Kohtje

Haha, die herman. Net als dat jij er 10 jaar over hebt gedaan om te constateren dat minderen niet lukt moet je 'nieuwelingen' eigenlijk ook minstens die tijd geven. Eigen ondervinding werkt meestal aannemelijker dan de ondervinding van ervaringsdeskundigen aannemen.
Ik ben blij dat je uiteindelijk voor jezelf met behulp van een kliniek toch tot die conclusie (minderen werkt niet) gekomen bent. Zelf heb ik ook menigmaal de goede raad van anderen in de wind geslagen, tot ik er (ook met hulp van een behandeling) achter kwam dat minderen ijdele hoop was en nulkommanul het enige was dat een zekere mate van zekerheid bood.

Natuurlijk hou ik van mijn zus, maar op dat soort momenten even niet!!

Nu even niet, Roberto. Ik vraag @Kraan met oprechte bedoeling waarom hij wijn drinkt als dit totaal geen effect op hem heeft. Alcohol wordt toch gedronken om er enig effect uit te halen, hetzij een opwekkend effect, hetzij een verdovend effect. Of wat dan ook.. maar toch niet om het 'geen effect'-effect?

Alice Cooper (een van m'n jeugdhelden) had daar ook altijd zo'n last van. Maar dat was juist cool!!

Hier moest de Sint juist uitwijken naar een ander aanlegplekje omdat het water te hóóg stond. (de IJssel)

Alice Cooper (een van m'n jeugdhelden) had daar ook altijd zo'n last van. Maar dat was juist cool!!

Alice Cooper (een van m'n jeugdhelden) had daar ook altijd zo'n last van. Maar dat was juist cool!!

Na anderhalve maand alcoholvrij heb ik alle voor- en nadelen van het niet drinken even op een rijtje gezet. Waarbij ik moet zeggen dat ik de meeste van de 31 (!) voordelen evident vind, en ik denk dat veel van de 7 nadelen stiekem toch ook samenhangen met de verslaving. Ik vond het erg verhelderend om dit rijtje zo te zien. Vanuit het online behandelprogramma had ik in de eerste week al eens wat voordelen op papier gezet, maar dit waren er denk ik een stuk of  10. Nu zijn daar na die paar weken ervaring toch een hoop bijgekomen! Het bevestigd mijn besluit om geen alcohol meer te drinken enorm, alhoewel de behoefte aan de roes soms bijna onweerstaanbaar de kop opsteekt en het leven soms heel erg saai en doelloos voelt. Dat ik obsessief met drank bezig was dat wist ik wel. Maar als ik zo zie wat voor invloed en impact mijn drankgebruik ook op anderen heeft gehad, zoals mijn vrouw en kids... daar werd ik wel een beetje stil van. Anyway, hier komt ie:
Voordelen
1.     Niet drinken = betere gezondheid, nu en in de toekomst. Gezonder eten en leven, met meer respect voor mijn lichaam en mind
2.     Geen katers meer de volgende dag, fris en fruitig opstaan
3.     Geen continue onderhandeling meer met mezelf: wanneer mag ik weer drinken en hoeveel
4.     Niet meer continu en obsessief bezig zijn met drank, het moment van drinken en de hoeveelheid drank die er nog in huis is. Ik hoef niet meer dwangmatig te drinken
5.     Nooit meer uitrekenen of ik wel genoeg drank op een avond kan innemen wanneer we weg zijn (bv voor een afspraak met vrienden of voorafgaand aan avondje theater drie/vier glazen wijn nemen en nog twee flessen wijn hebben staan om in ieder geval daarna nog genoeg te kunnen drinken)
6.     Geen georganiseer meer om aan drank te komen of te drinken. Bijvoorbeeld ook het halen bij verschillende winkels zodat de hoeveelheid niet of minder opvalt of in de late middag naar familie gaan zodat de kans groot is dat ik een wijntje krijg aangeboden
7.     Sporten wanneer ik wil en dit niet meer laten afhangen van de hoeveelheid wijn die ik de avond ervoor heb gedronken, of de hoeveelheid wijn afstemmen op het sporten de volgende dag (afspraak met mijzelf was dan 1 fles wijn avond voor sporten maar dat lukte nooit)
8.     Echte verbinding maken met mijzelf en met de mensen om mij heen
9.     De wereld op een pure manier meemaken, ’s morgens en ’s avonds
10.  Geld overhouden
11.  Ik heb meer energie en zelfvertrouwen
12.  Ik heb meer zelfbewustzijn
13.  Ik heb meer zelfrespect en respect naar mijn vrouw en de kids
14.  Ik ervaar veel meer rust en vrijheid in mijn hoofd
15.  Ik hou mijzelf en anderen niet meer voor de gek
16.  Ik heb een gevoel van eigen verantwoordelijkheid in plaats van het gevoel slachtoffer te zijn
17.  Ik ben met mijn (echte) aandacht bij de kids in plaats van bij de drank
18.  Ik trek me niet meer met de roes van alcohol terug op de bank, waarbij opgekropte emoties er dan bij ruzies er ongefilterd, verwijtend en boos uitkomen
19.  Ik heb meer tijd om bewust met leuke dingen bezig te zijn in plaats van te drinken, bezig zijn met drank of bezig zijn met herstellen van drinken (of een combinatie ervan)
20.  Emoties en gevoelens komen eerlijk en puur binnen
21.  Ik breng mijzelf, mijn gezin en anderen niet meer in gevaar door met alcohol op in de auto te stappen/aan het verkeer deel te nemen of klusjes in en om het huis te doen met (elektrische) apparaten (heggenschaar, boormachine, zaag)
22.  Ik kan veel meer kwaliteit leveren in mijn werk, in plaats van met alcohol op of met een kater mijn werk te doen
23.  De voorbeeldrol kunnen vervullen die ik wil naar mijn kids
24.  Geen schaamte- en schuldgevoel meer de volgende ochtend/dag (weer teveel gedronken, waarom heb ik zo’n ruzie gemaakt, wat heb ik nu weer gezegd) 
25.  Of bij het wegbrengen van al die lege flessen ('walk of shame'), het neerzetten van al die rammelende flessen in de achterbak van de auto of verbergen met bv een kleed als de schoonmaakster of bouwlui komen die in de garage moeten zijn
26.  Geen stiekem (drink)gedrag meer en smoesjes over drankgebruik naar mezelf of anderen
27.  Geen dranklucht hoeven/willen/moeten maskeren, zoals kauwgom eten, veel water drinken, overleggen pas later op de dag plannen, etc
28.  Geen klachten en pijntjes meer zoals maagpijn, maagzuur, stekende pijn in mijn onderrug (lever/nieren), hoofdpijn, problemen met ontlasting en loopneus ‘s morgens
29.  Geen angst meer voor falende gezondheid en hogere kans op kankers
30.  Geen angst meer voor mijn vrouw waarin ze aangeeft dat ik echt moet minderen met drinken. Ook geen irritatie meer omdat ik vind dat zij toch bijna net zoveel drinkt
31.  Altijd kunnen autorijden wanneer het nodig is of wanneer ik dat wil
32. Rust in plaats van de gejaagdheid en rusteloosheid die ik hiervoor altijd in mijn kop had
33. Alhoewel ik het niet echt nodig had, ben ik wel ondertussen 6 kilo afgevallen
34. Misschien wel het allergrootste voordeel: het gevoel hebben DAT IK LEEF!
Nadelen
1.     Niet meer dagelijks kunnen wegvluchten in een roes
2.     Ook niet meer even ‘los kunnen gaan’ op een avondje uit
3.     Negatieve emoties komen puur binnen en moet ik ter plekke mee dealen, net zoals onzekerheden en angsten
4.     Het voelt (nu nog) saai en ongezellig als anderen wel drinken tijdens bijvoorbeeld feestjes, uitgaan, vakanties of op feestelijke momenten zoals Kerst, Koningsdag of mijn verjaardag
5.     Ik mis het drinken in een gezellige, knusse situatie, zoals bij echt winterweer met een glas rode wijn voor de open haard zitten
6.     De smaak in gerechten die normaal gesproken met alcohol worden bereid wordt anders, zoals kaasfondue of crepe suzette
7.     Gevoel er zonder drank ‘niet meer bij te horen’.

O ja, de dertiende, en dus gaat er een lampje branden. Iets met "eerste alcoholvrije dag", maar zoals ik een tijdje geleden al meldde: ik begon te vergeten of het nou november of december was.. en welk jaar dan ook alweer?
Hoewel ik me met regelmaat nog pijnlijk bewust ben van m'n jaren met alcoholmisbruik en door dat bewustzijn elke keer weer dankbaar ben dat ik niet meer hoef te drinken om m'n (grotendeels zelf aangepraatte) problemen te kunnen weerstaan, is de lengte van die zgn. cleantijd niet meer bepalend om voor mezelf te kunnen stellen dat ik alcohol wel de baas ben.
Toen ik pas gestopt was, met hulp van een 12-stappen behandeling en daarna nog jarenlang meetings (NA en AA) bezoeken (vaak vier tot vijf per week), was het behalen van 'cleantijd-sleutelhangers' een enorme stimulans voor me. De 'eerste dag-sleutelhanger' gaf me een soort van tastbaar bewijs dat ik echt was gestopt met gebruiken. Dan kwam na een maand een volgende sleutelhanger (andere kleur), dan weer een na twee maanden cleantijd, en dan drie maanden, zes maanden, negen maanden, een jaar!! Wow... een jaar. Vervolgens anderhalf jaar en dan tot slot meerdere jaren Wow, wow... Die laatste sleutelhanger, een zwarte, (van meerdere jaren) kon je elk jaar dat je weer clean was gebleven nogmaals toevoegen aan het rijtje.
De tussenpozen tussen die sleutelhangers werden stukje bij beetje steeds wat langer. Ik moet er ook niet aan denken dat ik elke maand zo'n sleutelhanger zou hebben gekregen, haha... waar laat je ze allemaal? Toch was ik best wel trotsachtig op de slinger sleutelhangers die ik na tien jaar had 'verzameld'. Alle kleurtjes van de regenboog met een zwarte staart van acht of negen zwarte 'meerdere-clean-jaren'-sleutelhangers.
Ik ga nu al weer een jaar of vijf, zes niet meer naar meetings, ik begin de fijne kneepjes van het hersteltraject te vergeten, hier op het forum kom ik minder en minder... en toch voel ik me veilig voor wat betreft terugvallen in gebruik. Ik heb m'n lesje wel geleerd, alcohol is niets voor mij. Ik word er ook al lang niet meer warm of koud van als ik alcoholhoudende dranken zie en/of ruik, of als ik anderen zie drinken. Ik drink niet. Zo is het nou eenmaal. Alsof het altijd zo geweest is.. dat doet die langere cleantijd met me. Maar nee, ik weet donders goed dat het NIET altijd zo geweest is.
Gelukkig maar.
PS, ja Bob, laat me nog maar staan op die lijst.
 

O ja, de dertiende, en dus gaat er een lampje branden. Iets met "eerste alcoholvrije dag", maar zoals ik een tijdje geleden al meldde: ik begon te vergeten of het nou november of december was.. en welk jaar dan ook alweer?
Hoewel ik me met regelmaat nog pijnlijk bewust ben van m'n jaren met alcoholmisbruik en door dat bewustzijn elke keer weer dankbaar ben dat ik niet meer hoef te drinken om m'n (grotendeels zelf aangepraatte) problemen te kunnen weerstaan, is de lengte van die zgn. cleantijd niet meer bepalend om voor mezelf te kunnen stellen dat ik alcohol wel de baas ben.
Toen ik pas gestopt was, met hulp van een 12-stappen behandeling en daarna nog jarenlang meetings (NA en AA) bezoeken (vaak vier tot vijf per week), was het behalen van 'cleantijd-sleutelhangers' een enorme stimulans voor me. De 'eerste dag-sleutelhanger' gaf me een soort van tastbaar bewijs dat ik echt was gestopt met gebruiken. Dan kwam na een maand een volgende sleutelhanger (andere kleur), dan weer een na twee maanden cleantijd, en dan drie maanden, zes maanden, negen maanden, een jaar!! Wow... een jaar. Vervolgens anderhalf jaar en dan tot slot meerdere jaren Wow, wow... Die laatste sleutelhanger, een zwarte, (van meerdere jaren) kon je elk jaar dat je weer clean was gebleven nogmaals toevoegen aan het rijtje.
De tussenpozen tussen die sleutelhangers werden stukje bij beetje steeds wat langer. Ik moet er ook niet aan denken dat ik elke maand zo'n sleutelhanger zou hebben gekregen, haha... waar laat je ze allemaal? Toch was ik best wel trotsachtig op de slinger sleutelhangers die ik na tien jaar had 'verzameld'. Alle kleurtjes van de regenboog met een zwarte staart van acht of negen zwarte 'meerdere-clean-jaren'-sleutelhangers.
Ik ga nu al weer een jaar of vijf, zes niet meer naar meetings, ik begin de fijne kneepjes van het hersteltraject te vergeten, hier op het forum kom ik minder en minder... en toch voel ik me veilig voor wat betreft terugvallen in gebruik. Ik heb m'n lesje wel geleerd, alcohol is niets voor mij. Ik word er ook al lang niet meer warm of koud van als ik alcoholhoudende dranken zie en/of ruik, of als ik anderen zie drinken. Ik drink niet. Zo is het nou eenmaal. Alsof het altijd zo geweest is.. dat doet die langere cleantijd met me. Maar nee, ik weet donders goed dat het NIET altijd zo geweest is.
Gelukkig maar.
PS, ja Bob, laat me nog maar staan op die lijst.
 

@ikkanhet, Kalmte, moed en wijsheid, warmte en liefde. Van daaruit komt de sterkte.

@ikkanhet, Kalmte, moed en wijsheid, warmte en liefde. Van daaruit komt de sterkte.

O ja, de dertiende, en dus gaat er een lampje branden. Iets met "eerste alcoholvrije dag", maar zoals ik een tijdje geleden al meldde: ik begon te vergeten of het nou november of december was.. en welk jaar dan ook alweer?
Hoewel ik me met regelmaat nog pijnlijk bewust ben van m'n jaren met alcoholmisbruik en door dat bewustzijn elke keer weer dankbaar ben dat ik niet meer hoef te drinken om m'n (grotendeels zelf aangepraatte) problemen te kunnen weerstaan, is de lengte van die zgn. cleantijd niet meer bepalend om voor mezelf te kunnen stellen dat ik alcohol wel de baas ben.
Toen ik pas gestopt was, met hulp van een 12-stappen behandeling en daarna nog jarenlang meetings (NA en AA) bezoeken (vaak vier tot vijf per week), was het behalen van 'cleantijd-sleutelhangers' een enorme stimulans voor me. De 'eerste dag-sleutelhanger' gaf me een soort van tastbaar bewijs dat ik echt was gestopt met gebruiken. Dan kwam na een maand een volgende sleutelhanger (andere kleur), dan weer een na twee maanden cleantijd, en dan drie maanden, zes maanden, negen maanden, een jaar!! Wow... een jaar. Vervolgens anderhalf jaar en dan tot slot meerdere jaren Wow, wow... Die laatste sleutelhanger, een zwarte, (van meerdere jaren) kon je elk jaar dat je weer clean was gebleven nogmaals toevoegen aan het rijtje.
De tussenpozen tussen die sleutelhangers werden stukje bij beetje steeds wat langer. Ik moet er ook niet aan denken dat ik elke maand zo'n sleutelhanger zou hebben gekregen, haha... waar laat je ze allemaal? Toch was ik best wel trotsachtig op de slinger sleutelhangers die ik na tien jaar had 'verzameld'. Alle kleurtjes van de regenboog met een zwarte staart van acht of negen zwarte 'meerdere-clean-jaren'-sleutelhangers.
Ik ga nu al weer een jaar of vijf, zes niet meer naar meetings, ik begin de fijne kneepjes van het hersteltraject te vergeten, hier op het forum kom ik minder en minder... en toch voel ik me veilig voor wat betreft terugvallen in gebruik. Ik heb m'n lesje wel geleerd, alcohol is niets voor mij. Ik word er ook al lang niet meer warm of koud van als ik alcoholhoudende dranken zie en/of ruik, of als ik anderen zie drinken. Ik drink niet. Zo is het nou eenmaal. Alsof het altijd zo geweest is.. dat doet die langere cleantijd met me. Maar nee, ik weet donders goed dat het NIET altijd zo geweest is.
Gelukkig maar.
PS, ja Bob, laat me nog maar staan op die lijst.
 

O ja, de dertiende, en dus gaat er een lampje branden. Iets met "eerste alcoholvrije dag", maar zoals ik een tijdje geleden al meldde: ik begon te vergeten of het nou november of december was.. en welk jaar dan ook alweer?
Hoewel ik me met regelmaat nog pijnlijk bewust ben van m'n jaren met alcoholmisbruik en door dat bewustzijn elke keer weer dankbaar ben dat ik niet meer hoef te drinken om m'n (grotendeels zelf aangepraatte) problemen te kunnen weerstaan, is de lengte van die zgn. cleantijd niet meer bepalend om voor mezelf te kunnen stellen dat ik alcohol wel de baas ben.
Toen ik pas gestopt was, met hulp van een 12-stappen behandeling en daarna nog jarenlang meetings (NA en AA) bezoeken (vaak vier tot vijf per week), was het behalen van 'cleantijd-sleutelhangers' een enorme stimulans voor me. De 'eerste dag-sleutelhanger' gaf me een soort van tastbaar bewijs dat ik echt was gestopt met gebruiken. Dan kwam na een maand een volgende sleutelhanger (andere kleur), dan weer een na twee maanden cleantijd, en dan drie maanden, zes maanden, negen maanden, een jaar!! Wow... een jaar. Vervolgens anderhalf jaar en dan tot slot meerdere jaren Wow, wow... Die laatste sleutelhanger, een zwarte, (van meerdere jaren) kon je elk jaar dat je weer clean was gebleven nogmaals toevoegen aan het rijtje.
De tussenpozen tussen die sleutelhangers werden stukje bij beetje steeds wat langer. Ik moet er ook niet aan denken dat ik elke maand zo'n sleutelhanger zou hebben gekregen, haha... waar laat je ze allemaal? Toch was ik best wel trotsachtig op de slinger sleutelhangers die ik na tien jaar had 'verzameld'. Alle kleurtjes van de regenboog met een zwarte staart van acht of negen zwarte 'meerdere-clean-jaren'-sleutelhangers.
Ik ga nu al weer een jaar of vijf, zes niet meer naar meetings, ik begin de fijne kneepjes van het hersteltraject te vergeten, hier op het forum kom ik minder en minder... en toch voel ik me veilig voor wat betreft terugvallen in gebruik. Ik heb m'n lesje wel geleerd, alcohol is niets voor mij. Ik word er ook al lang niet meer warm of koud van als ik alcoholhoudende dranken zie en/of ruik, of als ik anderen zie drinken. Ik drink niet. Zo is het nou eenmaal. Alsof het altijd zo geweest is.. dat doet die langere cleantijd met me. Maar nee, ik weet donders goed dat het NIET altijd zo geweest is.
Gelukkig maar.
PS, ja Bob, laat me nog maar staan op die lijst.
 

Acht jaar alweer. Dankzij Bob die mij elk jaar een reminder stuurt kijk ik weer sinds lange tijd op het forum. Het is hier wel een stuk rustiger geworden... Het is wel goed voor mij om af en toe weer eens hier te komen lezen. Zoveel herkenning.
Geen terugval gehad in al deze jaren, maar soms moet ik echt wel even opletten. Op vakantie in Mexico vorige maand ging ik naar de apotheek voor paracetamol. Daar op de toonbank lagen doosjes diazepam. 3 voor de prijs van 2. Een enorme trigger. Naast alcohol was ik namelijk ook verslaafd aan de benzo's... Ik gebruik bewust de term verslaafd als in het verleden. Ik voel me niet meer verslaafd, dat wás ik toen wel. De alcohol heeft mij niet meer in zijn macht, en daar draait het om. Een tot slaaf gemaakte persoon is ook geen slaaf meer als hij bevrijd is :).
Acht jaar geleden heb ik er bewust voor gekozen om 3 opnames na elkaar te doen. Bij VNN 3 maanden, bij Ravenswoud 3 maanden en op de Skuul op Texel 6 maanden. Daarna nog 2 jaar therapie bij VNN. Dit parcours heeft mij enorm geholpen. Zonder dit was ik waarschijnlijk al overleden aan de alcohol. Het scheelde allemaal niet veel. Ik kon dit allemaal zo doen omdat ik geen relatie had, geen kinderen en geen werk (WAO). Veel tijd dus om te investeren hierin. Dat kan niet iedereen natuurlijk. Veel van ons hebben verplichtingen.
In de afgelopen jaren is er veel verdriet naar boven gekomen. Over mijn ex-vriendin die er met iemand anders vandoor ging. Dat was al lang geleden, 20 jaar geleden. Dat heb ik dus erg lang niet willen voelen, maar nu moet ik het aangaan. Vreemd dat dit verdriet er pas de laatste jaren is. Nu zonder drank, benzo's en zonder een aan een gesloten serie korte relaties. Elk 2 maanden en zo 10 jaar door. Ontkenning en willen terug drukken van dit verdriet.
Of te wel: het blijft work in progress en altijd scherp blijven om niet te vallen in de valkuilen die je tegen komt.
 
Ik wens iedereen hier heel veel succes met zijn/haar eigen traject. Als ik iemand kan steunen of helpen: stuur me gerust een berichtje. Zo, dat was het weer. Tot volgend jaar ;)))

Kohtje al 15 jaar een lichtend voorbeeld hier, geweldig Koh!

Het derde lustrum voor @Kohtje. Heel hartelijk gefeliciteerd, Koh. Reusachtig!
Ook @Sebastiaan wil ik hartelijk feliciteren met zijn achtste jaar op de lijst. 
Aan allebei het verzoek om aan te geven of ze nog een jaar doorgaan, en een terugblik of impressie van de huidige ervaring is ook altijd inspirerend.
@garfield076 ook een mooie mijlpaal: een half jaar al weer, dus heel goed bezig.
Verder natuurlijk applaus voor @Adam, @Lieke7777 en @Best.

Tja, Zbb, dat ken ik wel. Maar na een tijdje zo doormodderen kwam altijd weer die ochtend dat ik niet meer uit bed kon komen omdat heftig trillen en schokken het me onmogelijk maakten om te staan. Als er dan geen fles (wodka) onder m'n bed lag, dan was ik genoodzaakt te blijven liggen. Af en toe kruipend naar de wc en weer terug. Liggen. Dat was het enige dat ik nog een beetje kon. Ademhaling ging met horten en stoten, zweten als een otter, afgewisseld met ijskoud hebben. Ogen die steeds dichtvielen maar van echt slapen was geen sprake. De tijd ging het ene moment snel (even ogen dicht en zo maar een half uur verder) het andere moment zo tergend langzaam dat ik dacht dat ik gek werd (was ik natuurlijk al op dat moment), dan dacht ik dat ik uren 'geslapen' had en was ik bij 'wakker' worden nog geen minuut verder. Dan begon ineens m'n hart te roffelen en bedacht ik me dat als het er helemaal mee op hield, me dat welkom zou zijn. Dan was ik op een makkelijke manier van die hele verslaving af, kon ik niemand meer teleurstellen en die hele reutemeteut (excusez le mot) aan gedachten kwam dan opzetten. In de loop der jaren was ik er van overtuigd geraakt dat ik op een dergelijke manier aan m'n einde zou komen.
Ik weet niet meer hoeveel keer ik op deze manier gedwongen was om te 'stoppen met drinken', elke vier, vijf maanden was het wel een keer raak, en dat verscheidene jaren achter elkaar. En dan nog daarnaast de keren dat ik bewust wilde stoppen met drinken, dat ik 'vrijwillig' het besluit nam te stoppen met drinken, terwijl ik nog wel een beetje kon lopen en zo, maar dat ik zo spuugzat was van alle ruzies, niet nagekomen beloftes, de gaten in m'n geheugen, het onvaste lopen op straat, het voortdurend kotsmisselijk aan de dag beginnen en naast dat alles de schijn ophouden dat er niets aan de hand was..
Ik wil maar zeggen, Zbb, ik heb geen atletisch lijf, doe niet veel aan supergezond leven, en ik had een uithoudingsvermogen van praktisch nul, en toch ben ik elke keer 'cold turkey' gestopt, van het ene moment op het andere. Afbouwen was bij mij niets anders dan een tijdje met pijn en moeite iets minder drinken dan 'normaal' om dan daarna weer voluit te gaan. Afbouwen heeft mij nooit ook maar één alcoholvrije dag opgeleverd. 'Cold turkey' stoppen wel. En ook al dacht (soms zelfs hoopte) ik dat ik het niet zou overleven, ik kwam er steeds weer doorheen. Niet één keer, maar tientallen keren. Elke keer drie, vier helse dagen voornamelijk in bed, dan een paar zeer vervelende dagen waarin ik weer wat begon te eten en uiteindelijk de opluchting dat ik er in elk geval weer voor een tijdje vanaf was. Met natuurlijk de gedachte "dat nooit weer"... maar ja, dat is een ander verhaal. Het verhaal van Herstel. En dát heeft me uiteindelijk verlost van die steeds terugkerende ellende.

Tja, Zbb, dat ken ik wel. Maar na een tijdje zo doormodderen kwam altijd weer die ochtend dat ik niet meer uit bed kon komen omdat heftig trillen en schokken het me onmogelijk maakten om te staan. Als er dan geen fles (wodka) onder m'n bed lag, dan was ik genoodzaakt te blijven liggen. Af en toe kruipend naar de wc en weer terug. Liggen. Dat was het enige dat ik nog een beetje kon. Ademhaling ging met horten en stoten, zweten als een otter, afgewisseld met ijskoud hebben. Ogen die steeds dichtvielen maar van echt slapen was geen sprake. De tijd ging het ene moment snel (even ogen dicht en zo maar een half uur verder) het andere moment zo tergend langzaam dat ik dacht dat ik gek werd (was ik natuurlijk al op dat moment), dan dacht ik dat ik uren 'geslapen' had en was ik bij 'wakker' worden nog geen minuut verder. Dan begon ineens m'n hart te roffelen en bedacht ik me dat als het er helemaal mee op hield, me dat welkom zou zijn. Dan was ik op een makkelijke manier van die hele verslaving af, kon ik niemand meer teleurstellen en die hele reutemeteut (excusez le mot) aan gedachten kwam dan opzetten. In de loop der jaren was ik er van overtuigd geraakt dat ik op een dergelijke manier aan m'n einde zou komen.
Ik weet niet meer hoeveel keer ik op deze manier gedwongen was om te 'stoppen met drinken', elke vier, vijf maanden was het wel een keer raak, en dat verscheidene jaren achter elkaar. En dan nog daarnaast de keren dat ik bewust wilde stoppen met drinken, dat ik 'vrijwillig' het besluit nam te stoppen met drinken, terwijl ik nog wel een beetje kon lopen en zo, maar dat ik zo spuugzat was van alle ruzies, niet nagekomen beloftes, de gaten in m'n geheugen, het onvaste lopen op straat, het voortdurend kotsmisselijk aan de dag beginnen en naast dat alles de schijn ophouden dat er niets aan de hand was..
Ik wil maar zeggen, Zbb, ik heb geen atletisch lijf, doe niet veel aan supergezond leven, en ik had een uithoudingsvermogen van praktisch nul, en toch ben ik elke keer 'cold turkey' gestopt, van het ene moment op het andere. Afbouwen was bij mij niets anders dan een tijdje met pijn en moeite iets minder drinken dan 'normaal' om dan daarna weer voluit te gaan. Afbouwen heeft mij nooit ook maar één alcoholvrije dag opgeleverd. 'Cold turkey' stoppen wel. En ook al dacht (soms zelfs hoopte) ik dat ik het niet zou overleven, ik kwam er steeds weer doorheen. Niet één keer, maar tientallen keren. Elke keer drie, vier helse dagen voornamelijk in bed, dan een paar zeer vervelende dagen waarin ik weer wat begon te eten en uiteindelijk de opluchting dat ik er in elk geval weer voor een tijdje vanaf was. Met natuurlijk de gedachte "dat nooit weer"... maar ja, dat is een ander verhaal. Het verhaal van Herstel. En dát heeft me uiteindelijk verlost van die steeds terugkerende ellende.

Tja, Zbb, dat ken ik wel. Maar na een tijdje zo doormodderen kwam altijd weer die ochtend dat ik niet meer uit bed kon komen omdat heftig trillen en schokken het me onmogelijk maakten om te staan. Als er dan geen fles (wodka) onder m'n bed lag, dan was ik genoodzaakt te blijven liggen. Af en toe kruipend naar de wc en weer terug. Liggen. Dat was het enige dat ik nog een beetje kon. Ademhaling ging met horten en stoten, zweten als een otter, afgewisseld met ijskoud hebben. Ogen die steeds dichtvielen maar van echt slapen was geen sprake. De tijd ging het ene moment snel (even ogen dicht en zo maar een half uur verder) het andere moment zo tergend langzaam dat ik dacht dat ik gek werd (was ik natuurlijk al op dat moment), dan dacht ik dat ik uren 'geslapen' had en was ik bij 'wakker' worden nog geen minuut verder. Dan begon ineens m'n hart te roffelen en bedacht ik me dat als het er helemaal mee op hield, me dat welkom zou zijn. Dan was ik op een makkelijke manier van die hele verslaving af, kon ik niemand meer teleurstellen en die hele reutemeteut (excusez le mot) aan gedachten kwam dan opzetten. In de loop der jaren was ik er van overtuigd geraakt dat ik op een dergelijke manier aan m'n einde zou komen.
Ik weet niet meer hoeveel keer ik op deze manier gedwongen was om te 'stoppen met drinken', elke vier, vijf maanden was het wel een keer raak, en dat verscheidene jaren achter elkaar. En dan nog daarnaast de keren dat ik bewust wilde stoppen met drinken, dat ik 'vrijwillig' het besluit nam te stoppen met drinken, terwijl ik nog wel een beetje kon lopen en zo, maar dat ik zo spuugzat was van alle ruzies, niet nagekomen beloftes, de gaten in m'n geheugen, het onvaste lopen op straat, het voortdurend kotsmisselijk aan de dag beginnen en naast dat alles de schijn ophouden dat er niets aan de hand was..
Ik wil maar zeggen, Zbb, ik heb geen atletisch lijf, doe niet veel aan supergezond leven, en ik had een uithoudingsvermogen van praktisch nul, en toch ben ik elke keer 'cold turkey' gestopt, van het ene moment op het andere. Afbouwen was bij mij niets anders dan een tijdje met pijn en moeite iets minder drinken dan 'normaal' om dan daarna weer voluit te gaan. Afbouwen heeft mij nooit ook maar één alcoholvrije dag opgeleverd. 'Cold turkey' stoppen wel. En ook al dacht (soms zelfs hoopte) ik dat ik het niet zou overleven, ik kwam er steeds weer doorheen. Niet één keer, maar tientallen keren. Elke keer drie, vier helse dagen voornamelijk in bed, dan een paar zeer vervelende dagen waarin ik weer wat begon te eten en uiteindelijk de opluchting dat ik er in elk geval weer voor een tijdje vanaf was. Met natuurlijk de gedachte "dat nooit weer"... maar ja, dat is een ander verhaal. Het verhaal van Herstel. En dát heeft me uiteindelijk verlost van die steeds terugkerende ellende.

Tja, Zbb, dat ken ik wel. Maar na een tijdje zo doormodderen kwam altijd weer die ochtend dat ik niet meer uit bed kon komen omdat heftig trillen en schokken het me onmogelijk maakten om te staan. Als er dan geen fles (wodka) onder m'n bed lag, dan was ik genoodzaakt te blijven liggen. Af en toe kruipend naar de wc en weer terug. Liggen. Dat was het enige dat ik nog een beetje kon. Ademhaling ging met horten en stoten, zweten als een otter, afgewisseld met ijskoud hebben. Ogen die steeds dichtvielen maar van echt slapen was geen sprake. De tijd ging het ene moment snel (even ogen dicht en zo maar een half uur verder) het andere moment zo tergend langzaam dat ik dacht dat ik gek werd (was ik natuurlijk al op dat moment), dan dacht ik dat ik uren 'geslapen' had en was ik bij 'wakker' worden nog geen minuut verder. Dan begon ineens m'n hart te roffelen en bedacht ik me dat als het er helemaal mee op hield, me dat welkom zou zijn. Dan was ik op een makkelijke manier van die hele verslaving af, kon ik niemand meer teleurstellen en die hele reutemeteut (excusez le mot) aan gedachten kwam dan opzetten. In de loop der jaren was ik er van overtuigd geraakt dat ik op een dergelijke manier aan m'n einde zou komen.
Ik weet niet meer hoeveel keer ik op deze manier gedwongen was om te 'stoppen met drinken', elke vier, vijf maanden was het wel een keer raak, en dat verscheidene jaren achter elkaar. En dan nog daarnaast de keren dat ik bewust wilde stoppen met drinken, dat ik 'vrijwillig' het besluit nam te stoppen met drinken, terwijl ik nog wel een beetje kon lopen en zo, maar dat ik zo spuugzat was van alle ruzies, niet nagekomen beloftes, de gaten in m'n geheugen, het onvaste lopen op straat, het voortdurend kotsmisselijk aan de dag beginnen en naast dat alles de schijn ophouden dat er niets aan de hand was..
Ik wil maar zeggen, Zbb, ik heb geen atletisch lijf, doe niet veel aan supergezond leven, en ik had een uithoudingsvermogen van praktisch nul, en toch ben ik elke keer 'cold turkey' gestopt, van het ene moment op het andere. Afbouwen was bij mij niets anders dan een tijdje met pijn en moeite iets minder drinken dan 'normaal' om dan daarna weer voluit te gaan. Afbouwen heeft mij nooit ook maar één alcoholvrije dag opgeleverd. 'Cold turkey' stoppen wel. En ook al dacht (soms zelfs hoopte) ik dat ik het niet zou overleven, ik kwam er steeds weer doorheen. Niet één keer, maar tientallen keren. Elke keer drie, vier helse dagen voornamelijk in bed, dan een paar zeer vervelende dagen waarin ik weer wat begon te eten en uiteindelijk de opluchting dat ik er in elk geval weer voor een tijdje vanaf was. Met natuurlijk de gedachte "dat nooit weer"... maar ja, dat is een ander verhaal. Het verhaal van Herstel. En dát heeft me uiteindelijk verlost van die steeds terugkerende ellende.

Tja, Zbb, dat ken ik wel. Maar na een tijdje zo doormodderen kwam altijd weer die ochtend dat ik niet meer uit bed kon komen omdat heftig trillen en schokken het me onmogelijk maakten om te staan. Als er dan geen fles (wodka) onder m'n bed lag, dan was ik genoodzaakt te blijven liggen. Af en toe kruipend naar de wc en weer terug. Liggen. Dat was het enige dat ik nog een beetje kon. Ademhaling ging met horten en stoten, zweten als een otter, afgewisseld met ijskoud hebben. Ogen die steeds dichtvielen maar van echt slapen was geen sprake. De tijd ging het ene moment snel (even ogen dicht en zo maar een half uur verder) het andere moment zo tergend langzaam dat ik dacht dat ik gek werd (was ik natuurlijk al op dat moment), dan dacht ik dat ik uren 'geslapen' had en was ik bij 'wakker' worden nog geen minuut verder. Dan begon ineens m'n hart te roffelen en bedacht ik me dat als het er helemaal mee op hield, me dat welkom zou zijn. Dan was ik op een makkelijke manier van die hele verslaving af, kon ik niemand meer teleurstellen en die hele reutemeteut (excusez le mot) aan gedachten kwam dan opzetten. In de loop der jaren was ik er van overtuigd geraakt dat ik op een dergelijke manier aan m'n einde zou komen.
Ik weet niet meer hoeveel keer ik op deze manier gedwongen was om te 'stoppen met drinken', elke vier, vijf maanden was het wel een keer raak, en dat verscheidene jaren achter elkaar. En dan nog daarnaast de keren dat ik bewust wilde stoppen met drinken, dat ik 'vrijwillig' het besluit nam te stoppen met drinken, terwijl ik nog wel een beetje kon lopen en zo, maar dat ik zo spuugzat was van alle ruzies, niet nagekomen beloftes, de gaten in m'n geheugen, het onvaste lopen op straat, het voortdurend kotsmisselijk aan de dag beginnen en naast dat alles de schijn ophouden dat er niets aan de hand was..
Ik wil maar zeggen, Zbb, ik heb geen atletisch lijf, doe niet veel aan supergezond leven, en ik had een uithoudingsvermogen van praktisch nul, en toch ben ik elke keer 'cold turkey' gestopt, van het ene moment op het andere. Afbouwen was bij mij niets anders dan een tijdje met pijn en moeite iets minder drinken dan 'normaal' om dan daarna weer voluit te gaan. Afbouwen heeft mij nooit ook maar één alcoholvrije dag opgeleverd. 'Cold turkey' stoppen wel. En ook al dacht (soms zelfs hoopte) ik dat ik het niet zou overleven, ik kwam er steeds weer doorheen. Niet één keer, maar tientallen keren. Elke keer drie, vier helse dagen voornamelijk in bed, dan een paar zeer vervelende dagen waarin ik weer wat begon te eten en uiteindelijk de opluchting dat ik er in elk geval weer voor een tijdje vanaf was. Met natuurlijk de gedachte "dat nooit weer"... maar ja, dat is een ander verhaal. Het verhaal van Herstel. En dát heeft me uiteindelijk verlost van die steeds terugkerende ellende.

Tja, Zbb, dat ken ik wel. Maar na een tijdje zo doormodderen kwam altijd weer die ochtend dat ik niet meer uit bed kon komen omdat heftig trillen en schokken het me onmogelijk maakten om te staan. Als er dan geen fles (wodka) onder m'n bed lag, dan was ik genoodzaakt te blijven liggen. Af en toe kruipend naar de wc en weer terug. Liggen. Dat was het enige dat ik nog een beetje kon. Ademhaling ging met horten en stoten, zweten als een otter, afgewisseld met ijskoud hebben. Ogen die steeds dichtvielen maar van echt slapen was geen sprake. De tijd ging het ene moment snel (even ogen dicht en zo maar een half uur verder) het andere moment zo tergend langzaam dat ik dacht dat ik gek werd (was ik natuurlijk al op dat moment), dan dacht ik dat ik uren 'geslapen' had en was ik bij 'wakker' worden nog geen minuut verder. Dan begon ineens m'n hart te roffelen en bedacht ik me dat als het er helemaal mee op hield, me dat welkom zou zijn. Dan was ik op een makkelijke manier van die hele verslaving af, kon ik niemand meer teleurstellen en die hele reutemeteut (excusez le mot) aan gedachten kwam dan opzetten. In de loop der jaren was ik er van overtuigd geraakt dat ik op een dergelijke manier aan m'n einde zou komen.
Ik weet niet meer hoeveel keer ik op deze manier gedwongen was om te 'stoppen met drinken', elke vier, vijf maanden was het wel een keer raak, en dat verscheidene jaren achter elkaar. En dan nog daarnaast de keren dat ik bewust wilde stoppen met drinken, dat ik 'vrijwillig' het besluit nam te stoppen met drinken, terwijl ik nog wel een beetje kon lopen en zo, maar dat ik zo spuugzat was van alle ruzies, niet nagekomen beloftes, de gaten in m'n geheugen, het onvaste lopen op straat, het voortdurend kotsmisselijk aan de dag beginnen en naast dat alles de schijn ophouden dat er niets aan de hand was..
Ik wil maar zeggen, Zbb, ik heb geen atletisch lijf, doe niet veel aan supergezond leven, en ik had een uithoudingsvermogen van praktisch nul, en toch ben ik elke keer 'cold turkey' gestopt, van het ene moment op het andere. Afbouwen was bij mij niets anders dan een tijdje met pijn en moeite iets minder drinken dan 'normaal' om dan daarna weer voluit te gaan. Afbouwen heeft mij nooit ook maar één alcoholvrije dag opgeleverd. 'Cold turkey' stoppen wel. En ook al dacht (soms zelfs hoopte) ik dat ik het niet zou overleven, ik kwam er steeds weer doorheen. Niet één keer, maar tientallen keren. Elke keer drie, vier helse dagen voornamelijk in bed, dan een paar zeer vervelende dagen waarin ik weer wat begon te eten en uiteindelijk de opluchting dat ik er in elk geval weer voor een tijdje vanaf was. Met natuurlijk de gedachte "dat nooit weer"... maar ja, dat is een ander verhaal. Het verhaal van Herstel. En dát heeft me uiteindelijk verlost van die steeds terugkerende ellende.

Al te vaak gehad @Zbb. Enige remedie voor nu is (listen very carefully. I shall say this only once ): cold turkey. Doe dat nu gewoon eens, in plaats van altijd dat slappe afbouwen.

Hoi @Bob.
Wil je me alsjeblieft weer terugplaatsen op de lijst? Ik raakte m'n eigen stopdatum een beetje kwijt, en dacht nog: die vind ik zo terug op het jaarpact. Maar terugbladeren naar toen ik er nog op stond wordt toch al een beetje een klusje, zo met die dagelijkse updates, (in amper 5 maanden 18 pagina's er bij..) dus leek het me makkelijker om maar gewoon weer op de actuele lijst te gaan staan.
Eerste alcoholvrije dag was 13-12-2008. Heb ik dus echt even moeten terugzoeken hier..
Bij voorbaat mijn hartelijke dank.