Doorzoek de gemeenschap

Hello all, Wat is het ten eerste goed om te zien dat hier zoveel informatie en tips met elkaar gedeeld worden. Daar kan de "reguliere" "zorg" nog een puntje aan zuigen in mijn ogen. Korte historie. Ik heb een af en aan beleid gehad met oxazepam vanwege terugkerende onrust, angst en paniek. Ik schat zo in eens in de 2/3 maanden een week tot 10 dagen variërend van 5-30 mg oxazepam per dag. Afgelopen februari tweemaal in crisis terecht gekomen door gebruik/ophoging van antidepressiva citalopram (was niet zo goed voor mijn hersenpan blijkbaar) Kortom, in crisis tweemaal een week op 30 mg diazepam per dag gezet. In de tussenperiode (2 weken) weer 5-30 mg oxazepam per dag. In twee weken ben ik nu gezakt van 30mg diazepam per dag naar 12.5, dat ging redelijk. Echter, deze stap van 15 naar 12.5 bezorgt me weer meer klachten. Ik slaap de hele dag en ben veel misselijk. Angst en paniek valt opzich nog mee, maar ik ben nu wel bang voor wat nog moet komen. Vorige cut van 30 naar 15 stabiliseerde ik na ongeveer een week. Het idee is om elke week met 2.5 mg te gaan minderen. Wat is jullie visie erop. Ik sta onder begeleiding van een psychiater. Voor de geïnteresseerden zal ik hieronder m'n "slik geschiedenis" kopiëren. Maar dit is wel een beetje de essentie. Ohja, van de citalopram ben ik van 10 naar 20 gegaan (crisis!) Terug naar 10 en nu op 5 mg per dag de afgelopen 2 weken. --------------------- 19 november: 10 dagen oxazepam tot 30 Mill per dag 3 weken niks 10dagen: 9 December: 10 dagen oxazepam tot 30 Mill per dag Januari geen oxazepam 5 weken niks 7 dagen: 7 februari: 7 dagen oxazepam tot 30 Mill per dag Toen een week geen oxazepam Vanaf 14 februari +/- 4 weken 5-30 mg oxazepam p dag 27 februari 4x lorazepam plus oxazepam 2x 10 voor 5 dagen Daarna opname crisis 3x10 mg diazepam voor een week Daarna 3x10 mg oxazepam per dag voor anderhalve week Daarna opnieuw crisis opname 3x10 diazepam p week Nu afbouw een week 15 mg P dag diazepam 6 april 4 dagen op 12.5 mg P dag diazepam.

Hoi Ik ben nieuw hier. Ik had nooit gedacht dat ik mijn verhaal ooit op een forum zou doen, maar ik heb het gevoel dat ik alle steun kan gebruiken om er deze keer door te komen. Ik ben nu 43, en kamp al meer dan 25 jaar met verschillende verslavingen. Ik ben nu eenmaal zeer verslavingsgevoelig, lol. Mijn hypersensitiviteit zorgt ervoor dat ik steeds op zoek ben naar een manier om de wereld een beetje draaglijk te maken. Ik heb mijn eerdere verslavingen (2 jaar alcohol, 10 jaar marihuana, 8 jaar speed, dan enkele jaren clean om opnieuw gedurende 3 jaar te hervallen in mijn speed-verslaving) eigenlijk met relatief weinig problemen kunnen overwinnen, maar de benzo verslaving waar ik momenteel mee kamp is toch wel heel andere koek. Ik ben jaren geleden benzo's beginnen gebruiken vanwege mijn speedverslaving. Na 8 jaar te hebben geleefd op een absoluut minimum aan slaap (ik gebruikte speed 24/7), leerde ik dat slaap toch wel heel belangrijk was voor mijn mentale gezondheid (Duh!) en ontdekte ik benzos. Ik ben op een bepaald moment van de ene op de andere dag gestopt met beide, zonder dat dat noemenswaardige problemen opleverde. Enkele jaren later herviel ik in de speed verslaving, en nam ik ook weer enorme hoeveelheden benzo's (Temazepam, Dormicum en Lendormine) om alsnog te kunnen slapen. In juli 2019 ben ik met alles gestopt - cold turkey, wat makkelijker bleek te zijn dan ik verwacht had. Ondertussen ben ik zo ver dat ik een paar keer per jaar, als ik uitga, speed op een recreatieve manier kan gebruiken, zonder dat er achteraf het verlangen is naar meer, en ik kan ook zonder problemen 'nee' zeggen als het mij wordt aangeboden. Enkele maanden geleden, echter, zijn de benzo's terug mijn leven binnengeslopen. Even wat context: ik heb de laatste 4 jaar 4 rugoperaties ondergaan, en ben nog steeds herstellende. ik ben al 4 jaar voor het grootste deel aan huis gebonden. Naast mijn partner (die de hele dag uit werken is), zijn mijn katten mijn enige gezelschap. Ze betekenen alles voor me. In september of oktober werd één van de katten ziek. Ik maak me al zorgen bij het minste, en op dat moment leefde ik van paniekaanval naar paniekaanval. 's Avonds in bed lag ik te tobben en te huilen, slapen zat er niet in. De Lendormine die ik door mijn huisarts voorgeschreven kreeg hielp niet voldoende, dus greep ik terug naar een middel waarvan ik zeker wist dat het mij zou kunnen laten slapen zonder erover te hoeven nadenken: Dormicum (15mg). Uit mijn vroegere ervaringen met het middel wist ik dat ik daarvan gewoon 'out' viel. Al snel was eentje 's avonds niet meer voldoende, dus dat werden er twee. Als ik 's morgens te vroeg wakker werd, zag ik zó op tegen die lange dag, dat ik nog eentje (of twee) extra nam om langer te kunnen slapen, zodat ik minder tijd te overbruggen had tot mijn partner thuiskwam van haar werk. Nu weet ik dat het waarschijnlijk mijn depressie was die weer de kop op stak. De laatste 3 maanden voelde ik mij 's middags zo slecht dat ik ook 's middags 2 Dormicums nam om een middagdutje te kunnen doen. (= ik gebruikte dus 60mg tot 90mg/dag + reglematig nog extra Lendormine) - ik realizeer me nu dat ik toen al last had van ontwenningsverschinselen. Ze wegslapen was de enige oplossing. Het was een vicieuze cirkel: mijn partner wist van niets, dus ik voelde mij niet enkel slecht over het nemen van alle benzo's, maar ook over de oneerlijkheid en de leugens die ermee gepaard gingen. Hoe slechter ik me voelde, hoe meer ik enkel wou slapen. Ongeveer een week geleden besloot ik dat het genoeg was geweest. Ik wou niet meer liegen, ik wou af van die afhankelijkheid. (Dormicum in die hoeveelheden is trouwens een dure grap. Aangezien ze hier in België niet in tabletvorm te krijgen zijn, kon ik niet anders dan bestellen op shady Nederlandse sites - het was elke keer opnieuw hopen dat ik niet opgelicht werd.) Dus zondagavond nam ik mijn laatste 2 Dormicums, er ten volste van overtuigd dat ik ook dit weer te boven zou komen. Boy, was I wrong! Tegen maandagavond voelde ik me slechter dan ik me ooit gevoeld heb. Mijn hele lijf trilde, ik had hartkloppingen, ademhalingsmoeilijkheden (paniekaanval??). In het midden van de nacht kón ik gewoon niet meer. Ik had ondertussen het een en ander opgezocht, and mij gerealiseerd dat alles wat ik voelde 'gewoon' ontwenningsverschijnselen waren. Ik heb mijn vriendin wakker gemaakt, en haar alles opgebiecht. Ik voelde mij zelfs zo slecht dat ik zelfs geen Dormicum meer durfde nemen, uit angst dat ik het niet zou overleven. Ik ben maandag en dinsdag door een hel gegaan. Ik kan zelfs niet beschrijven hoe slecht ik me voelde - ik weet enkel dat ik dit NOOIT meer wil meemaken. Dan maar naar de huisdokter gebeld en alles opgebiecht. Gelukkig heb ik het getroffen met mijn huisarts. Ze was heel begrijpend, en heeft zich ontzettend ingezet om een manier te zoeken om me te helpen. Ze nam contact op met een arts die gespecialiseerd is in verslavingen. Die stelde een ziekenhuisopname voor, waar via een infuus zou worden afgebouwd. Dit zou de snelste manier zijn, met de minste ongemakken. Een ziekenhuisopname zou waarschijnlijk 10 tot 14 dagen duren, afhankelijk van hoe mijn lichaam zou reageren. Ik zie hier echt tegenop, om een aantal redenen. O.a. - door de coronacisis is bezoek niet toegelaten, ik zou daar dus de hele tijd geïsoleerd zitten - hier thuis kan ik doen wat ik wil. Als ik me slecht voel ga ik een wandelingetje maken, doe wat huishoudelijk werk, spendeer wat tijd met de kippetjes + ik kan mijn avonden doorbrengen met mijn vriendin. In het ziekenhuis lijkt het mij moeilijk om afleiding te vinden als ik me slecht voel - de katten zijn 21 jaar, en aan het sukkelen. Als er iets met hen gebeurt terwijl ik niet thuis ben, vergeef ik het mezelf nooit Mijn huisarts contacteerde een specialist in het ziekenhuis, en gelukkig stelde deze voor dat ik het eerst thuis zou proberen,. Als het niet lukt, kan ik alsnog vragen om opgenomen te worden. Ik heb sinds vrijdag een afbouwschema met Diazepam. Week 1: 45mg Diazepam 's avonds and 45 mg 's ochtends vroeg Week 2: 40mg 's avonds and 40mg 's ochtends etc.... Na 10 weken zou ik op 0 moeten zitten Ik moet eerlijk toegeven dat ik enorm geschrokken ben van de hoeveelheden. Ik heb nooit echt beseft dat het zó erg was. Weten dat Dormicum in de palliatieve zorg wordt gebruikt, en dat de meeste mensen die dit daar toegediend krijgen sterven van minder dan de helft van de dosis die ik dagelijks nam is een heel creepy idee. Ik ben dus nu aan dag 2 van mijn Diazepam behandeling. Ik neem mijn avond dosis om een uur of 10, en de ochtendosis om een uur of 6, half 7. Ik heb gelezen dat Diazepam normaal zo'n 8 tot 10 uur werkt, maar meer dan 5 uur slaap achter elkaar zit er nog niet in. Gelukkig zorgt het middel ervoor dat ik 's nachts best 3 uur kan wakker liggen (van 3 to 6, bijvoorbeeld) zonder dat ik begin te malen in mijn hoofd. Ik heb veel minder ontwenningsverschijnselen (wat waarschijnlijk normaal is met zo'n hoge dosis ), maar de eerste uren na het ontwaken zijn toch moeilijk. Ik probeer bezig te blijven om er niet te veel bij te hoeven stilstaan, maar door mijn rugproblemen (en het hele corona-gedoe) is dat niet altijd even makkelijk. Ik ben gelukkig overdag niet zo suf als ik verwacht had, maar ik heb wel het gevoel dat ik me door de dag sleep. Vanaf het moment dat mijn vriending thuis is, gaat het goed. Ik heb voldoende afleiding, + ik doe mijn best om haar niet te veel te belasten, en doe me vaak beter voor dan ik me voel. Wat echt helpt, vreemd genoeg. Maar ik ben bang.... doodsbang. Ik weet echt niet of ik dit 10 weken volhoud (zelfs nu - mijn ontwenningsverschijnselen zijn minimaal, omdat de dosis Diazepam deze week nog gelijk is aan wat ik voordien nam. ) Wat als de dosis volgende week wordt verlaagd? Ik wil me nooit meer voelen zoals ik me eerder deze week gevoeld heb - dat zou ik echt niet aan kunnen. Ik weet dat mijn bericht lang is, maar het doet me eerlijk gezegd goed dit allemaal even op te schrijven. Naast mijn vriendin en de huisdokter is niemand in mijn omgeving op de hoogte. Binnen enkele dagen zal ik het ook moeten opbiechten aan mijn psychotherapeut. Ik schaam me dood omdat ik zo stom geweest ben het zo ver te laten komen, dus ik wil mijn vrienden hier het liefst buiten houden. Het gevolg is natuurlijk dat ik op weinig plaatsen terecht kan als ik het moeilijk heb. Vandaar mijn beslissing om hier even open kaart te spelen. Ik vermoed dat sommigen onder jullie ooit ongeveer in dezelfde situatie gezeten hebben, en tenminste begrijpen waar ik mee worstel....

Hallo, ik heb 2.5 mnd diazepam gebruikt (2x 2.5 mg per nacht). Kwam er toen achter dat dit verslavend was en ben toen in 2 weken geminderd naar 2.5 mg per 5 dagen. Heb dit 1.5 mnd gedaan. Dacht dat ik er vanaf was maar kwam er 10 dgn geleden achter dat ik feitelijk nog verslaafd was. Ben nu 10 dagen helemaal gestopt. Heb redelijke en slechte dagen. Kom er steeds meer achter dat dit nog wel even blijft duren.

Lieve allemaal, hoe gaat het met jullie, zo voor kerst? Ik ben sinds een paar dagen totaal van de leg. Zeer gespannen, drink en eet daardoor ook minder goed. Voel me alsof ik teveel gedaan heb en overspannen ben. Maar het is de AD ontwenning. Bedenk me ineens dat ik 10 december precies 2 jaar van de benzo af ben. Maar ik voel het dit jaar niet en zie het niet. Voel me slecht en down en niet functioneel. Terwijl ik dit schrijf zit ik in mijn pyjama en kamerjas aan tafel, wel met ontbijt achter de kiezen. Ik ging naar bed met het lichaam van binnen trillend van top tot teen, en werd er ook weer mee wakker, maar bij het wakker worden ook angstige spanning. Een sensatie die ik al lang achter me had gelaten van de benzo-ontwenning. Toen liet ik het gewoon gebeuren. Nu maak ik me zorgen. Nu mis ik het vertrouwen en ben ik bang. Voor iedereen die weet hoe sterk ik altijd ben en hoeveel hoop en positiviteit ik altijd heb, is dit weer een goed voorbeeld hoe psychisch ondermijnend afbouwen van psychomedicatie is. Ik twijfel aan alles, reageer overgevoelig op elke kleine prikkel. Ik wil in mijn hoofd graag mijn planten verpotten, maar ik vertik het tegelijkertijd omdat ik ook bang ben voor verlies van energie. Ik wil eigenlijk de was doen, maar wil het ook eigenlijk niet doen, want ik kan het niet opbrengen qua energie. Wat natuurlijk niet waar is eigenlijk, maar toch kan/wil ik het niet ,terwijl ik het tegelijk juist wil doen...KOEKOEK echt. Ik ben bang voor de kerst en zie mijzelf al weggekropen met mijn laptop in bed ( bij een vriendin de 1e en bij mijn ouders de 2e). Omdat ik het gewoon niet zie zitten. Jongens jongens wat een mindf zeg.

Beste lotgenoten, Ik ben van 8mg alprazolam naar 2 mg alprazolam gegaan in opname bij de paaz in 2 weken wat veel te snel ging en ik ook doodziek was, thuis ben ik samen met toenmalige psychiater afbouwschema gaan maken omzetten eerst naar diazepam. Ik liet haar de astonmanual zien. alleen wilde ze z i ch houden aan 0.5mg alpra=5mg dia . Ik zit nu 8 dagen geheel op 4x 5mg diazepam en ik trek het niet meer,ik was al zwaar depressief en paniekaanvallen en angst en heb ernstig chronische pijnen,en migraine en clusterhoofdpijn. Maar nu ben ik zo vreselijk diep depressief en zwaar suïcidaal. Ik huil de hele dag , me hoofd ontploft van de ideeen om er een eind aan te maken. ik kras mezelf om die afschuwelijke suïcidale gedachtes niet te voelen. Voel me zo uitzichtloos en radeloos,de pijn gaat nooit meer over,ik kan niet meer lopen vd pijn,en de zeer ernstige depressie Zal ook nooit meer overgaan. Volgens me man zal dat wel weer minder worden als ik gewend ben a a n de diaze p a m ipv alprazolam. Zou dat kunnen dat het tijdelijk is deze ondraaglijk zware depressie. Ik zit nu 8 dagen 24 uur pd in crisis.ik gebruik ook zolpidem elke dag a l jaren. Die zou ik daarna moeten afbouwen. Ik zou 18dec.beginn e n met diazepam 1mg per 2 weken af te bouwen maar blijf nu tot 10 januari op 4x 5mg diazepam.zou de depressie verergering door de overgang n aar diazepam kunnen komen en zal dat weer snel verminderen of depressie blijft zelfde depressie

Beste hulpverlener Ik ben bezig met het afbouwen van Oxazepam. Ik ben in vier weken van 30 mg per dag naar 15 mg per dag gegaan. Ik heb dit middel in totaal 16 jaar gebruikt (variërend van 10-40 mg per dag, de laatste maanden voordat ik ging afbouwen dus 30 mg per dag). In het begin had ik veel last van ontwenningsverschijnselen, daarna werd het wat minder, maar nu lijken ze weer heftiger terug te komen. Ik heb geen extreme ontwenningsverschijnselen en kan dan ook wel redelijk normaal functioneren, maar het voelt niet prettig (zweten, hoofdpijn, strak hoofd, lichte spierpijn overal, soms duizelig, soms moeite met concentreren, sneller moe (vooral na zweetaanval)). Ik denk er over om de huisarts te vragen om over te stappen naar diazepam en daarmee verder af te bouwen. Mijn vraag is: wat zijn de voor- en nadelen van deze overstap? Ben je bijvoorbeeld veel suffiger van diazepam dan van oxazepam? Ik wil wel graag gewoon blijven werken en daar hoort soms ook autorijden bij. Met oxazepam heb ik daar nooit problemen mee ervaren. Is dit met diazepam anders? Ik hoor het graag, Hartelijke groeten, Noxazepam

Pff...bijna afgebouwd! Vandaag nog 0.3 Mg diazepam, morgen en zondag 0.2 Mg en maandag de laatste tablet van 0.1 Mg. Uiteindelijk ruim 3 maanden over gedaan om van 10 Mg naar 0 te gaan. Van 10 naar 5 in 28 dagen, van 5 naar 2 in 28 dagen en nu van 2 naar 0 in 28 dagen. Van 40 naar 30, 30 naar 20 en van 20 naar 10 is mij gelukkig erg makelijk afgegaan Ondanks de afbouwstrips toch last gehad van klachten. De echte klachten begonnen van 5 Mg en lager maar het is te doen -:) Duizeligheid, spieren die trilde, last van mijn darmen, hoofdpijn.. Ik ben 4 jaar geleden begonnen met kalmeringstabletten doordat ik een zware burn-out kreeg gevolgd door een scheiding begin vorig jaar. Ik heb wel mijn achterliggende problemen aangepakt; ADD en angststoornis. Dit heb ik middels Neurofeedback gedaan. Ik wens iedereen veel sterkte en succes met afbouwen!

Hoi allemaal, Ik zou graag in contact willen komen met mensen die op dit moment ook bezig zijn met het afbouwen van diazepam (of vergelijkbaar) om ervaringen uit te kunnen wisselen. Ik heb het erg zwaar met het afbouwen (en dat is nog zacht uitgedrukt), weet niet precies hoe snel/langzaam ik moet afbouwen (ik volg nu ongeveer het Ashton Manual) en mis heel erg steun en begrip uit mijn omgeving! Ik heb al eerder wat dingen geschreven hier op het forum maar heb even geen overzicht meer... Vandaar nu even een nieuw topic. Ik hoop van jullie te horen!

Help, Ik ben sinds oktober 2016 zwaar depressief. Eindelijk medicatie gevonden die me helpt. In tussentijd heeft de hulpverlening me aan de lorazepam geholpen. Dat wil ik nu graag afbouwen. Op advies van iedereen en elke website ben ik gisteravond overgestapt van Lorazepam naar Diazepam. Halve nacht liggen trillen. Vanmorgen weer een dosis diazepam want ik gebruikte de lorazepam ook 2x pd. (Ik was al afgebouwd van 2 mg naar 1 mg lorazepam) Maar nu ben ik zo naar. Super slap, buik pijn , soms misselijk, makkelijk trillerig...en alles wat ik er over lees brengt niet bepaald verlichting. Waarom schrijft iedereen dat je de overstap van lorazepam 1mg naar Diazepam 5 mg niet merkt? ?? Ik kan niet meer. Word er nu zelfs angstig van. Ben niet suf gek genoeg. Heeft iemand nog tips? Please?

Vorige week vrijdag heb ik [hopelijk] voor het laatst mijn dagelijkse 0.6 g diazepam dosis ingenomen. Die stop was niet gepland: ik was ergens blijven logeren en had mijn medicijnen vergeten. Van de nood heb ik dan maar een deugd gemaakt en heb toen besloten om vanaf die dag mijn 'benzo' deur - hopelijk - definitief achter me te sluiten. [Mijn afbouwverhaal begon in 2013, toen de huisarts me erop wees dat de Rivotril die me in 2005 tegen insomnia voorgeschreven werd, zwaar verslavend was.] De eerste 36 uur na de allerlaatste inname verliepen redelijk, maar vanaf zondag begon ik te merken dat ik me meer en meer teruggetrokken en vervreemd van mezelf voelde. Alsof ik niet bij mezelf kan. De lusteloosheid, moedeloosheid overheerst mijn dagen en beneemt me van het verlangen naar elk sociaal contact. Ik moet me mechanisch dwingen om met mensen te spreken. Het lukt me bijna niet om in het hier en nu te zijn. Het is alsof mijn innerlijk leven 'bevroren' is. Nu is het zo dat mijn afbouw jaren behoorlijk traumatisch waren [zoals voor velen waarschijnlijk het geval is]. Telkens weer dacht ik dat ik 'schuldig' was aan die zwaarmoedigheid, lusteloosheid die me overviel. Het kwam meestal niet in me op dat dit ontwenningsverschijnselen zouden kunnen zijn. Door de jaren heen zijn mijn sociale contacten herleid tot mijn huisgenoten met wie ik samenwoon waardoor ik in een soort isolement terecht kwam. Die lusteloosheid, die op alle vlak lijkt door te werken, heeft zijn tol geeist, en nu die terug toeslaat vraag ik me af of dit blijvend zal zijn. Van nature ben ik een heel levendige persoon, maar die ben ik nu al zo lang kwijt ... Tijdens de lente van 2017 heb ik 4 maanden vlot kunnen afbouwen van 10mg diazepam naar 2mg. Gedurende die maanden was ik helder van geest. Alsof ik mezelf helemaal terug gevonden had. Ik was aangenaam verrast door die ommekeer, en greep de gelegenheid om dus tijdens die maanden verder af te bouwen. De ontwenningsverschijnselen gedurende die tijd waren miniem vergeleken met wat ik voordien [en nadien] al had meegemaak. Vorige zomer raakte ik emotioneel uitgeput en kreeg een soort van inzinking. [stress? depressie?] Sindsdien heb ik gewacht om die laatste 2mg af te bouwen. Ik raakte maar niet meer 'bij mezelf' ... Probeerde het toch maar bleef zwaar worstelen met onzekerheid, lusteloosheid, verlies van toekomst perspectief ... en voelde me emotioneel afgesneden van de wereld in en om me heen. Sinds januari heb ik een paar momenten gekend waar die uitzichtloze buien opklaarde. Die 'opklaringen' zijn zo verrassend en onvoorspelbaar. Meestal gebeuren ze 's morgens. Dan geraak ik vaak verbaasd over het verschil in gemoedsstemming. Dan pas weet ik hoe diep ik gezeten heb. Jammer genoeg blijven die goeie momenten niet. Als die verstarrende bui me terug overtrekt, is de ontgoocheling groot en slaat de moedeloosheid soms toe... Ik zie dan door het bos de bomen niet meer. Zal die dikke muur van innerlijke en uiterlijke vervreemding ooit werkelijk eens en voor altijd optrekken? Heeft iemand soortgelijke ervaringen gehad? of maakt dit deel uit van een onderliggend probleem in mijn geestelijke gezondheid? Maakt dit deel uit van ontwenningsverschijnselen? Klinkt dit bekend in iemands oren?

Hoi lieverds, Even een vraagje : Sinds zondagavond begonnen met afbouwen van de zopiclon. 1 tablet er af en 25mg diazepam. Is het normaal dat je rond deze tijd (16.00u) een dip krijgt? Voel me zo sloom en suf.... slapen lukt niet. Oh en enorme honger! Terwijl ik normaal eet zoals anders.... @Kannietmeer @Cyclad58?

Zo het moment is hier. Vanavond start ik met diazepam na 20 jaar gebruik van lorazepam... ik ga hier mijn verhaal doen en ervaringen delen positieve en negatieve en hoop zo dat ik hier de extra steun support en ervaringsadviezen krijg. Voor mij is de overstap best een eng iets al stop ik ook al ruim 20 jaar lorazepam in mijn lijf zonder na te denken maar ik ben er klaar mee. Eng maar oh zo benieuwd hoe de wereld eruit ziet voor mij zonder benzos. Keep in touch I promise I will! peter ps in 20 jaar van 0,5mg lorazepam naar 7mg gegaan. Nu dus start van 0mg lorazepam naar 30mg diazepam per dag (omrekentabel Blablabla factor x5 dus). Onder begeleiding van verslavingsarts van ready for change te rotterdam. Ambulant want ik zal moeten kunnen blijven functioneren en werken als Zzp’er. Je schijnt sneller en makkelijker van een heroïne verslaving af te komen dan van benzos is me meegegeven... komt tijd komt raad

Beste Forum leden, ik heb hier op dit forum gekomen omdat er maar zeer weinig kennis bij specialisten is over benzo gebruik en ik eventueel wat tips en advies uit wil wisselen en wel wat steun kan gebruiken. Even voorstellen: Ik ben een jongen van 25 jaar met angst klachten en mijn basis gevoel is verdriet. Via die huisarts pillen voorgeschreven gekregen oxazepam omdat ik wat overspannen was van het werk en met EMDR waar ik mee bezig was. Inmiddels zat ik al weer 3 weken thuis. En kreeg een brief dat ik naar de bedrijfsarts moest. Ik er heen en ik moest maar weer gaan werken en dat ging niet. Het in de ziektewet zitten heb ik nog wat kunnen rekken naar 2 maanden en de oxa slikken ook. Wat er gebeurde was dit van de EMDR therapeut moest ik verder gaan met de therapie Van de huisarts moest ik binnen een week die oxa 3x10 stoppen en van de bedrijfarts werken. Dus fijn 3 kapiteinen op 1 schip. Dat heb ik geweten ook. Oxa gestopt in een week,EMDR gedaan en gaan werken. Tot dat begon af te kicken van de oxazepam. Ik kreeg stemmen in mijn hoofd mij spieren trokken heletijd samen onwillekeurig. Ik kwam bijna in een psychose terecht. Dus maar met spoed via de huisarts het acute zorg team ingeschakeld. 3x 0,5mg rivotril en 100xr seroquel. Toen was het wel weer effe rustig maar ik wilde van die pillen af. Wat een hell die clonazepam, ik de ashton manual door gespit en vragen of het omgezet kon worden naar diazepam maar dat deden ze niet. Ik alles uitgelegd wat daar instaat maar ze deden het absoluut niet k**zooi. Ik dacht bij mezelf hoe kan ik dat toch voor elkaar krijgen. Hmm ik ben naar de apotheek gegaan en me verhaak daar gedaan en die zeide ook dat het beter is om omgezet te worden naar diazepam dus de apotheker naar de paychiater gebeld en toen kon het gelukkig wel. Dus nu zit ik van de 3x 0,5 rivotril al op 10mg diazepam. Wat een hel zeg afgelopen vrijdag van 12.5mg naar de 10 gegaan maar wel tot nu toe een stuk beter om te doen dan die rivotril De lichaamelijke klachten gaat opzich wel daar kan ik de dag wel mee door komen met wat lichte ontwenningsverschijnselen. Maar mentaal pff verschrikkelijk veel last van depersonalization en je zelf als vreemd aanzien.vooral savonds heb ik hierlast van. Voor tegen de ontwenningsverschijnselen doe ik -Mediteren-EFT-MIR Methode-Zelfhypnose-TAT technique-Yoga- Calisthenics en wandelen en hardlopen. Het geeft allemaal wel wat verlichting maar helemaal geruisloos kom je er denk ik naar mijn mening toch niet aan onderuit. Mochten jullie nog tips/adviezen of vragen hebben dan hoor ik het graag. succes allemaal.

Hallo allemaal, mijn naam is Teuntje en ik ben 46 jaar. Met heel veel interesse heb ik jullie berichten en verhalen gelezen. Wat lees ik veel dappere en ook hoopvolle verhalen. Maar wat een strijd is het ook om van de benzo's af te komen. Ik ben hier terecht gekomen omdat ik wil afbouwen van 25 mg oxazepam die ik iedere avond slik om te slapen. Dit gaat dus niet zomaar, heb ik gemerkt. Helaas vind ik geen begrip bij mijn huisarts en ik heb wel hulp nodig. Ik heb de oxazepam tijdens een zeer stresserende periode gekregen om te kunnen slapen, toen mijn dochtertje ernstig ziek was en lang in het ziekenhuis lag. Het gaat weer goed met haar, ons leven is inmiddels weer in balans alleen nu moet ik van de oxazepam af! Ik slik de oxazepam nu namelijk ruim 3 maanden. Wie heeft ervaring met afbouwen van oxazepam als slaapmiddel? En moet ik om af te bouwen omzetten naar diazepam of kan ik ook langzaam de oxazepam verminderen (in de manual van dr Ashton lees ik dat het omgezet dient te worden)? Ik hoop heel erg dat iemand mij advies wil geven! Groeten van Teuntje.

Ik las op benzobuddies dat iemand na een test erachter kwam dat zijn lichaam de diazepam helemaal niet goed verwerkte. Hierdoor gaat het afbouwen voor hem niet goed met Diazepam. Ik vroeg me af hoe je dat kan weten of laten testen? Ik ben op dag 21 van 4,5 naar 4 mg diazepam en voelde me eerst ietsje pietsje beter, behalve dat mijn energie absoluut minimaal blijft, 90% op de bank lig. Hoop dat iemand het antwoord heeft.

Beste lezers, Zou het mogelijk zijn om de laatste drie x drie mg diazepam radicaal te stoppen zonder al teveel problemen te krijgen. Kom sinds een week van drie x vijf af wat zo wie zo veel te veel was. Sinds gisteren drie x drie. Wil er eigenlijk zsm nu vanaf of is dat niet verstandig. Heb morgen wel een afspraak met een psychiater staan. Hoor graag wat meningen in deze. Met vriendelijke groet, Paunita

Goedemiddag, ik heb een korte vraag. Wanneer je verslaafd bent geweest aan benzos en hier succesvol van bent ontwent, val je dan weer direct terug in je oude lichamelijke verslaving wanneer je gedurende 1 of 2 weken ongeveer 3 keer per week 10mg diazepam neemt om goed te kunnen slapen? Ik maak momenteel namelijk een moelijke tijd mee waardoor ik totaal niet slaap. Ik vertik het in eerste instantie om weer medicatie te gebruiken, maar ik ben nu ten einde raad. Heb al van allerlei andere oefeningen geprobeerd maar tevergeefs. geestelijk ben ik ervan overtuig dat ik niet meer verslaafd zal raken maar ik ben bang voor de langdurige lichamelijke klachten die ik enkele jaren geleden had nadat ik gestopt was met het dagelijks slikken van benzos. Ik hoop dat iemand mij snel een duidelijk antwoord kan geven op deze vraag. Alvast enkrm bedankt.

Hallo, Ik heb wat vragen over de afbouw en ontwenning van nitrazepam middels diazepam. Eerst mijn achtergrond: Sinds eind oktober gebruikte ik nitrazepam 5 mg, gemiddeld 1/4 tot 1/2 per nacht. Dit a.g.v. overspannenheid door 2 ernstige ziektegevallen in gezin/nabije familie. Ik probeerde wel eens een avond niet te nemen, sliep dan ook best maar voelde me de volgende dag raar. In december was mijn overspannenheid over. En ik was heel blij dat ik weer goed sliep. Om een lang verhaal kort te maken: stom genoeg toch dagelijks door blijven slikken tot ik eind februari steeds meer last kreeg van verschijnselen pijn in ogen en in de avonduren een tijdelijk overspannen gevoel. Ook voelde ik me steeds vaker benauwd. Heel vreemd. Direct besloten dan maar af te bouwen. Ik zat toen op gemiddeld 3/4 per nacht. En pil hielp niet als ik gespannen was. Eind maart leek ik van de ene op de andere dag wel overspannen. Direct weer contact gehad met de huisarts die mij begeleidde met afbouwen. In overleg besloten via diazepam af te bouwen. Ben ik op 25 maart mee gestart met 2 pillen van 2 mg. Na de 2e inname voelde ik de maandags zo beroerd, ik was totaal niet mezelf, kon niet meer concentreren en dus ook niet meer werken. In overleg met huisarts: direct terug naar 1 pil van 2 mg per nacht en dit in week afbouwen. Uiteindelijk heb ik hier twee weken over gedaan. Op 7 april nam ik nog 1/8 en op 8 april 1/16. Ik had veel last van 'aanvallen' en 's nachts hyperventilerend wakker worden. Vreselijke weken. Daarna begon echter de horror van niet tot nauwelijks slapen. 14 uur in 4 nachten. Stom genoeg toen, wel in overleg met huisarts, 3/4 zopiclon genomen op 13 april omdat ik verschrikkelijk moe was. Die viel totaal verkeerd. Avond erna weer 'aanval' van overspannenheid, benauwdheid. Direct weer gestopt. Sindsdien: afkickverschijnselen vermengd met klachten a.g.v. overspannenheid door alle stress en oververmoeidheid rondom afbouwen. Mijn vragen zijn: 1. Ben ik niet te snel afgebouwd (alhoewel niet snel afbouwen eigenlijk ook geen optie was gezien mijn klachten) 2. Hoe lang kunnen de ontwenningsklachten nu nog aanhouden (na bijna 3 weken 'clean' te zijn)? Is daar een gemiddelde van te geven gezien de duur van het slikken/de hoeveelheid? 3. Zijn pijn in de ogen, nauwelijks kunnen concentreren op vooral beeldschermen, en hernieuwde slapeloosheid klachten die bij de ontwenning horen? VErneem het graag, alvast bedankt! Muis

Hallo Allemaal, Ik ben nieuw hier en heb al een hoop gelezen de afgelopen dagen. Nu heb ik mij ook maar aangemeld omdat ik toch graag meer op het forum aanwezig zal zijn. Ik ben een vrouw van 38 en slik al vanaf mijn 15de medicijnen, Seroxat, seroquel, citalopram, efexor ,fluvoxamine, Lorazepam, oxazepam, temazepam, diazepam. Deze alles in meer of mindere mate. soms was er ook sprake van geen gebruik ivm met een zwangerschap waarin ik geen medicijnen gebruikte. Wat mijn grootste probleem is de afgelopen10 jaar zijn zijn de temazepam en de diazapam. Ik wil al of ik ben nu sinds 2016 echt actief bezig om te stoppen. Het heeft vorig jaar 3x geresulteerd in een fiasco. Het lukte niet om te stoppen. Ik heb mijn uiteindelijk aangemeld bij verslavingszorg. We zijn nu bijna 4 maanden verder en er was geen en er is geen concreet plan opgezet. Omdat ik natuurlijk toch niet goed met de medicijnen kon omgaan hebben ze mij nu maar cold turkey laten stoppen. Dit is echt verschrikkelijk!!! Ik ga door een hell ik heb ook nog de zorg voor kinderen en sta er alleen voor. Ik ben ondertussen ook weer terug gegaan naar de huisarts en gevraagd voor een andere zorginstelling daar is het wachten nu op dat ze contact met mij opnemen. Ik heb zoals eerder beschreven al een hoop gelezen en daar ben ik ook blij mee niet dat met wat je leest je er vrolijker van word maar de erkenning van zie je wel ik ben niet gek. De afkickverschijnselen zijn ook echt heel erg. Ik huil alleen maar ik kan niet slapen, ik tril beef, heb het koud maar zweet mij kapot. Alles om mij heen lijkt niet te kloppen alles is raar in mijn ogen. Ik ben heel erg wankel en heb geen coördinatie meer. Ik heb een verschrikkelijk bromtoon in mijn hoofd (die heb ik al 2 jaar) Ik ruik heel erg raar en heftig aanrakingen komen raar binnen. Mijn huis is mijn thuis niet meer ik begrijp er geen raat meer van. Dit alles ook nog met een aantal dagen geleden in wanen en hallucinaties terecht te zijn gekomen is het echt vreselijk wat er nu met mij gebeurt. Ik heb vreselijk veel spierpijn, Ik kan niet goed nadenken ja ik kan nog wel een hele waslijst plaatsen. Ik hoop dat ik hier nog een hoop kan meelezen ook van andere die al vele malen verder zijn.

Hoi allen, Ik heb bijna 10 jaar lang 4 tot 6 mg Rivotril per dag gebruikt en ben nu aan het afbouwen via een verslavingsarts. Momenteel (na bijna 2 maanden) zit ik op 10 mg Diazepam per dag en ik vind de ontwenningsverschijnselen vrij verontrustend, maar blijkbaar hoort het erbij. Afgelopen Maandag ging ik echter naar een afspraak en kreeg een bizarre paniekaanval. Dit ging gepaard met hyperventilatie, zweten, stotteren, verkrampt,trillen etc. Aankomende week heb ik weer een afspraak bij de arts en dan zal ik aangeven dat de afbouw misschien te snel gaat aangezien ik veel last heb van alle bijwerkingen die blijkbaar mogelijk zijn. Volgende week heb ik een sollicitatiegesprek staan, maar alleen de gedachte eraan doet mij onder de bank kruipen... Ik had nooit gedacht dat Rivotril zo'n zwaar middel was. Vol ongeloof hoorde ik dan ook aan dat de omrekenfactor naar Diazepam 12.5 was. Drie weken geleden had ik afgebouwd naar 2 mg Rivotril voor het slapen gaan, en dat is destijds vervangen met 20 mg Diazepam. Eigenlijk zou ik nu op de 8mg diazepam moeten zitten maar na afgelopen Maandag zie ik daar vanaf en hou het op 10 mg.... Gelukkig heb ik dit Forum gevonden en hopelijk geeft dat wat steun aangezien ik (zoals blijkbaar velen) momenteel erg veel moeite heb met afbouwen. ​Dank!