Spring naar bijdragen

hoi


bumperjim

Aanbevolen berichten

Nou, net ff gras gemaaid, en eigenlijk is het net als autorijden: als je het 10% langzamer doet, verbruik je 20% minder energie. Ik realiseer me nu dat ik dat soort dingen vroeger altijd in een soort "forceren" mode deed, als ware het een sportieve prestatie. Na afloop had ik dan ook echt "afgezien" vooral als t een beetje warm was. En alles wat er gebeurt is dan een tegenslag, bv net voor het eind is de benzine op: #€£¥$&@!!!! Terwijl je het ook veel kalmer aan kan doen en als je dan benzine moet bijvullen dan doe je dat doodkalm. (Ik probeer het woord mindful niet te gebruiken :D )

Pfoe ik leer een hoop deze dagen. 

Bah wat lijk je toch veel op je vader, zegt mn vrouw soms, want die zat ook altijd te stressen en is aan een hartinfarct overleden. Ik zat altijd op datzelfde spoor maar ik geloof dat ik nu de juiste afslag heb genomen. 

bewerkt door bumperjim
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Jim ik volg je nauwlettend. 

En  vertrouw erop, zodra ik je een van de modewoorden "zenn", "mindfull", "vitaliteit" of zo zie gebruiken gaat t stopbordje op: "ho jim, verkeerde afslag!"

:D

"10%minder snel, 20% minder energie", das een mooie, dank!

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

LOL

Het probleem van mindfulness is dat je er duizenden boeken over kan lezen, die ik allemaal vreselijk interessant vind en waar ik het vreselijk mee eens ben en die allemaal weer verwijzen naar nog meer boeken en websites en apps en die kan je dan ook weer gaan bekijken dagenlang en avondenlang... en dan ben je nog geen steek opgeschoten. 

Ik heb nu een jaar of 2 gemediteerd en telkens het gevoel gehad van goh ja, joh, wat zijn we mindful hè, en eindelijk nu pas bij het grasmaaien tegen mezelf gezegd nou doe je het netjes met je kop erbij zonder jezelf voorbij te stressen. 

Ik moest kennelijk eerst burnout. Zoals een alcoholist eerst gruwelijk te ver moet gaan voordat ie echt gaat stoppen. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 2 weeks later...

Even een moment van trots op mijn allesie die is gestopt met roken. Ze doet het gewoon staalhard. Ja na het eten heb ik wel veel zin, zegt ze, maar dat duurt maar 5 minuten. Ze heeft nicotine patches maar die vergeet ze de helft van de tijd op te doen. 

Ze zeurt er veel minder over dan ik, toen ik met drinken stopte. 

Er gaan wel heeeeeel veel ferrero rochers doorheen deze week, maar goed, das minder ongezond :) 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 2 weeks later...

Gesprek met baas gehad, die daarna weer met de Grote Baas heeft gepraat. Grote Baas begint nu kennelijk langzaam door te krijgen dat wat ik doe eigenlijk 2 banen is. De helft van wat ik doe gaat nu over naar een nieuw iemand die in juli begint. Nou hèhè, eindelijk word ik gehoord. 

Moet ik in de tussentijd gewoon rustig aan blijven doen. 

Pffff daar was een hoop ergernis en stress van mijn kant bij nodig. Die gasten (micromanagers) zijn maar voor 1 ding doodsbenauwd: stel je voor dat iemand van het team even niks te doen heeft en gaat zitten lanterfanten! Dan kan je ze maar beter bedelven onder een vreselijke hoop werk, maak niet uit wat. Ja de hartelijke groeten.

bewerkt door bumperjim
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Heel fijn bericht. Dat is echt goed nieuws wat het betekent niet alleen dat er daadwerkelijk verlichting van je takenlast aan zit te komen maar ook dat je leidinggevenden meedenken. Het verbaast me trouwens nog steeds dat je meteen weer fulltime aan het werk bent gegaan na een toch best wel forse inzinking. In overleg met de bedrijfsarts komen tot een voorzichtiger opbouwschema vanuit deeltijd is nog iets wat je misschien in je achterhoofd kunt houden als het toch te zwaar blijkt te zijn.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

I guess so. Maar ik moet nog wel met mezelf bezig, want ik ben in staat om met de helft vd hoeveelheid werk ook nog wel in de stress te schieten als ik mn houding niet verander. Die ergernis en kwaadheid die komen ergens vandaan. Daar ben ik met de psych mee bezig. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

20 uur geleden zei Bob:

Heel fijn bericht. Dat is echt goed nieuws wat het betekent niet alleen dat er daadwerkelijk verlichting van je takenlast aan zit te komen maar ook dat je leidinggevenden meedenken. Het verbaast me trouwens nog steeds dat je meteen weer fulltime aan het werk bent gegaan na een toch best wel forse inzinking. In overleg met de bedrijfsarts komen tot een voorzichtiger opbouwschema vanuit deeltijd is nog iets wat je misschien in je achterhoofd kunt houden als het toch te zwaar blijkt te zijn.

Ja het voelde goed en het is niet stressvoller dan om halftijds te gaan werken en dan te zien hoeveel werk er moet gebeuren maar niet kan :) Het wordt ook op diverse sites aangeraden om zsm weer aan het werk te gaan als het kan.

Maar ik laat nu bewust bepaalde dingen lopen en mijn baas pikt een aantal zaken op. Van de andere collega's kan ik niet teveel verwachten, die zijn of met ziekteverlof of hebben ontslag genomen en zitten hun tijd uit of zitten ook over de oren in t werk :) haha wat een catastrofe. Juni/juli nemen we 2 mensen aan.

Nu dat er uitzicht is op een meer redelijke werkverdeling over een paar maanden, krijg ik weer motivatie, itt tot een onafzienbare berg werk waar ik een soort van manisch depressief van werd: soms zat ik een uur lang voor me uit te staren, dan weer als een idioot proberen zo snel mogelijk alles af te raffelen. Tis nu tijd om weer op een normale manier te functioneren. Sporten helpt ook, nam ik haast geen tijd meer voor in aanloop naar mn burnout. De prioriteiten anders zetten. Gezondheid en gezin eerst. 

bewerkt door bumperjim
Link naar opmerking
Deel via andere websites

1 uur geleden zei bumperjim:

I guess so. Maar ik moet nog wel met mezelf bezig, want ik ben in staat om met de helft vd hoeveelheid werk ook nog wel in de stress te schieten als ik mn houding niet verander. Die ergernis en kwaadheid die komen ergens vandaan. Daar ben ik met de psych mee bezig. 

Doe je goed. Het werk is maar één kant. En in de stress schieten kan altijd. Zal ook altijd wel (even) gebeuren. We werken aan de scherpe kantjes, maar zijn niet gemaakt om perfect te zijn toch?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Op 27-4-2019 om 07:11 zei bumperjim:

I guess so. Maar ik moet nog wel met mezelf bezig, want ik ben in staat om met de helft vd hoeveelheid werk ook nog wel in de stress te schieten als ik mn houding niet verander. Die ergernis en kwaadheid die komen ergens vandaan. Daar ben ik met de psych mee bezig. 

BJ ik las gisteren een kop van een artikel op internet dat mensen met een burn-out ergens gewend zijn zichzelf te verraden. De zin raakte me, want mensen met een drankprobleem doen ook niet veel anders dan zichzelf verraden. (en maar denken zo goed te zijn voor anderen....☺) ver over eigen grenzen gaan dus. Helaas kon ik dat stuk niet terug vinden, en heb het niet gelezen wegens tijdgebrek, maar de kop zei al voldoende voor mij.
Ik herken mezelf daar ook wel in. Heb o.a. in therapie geleerd meer gezond egoisme aan te leren (preekte ik ook al jaren tegen anderen) en dat praktiseer ik zelf nu ook maar eens. Misschien ook voor jou een handvat bij je psych? Het druist wat in tegen wat we in onze opvoedingen er ingestampt krijgen, maar bevalt me veel beter.
 

bewerkt door lady jane
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Volgens mn broer (die op kritieke momenten altijd de juiste raad geeft) is de ergernis het eerste teken van stress. Volgens hem zit ik alweer terug in het zelfde schema van teveel hooi op de vork. Zit ik mezelf dus inderdaad te verraden op dit moment.

Richting de volgende burnout. Maar deze keer heb ik voorkennis :) Nu is het de zaak om bij te sturen. Das de missie voor vandaag. Prioriteiten stellen, dingen opzij zetten, even stoppen met drukte maken en rustig focusen. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 3 weeks later...

Mn oudste dochter gaat deze zomer een paar weken naar het buitenland bij een gastgezin en moest zich inschrijven en zich (en ons) voorstellen in een kantje A4 in het Engels. Wat leuk om eindelijk te lezen wat zij (enorme introvert) nooit uitspreekt. Ze klinkt als een heel gelukkige meid. Ik had haast tranen in mn ogen :) 

Zo zie je maar weer, al die verzopen jaren zijn niet helemaal verknald ;) 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik ben nu trouwens officieel peukhouder. Heel af en toe wil mijn allesie graag 1 peuk na het eten. Niet meer dan 1 per dag en gemiddeld 3 of 4 per week. Nou dat mag. Ik heb ze verstopt en dan haal ik er heel officieel 1 tevoorschijn voor het Grote Genieten. Ach zegt ze zo lekker is het niet maar na het eten heb ik er erg veel zin in. 

Tis OK :) 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Voor mij zou het ook niet werken. Van alle twee de kanten niet. De rol van sigarettenbewaarder zou ik ook niet graag op me nemen.    

Maar ja, wie weet. Je probeert eens wat uit. Ik heb ook een tijdje gebietst van collega's, die ik dan weer een vol pakje gaf. Het helpt even, om minder te roken. Maar je bent er juist nog helemaal niet vanaf, als je al niet je eigen pakje kan beheren.

 

bewerkt door Lonster
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Snap alle argumenten en dan ook Jim de peukenhouder. Ja ze zal daardoor al een heel stuk minder roken. Vind het lief en aandoenlijk van Jim dat hij dit deelt. En kan best werken, ook daarin moet en kan je afbouwen. Een bevriend echtpaar doet dit ook zo van mij. Daardoor rookt ze er nog maar 3 ipv 60 per dag. Al heel wat.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Haha jullie hebben allemaal gelijk natuurlijk :) Ik ben de eerste die altijd zegt dat eerst helemaal de stekker eruit moet. Dit is inderdaad niet de juiste aanpak, geeft ze inmiddels ook toe. Ze heeft alweer een pakje gekocht waardoor de peukhouder werkloos is geworden  

Lastig hoor, verslavingen :P 

 

bewerkt door bumperjim
Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 1 month later...

Yowzer!!

Ik kom van 86 toen ik nog een hoop dronk. In plaats daarvan eet ik veel chocola. En met vet vervangen door spieren (2x per week 1 à 2,5 uur sporten nu) raak je ook weinig gewicht kwijt.

Niettemin een mijlpaal. Was wel een jaar of 10 geleden denk ik, dat ik aan de goede kant van de 80 kg zat.

Heeeeel diep uitademen voor het wegen ;) 

 

7EB0CB4C-A7DD-4F33-AE03-59366EAA4590.jpeg

bewerkt door bumperjim
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...