in een enorme wave gezeten. Voel me nooit goed maar net kwam er ineens een zeer hevige golf op, begon om 5 uur vanmorgen en bereikte net een piek tussen 7 en 8 uur. Ik ben dan opeens zonder aanleiding enorm zenuwachtig en depressief, voelt bizar. Net een uur zitten huilen dat lijkt dat ook echt op te luchten en nu zakt het weer af. Dus echt typisch ontwenning omdat het zomaar uit het niets een enorme golf is, terwijl er niks gebeurt. 

Mag ik je vragen bolletje hoe lang jij al benzo vrij bent? En hoe het met jouw klachten gaat? Ervaar jij Windows en waves of worden jouw klachten meer geleidelijk minder? 

Liefs 

Ik vond dit gisteren (misschien al eens eerder gepost) op de site van Jellinek: 

Het post-acute withdrawal syndrome (PAWS) is een syndroom waarbij klachten na het afkicken van een bepaald middel zoals alcohol, benzodiazepines, opiaten of een ander middel persistent blijven bestaan voor langere periode. Het komt het vaakst voor na langdurig benzodiazepinen gebruik. Iemand kan last houden van klachten als angsten, slapeloosheid, depressie, trillen en pijn. Mensen met een hoog stress of angstniveau en mensen met persoonlijkheidsproblematiek lopen het grootste risico om dit te krijgen.

Er is weinig bekend over dit syndroom en er is ook weinig onderzoek naar gedaan. Vandaar dat het ook niet wordt benoemd in de DSM. Echter uit de verslavingswereld komen wel regelmatig geluiden over het probleem. Het kan soms een jaar of zelfs meerdere jaren aanhouden. In de meeste gevallen gaat het vanzelf weer over. Er zijn ook geen medicijnen bekend die hierbij helpen. Mensen hebben vaak wel baat bij psychologische steun.

Tot dusverre heb ik altijd ontkend dat mijn huidige klachten na 15 maanden vrij van Lorazepam een gevolg zijn van de afbouw, maar nu twijfel ik toch hevig, temeer daar ik op zich een vrij hoog angstniveau heb (weer: de kip of het ei?) 

Bij de psychiater hoef ik hiermee niet aan te komen, want hij bestempelt het als onzin. Ook Ashton beschrijft dit syndroom. Zou het dan toch? De ellende is dat je het nooit zeker weet. en ja, medicijnen zoals Oxazepam(!) die ik kreeg voorgeschreven helpen dan niet.

@Annie87, wat uiterst vervelend zo'n wave. Heb je vannacht nog wel iets kunnen slapen? Fijn dat het ergste is weggetrokken. 

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Oei Annie ik geloof dat ik nu zo'n 15 mnd. benzovrij ben, Windows en Waves ervaar ik niet zo sterk meer, en als ik ze heb, kijk ik er even naar en probeer dan door te gaan met wat ik aan het doen ben. Vaak lukt dat omdat het niet zo erg meer is. Huilen is goed, en ook dat mag je hier delen. Dan raak je echt veel kwijt.

En goed eten veel drinken dan spoel je je lichaam schoon, Lekker douchen of badderen als je in zo'n periode zit, geef jezelf maar eens een mooie bos bloemen. Want jij durft de strijd wel aan.

bewerkt door bolletje
Link naar opmerking
Deel via andere websites

@Cyclad58

ik heb het ook gelezen op de site van jellinek idd. Il geloof wel dat het bestaat. Psychiaters vinden alles onzin, ik vind psychiaters onzin. Haha ja sorry. Ik was zelf altijd die doktersassistente die ook artsen geloofde, totdat het mezelf overkwam en ik voelde dat er iets niet klopte. Ik begrijp eigenlijk niet dat artsen het niet willen geloven. Stel je voor dat ik verslaafd was geweest aan heroïne (ben nog nooit ergens verslaafd aan geweest, maar stel) dan zouden artsen wel zeggen; je hebt een stoornis ontwikkeld door drugs gebruik en die klachten kunnen na afbouwen nog lang aanhouden. Heroïne was vroeger ook een medicijn. Alternatief voor morfine. Totdat ze erachter kwamen dat het nog veel verslavender was. Hetzelfde geldt nu voor oxycodon. Dat is ook een killer waar veel sterren aan zijn overleden. Het erge vind ik dat zoveel patiënten klagen over de benzo’s en allemaal dezelfde klachten ontwikkelen en na het afbouwen vreselijke klachten hebben en artsen het blijven afdoen als onzin. Zo komt deze troep nooit uit de wereld en blijven er slachtoffers vallen. Ik denk zeker dat jouw klachten ssri en benzo gerelateerd zijn. Wist je dat mensen die xtc/MDMA gebruiken en dit veelvuldig gebruiken dezelfde klachten omschrijven als stoppen na een ssri? De brainzapps, paniekstoornissen, depressiviteit. Het is allemaal vreselijke rotzooi. Ik geef eerlijk toe dat ik me ook nooit kon voorstellen dat iets wat goedgekeurd is als geneesmiddel, zo ontzettend schadelijk kan zijn. In Duitsland behandelen ze mensen met een depressie of psychose ook heel anders. Anti psychotica liever niet en als het nodig is, zo kort mogelijk gebruiken. Ssri liever niet, sint janskruid heeft daar de voorkeur en is het meest voorgeschreven medicijn bij depressie. Sint janskruis heeft veel minder en minder ernstige bijwerkingen dan de ssri’s. Mijn vertrouwen in artsen is 0%. In de aflevering van Zembla de piekerpil wordt mijn vermoeden bevestigd; artsen worden voorgelicht en krijgen na- en bijscholing door de farmaceutische industrie. Tja die willen natuurlijk verdienen. Het is allang bekend dat fabrikanten destijds ernstige bijwerkingen verzwegen hebben (seroxat schandaal). Bovendien zijn de benzo’s destijds nooit onderzocht op langdurig gebruik. Dus lieve Ad, ik denk dat het heel goed mogelijk is dat je nog steeds schade ondervind van alle rotzooi die je is voorgeschreven. Sorry voor mijn betoog Haha. Dit is echt hoe ik er in sta, na eigen ervaringen en alle onderzoek die ik heb gedaan en docu’s die ik heb gekeken. Dikke knuffel 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

12 minuten geleden zei EefjeJ:

@Annie87 Vreselijk dat zenuwachtige gevoel en dan icm depressief zijn....huilen kan inderdaad heerlijk opluchten, gooi het er maar uit....sterkte!

Thx Eefje, het giert dan door mijn hele lijf, heb het nog nooit zo hevig gevoeld (zelf niet vroeger als ik een spreekbeurt moest houden ofzo, echt bizar gewoon) 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

9 minuten geleden zei bolletje:

Oei Annie ik geloof dat ik nu zo'n 15 mnd. benzovrij ben, Windows en Waves ervaar ik niet zo sterk meer, en als ik ze heb, kijk ik er even naar en probeer dan door te gaan met wat ik aan het doen ben. Vaak lukt dat omdat het niet zo erg meer is. Huilen is goed, en ook dat mag je hier delen. Dan raak je echt veel kwijt.

En goed eten veel drinken dan spoel je je lichaam schoon, Lekker douchen of badderen als je in zo'n periode zit, geef jezelf maar eens een mooie bos bloemen. Want jij durft de strijd wel aan.

Dankje lieve Bolletje, 

wat fijn dat het bij jou niet zo erg meer is. Dat geeft mij ook weer wat moed. Drinken en gezond eten doe ik. Veel water of groene ICE-tea. Soms kruidenthee zonder cafeïne en theïne uiteraard. Ik lig veel in bad en neem veel massages nu. Morgen weer een massage van 80 minuten gepland. Mijn familie en man zijn heel lief gelukkig en brengen me naar de behandelingen toe. Ik heb meestal geen zin, maar als ik eenmaal lig vind ik het heerlijk en ontspan ik toch een beetje. 

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

3 minuten geleden zei Annie87:

@Cyclad58

ik heb het ook gelezen op de site van jellinek idd. Il geloof wel dat het bestaat. Psychiaters vinden alles onzin, ik vind psychiaters onzin. 

Juist het feit dat Jellinek het op de site vermeldt doet mij geloven dat het inderdaad bestaat. In Engeland en in de States lees je er meer over. De ellende is dat PAWS niet op de DSM staat, dus in de ogen van artsen en psychiaters bestaat het dan niet. En dan is het vechten tegen de bierkaai. 
Er schijnt niets tegen te doen te zijn, we moeten de rit dan uitzitten. 

De symptomen die blijven zijn slaapproblemen, onrust, spiertrekkingen en weinig energie soms.
Andere symptomen die ik had zijn wel weg, zoals wazig zicht, hallucinaties in de nacht, overmatig zweten, spierpijn, geheugenproblemen, duizeligheid, ademhalingsproblemen. Daar ben ik natuurlijk blij mee, maar ik zou zo graag ook de andere symptomen willen zien verdwijnen. Soms zijn ze er dagen of weken niet of dan ineens weer terug te keren. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

3 minuten geleden zei Cyclad58:

Juist het feit dat Jellinek het op de site vermeldt doet mij geloven dat het inderdaad bestaat. In Engeland en in de States lees je er meer over. De ellende is dat PAWS niet op de DSM staat, dus in de ogen van artsen en psychiaters bestaat het dan niet. En dan is het vechten tegen de bierkaai. 
Er schijnt niets tegen te doen te zijn, we moeten de rit dan uitzitten. 

De symptomen die blijven zijn slaapproblemen, onrust, spiertrekkingen en weinig energie soms.
Andere symptomen die ik had zijn wel weg, zoals wazig zicht, hallucinaties in de nacht, overmatig zweten, spierpijn, geheugenproblemen, duizeligheid, ademhalingsproblemen. Daar ben ik natuurlijk blij mee, maar ik zou zo graag ook de andere symptomen willen zien verdwijnen. Soms zijn ze er dagen of weken niet of dan ineens weer terug te keren. 

Ik snap je helemaal, de ontkenning is vreselijk. Mijn intake bij de psych is natuurlijk ook volgens de dsm. Nou dan ben ik helemaal knettergek want ik zei nu bijna overal ja op. Ik zag haar bedenkelijke blik. En ik heb het over ontwenning. En zij zegt; ja maar wij praten daar niet over. Dus tja ik denk niet dat ik er nog zin in heb. Denk ook dat het geen zin heeft en mij alleen maar gaat lopen irriteren. Zit er sterk over na te denken om het te cancelen. Maar heb over 1,5 week pas weer een afspraak dus kan er nog even over nadenken. Ik denk dat het uiteindelijk wel goed gaat komen Ad en al je andere symptomen ook steeds vager zullen worden. Probeer zoveel mogelijk stress te vermijden (hoewel dat soms niet gaat natuurlijk, aangezien we niet over alles de controle hebben in ons leven). Want zoals dr. Ashton ook schrijft, stress kan het wel weer uitlokken en is natuurlijk ook wel logisch. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

2 uur geleden zei Annie87:

Dankje lieve Bolletje, 

wat fijn dat het bij jou niet zo erg meer is. Dat geeft mij ook weer wat moed. Drinken en gezond eten doe ik. Veel water of groene ICE-tea. Soms kruidenthee zonder cafeïne en theïne uiteraard.

 

Let er wel op Annie dat ook groene thee, net als zwarte thee, theïne , wat een andere naam is voor cafeïne bevat. Zoals je weet kan dit de nervositeit vergroten en slapeloosheid verergeren.

Oppassen dus, net als met cafeïnevrije koffie dat ook nog altijd wat cafeïne bevat.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

1 uur geleden zei karel12:

Let er wel op Annie dat ook groene thee, net als zwarte thee, theïne , wat een andere naam is voor cafeïne bevat. Zoals je weet kan dit de nervositeit vergroten en slapeloosheid verergeren.

Oppassen dus, net als met cafeïnevrije koffie dat ook nog altijd wat cafeïne bevat.

Thx, het is groene ICE tea zal eens kijken of ik het op Google kan vinden. Koffie drink ik helemaal niet :)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...