gelukkigzonder

Vanavond wilde ik drinken. Voelde zoveel onrust. Wilde zelfs naar de AH rijden, maar dus niet gedaan. Verder merk ik gelukkig wel al verbetering met mijn stemming. Maar soms dus even niet.

Die walhalla is idd nog niet echt ontstaan. Het is meer kleine dingen die het groot maken. Het wakker worden zonder kater. Meer focus. Genieten van een wandeling of de glimlach van je kind. Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik me nu meer wil richten op de kinderen. Het is alsof ik soms geleefd heb maar zij waren we bij en deed alles voor ze maar niet in het hier en nu. Snap je? Het is ook dat ik het gevoel heb dat ik tijd moet inhalen, terwijl dat dikke bullshit is. Want dat is onmogelijk. Er is een schuldgevoel wat er soms is. Moet ik mee dealen. Ze hebben altijd hun natje en droogje gehad. Liefde en aandacht. Maar toch dat laatste, had meer gemogen. Door dat schuldgevoel ben ik soms kribbig.

Ja precies dit. De drang naar verdoven is er dus nog. Voel je je rot, hop, we gaan maar weer drinken want het gevoel moet gestopt worden. Gisteren een betere dag wat ook nog eens mega productief bleek te zijn. Dan ben ik ontzettend blij dat ik de dag ervoor niets heb gedronken. Dank je voor je woorden weer.

@lady jane, mooi gezegd. Dank je voor je reactie. Ik voel me vandaag rotter dan rot. Nee niet gedronken maar zou het liefste nu naar de winkel rennen en een fles kopen. ik voel me leeg, vermoeid en zelfs down. Ik heb veel gehuild vandaag en overdag heb ik zelden zin in alcohol maar vanmiddag begon de drang al. Vandaar dat ik even van me afschrijf. Wie weet lucht het op. Hoe gingen jullie om, de eerste maanden na het stoppen? Welke fases kwamen jullie tegen?

en weer bijna 2 weken verder. Is het makkelijk? Soms, soms ervaar ik echt dat het makkelijk is. Maar, ook momenten dat ik vooruit denk. Ik denk dan aan bepaalde dagen, feestjes etc. Dan wil ik niet zozeer dronken worden maar die roes voelen. Mij even laten gaan. Gelukkig overheerste frisse gevoel. En mijn slaap is zoveel meer beter en dieper. Eigenkijk is dat het grootste cadeau. We gaan dus nog even door.

Wat een fijne berichtjes, dank je wel allemaal. Inmiddels het bijna 8 weken en ik voel me qua helderheid prima. Ben alleen gruwelijk moe. Omdat ik de afgelopen weken een soort van spurt heb gemaakt qua werk en focus, is er weinig rust geweest. Ik slaap overigens zoveel beter nu. Ik merk dat de slaap veel dieper is, veel intenser en word dus niet meer midden in de nacht wakker. De vermoeidheid kan het detoxen niet zijn, maar misschien een reactie op mijn lange dagen. Met alcohol functioneerde ik ook, maar eerlijk is eerlijk, voor de helft. Nu doe ik zoveel meer op een dag. En qua trek, tja, ik voel soms echt ruimte in mijn hoofd. Zo van, dan is er een feestje dus.... Maar voel ook veel meer dat dit niet werkt. Want ik denk niet aan 1 glas, nee ik denk aan een fles. Heftige confrontatie vind ik dat. Ik ga dus maar mooi door met een alcoholvrije dag vandaag. Bekijk het dus per dag. Werkt voor nu even het beste.

Maar... doe het niet. na 300 x stoppogingen van welgeteld 2 dagen, weken of zelfs 3 maanden, staat nu de teller op 6 weken. ik voel me prima. Fris, fruitig, meer focus, slaap veel beter. Kortom, je zou zeggen. Dus? De afgelopen dagen merk ik dat ik in mijn hoofd al bij de winkel ben om een fles wijn te halen. Ik ben zogenaamd aan het droog drinken. Hoe gaan jullie hiermee om? En is het herkenbaar?

Wat geweldig dit. Daar mag je rete trots op zijn. Wat ik me afvraag, hoe reageert je omgeving? Heb je andere mensen er ook voor terug gekregen? Of verloren? Ben er benieuwd naar.

Ik reageer weinig op je berichten maar lees ze vaak wel. Ik lees veel dingen van anderen zoals: je bent nog jong.... Klopt en toch maak ik me zorgen dat je eindigt zoals Amy Winehouse en alle anderen van 27. Ook voldoende potentie maar een rot verslaving die in hun nek ligt te hijgen. Ik bedoel dit goed, maar misschien komt het rot mijn strot uit. Ben eerlijk naar de hulpverleners, naar jezelf. Je bent het waard. Die verslaving zit zo diep bij jou dat je bijna onder toezicht zou moeten 24/7 bij mensen die je lief hebt. Die jou steunen, no matter what. Nu heb je vrij spel en je kan er niet mee omgaan. Succes lieve Myle.

ja dat is een mooie vergelijking. Ik merk dat mijn leven bestaat uit pieken en dalen. Meer rust is wenselijk maar word er ook weer onrustig van. Alsof mijn leven niet rustig mag zijn. Altijd maar op zoek naar die pieken. Ga dan als een gek internet afstruinen voor vakanties of andere dingen. Terwijl ik het bij mezelf mag gaan zoeken. Er is nog een hoop te onderzoeken.

Goedemorgen, ik heb je draadje gelezen en ik herken een hoop. Vooral die overprikkeling. Wat te doen als je zo overprikkelt raakt he? Ik merk nu dat de euforie van het stoppen even weg is. Alles komt zo hard binnen. Ik huil echt om elke s..... En zo word ik ook boos om niets. Ik moet daar iets mee, want terug grijpen naar alcohol maakt het alleen maar erger. Fijn dat je zo actief hier bent. Doe je goed.

De eerste weken waren een soort van blij ei gevoel, maar dat heeft plaats gemaakt voor vermoeidheid en snel overprikkeld. Ik kan werkelijk niets hebben, ben snel uit het veld geslagen en koppel alles aan drank. Hulp hier is even fijn, als ik eerlijk ben.

Zo ben ik weer. Het gaat goed, gelukkig. Gisteren wel een alcohol vrije bruisend wijntje op. Smaakt best goed. Ik ben vooral blij met de ochtenden. Dat gevoel dat ik niet een hoofd heb die het liefst onder een kussen wil verdwijnen. Wel voel ik allerlei dagen eraan komen die een uitdaging gaan zijn. Maar voor alsnog, gaan we zo door.

zo wat kan ik toch wisselend zijn in mijn energie. Wat ik vanochtend ook al beschreef, ene moment is het top en het andere moment is het vreselijk. Nu hoor ik dat je lijf wel maanden nodig heeft om te detoxen. okay, niet zo'n fijn vooruitzicht dus. iemand tips om dit te versnellen?

Dag 26. Ik voel me over het algemeen best goed. De drang naar alcohol is niet meer dat ene uur maar zo nu en dan. Ik ben benieuwd wat dit de aankomende tijd met mij gaat doen. Omdat ik zo goed slaap, is dit een enorme goede motivatie om door te zetten. Want door de alcohol sliep ik eigenlijk altijd beroerd, te weinig en te ondiep. Ik voel me ook scherper, maak dingen meer af, heb niet alleen plannen maar voer ze ook daadwerkelijk uit. Wel is mijn energie wisselend. Het ene moment ben ik een soort wervelwind en het andere moment kom ik tot niets. Dat laatste hoort erbij maar is ook wel misschien omdat ik mag leren accepteren dat ik soms ook even niets mag doen. Het gezonde eten doe ik gelukkig wel maar soms voed ik me ook met teveel suikers en teveel koffie.

Nou ik kan heel goed huilen. Met of zonder. Ik denk ook niet zozeer dat het nu heftiger binnenkomt. Wat natuurlijk wel zo is, is dat je door de drank dempt. Aangezien ik (bijna) nooit dronk voor 20.00 was gedurende de dag het of bijkomen van de kater of niet. Dat bijkomen van de kater was soms appeltje/eitje want vaak dronk ik ‘maar’ een paar glazen maar was het een fles of zelfs meer dan was het andere koek. als je zo alles optelt ben je niet alleen tijd kwijt met het drinken zelf maar meer met het bijkomen van....

Ja dat alles een keer nuchter mee maken zonder alcohol lijkt me bijzonder. ik wil het ook niet zien als rouwen maar juist als iets wat een uitdaging. maar goed, dat zeg ik nu op een zondagochtend waarop ik me fris en fruitig voel.

Zet me op en welkom terug.

Wat mooi dat je zo allemaal eerlijk omschrijft. Eigenlijk heb je er alles voor terug, behalve af en toe van God los gaan. Dat ongeremde, dat dansen tot diep in de nacht, de roes, het flirten..... Ik heb het nog niet, dat gemis maar weet wel, de eerste keer dat ik stopte, had ik dat na 3 maanden. Toen ging ik weer overstag want..... eentje moet kunnen toch?. De rest is geschiedenis want eentje was nu net het probleem, daarna hield ik de tel niet meer bij.

Ja , ik snap je. Vandaag ben ik niet zozeer met alcohol bezig als wel met mijn stemming. Ik heb net een flinke huilbui gehad. Waarom??? Geen idee, de vermoeidheid slaat enorm toe terwijl ik ontzettend lekker slaap. Voldoende ook. Dus wat kan het zijn?

Dag 21. Wakker worden zonder kater, zonder misselijkheid, zonder het gevoel dat je je adem door de wasstraat moet doen, is een feestje. Het verlangen naar drank valt tot nu toe mee. Heb al diverse etentjes weten te doorstaan zonder. Dat lukt aardig. Ik wil niet wachten op het moment dat ik het wel heel zwaar ga krijgen, want dan roep ik het op me af. Ik geniet van het hier en nu. De openheid die ik hier voel vind ik fijn. Zo open kan ik nog niet echt zijn naar mijn omgeving, alleen naar mijn partner toe. Dat ik een probleem heb/ had is duidelijk. Maar merk dat ik het naar de omgeving bagatelliseer. Zo van, ik doe mee met dry januari (was daarvoor al gestopt)dus dat doet iedereen en daarmee is de discussie klaar. Het echte diepe laagje vind ik nog lastig om te bespreken.

Ik ga mezelf eens toestaan om uit te slapen. Ik doe dit al jaren niet meer. Gewoon omdat ik het niet kan, althans ik dacht dat. Ik praatte mezelf dat aan. Want nu denk ik elke ochtend, ik wil blijven liggen. Ik wil even niets. Om vervolgens met frisse energie de dag te beginnen. Ik vind het geweldig om te lezen dat jij al 7 maanden een ander leven ervaart. Hoe mooi is dat? En dat de seks zelfs fantastisch is. Is sowieso al prima hier, maar eerlijk is eerlijk. Soms was/ is het fijn om dat in een bepaalde roes te ervaren. Vraag me niet waarom, want heb een fijne relatie. Het zit in mijzelf.

Ik ben het met je eens. Ik zie overal verleidingen. Hetzelfde vind ik als ze mensen naar Afrika sturen om te detoxen. Kan me voorstellen dat het heel goed werkt maar als je terug komt, dan zit je weer midden in de verleidingen. Het is goed om hiermee zo nu en dan geconfronteerd te worden. bovendien heb IK een probleem en mijn partner niet. Wil niet zeggen dat hij mij niet steunt want dat doet hij gelukkig. Ik denk dat het soms een lastige is, voor mij althans, om bepaalde momenten drankloos te zijn. denk eens aan festivals of ik kan, eerlijk gezegd ook genieten van sex met alcohol. Ook zonder hoor maar houd soms wel van dat losse/ ongeremde. Ach, stap voor stap. Ik vind slapen nu wel goddelijk. Heb ik al vaak gezegd maar blijf het zeggen. Jij bent ook mega goed bezig zeg. WAUW.

Wat goed dat je niets hebt gepakt. De eerste dagen kunnen idd heftig zijn. Ik heb zelf nooit echt last gehad van ontwenningsverschijnselen in de zin van zweten of trillen. Wel slaap gebrek, rare dromen, angst en vermoeidheid. Succes en schrijf maar veel hier. Dat helpt.

Ik ben zo'n type wat het best aardig doet met van alles en nog wat en toch merkte ik al dik een jaar dat de alcohol niet meer een fijne aanwezigheid was bij mij. Dat het macht over mij had. Ik had er geen controle op. Ja, sommige maanden ging het top. Dan dronk ik even niet, maar viel toch weer terug. Wat ik vooral merkte was dat ik bij de eerste keer stoppen, non stop moest huilen de eerste maand. Dat heb ik nu helemaal niet. Ik voel me wat dat betreft beter. Wel die vermoeidheid, maar weet ook dat dit over gaat. Het is wel fijn om te weten wanneer dit over gaat. Voor jou geldt, wat goed dat je de eerste stap hebt gezet om naar de huisarts te gaan. Schrijf maar flink van je af.