Sandro

Het is me via via gelukt om vast ingeënt te worden met het Russische vaccin tegen COVID-19 en voor diegəne van jullie diə bang is dat het niet getest is, ik həв het geproвееяd en kan met een gеняust hart zеббeи dat er бeən efectoski secundarioski и меня зовут Лопес Обрадор, и я коррумпирован и лжец и почему я даю чистые прямые награды.

Het is me via via gelukt om vast ingeënt te worden met het Russische vaccin tegen COVID-19 en voor diegəne van jullie diə bang is dat het niet getest is, ik həв het geproвееяd en kan met een gеняust hart zеббeи dat er бeən efectoski secundarioski и меня зовут Лопес Обрадор, и я коррумпирован и лжец и почему я даю чистые прямые награды.

Jaja
jaja
ff iets anders dames
 
 

Voelde me tot nu toe de hele dag futloos, beetje onvoldaan gevoel. Daarbij moe en beetje verkouden. Maar net 8 km hardgelopen (toen het eindelijk droog was) en voel me weer helemaal het mannetje. Het ging super lekker, op het gemakkie 12 per uur en lekker beetje gezweet.

Nou, de etappe van vandaag was niet half zo spannend als het boek van Krabbé he?

Gefeliciteerd nog iedereen die heeft aangegeven jarig te zijn, en gefeliciteerd voor de andere jarigen die zich straks ongetwijfeld nog gaan melden op deze dag van de jarigen 

Goedemorgen. Sinds ik niet meer drink, voel ik een oprechte dankbaarheid voor een nieuwe dag.

Goedemorgen. Sinds ik niet meer drink, voel ik een oprechte dankbaarheid voor een nieuwe dag.

Goedemorgen. Sinds ik niet meer drink, voel ik een oprechte dankbaarheid voor een nieuwe dag.

Goedemorgen. Sinds ik niet meer drink, voel ik een oprechte dankbaarheid voor een nieuwe dag.

Goedemorgen. Sinds ik niet meer drink, voel ik een oprechte dankbaarheid voor een nieuwe dag.

Is de mens simpel? Ik weet het niet, denk wel dat de basisbehoeften inderdaad simpel zijn (het zijn niet voor niets BASISbehoeften). Maar er zit een heleboel omheen, en "we" gaan vaak heel omslachtig te werk.
Ik ben nog steeds een beetje herstellende van mijn uitglijder. Beetje wankel, want wat ik dacht dat zo overduidelijk was bleek toch niet zo overduidelijk te zijn. Nu geniet ik weer van mijn "simpele" leventje (werken vanuit huis, voor de kinderen zorgen, sporten, vroeg naar bed). Het simpele leventje waar ik na de vakantie niet naar terug wilde, met de uitglijder tot gevolg. Dat bedoel ik o.a. met omslachtig te werk gaan. Ergens wist ik wel dat er niks was om voor te vluchten, maar dan toch die onrust voelen. Mijn gedachten waren de baas over me geworden. Ik had moeten weten dat ik mijn gedachten niet altijd moet geloven.

Een schaap inderdaad,  of een ander kuddedier. Behoorlijk flauw gedrag in ieder geval. Niks zeggen en dan ineens erbovenop springen. Lekker makkelijk.
 

Misschien omdat we niet zo goed weten wat we ermee moeten? 
Ik zou het vervelend vinden als @Renaldo61 zich nu niet meer welkom voelt, want zoals @knakker ook zegt: ik lees niets denigrerends in zijn berichten. Hij zit met een probleem, zoveel lijkt me duidelijk. Maar het lijkt me dat we daar juist op dit forum geduldig mee om moeten gaan in plaats van "schoolpleintjesgedrag" te gaan vertonen.

Misschien doe ik ook gewoon te veel alleen in mijn hele proces. Laatst vroeg iemand hier op dit forum of helemaal niemand in mijn omgeving weet van mijn alcoholisme, en het proces van stoppen met drinken. Het antwoord daarop is dat ik er met niemand over heb gesproken, ook niet met mijn vriendin. Maar ze weet wel van mijn probleem (duh), en zal ook wel gemerkt hebben dat ik niet meer drink. We praten daar alleen niet over. Ik ben nogal op mezelf wat dat betreft.
Erover schrijven hier, en jullie reacties erop, zijn dan ook super waardevol. Bedankt voor de reacties!
Een half jaar geleden had ik niet durven dromen dat ik ben waar ik nu ben. Op de goede weg, of "on the way up" zoals ik 2,5 jaar geleden schreef als topictitel. Destijds was dat een illusie, inmiddels grotendeels waarheid. Werk blijft wel aan de winkel. Voorlopig maar weer lekker schuilen in mijn veilige bubble. 

Zo, vakantie is afgelopen. Morgen om 11 uur in de ochtend moeten we uit het huisje zijn. Hele week 30 plussers op de thermometer. Ongeëvenaard in NL. Top.
Zal deze vakantie nooit vergeten. Trots op mezelf ook. Merk wel dat de herinneringen van mijn "vorige leven" af en toe naar boven komen. Met vooral gevoel van spijt en schaamte. Misschien moet ik dit toch delen met een aantal van mijn dierbaren. Wat ik allemaal doorgemaakt heb en dat ik er nu vanaf ben. Het zou helpen met afsluiten. Aan de andere kant wil ik ze niet ongerust maken en dat ze vanaf nu continu op me gaan letten. Lastig...

Haha gelukkig maar 
Je hebt gelijk. Voor mezelf voelde het niet als een metamorfose. Meer iets wat al langere tijd sluimerde, maar om welke redenen dan ook er niet uit kwam. Pas nu ik zie hoe mijn familie op mij reageeert (die ik al maanden niet gezien had), besef ik hoe erg ik eigenlijk veranderd ben. 
Vakantie is sowieso confronterend. Had het al gelezen van velen hier. Maar inderdaad, als je dan de ban eindelijk doorbreekt en zélfs op vakantie kunt genieten zonder alcohol dan voel je je echt de koning te rijk.

Haha gelukkig maar 
Je hebt gelijk. Voor mezelf voelde het niet als een metamorfose. Meer iets wat al langere tijd sluimerde, maar om welke redenen dan ook er niet uit kwam. Pas nu ik zie hoe mijn familie op mij reageeert (die ik al maanden niet gezien had), besef ik hoe erg ik eigenlijk veranderd ben. 
Vakantie is sowieso confronterend. Had het al gelezen van velen hier. Maar inderdaad, als je dan de ban eindelijk doorbreekt en zélfs op vakantie kunt genieten zonder alcohol dan voel je je echt de koning te rijk.

Haha gelukkig maar 
Je hebt gelijk. Voor mezelf voelde het niet als een metamorfose. Meer iets wat al langere tijd sluimerde, maar om welke redenen dan ook er niet uit kwam. Pas nu ik zie hoe mijn familie op mij reageeert (die ik al maanden niet gezien had), besef ik hoe erg ik eigenlijk veranderd ben. 
Vakantie is sowieso confronterend. Had het al gelezen van velen hier. Maar inderdaad, als je dan de ban eindelijk doorbreekt en zélfs op vakantie kunt genieten zonder alcohol dan voel je je echt de koning te rijk.

Haha gelukkig maar 
Je hebt gelijk. Voor mezelf voelde het niet als een metamorfose. Meer iets wat al langere tijd sluimerde, maar om welke redenen dan ook er niet uit kwam. Pas nu ik zie hoe mijn familie op mij reageeert (die ik al maanden niet gezien had), besef ik hoe erg ik eigenlijk veranderd ben. 
Vakantie is sowieso confronterend. Had het al gelezen van velen hier. Maar inderdaad, als je dan de ban eindelijk doorbreekt en zélfs op vakantie kunt genieten zonder alcohol dan voel je je echt de koning te rijk.

Ik zit sinds vrijdag op een vakantiepark. Alle gemakken bij de hand, lekker afkoelen in het buitenzwembad. Eerste vakantie zonder alcohol. Gisteren feest gegeven voor 15 man en dat ging prima. Hele dag energiek en gezellig in plaats van helemaal inkakken 's avonds en in mijn eigen wereldje maar stiekem door blijven zuipen en hopen dat ze weggaan zodat ik ongestoord verder kon gaan met zuipen.

Ik zit sinds vrijdag op een vakantiepark. Alle gemakken bij de hand, lekker afkoelen in het buitenzwembad. Eerste vakantie zonder alcohol. Gisteren feest gegeven voor 15 man en dat ging prima. Hele dag energiek en gezellig in plaats van helemaal inkakken 's avonds en in mijn eigen wereldje maar stiekem door blijven zuipen en hopen dat ze weggaan zodat ik ongestoord verder kon gaan met zuipen.

Ik zit sinds vrijdag op een vakantiepark. Alle gemakken bij de hand, lekker afkoelen in het buitenzwembad. Eerste vakantie zonder alcohol. Gisteren feest gegeven voor 15 man en dat ging prima. Hele dag energiek en gezellig in plaats van helemaal inkakken 's avonds en in mijn eigen wereldje maar stiekem door blijven zuipen en hopen dat ze weggaan zodat ik ongestoord verder kon gaan met zuipen.

Ik zit sinds vrijdag op een vakantiepark. Alle gemakken bij de hand, lekker afkoelen in het buitenzwembad. Eerste vakantie zonder alcohol. Gisteren feest gegeven voor 15 man en dat ging prima. Hele dag energiek en gezellig in plaats van helemaal inkakken 's avonds en in mijn eigen wereldje maar stiekem door blijven zuipen en hopen dat ze weggaan zodat ik ongestoord verder kon gaan met zuipen.

Ah fijn, ik wil ook wel even van me af praten over mijn moeder. Voor mij is afstand ook het beste. Binnen de kortste keren erger ik me mateloos. Ik lijk wel haar ouder in plaats van dat het andersom is. Na de scheiding van mijn vader denkt ze ook nogal veel aan zichzelf. Als mevrouw op bezoek komt dan verwacht ze dat alles geregeld is, maar zelf rommelt ze vaak maar wat aan. Kortom, succes @Rosee