GewoonDoen

[GewoonDoen]

Nog geen uitslag MRI.

Wel word ik doorverwezen naar andere hulp dan psych.

Afhankelijk persoonlijkheidsstoornis.

Vaker in de week en meer structuur in de dag enzo.

Wel blij mee, maar waarschijnlijk lange wachtlijsten. Hier had ik in het begin al naar doorverwezen  moeten worden. We zijn een dik jaar verder.

Maar goed, weer een stapje verder. 

Ook voor mijn werk ben ik tijdelijk afgekeurd en ga nu hulp krijgen voor iets anders te zoeken.....

Wat een gedoe en ohhhhh zo blij dat ik niet de eerste slok genomen heb.

Dit had ik allemaal niet verwacht mee te moeten maken, maar....

Ik weet niet wie ik ben, geen eigen identiteit. 

Bang om iets te zeggen, met de wind mee waaien, om op eigen benen te staan, eigen mening te geven (want is die wel van mij), of afgesnauwd te worden.

Opnieuw leren leven.

 

[Lonster]

Wat je eerder schreef over dat je lichaam je iets wil vertellen doet me denken aan de podcasts die ik wel eens luister van Vilna van Betten. Zij doet iets met energiewerk en is ervaringsdeskundige op het gebied van niet medisch verklaarbare klachten. Niet dat je hier iets mee moet, maar het komt zo in me op. 

1 uur geleden zei GewoonDoen:

Bang om iets te zeggen, met de wind mee waaien, om op eigen benen te staan

Leren op eigen benen staan? 

Gelukkig ben je hier niet bang om iets te zeggen.

24 februari bewerkt door Lonster
toevoeging

[GewoonDoen]

Leren op eigen benen staan......Niet afhankelijk zijn van een ander. (Doe ik het wel goed, is mijn antwoord wel goed, is het gek wat ik zeg) 

En hier ben ik ook bang hoor 

Voor een weerwoord. Of dat ik iets fouts zeg. Of verkeerd begrepen word....Of weet ik wat. 

 

[Musashi]

Heb ik ook! Ik beschouw het hier als mijn ‘oefening’ om er in het echte leven ook beter mee om te kunnen gaan...

[kruidenthee67]

[GewoonDoen]

Ik heb voor het eerst dat filmpje van Els Noorlander gezien. Toen, in den beginne, kon ik daar echt niks mee. ik zou het niet gesnapt hebben, of gevoelt hebben.

Nu kijk ik daar heel anders tegen aan. Niet qua drinken, maar het beter worden van mezelf, steeds op zoek gaan naar "zie je nu wel". Lichtflits, justbeyou, sochicken, podcasts, teksten,boeken, liedjes, me doodschamen dat ik dat allemaal niet geweten heb, dat ik er nu pas achter kom, hoe je eigenlijk moet leven (en nog geen uitweg ziet), ja door gewoon het te doen, maar oh wat wil ik graag nog blijven hangen in mijn shit. Lijkt wel.

Ik blijf maar roeren in die pot, zoals mijn man zegt, ik blijf maar vechten, terwijl we het zo leuk zouden kunnen hebben.

dus stop met zoeken, met graven, met roeren

 

 

[kruidenthee67]

Hey GD,

Hoe gaat ie? Is het water al wat helderder?

Dat blijven hangen in die shit levert blijkbaar nog wat op...herkenbaar...ondanks dat het niet fijn is, is het wel vertrouwd.  Is het wat je kent..het andere is nieuw en eng.  Patronen doorbreken niet makkelijk dus...bij jezelf en 'het stysteem'.

Maar je drinkt niet! LIef zijn, voor jezelf...tijd is je vriend en ja...'Gewoon Doen'....doe eens gek?! 

Hoe en waarmee kun je het leuk hebben? Doen!

 

 

 

[GewoonDoen]

Ja, het word elke dag beter,  gelukkig.

Ik ben zo bang om dat bewustwordingsproces kwijt te raken. Is het er nog, ben ik er nog, snap ik het nog, ben ik het nog, of ben ik die ander.

Ik ben nog niet helemaal mezelf, durf nog niet alles te zeggen, ben bang dat een ander me niet begrijpt en dan dat ik me moet verdedigen en het niet kan uitleggen. Terwijl een hoop mensen wel gewoon al "bewust" zijn.

Vroeger schaamde ik me als ik gedronken had en niet meer wist wat ik gezegd had, nu schaam ik me , voor wat heb ik nú weer gezegd, ze verklaren me vast voor gek, doodeng! 

Last van hielspoor, shockwave therapie doet wonderen, heerlijk. Elke week gaat ie wat beter, minder pijn, beter lopen enz

Luisteren naar je lichaam, het heeft je zoveel te vertellen, de rem erop, voel het en heb jezelf lief.  Spreek jezelf vriendelijk toe.

Ik heb de 4e dimensie en Himalaya gelezen van Hans Peter Roel, vind het aanraders. Net zoals Ki destijds.

Uit de MRI is trouwens niks gekomen, dat wist ik al, maar mooi ter uitsluiting van eventuele enge ziektes. 

Maarja, lief zijn voor mezelf, ik heb er nog wat moeite mee.

 

Hak op de tak verhaaltje weer. 

 

[GewoonDoen]

Smorgens opstaan en iets positiefs doen of zeggen of denken, maakt je hele dag een stuk zachter, beter voor jezelf. 

Hoe moeilijk het soms ook is, en moeilijk is het.....

nee joh, kei makkelijk, gewoondoen 

[GewoonDoen]

Vanmorgen door de bossen, stap voor stap, ik voelde me lopen, mijn benen waren zwaar, ik rook de natuur, ik zag de bomen, de grond de vogels. Wow het was alsof ik door een hele andere bril keek. Kreeg het koud over mijn hele lijf.

En toen zag ik de snelweg, wat een gehaast.

 

 

[lady jane]

en alles heeft een funktie.
gelukkig is er keus, altijd

[kruidenthee67]

Geniet ervan!

 

Mooi he, die twee polen. En wat LJ al zegt, waar kies je voor? De ene of de andere...of ergens tussenin?

Door welke bril kijk je?

[Lonster]

Doet me denken aan mijn ochtendwandelingetje. Sommige buurtbewoners zeggen goedemorgen. Of knikken even en kijken je aan. Dat doe ik zelf ook.

Er zijn hardlopers, waar ik dat niet van verwacht. Hondenuitlaters die helemaal in hun beest opgaan. En er zijn mensen die aan het bellen zijn, of die een dikke koptelefoon op hebben. Die maken gehaast hun rondje 's ochtends voordat ze achter de laptop kruipen en zitten in hun eigen bubbel. 

[GewoonDoen]

Ik ga zondag iets met mijn man doen, een coronaproef uitje met zijn werk. Ik vraag mij af...wil hij wel met mij op stap, zou hij niet liever alleen willen gaan, straks schaamt hij zich voor mij, zeg ik weer iets doms, houd hij niet van mij. 

Maar dat is mijn gevoel, mag ik er wel zijn? Hoor ik hier wel bij?

Ook een kleinkind gedachte in verdorie een volwassen vrouw.

 

Net maakte ik ook een opmerking en mijn dochter en man gaven elkaar een blik van daar gaat ze weer. Express zodat ik het zag. Met de opmerking daarna, van "doe toch eens niet zo onzeker."

Pfff wanneer stopt dit?

 

[Lonster]

Kunnen jullie ook samen lachen?

[GewoonDoen]

Antwoord op mezelf. Door te stoppen met roeren in die pot. En gewoon aangaan, ik weet dat het toch wel gezellig word en ook dit ga overleven.

@Lonster goede vraag. Laatste jaren bar weinig, ik ben achteraf gezien al jaren lichtelijk depressief of niet mezelf. Ik begin nu pas een beetje uit mijn schulp te kruipen. Mijn grapjes zijn niet "mijn grapjes", maar ook aangeleerde grapjes. 

En nu actie, want ik blijf nu weer teveel hier hangen, ook niegoenie. 

[GewoonDoen]

Goede film. 

A beautiful mind.

Gdwnld, dus ik weet niet of hij elders ook te bekijkeni is,  maar als...dan is het een aanrader. (Vind ik)

 

[GewoonDoen]

Ik heb "de Fontein"  besteld. Ik hoop dat ik daarmee wat verder kom. Ik blijf zo hangen in het negatieve. (thuissituatie, het afstoten, kom niet te dichtbij)

De ene keer heb ik em (het positieve) en de andere keer zak ik zo weg in het emotionele.

Ik drink niet, maar heb nu al een paar keer op het punt gestaan van wat kan mij het nog schelen. Misschien red ik hiermee mijn huwelijk wel, maar dat is de grootste kul die ik kan verzinnen....ik weet beter, maar toch

[kruidenthee67]

Oe....niet doen, dat drinken, gewoon niet doen.

Gedeelde smart, halve smart...tja...misschien dat het je 'helpt' te weten dat je niet de enige bent. Die worstelt met...ja...ik noem het met maar 'het leven'.  Het gezwabber van positief naar negatief (als ik je goed lees).  De moeite met 'verbindingen'...met jezelf, met de ander, de relatie.  En dan nog hormonale veranderingen...ja, het wat kan mij het allemaal nog schelen gevoel steekt ook hier met regelmaat de kop op. En dat vind ik zwaar...vermoeiend...houdt het dan nooit op? En dan toch die vragen steeds, mankeert en dan wat? Depressie? Burnout...eoa persoonlijkheidsstoornis? En dan?

Denk het niet...een stuk zal horen bij mij.  Dus ik worstel vrolijk verder  

Van één ding weet ik zeker dat het me de afgrond in duwt. En dat is drinken. En had ik nu nog gedronken was het wellicht nog veel erger geweest. Daarover bestaat voor mij geen twijfel.

Ik heb de fontein niet gelezen, wel dat andere van haar, wat erop volgt. Boeiend, geen oplossing

Een andere aanrader is 'ongetemd leven'.  Van Glennon Doyle

Maarja, hoeveel ik ook lees, uiteindelijk gaat het om wat ik 'doe'...of 'niet doe'. 

 

En nu ga ik wat 'doen'...kasten op mijn werkplek opruimen...wetende dat ik daar een tevreden gevoel van krijg als het gedaan is.  

 

Keep up the good work 

 

 

[Cleo66]

Mooi boek ,  maar zoals kruidenthee schrijft,  geen oplossing . Misschien wel net dat inzicht wat je verder gaat brengen.  Een veel beter idee ook en veel meer kans van slagen dan naar de fles grijpen 

[GewoonDoen]

Nee, snap ik. Het komt allemaal een beetje op hetzelfde neer.

Het komt langs, gaat er over lezen en denkt dat wil ik ook bij de psych bespreken. De psych vertellen waar ik last van heb? Dat hoort hij eigenlijk te weten.

Ondertussen weet ik al wat er in dat boek staat. Ik heb gisteren de hele dag lopen janken, lezen en en naar een podcast over dat onderwerp geluisterd. En ik hoop dat de psych dat knopje bij mij weet om te zetten. Dat kan hij niet, dat moet ik zelf doen, maar ik heb wel iemand nodig die de juiste dingen zegt. En dat is iets stoms, ik probeer hem te overtuigen ofzoiets. (Ik zit bij de verkeerde).

Gistermorgen werd ik getriggert onbewust en ik ben niet meer gestopt met denken, janken en ik weet waar het vandaan komt, alleen dat was dus achteraf.

Ik heb dus nu een enorme jank kater. Hoofdpijn, rode ogen enz...ongelofelijk hoe dit in zijn werk gaat. Herbelevingen continu, dan weer even pauze en hop daar is er weer één. Dit vreet energie.

En dan blijf ik er in hangen....En moet ik er dus weer uit komen, door leuke dingen te doen, afleiding, maar ik moet er ook doorheen, het zien en ik zie het, maar elke keer te laat.

En vergeven....

[Etty]

40 minuten geleden zei GewoonDoen:

En dat is iets stoms, ik probeer hem te overtuigen ofzoiets. (Ik zit bij de verkeerde).

 

Waarvan probeer je hem te overtuigen? 

Als hij de juiste dingen gaat zeggen, dan is hij net een zelfhulpboek.  Misschien kun je juist iets met de weerstand die hij oproept? Is dat bespreekbaar?

Ik vond het altijd lastig om mezelf echt te laten zien, ging toch iets hooghouden bij de psych.  

 

[GewoonDoen]

Dat het allemaal niet opgelost is met mijn verhaal te vertellen. Dat ik me probeer groot te houden, dat het allemaal wel meevalt, dat ik het verhaal zo weet te draaien dat het niet aan mij ligt, maar bij de ander.

Dat ik het gevoel heb dat mijn man niet van mij houd, terwijl dat wel zo is en ik degene ben die alles afstoot. Wil hij links, dan ga ik rechts. Mijn regels, niks samen. En als we iets samen zouden gaan doen, dan onbewust zal ik ervoor zorgen dat het niet leuk is, want dat gun ik mezelf en de ander niet. Ik mag niet gelukkig zijn, want dan voel ik me schuldig. Hij mag niet gelukkig zijn, want dan ben ik jaloers. En dat wil ik allemaal niet, want ik wil hem juist gelukkig zien, maar ik verknal het hoe dan ook. Het zal nooit goed zijn.

Mijn man ziet het, weet het ook allemaal te vertellen, uit te leggen, ik snap het en ik zie het ook en toch blijf ik het doen. Er dwars tegenin gaan. Daar doe ik mezelf, mijn kinderen en hem, zo een tekort mee.

Ik zit te wachten tot hij zegt ik ga...dan kan ik zeggen zie je nu wel, ik had gelijk. Maar dat weet hij ook, dat zegt ie zelf. Ik ontneem mijn geluk en zet een enorme rem op zijn geluk.

Dus iets van regressie therapie of familie opstelling zou iets kunnen zijn. 

Geen lieve woorden, met me mee praten, want dat geloof ik niet, ik mag er niet zijn, en ik kan het toch niet, dát.

Terwijl ik weet dat het andersom is, maar ik heb dat gevoel absoluut niet.

 

 

[GewoonDoen]

Die film  a beautiful mind, je ego negeren, doorzetten, volhouden, het komt goed, die werkt ook nog even door in mijn hoofd.

Mijn ego is soms erg overheersend en ik trap er vaak in om mezelf en anderen zo voor de gek te houden. 

[GewoonDoen]

En nu actie, iets anders, want anders weer een dag naar de filistijnen.