Klassement

En het was weer een heerlijke droge dag Welterusten ( alvast)

Ik ga zo nog even naar het paard. Helpt mij de eenzame uren door, ookal heb ik een lieve man ik kan me nog steeds heel eenzaam voelen en dan helpen dieren enorm. Had vandaag een vreemd moment, ik was boos en opgejaagd, mijn spreekuur liep uit en toen realiseerde ik me ineens dat ik gewoon verdrietig was. En dat dat oké was. En toen was alles ineens een stuk beter te handelen... Een heel fijn moment! Eet smakelijk allemaal!!

Niemand geweest voor Sint Maarten vanavond. En we hadden nog wel zoveel snoep. Hebben alles zelf opgegeten, nu spijt ervan

Zit de 5 al in de klok…? Zoekend naar de oorsprong van deze uitdrukking, kwam ik enige tijd geleden via een merkwaardige, digitale, niet bedoelde omleiding, terecht op dit forum. En bleef daar nogal een tijdje hangen. Las wat draadjes hier en daar. Wat ik las was heel soms hilarisch, vaak verbijsterend, en nog vaker hartverscheurend maar bovenal meer of minder herkenbaar en vooral confronterend. De dagen dat ik de laatste 30 jaar niet heb gedronken zijn op 1 hand, nou ja, nou overdrijf ik toch, vooruit 5 á 6 handen, te tellen. Het werd door de jaren heen wel heel langzaam steeds meer. En veel verder dan 4 á 5 dagen droog kwam ik nooit. De kwalijke excessen van de grootse en meeslepende jonge jaren zijn wel verdwenen weliswaar maar daarvoor in de plaats kwam het iedere dag (net iets) teveel drinken. Vrijdag 1 november bedacht ik me welgemoed dat een maand zonder alcohol na zo’n anderhalf jaar gemiddeld een liter wijn per dag, vaak wat meer, zelden minder, wel eens een goed idee zou zijn. Optimistisch vertelde ik de Geliefde van mijn zgn. “Sto(p)vember” en daar ging ik. Rond een uur of 5 in de middag vond ik het niet zo’n best plan meer. Sterker nog, waarom had ik dit in godsnaam bedacht? Sukkel. Zuchtend en steunend werkte ik me door een alcoholvrij biertje. Na het eten ging het wel weer maar ik verveelde me te pletter, had nergens zin in en ging vroeg naar bed alwaar ik natuurlijk, kets-nuchter, de slaap niet kon vatten. Een halve Valium maakte aan dat probleem een eind. Morgen weer een dag. De volgende dag bleek de 13-jarige hond ziek, kwam de dierenarts langs en werd schoorvoetend besloten het lieve dier te laten inslapen. Toen de 5 die dag in de klok zat, zat de inhoud van de eerste fles wijn in mij. Nood breekt wet (onzin natuurlijk). Wederom vroeg naar bed na alle emoties met een tweede fles achter de kiezen. De bijzonder brakke en verdrietige dag die volgde zette me aan het denken. Ik had geen hond meer maar wel een kater. Had het me nou geholpen, dat geslurp? Natuurlijk niet. Ik had de pijn en het verdriet even uitgesteld, ondergedompeld. En die kwamen nu, dubbel zo sterk inclusief kater, om aandacht vragen. Totdat ik een fles opentrok en het rauwe verdriet langzaam veranderde in een te hanteren vorm van foezelige weemoed. En wederom volgde een tweede fles en een tweede brakke dag. En ik dacht aan die draadjes die ik had gelezen op dit forum. Zo langzaamaan kan ik mezelf niet meer wijsmaken dat ik iemand ben die gewoon lekker drinkt. Kan ik mezelf ook niet meer zien als iemand die weleens te veel drinkt. Of als een “functionerend alcoholist”. Als ik heel eerlijk naar mijn leven kijk, zie ik de laatste jaren Koning Alcohol langzaam terrein winnen op alle vlakken daarvan, met alle gevolgen van dien. Mijn weidse Koningkrijk is zo langzaamaan verworden tot een klein eilandje. Waar ik als Koning steeds minder heb in te brengen. Ik wil mijn Koningklijke Domeinen terug, met alles derop en deraan. Nooit meer drinken lijkt erg lang. Blijven doordrinken zoals ik doe begint beangstigend te voelen. Dus heb ik mezelf maar weer eens op rantsoen gezet. Drank in de kast. Kast op slot. De geliefde beheert de sleutels. Zelluf doen maar niet alleen. Die bleef wel hangen… Vandaar dit bericht. Bovenstaande schreef ik 6 dagen geleden. Vond dat ik, alvorens deze lap tekst (sorry bout that) te plaatsen, eerst maar eens die rantsoenering in de praktijk moest brengen. Ik ken mezelf… Maar verdomd, het is gelukt. Zes dagen lang 4 gewone blikjes bier per dag in plaats van anderhalve liter wijn. Niet 0 maar wat een verschil. En ik merkte dat het hielp om zo nu en dan wat te lezen hier. Dat mijn perceptie ten aanzien van drank en mijn eigen drankgebruik daardoor behoorlijk begint te veranderen. Ik heb nog niet echt een plan. Dat hoop ik hier uit te vogelen.

Goedemorgen, brrrr koud en nat! Vandaag rustig dagje op werk vanavond hopelijk droog genoeg voor paardrijden... Dagpact Ties

Goedemorgen! Ik dacht, laat ik als nieuweling meteen maar een nieuw topic openen. Al vanaf 5.00 uur klaarwakker, nog een poging gedaan wat slaap te pakken maar heb het opgegeven. Dit gaat weer een zwaar dagje worden

Wat je doordeweeks kan, kan je in het weekend ook. De keuze echt maken, daar gaat het om. Als je het nog jammer vind, man benijd om zijn biertje en gaat zitten kniezen dan weet je dat er iets opbouwt waardoor je de fout in gaat. Je mindset moet veranderen. Misschien toch eens praten bij verslavingszorg, of cursus bij Petra moes? Zodat je jezelf niet voor de gek blijft houden

Ik was 17 toen ik uit huis ging en erg opgelucht. Ik ging in een soort studentenhuis (lees kraakpand) wonen bij een vriendin, waar een kamer vrij kwam. Misschien is zoiets te vinden voor je dochter Lien, een plek waar ze anderen ontmoet en samen kan koken bijvoorbeeld. Afkicken van benzo's lijkt me afschuwelijk. Erg naar om daar verslaafd aan te zijn. Ik ga maar eens op werk aan. Late dienst. Lekker rustig opstarten. Morgen een studiedag, leuk.

Goedemorgen frummers. Buiten een heel stuk minder koud dan gisteren... wel nat! Binnen staat een bakje klaar.

Moghu Cesje,. Als je nu al de dagdraad opent, dan getuigd dat, dat je van aanpakken weet. Niet afwachten maar zelf het initiatief neemt. Maar doe rustig aan dan breekt het lijntje niet. Blijf rustig liggen dan rust je toch uit. Goeie morgen lieve allemaal, Gaat het hier nog een beetje? Hier is het druk, druk en ………….druk. Ben met één van de dagbestedingen gestopt. Was het niet eens met het beleid. Alles draait daar om het geld, en er staat niets tegenover. Er zijn ook mensen met het syndroom v. Down. Geef die eens wat extra voor hun werk, maar nee hoor. Dus ben ik nu bij een andere dagbesteding. Die keuze was best erg moeilijk, maar blij dat ik het gedaan heb. 'Zo ik ga weer aan de gang. Houdt jullie haaks hé?

Goedemorgen. Ik ben ook al een uur op mijn werk. Fijne dag!

Dat lijkt me ook nog wel eens leuk voor als ik mn baan kwijt raak. Stop-coach. Als t goed gaat is het dankzij de coach. Gaat t fout ligt het aan de client. In beide gevallen moet er betaald worden Genoeg wijsheden en dooddoeners hier om de client de juiste kant uit te sturen. Larderen met een beetje zen boeddhisme en psychanalyse. Vragenlijst over levensdoelen en time management en ook de burnout stippen we even aan. Relatieperikelen een heel hoofdstuk apart. En dan mag de hond komen snuffelen naar eventuele nog verstopte flessen. Er zit alleen niet genoeg kapitaal in deze regio, ik moet naar de Côte d'Azur...

Ah daar/hier zit je!!! Goed dat je toch bent gegaan, dapper, stoer, geeft wel aan dat je wilskracht hebt. Al had je die fles wijn wel opgedronken, had ik niet raar gevonden hoor. Over 8 dagen zul je bemerken dat Myle er anders instaat. Niet dat je er bent natuurlijk nee. Gaat de detox ook plaats vinden bij dezelfde instelling/plek waar je nu zit? Een vriendin van mij heeft ook de detox bij ggz gedaan en er volgt nu verder onderzoek etc etc. Op de open afdeling(ze mag/moet er 12 weken verblijven) Heb nog nooit iemand zo zien opknappen als haar, ze zit er nu 6 weken. Als een wrak en met tegenzin ging ze erin. Heel ander mens nu. Ook weer degene waar ik toen bevriend mee raakte. Fijn om te zien en te bemerken. Voor haar maar ook voor mijzelf. Alsof iemand weer een beetje terug is. Na die opname gaat ze nog een na traject(ambulant voor iig een jaar) in, dat was voorwaarde voor deze opname. En dan gaat het echte werk weer beginnen natuurlijk. Iedereen heeft haar laten vallen, bijna iedereen. Ik en nog een vriendin niet. Dit weekend mag ze 1 dag/nacht in het weekend weg. Om te oefenen/proberen. Ze komt dan van zaterdag op zondag bij mij. Thuis durft ze nog niet. Vond het fijn dat ze het mij vroeg. Je doet er echt goed aan denk ik!!! En sorry voor de complimenten

Opgelucht vooral omdat ik hopelijk, denk ik na zo'n week niet meer meer "moet". Ik verwacht niet dat het na die week daarom maar gewoon automatisch zal gaan. Weet dat het niet zo werkt want ik ben vaker gestopt. Maar zie wel perspectief om er zoveel mogelijk te halen. En ik heb besloten toch te gaan vragen of ik niet erna onder ambulante behandeling kan blijven. Vandaag deed het me allemaal niks. Café's, reclame, bierspelletjes en zgn "grappige" tekstbordjes die in zo'n uitverkoopwinkel lagen. Of mensen die hoorbaar opscheppen over hoe ze toen of dan zó dronken waren. Haha? Drank wordt wel erg geïdealiseerd. (Vond mijn ex, dat zei ze) Ben het er wel mee eens. Vandaag overdag had ik geen zucht ondanks 't rillen en warm/koud zijn, slap voelen etc. Ik vond het erg dat we bij MC Donalds gingen eten ipv een restaurant omdat ik het idee had dat ik niet normaal met mes en vork kon omgaan. Het eten zou eraf trillen. En daarnaast dacht dat ik over mijn nek zou gaan van eten. Had uiteindelijk ook maar half patatje op want mn lijf protesteerde te erg. Het werd steeds erger. Uiteindelijk voordat we afscheid namen nog een fles wijn gekocht bij AH2go. Ik wilde het eigenlijk niet en had er geen zin in. Maar viel wel bijna om. Ex zag en merkte het en zij heeft me met nadruk gevraagd of ik dat toch (alsjeblieft) zou doen. Ik voelde me daarna de terugreis steeds slapper worden en heb gewacht tot zij ook thuis was en daarna toch die fles geleegd. En lichamelijk "helpt" het. Ik had alleen geen echte zucht en maak me wijs dat het idd een noodzaak was. Móeten drinken. Ik wil een eigen keuze hierin. Volgende week hoop ik hier een echt positief bericht neer te zetten!

@Bor ja natuurlijk snap ik dat. Goed dat jij je hebt geuit en hebt gehandeld. Heel verdrietig allemaal. @Myle hoop dat het allemaal gelukt is vandaag met jou. Veel aan je gedacht. Heb lekker gewerkt. Alleen net op de terugweg een hagelbui, niet normaal meer. Deed zelfs pijn op mijn hoofd. De warme/hete douche heeft net alles weer goed gemaakt. Nog 2 avonden te gaan.

Bedankt voor je reactie. De lorazepam heb ik eigenlijk niet echt afgebouwd maar daar ben ik cold turkey mee gestopt in opname. Daarnaast werd er nog allerlei medicatie aangepast, was geen pretje maar weet dus eigenlijk niet welke ellende van de lorazepam was en welke van de andere medicatie. Het is in ieder geval inderdaad een vreselijk middel. De oxazepam is nog wel een lastig verhaal want eigenlijk mag ik er maximaal 2 per dag, dat is wat ik voorgeschreven krijg. Alleen de laatste 2 maanden staan ze het een beetje toe dat ik mijn recepten eerder verleng maar ik vermoed dat ze mijn dosering niet op 60mg per dag zullen willen vastzetten wanneer ik ga afbouwen. Maar goed, dit zal ik moeten overleggen. Ze hebben het wel gehad over omzetten naar een ander middel, dat zal dan inderdaad diazepam zijn vermoed ik. Zal eens kijken naar de dagelijkse topics, bedankt voor de tip!

Dank allen voor de bemoedigende reacties! Je zou kunnen zeggen dat ik de wijn nu door bier vervang, ware het niet dat 4 biertjes een stuk minder is dan anderhalve liter wijn zoals Adri02 aangeeft. Dat is me al jaren nooit 6 dagen op rij gelukt. Ik voel me stukken beter en dat ruikt naar meer, hmm, ik bedoel natuurlijk minder maar 3 maanden niet drinken... pff… Hoop dat ik hier kan ontdekken hoe dat moet, kan, gaat... Dankzij m’n stiekum rondpluizen hier op het forum is er iets aan het verschuiven wat vooralsnog tot een positieve verandering heeft geleid. Ik denk al jaren, je drinkt teveel, terwijl ik dan daarna, een paar uur later, vrolijk een fles opentrok. Uitstelgedrag? Natuurlijk. Angst voor een drankloos bestaan? Ja. Enorm. Het was soms ook vet gaaf, vaak niet... Maar het is vooral het inzicht dat KO (koning alcohol) zich heel geniepig, sluipenderwijs, bijna ongemerkt, na al die jaren onder de huid heeft genesteld en veel meer dan ik zou willen de regie begint te bepalen. Dat was, en is, nogal schrikken. Ik heb de laatste 10 jaar van m’n leven veel kunnen waarmaken, waarvan ik daarvoor alleen maar durfde te dromen. En nu de droom is uitgekomen zat ik te vaak met een glas voor het raam te denken; ja, en nu? En nam nog maar een glas. Yana, ik ben man, bijna 58 jaar oud. Jones gaat hier nog eens een beetje over doorpeinzen, proberen wat licht in donkere krochten te laten vallen en komt erop terug. Nogmaals dank. Heb allen een fijne avond!

Hoi Lien, Ik heb het besluit genomen niet meer te drinken. In eerste instantie wilde ik niet meer, omdat het te veel ellende gaf. Toen mocht ik niet meer. Maar inmiddels hoef ik niet meer, omdat ik het zonder alcohol veel fijner vind. Door niet te drinken is mijn leven veel sprankelender geworden! Het is echt het proberen waard. Door steeds die gezellige drankjes te nemen blijf je in een kringetje draaien en gebeurt er eigenlijk niets. Of steeds hetzelfde. Succes ermee!

Daar moeten ze allemaal doorheen @lien2206 iedereen heeft wel eenzaamheids aanvallen in die periode. Ff lekker thuis en dan weer terug daarheen en door. Volwassen worden ze echt wel maar het is vallen en opstaan zoals je schrijft. Koop een cavia voor haar