Alle activiteit

Met deze niet zo scherpte, zou ik even uitkijken met sparren😁

Ik zie nu dat ik op het pact van gisteren had gepost. En dat na een goede nachtrust …

@Mariposa hoe slecht die entrecote dan ook mag smaken. Zal het na-effect van benevelen met wijn altijd erger zijn dan een mislukte entrecote. Geloof mij. ik vreet al jaren totaal mislukte stukken vlees (heb dan ook geen last van obstipatie). Alhoewel de eerlijkheid wel gebiedt te zeggen dat een entrecote met rode wijnsaus verdomd goed smaakt...... Zal wel een ban krijgen nu van de moddereter omdat ik drank promoot.

Ga goed! En heel veel succes! Je kan het!

Met craving, heb ik gewoon meer tijd om mijn katten te waarderen en te genieten van ze, en zie en merk ik hoe zij ook van mijn heldere brein genieten. Je leert je katten dan nog beter kennen. En verder, maak ik gebruik van de term halt, hungry, angry, lonely, tyred. Bij mij is het meestal dat lege gevoel van drank opvullen, dus drink ik dan een chocolademelk met tegenwoordig mashmellows, zit je snel van vol en voel je geen ruimte meer voor drank.

Ok bedankt

Ok

Bedankt voor je verhaal 🙂

Die entrecote kan wel gebakken zonder vacuüm, en dat vieze aanrecht vies is ook best naar. Maar het zijn inderdaad smoesjes die jezelf genereert om naar de drank te grijpen. Zo vind ik het grauwe weer van vandaag ergens een prima excuus om weer eens een keer flink door te zakken in de kroeg. Maar ook dat is natuurlijk gelul. Niet aan toegeven. Beetje om jezelf kunnen grinneken werkt mij altijd goed. Verder: doekje over het aanrecht, lampje aandoen en gewoon rechtdoor blijven fietsen. Dan maar even met tegenzin. Dom verdan.

Helemaal eens met Lady Jane, als je iets probeert ligt een fiasco om de loer. In mijn therapie heb ik geleerd, om te zeggen ik ga dit doen, daarmee ga je het doen. Als je zegt ik ga proberen om op te staan, blijf je meestal ook gewoon in je stoel zitten. Dat is de gedachte erachter. Succes!

Welkom in mijn wereld van hell's kitchen. Valt best mee hoor in mijn ogen. Als je echt therapie (m.b.t. eten) wilt, kom dan maar eens een biefstukje bij mij eten. Volgens @bumperjim is alles met tabasco te vreten te maken maar ik garandeer je, dat je een biefstukje bij mij met minimaal een fles wodka moet wegwerken en dat dan ook met gevaar voor eigen leven is.

Hoi LoukePetouke, je intro raakt me omdat dieren weg moeten doen vanwege een ander me gelukkig nooit gebeurt is maar ik de pijn en de frustratie daarover wel heel goed kan invoelen. Dat maakt je ziel in mijn beleving nog veel meer kapotter dan ze af moeten te geven omdat ze ziek zijn of oud. Maar in antwoord op je vraag wanneer ben jij begonnen met drinken? Mijn ouders waren geen alcoholist ofzo, maar dronken soms weleens iets. En vonden dat vrij normaal, waardoor ze ons vrij vroeg al kennis lieten maken met alcohol. Een slokje van de trappist proeven op een feestje of een sneeuwitje met nieuwjaar dat kon gewoon. Na mijn anderhalf jaar zijn mijn ouders in een vechtscheiding beland, daar ga ik verder niet over uitweiden omdat het niet ter zaken doet. Maar toen had mijn moeder elk weekend een fles Sangria die ze niet helemaal opdronk en ik gevonden heb als kleuter van 5 jaar oud. Het begon met een slokje proeven, wat lekker smaakte en me ook een rustig gevoel gaf. En omdat dat ene slokje niet gemist werd, en de bodem van de fles opdrinken ook geen problemen gaf, werd dat mijn verslaving in het weekend. Ik heb 2 oudere broers, dus mijn moeder had niet zo snel door dat ik de dief was. Uiteindelijk kreeg ze het door en stonden er geen restjes sangria meer in het weekend. Maar ik denk dat daar een plantje gezaaid is. Ik heb verder altijd mogen proeven van alcohol en mocht op mijn 14de ook alcohol drinken. We hadden afdank wijn gekregen, wijn die eigenlijk niet meer goed is. Maar als ik daarvan dronk, hoe vies ook, raakte ik in een status van en een achtbaan doen en rust. Voor mij een haven van rust en fijn voelen, omdat ik veel gepest werd. En nu sla ik een heleboel fases over en kom bij mijn 20ste levenjaar, net een studie afgerond en op naar de volgende. Ik was onzeker omdat ik de mensen die ik vertrouwde los moest laten en nieuwe vrienden mocht gaan ontdekken. En dus heb ik me toen opgegeven voor een studentenvereniging en daar bleek mijn verdraagzaamheid tegen alcohol echt goed te zijn. Ik durfde veel meer en ik was zowaar een soort van goeroe waar iedereen tegenop zag en leuk vonden. Daarna ging het al snel mis natuurlijk, en ben ik van mijn voetstuk afgevallen. Ook vanwege de vechtscheiding van mijn ouders die er nog steeds was. Ik werd heel erg depressief, en ben zelfs opgenomen geweest. Maar wat ik eigenlijk hiermee wil zeggen, is dat ik toen heel veel anti depresivium voorgeschreven kreeg met alle bijwerkingen van dien en daardoor ben ik totaal aan de drank geraakt. Ik ken de bijwerkingen, ik heb het zelf onder controle en met die pillen wist ik niet waar ze me konden brengen. En dat blijft tot op de dag van vandaag nog steeds mijn valkuil en trigger, dat ik drank zie als een soort vervanging voor een rot gevoel. Welkom hier! Ik hoop dat je er iets aan hebt? Groetjes, Spud

Je kan dit @Mariposa

laat het woordje proberen eens weg LP, dat krijgt je zin meer betekenis. succes!

Daarom plan ik afspraken ook pas in de middag. Heb ook (nog wel) de discipline om het de avond voordat ik moet werken niet al te erg te maken met drank en ben een grootverbruiker van Axe en mondspray. Voor mij is werk juist de manier om de zooi maar weer een beetje bij elkaar te krijgen. Heb in de afgelopen 2 jaar maar beetje geleefd op minimale inspanning en juist dan heb je (ik) zoiets van ach wat maakt het ook allemaal uit en zit je gewoon op de bank maar wat te zuipen. Vandaag nieuwe klant bezocht. Zoals gezegd mij ingehouden gisteren. Voor mij is dat de enige manier om het onder controle te krijgen (en houden). Is voor nu leuk maar natuurlijk alleen maar soort placebo. In euforie meer gehaald dan ik wil drinken. Ga ik ook zeker niet opdrinken (gisteren ook niet, restant weggespoeld door de gootsteen) maar zo blijf ik maar een beetje worstelen. Merk wel aan mijzelf dat ik het nu echt wil veranderen (sinds 3 jaar weer teveel zuipen). Komt ook dat ik energie krijg van werk en nieuwe klanten binnenhalen. Dat is wat ik leuk vind en dan is er ook de drive om fit te zijn als je moet werken. Heb natuurlijk een hoop onderliggende shit waarom ik drink. Maar nu op 57 jarige leeftijd moet ik daar maar eens mee leren te dealen. Heb zoveel therapie gehad dat ik alle cognitieve gedragingen en valkuilen wel ken inmiddels Kan dan wel lekker blijven zwetsen en excuses blijven zoeken maar heb toch echt wel de leeftijd dat ik dat maar eens achter mij moet laten. Met iedereen is wel wat!

Pfff.. ik heb het nu wel even lastig hoor. Ben bezig met een entrecote klaarmaken in de stoomoven en dan gaat op zo'n moment van alles mis. Het vacumeerapparaat werkt niet goed, je wilt iets uit de kast pakken en de helft flikkert van de plank af. Aanrecht smerig (bedankt schatjes voor het opruimen van jullie t*fuszooi) etc etc.Het lijkt wel alsof je dan smoesjes bedenkt om je rot te voelen zodat je maar een borrel kan gaan pakken. Nou dan zou ik gedaan hebben maar nu zit ik dus te typen ipv. wijn in te schenken (heb ik niet in huis anders had ik misschien zelfs ook nog gedaan). Hoe lang duurt het ook alweer voordat de ergste cravings voorbij zijn? Ik kan me nu niet voorstellen dat het beter wordt. Maar ik ga dit doen!

Ook nog zo eentje (en dooddoener): Wie maar naar het verleden blijft kijken, staat met zijn rug naar de toekomst. Also sprach ich.....

Haha ja geweldig vooral ook die truien. Als ik en ex daar het weleens over hadden (maar dan over de echte kantoor papieren tijgers), omschreven wij ze altijd als van de types die heel trots aan hun vrouw vertelden dat ze gingen vergaderen maar ondertussen met hun koffertje met daarin slechts een appel, boterhammetje en krantje naar hun oh zo belangrijke baan gingen...... Nu als ondernemer maak ik dat natuurlijk ook nog wel mee. Ik ga dan (nu wel) minzaam mee in hun beargumentering van hoe belangrijk zij wel niet zijn. Dat zijn ze ook zeker voor mij want hey, bij mij moet ook gewoon de kachel branden.

vanaf vandaag ga ik terug proberen niet meer te drinken voor mij is de namiddag het moeilijkste om aan de alcohol te weerstaan het enige wat ik momenteel kan doen is in de namiddag op mijn bedje liggen mijn medicatie innemen en wat tv te kijken of wat te rusten de eerste paar dagen zijn het zwaarste dan is de craving het ergste dit mindert na een dag of 3 ik neem ook campral tegen de zucht wat doen jullie de eerste paar dagen als jullie craving hebben

Doet mij denken aan een nachtelijke treinreis naar Oostenrijk met de Schnee Express DB (Deutsche Bahn) Met eerst een bagger reis met vertraging naar Dortmund via de NS. Zittend in het gangpad.... Daarna de verademing met de trein van onze oosterburen (nu waren die in een ver verleden al heel goed op dat gebied van treintransporten). Anyway, werd 's ochtends vroeg wakker en keek over een (met zeker een halve meter) besneeuwd landschap uit. Verbaasde mij erover dat de trein gewoon doorreed Guus Meeuwis; Kedeng kedeng kedeng (de NS is eng). Ze waren weliswaar 15 minuten achter op schema Vertelde dat aan mijn zus dat het mij verbaasde dat daar met een halve meter sneeuw de treinen wel gewoon konden rijden en hier in ons gave Rutte landje met zo ongeveer 5 mm sneeuw de NS het al niet kan managen.... Ja maar Sanity zei zij toen: "maar in Oostenrijk hebben ze hele andere sneeuw" Need I say more😂

Als je jezelf erin herkent, dan niet 🤣 Alleen Storm is cool, dat is in een laboratorium onderzocht

Ik kan het niet laten om toch weer eens even iets neer te pennen. Nog 4 weekjes en ik ben drie jaar alcoholvrij. Voor iedereen die de afgelopen tijd is gestopt en de decembermaand droog gaat doorstaan: het gaat lukken! Hou vol, en geloof me, het wordt alleen maar beter! Groet Maarten

Is het dan juist niet grappig, als je de typetjes herkent?

Ik kook het liefst zelf. Nu in de trein met 2 grote tassen marktkoopjes. De conducteur houdt een spirituele toespraak. Dat niemand onze strijd en pijn ziet, over innerlijke groei en een mooie dag namens personeel NS. De vorige treinen vielen uit, dus idd niemand zag onze innerlijke strijd.

Ik ben niet zo fan van buffet eten, van die prut die uren ligt warm te blijven (als het al goed warm is) en waar iedereen in staat te schoffelen. Tzijn hier ook meestal chinezen die het doen, nou heb ik daar niks tegen maar zo'n buffet is nooit het meest aparte, terwijl ik liever wat nieuws ontdek als ik uit eten ben. Enfin werken nu, bj, als je graag weer uit eten wil...